Η Aprilia ετοιμάζει τρίκυκλο ανταγωνιστή του Yamaha Niken

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/9/2020

Πατέντες που κατατέθηκαν φανερώνουν σχέδια της Aprilia να φέρει έναν ανταγωνιστή για το Yamaha Niken. Εμπειρία στα τρίκυκλα έχει, και μάλιστα μεγάλη καθώς την καλύπτει η ομπρέλα του ομίλου Piaggio με τις διάφορες εκδόσεις του πετυχημένου εδώ και πολλά χρόνια MP3. Ταυτόχρονα έχει και μία από τις πρώτες αυτόματες μοτοσυκλέτες, το Aprilia Mana που μπορεί να έχει σταματήσει η παραγωγή του αλλά με προσαρμογή στις νέες προδιαγραφές, θα μπορούσε να επιστρέψει. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι πατέντες καθώς τα σχέδια βασίζονται πάνω στο Mana.

Το Mana βέβαια είχε CVT μετάδοση, δηλαδή δούλευε σαν σκούτερ και μάλιστα ένα από τα ζητήματα που είχε ήταν η αρκετά νωρίς απεμπλοκή της σύμπλεξης κατά την επιβράδυνση. Ακριβώς όπως έκαναν τα παλαιότερα σκούτερ. Αυτό σημαίνει πως φρενάριζες και ξαφνικά έμπαινε νεκρά. Με την CVT αναγκαστικά θα γίνει αυτό, αλλά τα νέα σκούτερ σου δίνουν φρένο κινητήρα καθώς φρενάρεις, μέχρι να μπεις σε μονοψήφια νούμερα λίγο πριν σταματήσεις τελείως. Το Mana ήταν σαν να έβαζε νεκρά ακόμη και πάνω από τα είκοσι, που σημαίνει πως ξαφνικά έπρεπε να πιέσεις περισσότερο τα φρένα για να διατηρήσεις ίδιο το βαθμό επιβράδυνση. Δεν σου δημιουργούσε πρόβλημα αυτό, αλλά ήταν μία από τις διαφορές που είχε το Mana από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες εξαιτίας της μετάδοσής του. Και αναφέρεται, γιατί ακριβώς εκεί εντοπίζεται και η διαφορά με το Yamaha Niken, στην τελείως διαφορετική προσέγγιση μετακίνησης.

Ανοίγοντας παρένθεση: Χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του Aprilia Mana, η Honda έβγαλε μοτοσυκλέτα με κιβώτιο DCT, που σημαίνει πως υπάρχουν κανονικές ταχύτητες και η έννοια «αυτόματη μοτοσυκλέτα» άλλαξε για πάντα καθώς η DCT μετάδοση δεν έχει καμία σχέση με την ύπαρξη κανονικού κιβωτίου. Απαραίτητη παρένθεση γιατί ακόμα και τώρα θα βρεθεί κάποιος να βάλει αυτές τις δύο στο ίδιο τσουβάλι παρόλο που δεν υπάρχει απολύτως καμία σύνδεση.

Η ίδια η μετάδοση αυτομάτως διαφοροποιεί την υπό έρευνα πρόταση της Aprilia από το Yamaha Niken. Η εξίσου μεγάλη διαφορά φιλοσοφίας στην κατασκευή του εμπρός συστήματος σημαίνει πως δεν θα έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ωστόσο όταν μιλάμε για τρίκυκλες μοτοσυκλέτες -και όχι σκούτερ- δεν έχουμε άλλα παραδείγματα σε παραγωγή, οπότε αυτομάτως μπαίνουν απέναντι και ας μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

