Κλέβουν αυτοκίνητο σπρώχνοντάς το με παπί! [VIDEO]

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/10/2023

Ένα Toyota Yaris εξαφανίζεται μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό από γειτονιά της Αθήνας, όταν δύο νεαροί κλέφτες που επεμβαίναν σε παπάκι ξεκλειδώνουν το τιμόνι και το σπρώχνουν με τον ίδιο τρόπο που θα έκαναν και σε μία μοτοσυκλέτα.

Αδιαφορώντας για οποιονδήποτε μπορεί να βλέπει εκείνη την στιγμή, χρησιμοποιούν το παπάκι για να απομακρύνουν το κλεμμένο αυτοκίνητο. Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, αλλά σίγουρα δεν είναι συνηθισμένο να σπρώχνει κανείς αυτοκίνητο χρησιμοποιώντας παπί.

Ο Άρειος Πάγος και γενικά η δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα, είναι πολύ απασχολημένοι να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των ασφαλιστικών εταιρειών, αντί να αυστηροποιήσουν την τιμωρία εκείνων που δρουν κατ΄ επάγγελμα. Θα έλεγε κανείς πως προφυλάσσουν και τα δικά τους συμφέροντα καθώς με κάθε σύλληψη εργάζεται μεγάλος αριθμός ατόμων και όσο ο επαγγελματίας κλέφτης μπαινοβγαίνει στις φυλακές, η εργασία αυτή είναι σταθερή και τα οφέλη της ανερχόμενα. Βεβαίως στον χρόνο ανάμεσα στις συλλήψεις ο απλός πολίτης χάνει την περιουσία του, πολλές φορές με καθολική ζημιά καθώς μπορεί και να σταματήσει να αποζημιώνεται. Ίσως αν τα πήγαιναν καλύτερα με το οργανωμένο έγκλημα να έλεγε κανείς πως είναι απασχολημένοι με κάτι μεγαλύτερο και σημαντικότερο από τις κοινές κλοπές που ρημάζουν τον απλό πολίτη, αλλά και η απλή προσπάθεια να επιχειρηματολογήσει κανείς προς αυτή την κατεύθυνση, θα καταλήξει σε σύντομο ανέκδοτο.

Κάποιος άνθρωπος δεν πήγε στη δουλειά του την επόμενη ημέρα και έχασε το αυτοκίνητό του, με τα κλεφτρόνια να φεύγουν με παπί. Αν είχε μπει κανείς στον κόπο να τους ελέγξει λίγα λεπτά πριν μάλλον θα είχε καταφέρει να αποτρέψει την τραγελαφική αυτή εικόνα που βλέπουμε τώρα, γιατί αμφιβάλουμε πως το παπάκι έχει αγοραστεί νόμιμα. Αν γινόντουσαν περιπολίες στον βαθμό που πρέπει θα είχαν και λόγο να τους σταματήσουν καθώς δεν φορούν κράνος…

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου…

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)…

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: