Luca Marini-MotoGP: Τραυματίστηκε σοβαρά o εργοστασιακός αναβάτης της Honda
Πολλαπλοί τραυματισμοί κατά τη διάρκεια δοκιμών στην Ιαπωνία για τον 8ωρο αγώνα αντοχής της Suzuka
Από το
motomag
29/5/2025
Μετά από μια σφοδρή πτώση κατά τη διάρκεια των δοκιμών για τις 8 ώρες της Suzuka, η Honda HRC Castrol επιβεβαίωσε ότι ο Luca Marini έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο μετά από πολλαπλούς τραυματισμούς.
Ο Ιταλός, ο οποίος ταξίδεψε στην Ιαπωνία μετά το Βρετανικό GP, ολοκλήρωσε με επιτυχία την πρώτη ημέρα δοκιμών με την CBR1000RR-R SP της Honda που θα λάβει μέρος στον 8ωρο αγώνα αντοχής. Ωστόσο, τη δεύτερη ημέρα, ο Marini είχε άσχημη πτώση κατά την οποία υπέστη εξάρθρωση του αριστερού ισχίου, ζημιά στους συνδέσμους του αριστερού γόνατος, κατάγματα στο στέρνο και την αριστερή κλείδα και πνευμοθώρακα στη δεξιά πλευρά.
Η Honda HRC Castrol επιβεβαίωσε ότι ο Marini μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και η κατάστασή του είναι σταθερή και θα παραμείνει στην Ιαπωνία μέχρι να κριθεί ικανός να ταξιδέψει. Ευτυχώς δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος για τη ζωή του εργοστασιακού αναβάτη της Honda στο MotoGP με τον Ιταλό να αναρτά αυτή τη φωτογραφία στον λογαριασμό του στο Instagram από το κρεβάτι του πόνου κάνοντας με το χέρι του το σήμα της νίκης, ενώ ευχαρίστησε και όλους τους φιλάθλους για τα μηνύματα στήριξης που του έστειλαν.
Από την πλευρά μας ευχόμαστε και εμείς στον Luca Marini ταχεία ανάρρωση.
56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!
Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Από τον
Παύλο Καρατζά
3/9/2025
Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.
Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.
Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.
Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.
Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.
“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.
Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.
Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.