Η Yamaha ήθελε να φτιάξει μία μοτοσυκλέτα με την οποία πέφτεις πολύ δύσκολα και παραμένει μοτοσυκλέτα με τα όλα της. Η Yamaha θα πει πως δεν πέφτεις κιόλας, αλλά όπως όλες οι δηλώσεις του marketing, έτσι κι αυτή είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Αν θυμάστε από όλα όσα έχουμε γράψει για τον Niken, πράγματι δεν πέφτεις εύκολα στις στροφές, αλλά κάλλιστα μπορεί να την πατήσεις κλείνοντας το γκάζι σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης, αν πηγαίνεις γρήγορα. Το είχαμε αναλύσει στην δοκιμή του Niken αυτό και βγήκαμε σωστοί -για άλλη μία φορά- όταν αργότερα η Yamaha έφερε την έκδοση GT που βελτιώνει ακριβώς αυτό το φαινόμενο. Σε κακή πρόσφυση πάντως, το Niken στρίβει με άνεση και καταλήγεις να πηγαίνεις πιο γρήγορα από εκείνο που θα έκανες αν δεν είχες άλλο ένα τροχό εμπρός. Παραμένει μία σπορ μοτοσυκλέτα και όχι μία ακόμη λύση μετακίνησης με λίγη περισσότερη ασφάλεια ισορροπίας. Αυτή είναι η περίπτωση του Aprilia από την στιγμή που θα βασίζεται στο Mana με την CVT, σκουτερίσια εμφάνιση.

Εμπρός το νέο τρίκυκλο της Aprilia έχει μία εξέλιξη του συστήματος του MP3 και φαίνεται πως θα επιτρέπει και το κλείδωμα, θα μένει δηλαδή όρθιο χωρίς να το στηρίζει ο αναβάτης, πράγμα που δεν συμβαίνει στο Niken. Κατασκευαστικά το Niken έχει πιο ακριβό σύστημα δύο τροχών εμπρός γιατί χρησιμοποιεί τέσσερα αμορτισέρ, τα δύο σπαθιά σε κάθε πλευρά όπως είναι το όνομά του.

Το MP3 ήταν καλό για σκούτερ αλλά με το αμορτισέρ και τα αρθρωτά ψαλίδια πάνω από τους δύο τροχούς, υπήρχε πολύ βάρος μπροστά και ψηλά που αφαιρούσε πολλούς πόντους από την ευχαρίστηση στην οδήγηση. Για δεδομένα σκούτερ με στόχο την μετακίνηση, αυτό δεν ήταν προτεραιότητα. Το Quadro για παράδειγμα ήταν πολύ καλύτερο, το πρόβλημα ήταν πως το υπόλοιπο Quadro δεν ήταν σαν MP3. Το τρίκυκλο Mana θα συνδυάσει όλα τα παραπάνω με αμορτισέρ σε κάθε πλευρά και ελατήρια αντί για διπλά αμορτισέρ όπως το Niken. Πρακτικά μιλάμε για ψαλίδι αυτοκινήτου σε κάθε μπροστινό τροχό, αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα προφανώς.

Από το σχέδιο διακρίνεται και ένα μεγάλο μετατρόχιο. Δεν υπάρχει νούμερο αυτή την στιγμή αλλά θα μπορούσε το νέο τρίκυκλο Mana να έχει μετατρόχιο που επιτρέπει την οδήγησή του με δίπλωμα αυτοκινήτου, χωρίς να χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο… με το δίπλωμα, ακριβώς όπως συμβαίνει με άλλα σκούτερ που υπάρχουν στην αγορά. Ίσως η Aprilia το φέρει αυτό σε μορφή μοτοσυκλέτας.

Σε κάθε περίπτωση το Aprilia Mana, δεν αναμένεται να είναι οδηγείται σαν το Yamaha Niken που εύκολα -πολύ εύκολα- μπορεί να κάνει και κάτι τέτοιο:

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/7/2025

Στην κορυφή της δεύτερης απαιτητικότερης κατηγορίας, Silver, του Red Bull Romaniacs 2025 βρέθηκε ο Σουηδός αναβάτης τερματίζοντας πρώτος, επάνω σε μια ηλεκτρική Stark Varg.

Αντιδρούμε και έτσι πρέπει σε έναν εξηλεκτρισμό που προσπαθεί να μας επιβληθεί εδώ στην Ευρώπη ως μια αναγκαιότητα, με μεγαλεπήβολα σχέδια απόσυρσης του υπάρχοντος στόλου οχημάτων και σταδιακό εξηλεκτρισμό με μακρινούς ορίζοντες που ευτυχώς όλο και ξεμακραίνουν.

