Η "Rideology" της Kawasaki δεν είναι A.I.

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/9/2016

Τις τελευταίες μέρες, διάφορα site του εξωτερικού, ανακυκλώνουν την είδηση πως η Kawasaki επενδύει στην τεχνητή νοημοσύνη για τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας, ωστόσο τα πράγματα είναι λίγο, έως πολύ πιο απλά, κι ακόμα λιγότερο συναρπαστικά. Καταρχήν την είδηση έβγαλε πρώτο ένα αμερικάνικο site, από εκείνα που υπάρχουν μονάχα για να ανεβάζουν δελτία τύπου και με τη σειρά του στηρίχτηκε σ’ ένα μικροσκοπικό άρθρο από την σελίδα που διατηρεί η ίδια η Kawasaki στην Ιαπωνία, γραμμένο στα Ιαπωνικά. Το συγκεκριμένο άρθρο της Kawasaki δεν είναι καινούριο, υπάρχει από τον περασμένο Μάιο και απλά τώρα το ανακάλυψαν οι Αμερικάνοι. Εκεί αναφέρεται η πρόθεση της εταιρίας να ενώσει τις διαφορετικές ρυθμίσεις για την χαρτογράφηση, την συμπεριφορά ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενων αναρτήσεων και την απόκριση του γκαζιού, κάτω από μία ομάδα ρυθμίσεων και μία από αυτές τις ομάδες θα αυτορυθμίζεται, προσαρμόζοντας τις λειτουργίες στο οδηγικό στυλ του αναβάτη.

Σκοπός είναι να αισθάνεται ότι η μοτοσυκλέτα του είναι μοναδική, ότι ξεχωρίζει από το ίδιο ακριβώς μοντέλο που μπορεί να βρει παρκαρισμένο δίπλα του σε μία καφετέρια, και η κίνηση αυτή της Kawasaki αποτελεί κομμάτι μίας ενιαίας πολιτικής στο marketing. Για την πολιτική αυτή μάλιστα έφτιαξαν έναν νέο όνομα, που έχει εν μέρει ελληνική ρίζα: Rideology, η ιδεολογία δηλαδή της οδήγησης μοτοσυκλέτας…

Το Rideology είναι παλαιότερος όρος της Kawasaki και έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, αλλά η ιδέα της αυτορρύθμισης της μοτοσυκλέτας είναι καινούρια και για να την προωθήσει η Kawasaki, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει βαρύγδουπους όρους, όπως «Τεχνητή Νοημοσύνη», «Εποχή της πληροφορίας», «Διασυνδεδεμένα συστήματα» κ.α.

Στην πραγματικότητα, μονάχα η Yamaha θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι τέτοιο, γιατί μονάχα η Yamaha δουλεύει πραγματικά στην οδήγηση μοτοσυκλέτας με Τεχνητή Νοημοσύνη: Με το Motobot, που το MOTO ήταν το πρώτο περιοδικό εκτός Ιαπωνίας, που συνομίλησε με τον δημιουργό του, δίνοντάς σας όλες τις πληροφορίες που ακόμα και τώρα, μήνες μετά, δεν υπάρχουν αλλού! Αυτό πάνω στο οποίο εργάζεται τελικώς η Kawasaki, είναι κάτι καινούριο ως σύνολο αλλά καθόλου πρωτοποριακό και επί μέρους υπάρχει ήδη στην παραγωγή από άλλες εταιρίες.

Πρώτη και καλύτερη η Aprila, που στις αναρτήσεις του Caponord είδαμε για πρώτη φορά την εξαφάνιση των χαρτών λειτουργίας, καθώς προσαρμόζονταν μόνες τους στην κατάσταση του δρόμου, αλλά και στο οδηγικό στιλ του αναβάτη. Από εκεί και πέρα μίας μορφής προσαρμοστικότητας μπορείς να αναγνωρίσεις στο DCT της Honda, που κάποιες από τις καταστάσεις λειτουργίας του αλλάζουν σύμφωνα με τον ρυθμό οδήγησης, όμως τίποτα από όλα αυτά δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις τεχνητή νοημοσύνη και φυσικά δεν γίνεται να ισχυριστείς ότι αυτό που ίσως κάποτε βγάλει στην παραγωγή η Kawasaki είναι κάτι αντίστοιχο.

Ο όρος «Τεχνητή Νοημοσύνη» έχει φτάσει να χρησιμοποιείται πολύ εύκολα, κυρίως για λόγους marketing, επειδή στο άκουσμά του ο κόσμος αντιδρά άμεσα. Ναι κάποια στιγμή, ίσως φτάσουμε στην εποχή που οι μοτοσυκλέτες θα μπορούν να περάσουν με ευκολία το τεστ του Alan Turing, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει μέσα στην εποχή που όλοι εμείς θα οδηγούμε μοτοσυκλέτα…

Η ιδέα να οδηγείς μία μοτοσυκλέτα, αυτή να καταλαβαίνει ποιες ρυθμίσεις σου ταιριάζουν με βάση μία μεγάλη σειρά παραμέτρων, ακόμα κι από την χροιά της φωνής σου - και μετά να μπορείς να αποθηκεύσεις αυτή την «προσωπικότητα» στο cloud για να την φορτώσεις στην επόμενη μοτοσυκλέτα σου, ακούγεται ελκυστική! Φτάνει να μπορέσεις να την ακούσεις κατανοώντας την πορεία της τεχνολογίας και να έχεις διάθεση να μάθεις κάτι καινούριο, πριν την αφορίσεις χωρίς επιχειρήματα. Γιατί τίποτα από όλα αυτά δεν σημαίνει ότι θα κάθεσαι σε μία μοτοσυκλέτα που θα οδηγεί μόνη της ή που δεν σε αφήνει να ευχαριστηθείς την «αυθεντική» οδήγηση!

