MBE 2020: BMW Auto Fabrica / TYPE 18

Το Stelth καταδρομικό
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

17/1/2020

Το όνομα που διάλεξε η Auto Fabrica για το concept TYPE 18 είναι κάπως παραπλανητικό. Κι ο λόγος είναι πως η BMW αυτή την περίοδο προωθεί το γιγαντιαίο R18 με τον αερόψυκτο boxer κινητήρα των 1800 κυβικών, ενώ αντιθέτως το TYPE 18 βασίζεται στο R9T Racer των 1200 κυβικών. Όπως κι αν έχει, η μοτοσυκλέτα είναι άλλο ένα συγχρηματοδοτούμενο project της BMW και της Auto Fabrica και εντάσσεται στο πρόγραμμα προώθησης των R9T στην custom  σκηνή. Ουσιαστικά οι Γερμανοί έδωσαν μια R9T Racer στην Auto Fabrica και τους άφησαν ελεύθερους να ξεσαλώσουν δημιουργικά! Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό κοιτώντας τη μοτοσυκλέτα από κάποιες γωνίες, κυρίως λόγω των αλουμινένιων φύλλων που καλύπτουν τους κυλίνδρους.

Το ίδιο εντυπωσιακό είναι και το επίπεδο φινιρίσματος, κάνοντας το TYPE 18 να μοιάζει περισσότερο με εργοστασιακό concept bike, παρά με custom μοτοσυκλέτα. Το βασικό υλικό κατασκευής είναι το αλουμίνιο, όμως χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές μέθοδοι διαμόρφωσής του. Για παράδειγμα ο προβολέας και η βάση στήριξής του είναι 3D Printing, ενώ το χειροποίητο ρεζερβουάρ-σέλα-ουρά είναι από φύλλα αλουμινίου. Οι αναρτήσεις είναι της Maxton εμπρός και πίσω, αλλά το setup είναι βάσει των προδιαγραφών που ζήτησε η Auto Fabrica. Το κυρίως πλαίσιο και οι ζάντες έρχονται αυτούσια από το R9T Racer, όπως φυσικά και ο κινητήρας, όπου απλώς έχει βαφθεί σε μαύρο-ματ για να κάνει μια μικρή αντίθεση με το μαύρο γυαλιστερό του ρεζερβουάρ από πάνω του.   

 

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.