Honda Self-balance prototype [VIDEO]: Λειτουργικό πρωτότυπο που ισορροπεί μόνο του

Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/11/2021

Η Honda έχει δικό της τμήμα ρομποτικής και μάλιστα δραστηριοποιείται εμπορικά κατασκευάζοντας “βιονικούς εξωσκελετούς” που διευκολύνουν τη ζωή των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, είτε προέρχονται από τραυματισμούς είτε λόγω της προχωρημένης ηλικίας τους. Τα τελευταία χρόνια έχει τραβήξει αρκετές φορές το ενδιαφέρον στο ευρύ κοινό, παρουσιάζοντας πρωτότυπα όπως το ανθρωποειδές ρομπότ ASIMO αλλά και την μοτοσυκλέτα του προγράμματος Honda Riding Assist που ισορροπεί και κινείται εντελώς αυτόνομα, έχοντας τη δυνατότητα να ακολουθεί τον αναβάτη-ιδιοκτήτη της σαν να είναι σκυλάκι! Και τα δύο αυτά “ρομπότ” είναι απόλυτα λειτουργικά, έστω κι αν δεν έχουν φτάσει ακόμα στο στάδιο της παραγωγής.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Honda έχει σταματήσει την εξέλιξη της ιδέας για ένα “σύστημα ισορροπίας μοτοσυκλετών”.

Η νέα εφαρμογή που είδε το φως της δημοσιότητας μοιάζει πιο “απλή” και πιθανόν πιο εύκολη στην κατασκευή της ως εξάρτημα μαζικής παραγωγής.

ホンダの安全技術を紹介します。二輪車の姿勢制御「ライディングアシスト」です。ジャイロセンサーや車体後輪揺動機構などを備え、自立したまま倒れません。驚きです。#ホンダ pic.twitter.com/Leo5B60zU0
— CAR GRAPHIC (@CARGRAPHIC) November 25, 2021

Σε αντίθεση με την πρωτότυπη μοτοσυκλέτα “Honda Riding Assist” που βασιζόταν στο πλαίσιο και τον κινητήρα των NC 750, διατηρώντας την ισορροπία της χρησιμοποιώντας το τιμόνι, το νέο πρωτότυπο βασίζεται στο μεταμοντέρνο NM4 Vultus (το οποίο επίσης έχει κοινά μηχανικά μέρη με τα NC 750) και χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό στη βάση του ψαλιδιού, επιτρέποντας την αυτόνομη κίνησή του σε σχέση με την υπόλοιπη μοτοσυκλέτα.

Αυτό σημαίνει πως δεν χρησιμοποιεί το τιμόνι, οπότε ο αναβάτης δεν νοιώθει το τιμόνι να κουνιέται στα χέρια του χωρίς τη δική του θέληση ή ακόμα και αντίθετα από την δική του θέληση…

Προφανώς αφύσικη θα είναι και η αίσθηση για τον αναβάτη στο νέο πρωτότυπο που θα κουνιέται κάτω από τα πόδια του, αλλά μάλλον λιγότερο τρομακτική σε σχέση με εκείνη ενός τιμονιού που στρίβει μόνο του…

Η βασική ιδέα εδώ είναι να λειτουργεί το σύστημα όταν η μοτοσυκλέτα είναι ακίνητη ή πλησιάζει προς την ακινητοποίηση, δηλαδή να σταματάς στο φανάρι χωρίς να χρειάζεται να κατεβάζεις τα πόδια σου (κάτι αντίστοιχο μπορείς να κάνεις με τα τρίροδα Piagggio MP3 και Quadro αν "κλειδώσεις" την ανάρτηση λίγο πριν σταματήσεις).

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.