Το άρθρο που ανέβασε η Kawasaki στην Ιαπωνική σελίδα της και μετέφρασαν οι Αμερικάνοι με την «βοήθεια» της Google, μπορεί να αναφέρει πράγματι τον όρο «Τεχνητή Νοημοσύνη» -τον γράφει και στα αγγλικά άλλωστε- αλλά εννοεί απλά μία ομάδα ρυθμίσεων, που επιλεκτικά ο αναβάτης αποφασίζει να ενεργοποιήσει όποτε εκείνος θέλει. Το μόνο που μπορεί να αλλάξει σε σχέση με τα όσα ξέρουμε ήδη, είναι ένας ακόμα τρόπος να διαλέγεις ρυθμίσεις στην μοτοσυκλέτα σου, δηλαδή να την αφήσεις «να σε μάθει», και τίποτα περισσότερο από αυτό… Θα είναι ωραίο να το δοκιμάσουμε στην πράξη, αν το δούμε κάποτε στην παραγωγή!

Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640 χλμ./ώρα! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!

Το ρεκόρ σε δύο ρόδες είναι 605,697 χλμ./ώρα
Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640χ.α.ω! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Το ρεκόρ ταχύτητας της FIM θα προκαλέσει στις 23 Αυγούστου ο 57χρονος Chris Rivas με στόχο να αγγίξει τα 400 μίλια. Είναι το όριο που θεωρητικά θα του επιτρέψει να δει το ρεκόρ του να ζει για πολλά χρόνια, ένα στρογγυλό νούμερο για τους Αμερικανούς, εξωφρενικό για οχήματα σε δύο ρόδες.

Οι Streamliner μοτοσυκλέτες, κανονικοί πύραυλοι εδάφους – εδάφους, έχουν δεκαετίες εξέλιξης στο ίδιο σημείο, την ατελείωτη έκταση της ερήμου Bonneville όπου το προηγούμενο ρεκόρ που γράφτηκε το 2010, σταμάτησε στα 376,156 μίλια ανά ώρα. Αυτό μεταφράζεται σε 605,697 χ.α.ω από την Suzuki Hayabusa 2600 του Rocky Robinson.

Με την σειρά του ο Robinson είχε καταρρίψει το ρεκόρ του 2009 που είχε φτάσει τότε στα 367.382 μίλια ανά ώρα ή αλλιώς στα 591.244 χ.α.ω με μία BUB Seven Streamliner.

Οι ίδιοι θέλουν τώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω καθώς τα ρεκόρ αυτά υποστηρίζονται από τους μηχανικούς και τις εταιρείες βελτιώσεων οπότε ακόμη και η προσπάθεια, μεταφράζεται σε προβολή και εντάσσεται στον στόχο.

Ο Chris Rivas είναι πρώην αγωνιζόμενος Dragster και προπονητής της κόρης του Cayla που αποδεικνύει με μία σειρά από ρεκόρ πως είχε την σωστή καθοδήγηση.

Θα προσπαθήσει να φτάσει στα 400 μίλια με μία BUB Seven Streamliner που κινείται από έναν V-4, 2.997 κυβικών με δύο τούρμπο.

Ο Rivas είναι γνωστός στις ΗΠΑ καθώς κατέχει διάφορα εθνικά ρεκόρ με πιο χαρακτηριστικό της ταχύτερης H-D στα 39,68 χ.α.ω ενώ η σχέση του με την Harley-Davidson κρατά από το μακρινό 1992.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις Streamliner φυσικά που απαιτούν έναν τελείως διαφορετικό χειρισμό και σχεδιάζονται πάνω στον αναβάτη.

Ο Rivas με το ζόρι θα χωρά στην σέλα – χώρο οδήγησης, όπου αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς ξαπλώνει πίσω με τα πόδια εμπρός. Μία ζώνη επτά σημείων τον κρατά στο κλουβί και μία πυρίμαχη στολή εξασφαλίζει λίγο χρόνο έως την παρέμβαση των διασωστών σε περίπτωση που πάει κάτι λάθος.

Ωστόσο ο Cris Rivas επιμένει πως αυτή η μορφή αγώνων και σε αυτό το επίπεδο, είναι η ασφαλέστερη που μπορεί κανείς να δοκιμάσει.

Εκείνο βέβαια που δεν λέει, είναι πως για να φτάσει να στηρίζεται επάνω του μία προσπάθεια εκατομμυρίων, έχει περάσει από πολλούς πιο επικίνδυνους αγώνες.