Husqvarna FC 450 Project Flat track by Wolf Motul Racing Team

Από τα άλματα στα παντιλίκια
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/10/2018

Το Flat Track είναι γέννημα-θρέμμα των Αμερικάνων και όπως όλα τα αθλήματα που έχουν γεννηθεί στις ΗΠΑ, έχει θέαμα, ταχύτητα και μπορείς να πας όποια στιγμή θέλεις για κατούρημα χωρίς να ανησυχείς ότι έχασες το καλύτερο κομμάτι του αγώνα, αφού η ένταση και το ενδιαφέρον είναι συνεχώς σε υψηλά επίπεδα μέχρι το τέλος. Επιστρέφεις από την τουαλέτα και στην πίστα συνεχίζουν οι αναβάτες να δίνουν μάχες σώμα με σώμα και οι μοτοσυκλέτες τους να πλαγιολισθαίνουν ατελείωτα. Επίσης, όπως όλα τα αμερικάνικα μηχανοκίνητα αθλήματα (dragster, nascar, supercross) μπορούν να γίνουν σε μικρούς χώρους, όπου ο θεατής έχει πλήρη εικόνα ολόκληρης της πίστας σε όποιο σημείο κι αν κάθεται. Στο Flat track δεν βαριέσαι ποτέ, είτε είσαι θεατής είτε είσαι αγωνιζόμενος.

 Σε αντίθεση με τους Ευρωπαϊκού τύπου αγώνες που έχουν μεγάλη διάρκεια και ελπίζεις να δεις περισσότερους από δύο αθλητές να παλεύουν για την νίκη μέχρι το τέλος για να μην σε πάρει ο ύπνος, στο Flat Track οι αγώνες διαρκούς ελάχιστους γύρους. Αυτό σημαίνει ότι η μόνη στρατηγική που έχουν οι αναβάτες είναι το Τέρμα Γκάζι από την αρχή έως το τέλος. Επίσης η μικρή διάρκεια του αγώνα δεν επιτρέπει να γίνουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των αναβατών. Ο καλύτερος με τον χειρότερο θα τερματίσουν με διαφορά λίγων μέτρων.

Αφού είναι τόσο θεαματικό να το βλέπεις και πολύ φτηνότερο να το διοργανώσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη αγώνων μοτοσυκλέτας, τότε γιατί το έχουμε αγνοήσει όλα αυτά τα χρόνια στην Ευρώπη; Ίσως είναι το γεγονός ότι το έχουμε συνδέσει με τις μεγάλες και βαριές αερόψυκτες V2 μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούν στην Αμερική και εμείς στην Ευρώπη δεν αγοράζαμε τέτοιου είδους μοτοσυκλέτες. Το πιθανότερο όμως είναι ότι στους Ευρωπαίους αρέσει να κάνουν περίπλοκες αναλύσεις για μέρες πριν και μετά από τους αγώνες, να μιλάνε για τα τεχνολογικά πλεονεκτήματα της κάθε μάρκας μοτοσυκλετών, τα χαρακτηριστικά και την στρατηγική του κάθε αναβάτη, τα λάστιχα, τον καιρό, τις ιδιαιτερότητες κάθε πίστας κ.τ.λ. Το Flat Track δεν αφήνει περιθώρια για αμπελοφιλοσοφίες. Κερδίζει όποιος κράτησε περισσότερη ώρα το γκάζι ανοιχτό και πέτυχε την υψηλότερη μέση ωριαία ταχύτητα χωρίς να πέσει! Τόσο απλό είναι και δεν χωράνε περισσότερες αναλύσεις.

 Όμως τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι τα πράγματα αλλάζουν σιγά-σιγά και στην Ευρώπη. Βασική αιτία είναι σίγουρα το πολύ υψηλό κόστος που έχουν πλέον οι αγώνες. Υπάρχει ανάγκη για ένα είδος αγώνα μοτοσυκλετών που να έχει μικρές απαιτήσεις σε επίπεδο οργάνωσης, εύκολη κατασκευή πίστας κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα, χαμηλό κόστος συντήρησής της και φυσικά να γίνεται με μοτοσυκλέτες που δεν χρειάζονται μια περιουσία σε λάστιχα και ανταλλακτικά.

