Malcolm Smith - Απεβίωσε στα 83 του ο “διασημότερος μοτοσυκλετιστής των ΗΠΑ”

Συμπρωταγωνιστής του Steve McQueen στο ντοκιμαντέρ "On Any Sunday"
Malcolm Smith racer died
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/11/2024

Μια εξέχουσα προσωπικότητα των δύο τροχών, ειδικά στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο Malcolm Smith άφησε ποικιλοτρόπως το σημάδι του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Επιτυχημένος αγωνιζόμενος, ιδιοκτήτης συνεργείου και έκθεσης μοτοσυκλέτας, έμπορος ανταλλακτικών, χορηγός, φιλάνθρωπος, ηθοποιός και πολλά ακόμη, ο Malcolm Smith ήταν πάνω από όλα ένας χαμογελαστός άνθρωπος που χαιρόταν κάθε λεπτό της ζωής του και ήθελε να προσφέρει, σύμφωνα με τα όσα λένε εκείνοι που τον γνώριζαν και αυτό είναι που κάνει την "προσφορά" του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας ακόμη πιο σημαντική.

Malcolm Smith racer died

Ο "πιο αγαπημένος μοτοσυκλειστής της Αμερικής" απεβίωσε στα 83 του χρόνια χτυπημένος από Parkinson, τη νόσο που προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του.

Για τα κατορθώματά του στους αγώνες ο Smith έχει μπει στo ΑΜΑ Motorcycle Hall of Fame, στο Off-Road Motorsports Hall of Fame και στο Motorsports Hall of Fame America, ενώ έχει κερδίσει το βραβείο επιτευγμάτων "Spirit of the Entrepreneur".

Ο Καναδοαμερικανός γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1941 και από μικρή ηλικία τον κέντριζε ο μηχανοκίνητος αθλητισμός και ιδιαίτερα οι δύο τροχοί. Σε ηλικία 14 ετών, το 1956, ο Smith έκανε την είσοδό του στα αγωνιστικά δρώμενα στις ΗΠΑ με μια δικύλινδrη 500άρα Matchless. 

Malcolm Smith racer died
Steve McQueen στα αριστερά, Mert Lawwill στο κέντρο και ο Smith στα δεξιά

Μετά από 10 χρόνια ήρθαν και οι πρώτες σημαντικές διακρίσεις, όπου από το 1966 και μέχρι το 1976 ο Smith κατέκτησε 8 χρυσά μετάλλια στο International Six Days Enduro, ενώ κέρδισε 3 φορές με αυτοκίνητο και 2 φορές με μοτοσυκλέτα τον αγώνα Baja 1000. 

Η επιτυχημένη πορεία του Smith συνέχισε και στον αγώνα Baja 500, τον οποία κέρδισε μία φορά με μοτοσυκλέτα και τρεις με αυτοκίνητο.

Οι νίκες για τον Καναδοαμερικανό δεν σταμάτησαν εκεί αφού κέρδισε και τον αγώνα Mint 400 στη Νεβάδα το 1970 και το ράλι Roof of Africa το 1975. Τερμάτισε τέταρτος στο Paris-Dakar με αυτοκίνητο το 1988, ενώ έχει κερδίσει το Atlas Rallye στο Μαρόκο το 1987.

Malcolm Smith

Εκτός από τους αγώνες ο Smith ασχολήθηκε και με τις επιχειρήσεις και σε ηλικία μόλις 20 ετών το 1961 διατέλεσε διευθυντής service στην Αντιπροσωπεία K&N Motorcycles στο Riverside, την οποία και αγόρασε μετά από 6 χρόνια. 

Το 1967, ίδρυσε την Malcolm Smith Motorsports, ενώ το 1972 ήρθε η ίδρυση της Malcolm Smith Racing Products (MSR), η οποία δραστηριοποιούνταν στην παραγωγή εξοπλισμού αναβατών και διάφορων ανταλλακτικών και αξεσουάρ.

Από τις αρχές της δεκαετίας '80, ο Malcolm άρχισε να ασχολείται περισσότερο με την εταιρεία του και δεν έπαιρνε πλέον τόσο συχνά μέρος σε αγώνες.

