Honda: Ηλεκτρονικά ελεγχόμενη μανέτα συμπλέκτη

Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/6/2021

Η Honda έχει ήδη στην παραγωγή το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DCT, το οποίος όπως γνωρίζουμε διαθέτει δύο ηλεκτρονικά ελεγχόμενους συμπλέκτες που συνεργάζονται μεταξύ τους για την ομαλή εκκίνηση από στάση και φυσικά για τις αλλαγές των σχέσεων εν κινήσει. Επίσης στο παρελθόν η Honda έχει φτιάξει κάθε είδους αυτόματο ή αυτοματοποιημένο κιβώτιο ταχυτήτων και το τελευταίο πράγμα που θα περίμεναμε να δούμε είναι να ξοδεύει χρόνο και χρήμα για την εξέλιξη μιας ηλεκτρονικής μανέτας συμπλέκτη που ουσιαστικά θα κάνει την ίδια δουλειά που κάνουν οι συμπλέκτες του DCT, απλώς εδώ θα υπάρχει μανέτα συμπλέκτη όπου ο αναβάτης θα μπορεί να χειρίζεται το πατινάρισμα των δίσκων του συμπλέκτη όποτε το επιθυμεί.

Η ιδέα για έναν ηλεκτρονικά ελεγχόμενο συμπλέκτη με κανονική μανέτα θα είχε νόημα τα προηγούμενα χρόνια, όπου στους μεγάλου κυβισμού κινητήρες χρειαζόσουν πολύ σκληρά ελατήρια πίεσης των δίσκων του συμπλέκτη για να ελέγξεις αποτελεσματικά τη ροπή τους. Τα σκληρά ελατήρια όμως έκαναν πολύ σκληρή και την μανέτα, οπότε τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν οι μονόδρομοι υποβοηθούμενοι συμπλέκτες, όπου όταν ο κινητήρας ανεβάζει στροφές πιέζουν τους δίσκους και έτσι μπόρεσαν οι κατασκευαστές να χρησιμοποιήσουν μαλακότερα ελατήρια και να αποκτήσουν οι μανέτες του συμπλέκτη αντίστοιχα ελαφρύτερη αίσθηση.

Τότε που αποσκοπεί η καινούρια ride by wire μανέτα συμπλέκτη για την οποία κατέθεσε τις σχετικές πατέντες η Honda;

Πιθανόν η απάντηση βρίσκεται στις εκκινήσεις των αγώνων!

Αυτή τη στιγμή οι αγωνιστικές μοτοσυκλέτες δρόμου και motocross διαθέτουν κάποιου είδους launch control, τα οποία όμως αφήνουν τον χειρισμό του συμπλέκτη στον αναβάτη. Δηλαδή ελέγχουν τις στροφές του κινητήρα, ελέγχουν τις σούζες και το σπινάρισμα του πίσω τροχού, αλλά η διαδικασία αποσύμπλεξης είναι καθαρά ευθύνη του αναβάτη. Αυτό σημαίνει πως κάθε εκκίνηση που κάνεις με το launch control ενεργοποιημένο μπορεί να διαφέρει αρκετά από την προηγούμενη και όπως έχουμε δει πολλές φορές στα MotoGP, ούτε οι κορυφαίοι αναβάτες του κόσμου δεν καταφέρνουν να κάνουν σταθερά καλές εκκινήσεις.

Με τον ride by wire συμπλέκτη, η αποσύμπλεξη είναι πλέον ευθύνη της κεντρική μονάδας και έχει τον απόλυτο έλεγχο της εκκίνησης, εξασφαλίζοντας πως όλες οι εκκινήσεις που θα κάνεις θα είναι όσο καλύτερες γίνεται.

Μπορεί να είναι μια περιττή και περίπλοκη τεχνολογία ή απλώς ένα gudget για εμάς τους απλούς μοτοσυκλετιστές, όμως για εκείνους που βρίσκονται στη σκάρα της εκκίνησης ενός αγώνα και η ψυχολογική ένταση είναι στα κόκκινα, η εξασφάλιση μιας καλής εκκίνησης έχει τεράστια αξία…

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.