Στο flat track οι πτώσεις σπάνια προκαλούν υλικές ζημιές και επίσης σπάνια υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί των αναβατών. Κυρίως όμως, δεν χρειάζεται να διαθέσεις υπερβολικά χρηματικά ποσά σε εξειδικευμένο εξοπλισμό. Οποιαδήποτε δερμάτινη φόρμα street ή προστατευτικός θώρακας enduro/motocross κάνει την δουλειά. Το ίδιο ισχύει για τις μπότες και το κράνος. Στο ίδιο πνεύμα είναι και η προετοιμασία των μοτοσυκλετών. Όπως είπαμε πιο πάνω, στην Ευρώπη δεν αγοράζουμε με την σέσουλα αερόψυκτα V2, όμως υπάρχουν πάρα πολλά μεταχειρισμένα motocross και enduro σε προσιτές τιμές που σου αφήνουν το οικονομικό περιθώριο για να κάνεις τις απαραίτητες μετατροπές. Ακριβώς αυτό έκανε και η Wolf-Motul Racing Team σε συνεργασία με την αντιπροσωπεία της Husqvarna στην χώρα μας.

Ένα Husky FC 450 του 2017 αποτέλεσε την βάση για την δημιουργία της Flat Track μοτοσυκλέτας, με την οποία θα συμμετάσχει σε τρία event o Γιώργος Παπασταύρου.

Τα Motocross έχουν 19 ιντσών πίσω ζάντα, δηλαδή είναι έτοιμη για να μπουν τα ειδικά flat track ελαστικά. Για να είμαστε ακριβείς, το ιδανικό πλάτος είναι 3 ίντσες και όχι 2,15 που έχουν τα motocross, όμως γιατί να δώσεις χρήματα για αλλαγή στο στεφάνι όταν μπορείς να κάνεις την δουλειά σου με την ζάντα του motocross;

Εμπρός δεν μπορείς να γλιτώσεις το έξοδο αλλαγής του στεφανιού και των ακτίνων, αφού στο flat track θέλεις 19 ίντσες και όχι 21. Εδώ υπάρχουν τρεις επιλογές. Η μία είναι να κρατήσεις το κέντρο του εμπρός τροχού και να πλέξεις γύρο του άλλο ένα πίσω στεφάνι. Αν τώρα θέλεις να έχεις την μοτοσυκλέτα και για αγώνες Motocross και για αγώνας flat track, τότε αναγκαστικά θα κρατήσεις στην άκρη ολόκληρη την ζάντα των 21 ιντσών και θα αγοράσεις καινούριο εμπρός κέντρο και θα πλέξεις καινούριο πίσω στεφάνι. Αυτό έκαναν σε αυτή την Husqvarna, η οποία έχει τώρα πάνω της ελαστικά της Dunlop σε διαστάσεις 130/80-19 εμπρός (μπαίνει οριακά και θέλει λίγο να "φαγωθούν" τα πλαστικά προστατευτικά των καλαμιών του πιρουνιού) και 140/80-19 πίσω.

Στον κινητήρα, η μόνη αλλαγή αφορά την εξάτμιση, όπου τώρα έχει επιλεγεί ένα ολόσωμο σύστημα εξάτμισης της FMF (Megabomb λαιμούς και τελικό τιτανίου Factory 4.1 RCT). Σύμφωνα με την Husqvarna η εξάτμιση αυτή ομαλοποιεί την παροχή της δύναμης. Σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να σας πούμε τις δικές εντυπώσεις για την απόδοση του κινητήρα, καθώς ήταν προγραμματισμένο να οδηγήσουμε την μοτοσυκλέτα αποκλειστικά για εσάς, όμως την σφοδρή καταιγίδα που έπληξε ολόκληρη την χώρα μετέτρεψε την πίστα σε βούρκο και αναγκαστικά ακυρώθηκε η δοκιμή της. Όμως βρεθήκαμε στην πίστα μαζί με τον Γιώργο Παπασταύρου την ημέρα που την καβάλησε για πρώτη φορά και ήδη έχουμε κανονίσει να την οδηγήσουμε σε λίγες ημέρες, οπότε κάντε λίγη υπομονή ακόμα.