Ο Malcolm Smith παντρεύτηκε το 1983 με την συνεργάτιδα του Joyce, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά, τους Alexander, Ashley, Louise και Joel. Το 2009, η αντιπροσωπεία του βραβεύτηκε από το περιοδικό Dealernews ως η κορυφαία στην Αμερική. To 2014 ο Smith και η γυναίκα του αποφασίσανε να βγούνε στη σύνταξη, δίνοντας τα ηνία στα παιδιά τους.

Malcolm Smith

Ο Smith είχε και φιλανθρωπικό έργο ιδρύοντας το 1998 το Malcom Smith Motosports Foundation, έναν οργανισμό βασισμένο στην αγωνιστική κοινότητα με στόχο να προσφέρει βοήθεια στο παιδικό χωριό El Oasis της Baja, τoν τόπο με τον οποίο σύνδεσε το όνομά του μέσω των αγωνιστικών του επιτυχιών.

Αυτό που έκανε τον Smith γνωστό έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας ήταν η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ του 1971 "On Any Sunday" του Bruce Brown, στο πλευρό του αστέρα της μεγάλης οθόνης Steve McQueen και του Αμερικανού πρωταθλητή flat track Mert Lawwill. Το ντοκιμαντέρ πήρε και το Όσκαρ στην κατηγορία του το 1972, ενώ αυτή δεν ήταν η μοναδική εμφάνιση του Smith στη μεγάλη οθόνη με μετέπειτα συμμετοχές σε ταινίες αλλά και ντοκιμαντέρ, μεταξύ των οποίων το "Dirt" (1979) και το "On Any Sunday II" (1981).

Malcolm Smith

Πηγή έμπνευσης για χιλιάδες μοτοσυκλετιστές και αγωνιζόμενους ως προς τον τρόπο ζωής του, ο Smith πέθανε στο σπίτι του στο Riverside της Καλιφόρνια, στις 26 Νοεμβρίου, περιτριγυρισμένος από την ευρύτερη οικογένεια του (όπως ήλπιζε ότι θα γίνει όταν έφτανε εκείνη η ώρα), η οποία ζήτησε αντί για λουλούδια να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα του Καναδοαμερικανού.

Malcolm Smith
Από το ISDE του 1969
Malcolm Smith

 

Ετικέτες

Valentino Rossi "100 km of Champions": Νίκη Bagnaia στον εθυμοτυπικό αγώνα με σοβαρό τραυματισμό Pasini

Ο Mattia Pasini αερομεταφέρθηκε εκτάκτως
Valentino Rossi "100 km of Champions": Νίκη Bagnaia στον εθυμοτυπικό αγώνα με σοβαρό τραυματισμό Pasini
Από τον

Παύλο Καρατζά

1/12/2025

Ο αγώνας των 100 χιλιομέτρων που διοργανώνει κάθε χρόνο στο ράντσο του ο Valentino Rossi στιγματίστηκε από τον άσχημο τραυματισμό του Mattia Pasini.

Στον αγώνα που διοργανώνει κάθε χρόνο ο Ιταλός πολυπρωταθλητής συμμετείχαν αρκετοί διάσημοι αναβάτες όπως οι Marco Bezzecchi, Luca Marini, Francis Bagnaia, Peter Acosta, Augusto Fernandez, Jack Miller, Diogo Moreira, Barry Baltus και Guy Martin.

pecco

Ο αγώνας για πρώτη φορά είχε και αγώνα sprint που έπαιξε και ρόλο στον τρόπο με τον οποίο έβγαλε ο αλγόριθμος τα ζευγάρια. Τον αγώνα κέρδισαν οι Francesco Bagnaia και Augusto Fernandez, όμως ο τραυματισμός του Mattia Pasini επισκίασε το event.

Ο Ιταλός αναβάτης είχε μία σύγκρουση με τον Tito Rabat στον αγώνα sprint της Παρασκευής, πέφτοντας, χτύπησε το κεφάλι του στο έδαφος και έχασε τις αισθήσεις του. Η ιατρική ομάδα του αγώνα έσπευσε γρήγορα για να δώσεις τις πρώτες βοήθειες, με τον Pasini να συνέρχεται και να απαντά στις ερωτήσεις των ιατρών, όμως για να αποφευχθεί οποιοσδήποτε περαιτέρω κίνδυνος, μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο πλησιέστερο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις.

pasini

Ο ίδιος έπειτα δημοσίευσε ένα μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα για να καθησυχάσει τον κόσμο: “Μια μικρή βόλτα με ελικόπτερο, αλλά μην ανησυχείτε, είμαι καλά! Ευχαριστώ όλους τους καταπληκτικούς γιατρούς που εργάζονται τόσο σκληρά για εμάς!”