Την ίδια στιγμή όμως, υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες και λύσεις που έχουν αρκετά πλεονεκτήματα, τα σκούτερ για αυστηρά αστική μετακίνηση είναι μία τέτοια περίπτωση, η εξειδικευμένη αγωνιστική χρήση στο χώμα, μία άλλη επίσης.

Πέρα από τον ήχο του θερμικού κινητήρα που συνδέεται άρρηκτα με τις μοτοσυκλέτες και τα συναισθήματα που αυτός γεννά, το Stark Varg έχει ορισμένα δυνατά πλεονεκτήματα τα οποία έκαναν την διαφορά στον σκληρότερο αγώνα, το Red Bull Romaniacs και έδειξε πως έχει θέση εκεί έξω, συνυπάρχοντας μαζί με δίχρονα και τετράχρονα Enduro και Motocross. Δεν χρειάζεται στο τέλος "να μείνει μόνο ένας", όπως συνέβη με τα δίχρονα που μόνο στο χώμα συνεχίζουν, έτσι και εδώ, υπάρχει χώρος για όλους.

Οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες αγωνίστηκαν σε ξεχωριστές κατηγορίες στον σκληρότερο αγώνα hard enduro, το Red Bull Romaniacs που ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, εισήγαγε πέρα από δύο κατηγορίες adventure μοτοσυκλετών (Ultimate και Lite) και δύο κατηγορίες ηλεκτρικών μοτοσυκλετών τις, eMoto Expert και eMoto Hobby, διατηρώντας παράλληλα τις “παραδοσιακές” πέντε κατηγορίες δυσκολίας (Gold, Silver, Bronze, Iron, Atom).

Όλα καλά μέχρι εδώ θα λέγαμε, μέχρι που η Stark Future Racing αποφάσισε να συμμετάσχει με αναβάτη τον Eddie Karlsson επάνω σε μια EX, όχι όμως σε κάποια από τις δυο ηλεκτρικές κατηγορίες, αλλά στην Silver, την δεύτερη απαιτητικότερη από τις συνολικά εννέα κατηγορίες.

Από τον πρόλογο ακόμα στους δρόμους του Sibiu έγινε εμφανής η ανταγωνιστικότητα μοτοσυκλέτας και αναβάτη, κατακτώντας την πρώτη θέση. Η πρώτη off-road ημέρα βρήκε τον Σουηδό στην έκτη θέση με σχεδόν 12 λεπτά διαφορά από την κορυφή. Αλλά με νίκες τόσο στην δεύτερη όσο και στην τέταρτη ημέρα και μια τέταρτη θέση (3^η ημέρα) κατέκτησε την νίκη στην κατηγορία του απέναντι σε αγωνιστικά enduro (με κινητήρες εσωτερικής καύσης) χωρίς καμία ανάγκη συντήρησης του κινητήρα. Χωρίς ανάγκη αλλαγής λαδιών και φίλτρων. Αναπόφευκτη προφανώς η συντήρηση των αναρτήσεων και η αλλαγή/φόρτιση των μπαταριών, σημαντική όμως διευκόλυνση η ελαχιστοποίηση των διαδικασιών συντήρησης και σαφές το πλεονέκτημα που αυτή δίνει.

H εταιρεία με βάση την Βαρκελώνη πέτυχε κάτι πραγματικά αξιόλογο στον διάσημο αυτό αγώνα με την κατάκτηση αυτής της πρώτης θέσης. Το εάν πρόκειται για μια φωτοβολίδα ή εάν η τεχνολογική ψαλίδα μεταξύ συμβατικών και ηλεκτρικών δικύκλων κλείνει ταχύτερα από όσο είχαμε αντιληφθεί, θα το δείξει το μέλλον, προς το παρόν γίναμε μάρτυρες πολλών μηχανικών που σχολίαζαν πως η μοτοσυκλέτα αυτή ήταν έτοιμη να συνεχίσει με 20 λεπτά συντήρησης και αλλαγής μπαταρίας, έναντι του δικού τους κόπου...