Πέρα από τους τροχούς, η μεγαλύτερη και σημαντικότερη αλλαγή βρίσκεται στις αναρτήσεις. Εδώ δεν μπορείς να αποφύγεις την αγορά ενός κιτ μετατροπής, που θα μειώσει τις διαδρομές των αναρτήσεων έως και 5 πόντους εμπρός πίσω. Στην συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα έχουμε το εξειδικευμένο κιτ μετατροπής του Ιταλικου οίκου Andreani Group για flat-track που αντιπροσωπεύει στη χώρα μας η Wolf-Motul Racing team και το κόστος είναι στα 650€, περιλαμβάνοντας χαμήλωμα-setting-ελατήρια-πλήρης τοποθέτηση.

Η Motul είναι ο βασικός χορηγός και υποστηρικτής της Husqvarna στο ελληνικό πρωτάθλημα motocross και η εμπλοκή της σε αυτό το project ήταν ενεργή από την αρχή. Όλα τα λιπαντικά της μοτοσυκλέτας από το λάδι του κινητήρα (MOTUL 10-50 300v2) μέχρι τις αναρτήσεις είναι της Motul. 

Χαμηλωμένη και με το τιμόνι της Pro Taper (μοντέλο EVO) που έχει ειδικό σχεδιασμό για να δημιουργηθεί μια σωστά εργονομικά θέση οδήγησης για Flat Track, η Husqvarna FC 450 ήταν έτοιμη να μπει στην πίστα. Αν κάτι της έλειπε, αυτό ήταν η αλλαγή της αισθητικής, όμως χάρη στην DXL Graphics που ανέλαβε τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός σετ αυτοκόλλητων, η FC 450 δείχνει πλέον σαν να είναι μοτοσυκλέτα εργοστασιακής ομάδας! Πραγματικά φοβερή δουλειά σε ποιότητα υλικών και εκτύπωσης από την DXL Graphics.

Οι προσωπικοί χορηγοί του Παπασταύρου είναι:


Shoei vfxwR  / Siri crossfire ii srs / 100% μάσκες / Troy Lee Designs / Oakley / Protaper / Dxl graphics

 

Ποιές παραλίες! 5η συνεχόμενη μέρα μποτιλιάρισμα στο Transfagarasan [VIDEO]

Ασφυκτικές οι συνθήκες- Μεγάλες καθυστερήσεις και ταλαιπωρία για 5η συνεχόμενη ημέρα στο ορεινό πέρασμα
Tranfagarasan Traffic
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Σε μια από τις πιο μαγευτικές και απαιτητικές ορεινές διαδρομές της Ευρώπης, που το ΜΟΤΟ έχει διασχίσει δυο φορες στο πλαίσιο του MEGA TEST On-OFF με τελευταία φορά το 2023, παρουσιάζεται τώρα ασυνήθιστη κυκλοφοριακή συμφόρηση που εγείρει δυσκολίες!

Ανάμεσα στις ομιχλώδεις κορυφές των Καρπαθίων, εκεί όπου ο δρόμος μοιάζει να αψηφά τη βαρύτητα, βρίσκεται το Transfagarasan, μια από τις πιο εμβληματικές ορεινές διαδρομές στον κόσμο. Χτισμένο στη δεκαετία του 1970 με εντολή του Νicolae Ceausescu, το δεύτερο ψηλότερο ορεινό πέρασμα της Ρουμανίας (πίσω από την Transalpina), διανοίχθηκε με βαρύ τίμημα ανθρώπινων ζωών και τεράστιων οικονομικών πόρων.

