General Motors: Στο παιχνίδι της ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας και η αμερικάνικη εταιρεία

Από το

motomag

27/5/2025

Οι πατέντες για μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα από την General Motors αρχικά υποβλήθηκαν το 2023, αλλά μόλις πρόσφατα δημοσιεύθηκαν από το Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικών Σημάτων των ΗΠΑ (USPTO).

Αφού δημιούργησε μια σχετικά μεγάλη γκάμα αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η General Motors (GM), γνωστή κυρίως για τα, βενζινοκίνητα V8 αυτοκίνητα των Chevrolet, Cadillac και Buick, δείχνει να στρέφεται και προς ένα δίτροχο ηλεκτρικό μέλλον, όπως υποδηλώνουν νέες πατέντες που κατατέθηκαν για κατοχύρωση.
Στα σχέδια διακρίνεται ένα τριγωνικό φωτιστικό σώμα και η μοτοσυκλέτα φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για χρήση στον δρόμο.

Ο κινητήρας είναι τοποθετημένος στον πίσω τροχό, όχι ότι καλύτερο για τη λειτουργία της ανάρτησης και την κατανομία των μαζών, με την μπαταρία να καταλαμβάνει τον “παραδοσιακό” χώρο του κινητήρα. Για τον εμπρός τροχό έχει χρησιμοποιηθεί τηλεσκοπικό πιρούνι εμπρός και για το ψαλίδι μονό αμορτισέρ. Η σιλουέτα της μοτοσικλέτας είναι εξαιρετικά λεπτή, με μακριά και σχεδόν επίπεδη σέλα.

Αν και η μετάβαση σε ένα ηλεκτρικό δίκυκλο ίσως μοιάζει με μια ασυνήθιστη κίνηση για μια εταιρεία τόσο συνυφασμένη με τα τετράτροχα, η GM δεν είναι η μόνη αυτοκινητοβιομηχανία που εξετάζει αυτή τη πορεία, με πολλές εταιρείες να αναζητούν τρόπους να διευρύνουν το αγοραστικό κοινό τους, είτε μέσω συνεργασιών με καθιερωμένους κατασκευαστές μοτοσικλετών, είτε με αυτόνομα projects.

Η General Motors έχει ήδη πειραματιστεί στο παρελθόν με δίτροχα, όπως στην περίπτωση των ηλεκτρικών ποδηλάτων Hummer EV AWD, που στην ουσία ήταν επανασχεδιασμένα Recon Power Bikes.

Οι νέες πατέντες δείχνουν πως η εταιρεία εξετάζει σοβαρά την είσοδο της στον χώρο του δικύκλου, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα ίσως και ένα αυτόνομο εγχείρημα αυτή την φορά.

Ετικέτες

General Motors

ηλεκτρικό

ηλεκτρική μοτοσυκλέτα

BEV

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.