Η Bosch ρίχνει 400 εκατομμύρια στην παγκόσμια έλλειψη μικροεπεξεργαστών

Ευρωπαϊκή η νέα παραγωγή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/12/2021

Δύο ανάμεσα στα πολλά άρθρα του motomag που ξεχώρισαν οι αναγνώστες μέσα στο 2021, ήταν εκείνα που ενημέρωναν για επικείμενες απίστευτα υψηλές ανατιμήσεις στις πρώτες ύλες και τις παγκόσμιες μεταφορές, καθώς και εκείνο που ενημέρωνε για την υπόθεση Renesas, την ελάχιστα γνωστή πυρκαγιά που μόλις είχε ξεσπάσει στον μεγαλύτερο προμηθευτή μικροπεξεργαστών της αυτοκινητοβιομηχανίας. Προβλέπαμε τότε την αύξηση των τιμών και τις μεγάλες καθυστερήσεις παραδόσεων, συνυπολογίζοντας τις συνέπειες της πανδημίας στις μεταφορές που είχαν ήδη ξεκινήσει τεράστια άνοδο τιμών.

Προειδοποιούσαμε για ανατιμήσεις και καθυστερήσεις, ώστε να προλάβουν όσοι ενδιαφέρονται να προμηθευτούν όσα χρειάζονται, όμως ταυτόχρονα λαμβάναμε σοβαρά την καθησυχαστική τάση της Renesas που μέχρι τότε έλεγχε το 60% της προμήθειας μικροεπεξεργαστών, λέγοντας πως θα καταφέρει να επισκευάσει το εργοστάσιό της σε χρόνο ρεκόρ. Και πράγματι η Renesas τα κατάφερε, τον Ιούνιο του 2021 είχε επαναφέρει την λειτουργικότητα στο κτήριο N3 του εργοστασίου στην Naka στο 100% και μέχρι τέλη Ιουλίου είχε επιστρέψει στα μεγέθη πριν την πυρκαγιά. Όμως εκείνο που δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει, είναι την τεράστια αλλαγή στην ζήτηση που έφερε ακόμη μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Τους τελευταίους μήνες ζούμε την κορύφωση του φαινομένου, που όπως φαίνεται δεν θα υπάρξει ύφεση στο σύντομο μέλλον, αλλά ακόμη χειρότερα τα απόνερα των δέκα φορές ακριβότερων θαλάσσιων μεταφορών και οι ελλείψεις στους μικροεπεξεργαστές θα μας στεναχωρούν καιρό ακόμη. Ιδιαίτερα για το μεταφορικό κόστος, η ευχή όλων είναι να βλέπουμε τώρα την κορύφωση του φαινομένου καθώς ήδη είμαστε 8,5 φορές πάνω από τις επί δεκαετίες παγιωμένες τιμές. Πράγμα που οδηγεί σε ένα πρόσθετο κόστος μερικών εκατοντάδων Ευρώ ανά μοτοσυκλέτα που ήδη αρχίζει να μετακυλιέται στον τελικό αγοραστή.

Κι ενώ το μεταφορικό κόστος φαίνεται πως θα μπορούσε να λυθεί με πολιτικές και διορθωτικές παρεμβάσεις, η κρίση στην προμήθεια των μικροεπεξεργαστών είναι πολύ πιο βαθιά και δύσκολη στην αντιμετώπισή της.

Η Bosch διαβλέπει τώρα πως αυτό που θα ήταν υπόθεση μερικών μηνών, είναι στην πράξη βαθύτερο και όλες οι διορθωτικές κινήσεις που έχουν ήδη εξαγγελθεί, όπως και οι μελλοντικές επενδύσεις, δεν αρκούν για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Οπότε η αγορά θα είναι σε θέση να απορροφήσει ακόμη περισσότερους μικροεπεξεργαστές τα επόμενα χρόνια.

Η Bosch ανακοινώνει λοιπόν ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα, μία μεγάλη επένδυση 400 εκατομμυρίων Ευρώ αναβαθμίζοντας το ήδη υπερσύγχρονο εργοστάσιο της Δρέσδης καθώς και εκείνο του Reutlingen.

Η Bosch είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές ηλεκτρονικών συστημάτων στην αυτοκινητοβιομηχανία, έχει συντριπτικό μερίδιο στα μικρά ηλεκτρικά δίκυκλα που σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν ένα από τα πιο δημοφιλή hub motor που κατασκευάζουν οι Γερμανοί, και είναι ο βασικότερος προμηθευτής συστημάτων ABS στις μοτοσυκλέτες, με δεύτερη την Continental και τους υπόλοιπους να μοιράζονται πολύ μικρά μερίδια. Το ABS στην μοτοσυκλέτα είναι έτσι κι αλλιώς υπόθεση της Bosch καθώς ξεκίνησε την δεκαετία του ’80 ειδικό κέντρο ερευνών στην Ιαπωνία για να είναι κοντά στους Ιάπωνες κατασκευαστές, έχοντας την δική τους συνδρομή, πράγματα που έχουμε πει πολλές φορές και μία από αυτές ήταν εδώ, όταν γινόταν το δεύτερο μεγάλο σκαλοπάτι στην σκάλα ανόδου του συστήματος ABS που ήταν το 2014 με το πρώτο CABS παραγωγής. Στην ίδια εταιρεία ανήκει και το πρώτο ραντάρ στην ιστορία της μοτοσυκλέτας που έχει μπει σε KTM, Ducati και σε λίγο και σε Kawasaki, με τους υπόλοιπους να ακολουθούν.

Η Bosch λοιπόν έχει άμεσο ενδιαφέρον να σταματήσει η διαταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας στους μικροεπεξεργαστές για να μπορέσει να έχει και η ίδια προϊόντα, ωστόσο περίμενε πως η ομαλοποίηση θα ερχόταν ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Τώρα λοιπόν αναθεωρεί και προχωρά σε επένδυση-μαμουθ, αν συνυπολογίσει κανείς πως οι μικροεπεξεργαστές είχαν και μικρο-κόστος αγοράς όσο αυτό το διάστημα. Τα πρώτα 150 εκατομμύρια Ευρώ από τα 400 θα πάνε στην Δρέσδη όπου θα κατασκευαστούν 4.000 τετραγωνικά μέτρα αποστειρωμένων, κενών σκόνης, δωματίων. Η κατασκευή των μικροεπεξεργαστών που φτάνει σε εκτύπωση κυκλωμάτων σε πολλές υποδιαιρέσεις του χιλιοστού, απαιτεί χώρους δίχως σωματίδια σκόνης, κι έτσι αυτό είναι το πρώτο στάδιο στην ανάπτυξη των ειδικών εργαλείων που απαιτεί η παραγωγή αυτή. Παράλληλα η Bosch θα δημιουργήσει 150 νέες εξιδεικευμένες θέσεις στο εργοστάσιο του Reutlingen κρατώντας την παραγωγή των μικροεπεξεργαστών σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ωστόσο θα δημιουργηθεί και ένα κέντρο δοκιμών στην Μαλαισία που θα είναι έτοιμο το 2023, άλλη μία χώρα πρωτοπόρο στον συγκεκριμένο τομέα, με το συγκεκριμένο κέντρο να αποτελεί μέρος του ίδιου στρατηγικού σχεδιασμού.

Με ορίζοντα υλοποίησης το 2023, καθίσταται σαφές πως η Bosch δεν αναμένει τους επόμενους μήνες να αλλάξει η κατάσταση κι αυτό αποτελεί άλλη μία ένδειξη πως το 2022 θα είναι μία δύσκολη χρονιά για την αγορά της μοτοσυκλέτας…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”