Ευτυχώς ο Ιταλός αναβάτης την γλύτωσε με μία απλή διάσειση και απέφυγε τα χειρότερα, καθώς όπως ανέφερε και ο ίδιος, πίσω του ερχόντουσαν αρκετοί αναβάτες και πάλι καλά τον απέφυγαν και δεν έπεσαν πάνω του.

Ήταν ο 110ς αγώνας με τον Bagnaia να κάνει την διαφορά φέτος, μία πολύ σημαντική στιγμή γιατί πλέον η Ducati έχει το δικό της μοντέλο, ενώ ο Rossi κέρδισε τον αγώνα Sprint.

Μπορεί να ξεκίνησε εθιμοτυπικά αλλά και ως ένας τρόπος να δημιουργήσουν ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ τους, όμως ο αγώνας αυτός έχει εξελιχθεί πλέον σε κάτι μεγαλύτερο, ένα κανονικό σόου με εξέδρες να στήνονται, καντίνες να πλαισιώνουν τις εξέδρες και φυσικά πολλά και ξεχωριστά αναμνηστικά να διανέμονται.

Δημιουργήθηκαν 23 ομάδες από 46 αναβάτες, ένας αριθμός που δεν γίνεται να μεγαλώσει παρά μόνο αν αλλάξουν την διαδικασία ώστε στο τέλος να μένει ο ίδιος αριθμός. Θα μπορούσαν δηλαδή να πάρουν εκκίνηση περισσότερες δυάδες στο μέλλον αν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο και μέσα από μία διαδικασία προκριματικών να προκύπτουν οι 23 δυάδες που θα αγωνιστούν, ώστε να παραμείνουν σταθερά οι 46 συμμετοχές.

Έτσι και αλλιώς ο αγώνας Sprint είναι μία νέα τελείως διαδικασία που ακολουθήθηκε φέτος ώστε να προκύψουν οι δυάδες. Ο Rossi δεν αποκάλυψε τον τρόπο που ο Sprint κατέταξε και χώρισε τις ομάδες, κάνοντας λόγο στα κοινωνικά δίκτυα για έναν μυστικό αλγόριθμο.

Οι ομάδες έπειτα χωρίστηκαν στο Χρυσό και το Ασημένιο γκρουπ, βάση του χρόνου τους στην πίστα του Ράντου.

Στο μεταξύ παρόλο που ο Rossi κέρδισε τον Sprint, μία επαφή που είχε με τον Moreira τον έβγαλε εκτός διαδικασίας στον ίδιο του τον αγώνα και πρακτικά δεν μπήκε ξανά μετά τον Sprint!

Τα ζευγάρια ήταν τα εξής:
Valentino Rossi / Mattia Casadei
Elia Bertolini / David Alonso
Nicolò Bulega / Luca Ottaviani
Filippo Farioli / Tito Rabat
Marco Bezzecchi / Tim Neave
Lorenzo Baldassarri / Jack Miller
Diogo Moreira / Federico Fuligni
Xavier Artigas / Domenique Aegerter
Andrea Migno / Alberto Surra
Barry Baltus / Thomas Chareyre
Celestino Vietti / Niccolò Antonelli
Pecco Bagnaia / Augusto Fernandez
Pedro Acosta / Senna Agius
Luca Marini / Matteo Patacca
Matteo Ferrari / Marco Gaggi
Filippo Fuligni / Francesco Cecchini
Daniel Bewley / Andrea Mantovani
Ivan Ortola / Manu Gonzalez
Alessandro Lupino / Andrea Verona
Davey Todd / Bradley Ray
Matteo Gabarrini / Lorenzo Pritelli
Guy Martin / Dean Harrison
Chris Holder / Biagio Miceli (αντικαταστάτης του τραυματία Pasini)

Ο τραυματισμός του Pasini δεν ήταν το μοναδικό ατύχημα, υπήρχαν αρκετές πτώσεις στον αγώνα.

Ο Bagnaia ξεχώρισε εύκολα και μόνο ο Marini τον κυνήγησε, με την απουσία του Rossi να χαλαρώνει τους ρυθμούς.

Είναι αμφίβολο αν του χρόνου κρατήσει ίδια την διαδικασία, κινδυνεύοντας να αποκλειστεί ξανά από τον δικό του αγώνα…