Giancarlo Morbidelli: Έφυγε σε ηλικία 86 ετών

Θρύλος της μηχανικής – Πέθανε 10 Φεβρουαρίου 2020
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/2/2020

Έφυγε από την ζωή σήμερα, 10/02/2020, ο Giancarlo Morbidelli. Ένας πραγματικός λάτρης της μηχανικής, εραστής των αγώνων και δημιουργός μίας μικρής αλλά ιστορικής μάρκας, της Morbidelli.

Καταρχήν να διευκρινίσουμε για τους νεότερους αναγνώστες πως δεν υπάρχει σύνδεση με τον Franco Morbidelli, τον νεαρό αγωνιζόμενο στα MotoGP. Ο Franco φέρει το επώνυμο από απλή συνωνυμία ενώ έχει και βραζιλιάνικες ρίζες, σε αντίθεση με τους καθαρά Ιταλούς Morbidelli.

Ο γιος του Giancarlo βέβαια υπήρξε αγωνιζόμενος, αλλά στην F1. Ο πρεσβύτερος της οικογένειας από το Pesaro ξεκίνησε ως ξυλουργός, προμηθεύοντας και την αυτοκινητοβιομηχανία με εσωτερικά του αμαξώματος, ενώ κυρίως ασχολούταν με την επιπλοποιία. Η αγάπη του για τις μοτοσυκλέτες ήταν τεράστια και όταν η επιχείρηση μεγάλωσε αρκετά, επένδυσε όλους του πόρους στους αγώνες μοτοσυκλέτας. Ο φίλος και αναβάτης της οικογενειακής ακόμη επιχείρησης σκοτώθηκε στο Isle of Man και ξεπερνώντας αργά τον χαμό του, η Morbidelli ξανά μπήκε στους αγώνες κερδίζοντας και παγκόσμιο τίτλο.

Αρχικά δεν είχε μεγάλη παραγωγή και αργότερα με την βοήθεια της Benelli Armi, αντλώντας δηλαδή κεφάλαια από την πώληση των όπλων που έκανε η θυγατρική της Benelli, ίδρυσε νέο εργοστάσιο και συνέχισε την αγωνιστική της δράση με την μορφή της MBA: Morbidelli Benelli Armi

Εκτός από την αγωνιστική δράση, ένας από τους λόγους που ο Giancarlo Morbidelli κέρδισε επάξια τον χαρακτηρισμό του θρύλου της μηχανικής και τον σεβασμό όλων, ήταν και η απίστευτη Morbidelli V8 που πρώτη φορά παρουσιάστηκε στα μέσα του 1994. (κεντρική φωτό).

Μία πρωτότυπη V8 μοτοσυκλέτα 90ο και 850 κυβικών με άξονα στην τελική μετάδοση και κιβώτιο πέντε ταχυτήτων. Ήταν πολύ ακριβή για να μπει στην παραγωγή και κέρδισε το 2001 το ρεκόρ Guinness ως η ακριβότερη μοτοσυκλέτα του κόσμου! Τότε αυτός ο χαρακτηρισμός ήταν πολύ πιο ιδιαίτερος από τώρα κι αυτό γιατί μεταφραζόταν σε ζητήματα μηχανικής αρτιότητας. Τώρα τον ίδιο τίτλο μπορεί να διεκδικήσει και ένα custom cruiser για τα εξωτικά του υλικά και τον ατελείωτο χρόνο φινιρίσματος. Προφανώς και δεν είναι το ίδιο.

Ο Giancarlo αντιμετώπιζε χρόνιο πρόβλημα υγείας, ενώ το δύσκολο για εκείνον ήρθε πρόσφατα όταν η οικογένεια αποφάσισε να πουλήσει ολόκληρη την συλλογή μοτοσυκλετών που συγκέντρωνε το μουσείο του στο παλιό εργοστάσιο. Οι μοτοσυκλέτες έφυγαν από το μουσείο και κατέληξαν σε ιδιωτική συλλογή εκτός Ιταλίας…

Ένας θρύλος της λαμπρής εποχής της μηχανικής, της εξερεύνησης και μίας αγωνιστικής δράσης που είχε λιγότερο πρωταθλητισμό από τώρα αλλά προσέφερε την ατόφια χαρά του ερασιτεχνισμού, έφυγε σήμερα από την ζωή.

Συλλυπητήρια στην οικογένειά του και σε ολόκληρο το Pesaro που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός.

Αφιέρωμα:

Giancarlo Morbidelli: Το τέλος μιας εποχής - Ζωή σαν κινηματογραφική ταινία!

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.