Η διαδρομή εκτείνεται για περίπου 90 χιλιόμετρα και διασχίζει τις επιβλητικές κορυφές των βουνών Fagaras, συνδέοντας την ιστορική Τρανσυλβανία με τη Βλαχία. Το Transfagarasan είναι γεμάτο ελικοειδείς φουρκέτες, απότομες στροφές και τούνελ σκαλισμένα μέσα σε κάθετους βράχους. Στο υψηλότερο σημείο του, στα 2.042 μέτρα υψόμετρο, βρίσκεται η αλπική λίμνη Balea  ένα παγωμένο στολίδι που καθρεφτίζει τον ουρανό και κόβει την ανάσα.

Tranfagarasan Traffic

Ο δρόμος αυτός δεν σχεδιάστηκε αρχικά για τουρισμό ή για την απόλαυση της οδήγησης. Ήταν ένα στρατηγικό έργο, μια επίδειξη ισχύος μέσα στην καρδιά των Καρπαθίων, που σήμερα έχει μετατραπεί σε προσκύνημα για μοτοσυκλετιστές και όχι μόνο από όλο τον κόσμο.

Η καλύτερη εποχή για να ταξιδέψει κανείς στον Transfagarasan είναι μεταξύ τέλους Ιουνίου και αρχών Οκτωβρίου. Τον υπόλοιπο χρόνο, η διαδρομή είναι καλυμμένη με χιόνι και παραμένει κλειστή. Οι κοντινότερες πόλεις για διαμονή είναι το Sibiu και το Curtea de Arges, με την πρώτη να προσφέρει μια γοητευτική μεσαιωνική ατμόσφαιρα.

Tranfagarasan Traffic

Η συνεχώς αυξανόμενη δημοφιλία της διαδρομής όμως έχει δημιουργήσει υψηλή τουριστική προσέλευση, γεγονός που σε συνδυασμό με την στενή χάραξη και αλλεπάλληλες φουρκέτες έχει δημιουργήσει, όχι για πρώτη φορά, κυκλοφοριακή συμφόρηση!

Κάθε χρόνο παρατηρείται αυξημένη προσέλευση έως και κυκλοφοριακή συμφόρηση, τώρα όμως τα πράγματα σύμφωνα με τους ντόπιους έχουν ξεπεράσει προηγούμενες χρονιές.

Συγκεκριμένα φέτος η διαδρομή ήταν μποτιλιαρισμένη για 5 συνεχόμενες ημέρες, καθιστώντας δύσκολη της πρόσβαση επαγγελματιών άμεσης ανάγκης σε περιστατικό που έχει προκύψει όπως φαίνεται σε βίντεο που ακολουθεί, προβληματίζοντας για την βιωσιμότητα της τουριστικής υπερανάπτυξης των παρακείμενων περιοχών, ειδικά στο στενό χρονικό παράθυρο που ο δρόμος παραμένει ανοιχτός.

Video file

Η Ρουμανία έχει καλύτερα ορεινά περάσματα για μοτοσυκλέτες, ενώ και η Τρανσαλπίνα είναι μαγική όταν προσφέρεται για γρήγορη οδήγηση. Αλλά αν τελικά κάποιος δρόμος στον κόσμο αξίζει τον τίτλο του κορυφαίου, τότε αυτός ο δρόμος που ξεκινά από τα δάση της Τρανσυλβανίας και σκαρφαλώνει ως τον ουρανό, έχει όλα τα φόντα να τον διεκδικήσει, απλά ίσως όχι όσο είναι μποτιλιαρισμένος.

Το πέρασμα προς το παρόν δείχνει να έχει αποσυμφoρηθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να ενημερώνεστε άμεσα για την κατάσταση στη διαδρομή και μέσω της Live Cam που βρίσκεται στον σταθμό τελεφερίκ στην λίμνη Balea και εποπτεύει τον αλπικό δρόμο.