Μειώσεις τιμών στα BMW R Nine T / Scrambler / Racer / Urbun GS / Pure

Όφελος έως 3.000 ευρώ μέχρι της 30 Σεπτεμβρίου
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

3/9/2018

Η BMW Motorrad Hellas ανακοίνωσε νέες μειωμένες τιμές σε όλα τα μοντέλα της  σειράς R Nine T. Το τελικό όφελος ξεκινά από τα 1.000 ευρώ για τα R9T και R9T Scrambler, στην έκδοση Pure γίνεται 1.500, ενώ στην έκδοση race το συνολικό όφελος είναι 3.000 ευρώ. Η συγκεκριμένη προσφορά συνδυάζεται με το χρηματοδοτικό πρόγραμμα Easy3 Ride, πράγμα που σημαίνει ότι αντίστοιχες μειώσεις υπάρχουν στις μηνιαίες δόσεις και στην προκαταβολή.

Για τους λάτρεις των neoretro μοτοσυκλετών της BMW που θέλουν να επωφεληθούν από την συγκεκριμένη προσφορά που θα ισχύει έως τις 30 Σεπτεμβρίου, έχουμε ετοιμάσει ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα τεστ των μοντέλων των R9T που έχουμε δοκιμάσει στο ΜΟΤΟ και πιστεύουμε ότι θα σας βοηθήσουν να βρείτε ποια απ’ όλες είναι η κατάλληλη για εσάς:

 Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 545 για την R9T:

“ Έχει όλα τα στοιχεία για να ξυπνήσει την νοσταλγία στους ώριμης ηλικίας μοτοσυκλετιστές, αλλά και εκείνα που θα προκαλέσουν τους νεότερους να ασχοληθούν μαζί της, δίνοντας τεράστια περιθώρια για δραματικές αλλαγές στην εμφάνιση.”

 

“Το R Nine T είναι σφιχτό, άκαμπτο, απρόσμενα ελαφρύ σε αίσθηση και έτοιμο να αλλάξει πορεία σε κάθε μικρή κίνηση των χεριών σου. Η χαρακτηριστική χροιά του αερόψυκτου boxer κινητήρα που βγαίνει αρκούντως μεγεθυμένη από τα δύο μεγάφωνα τιτανίου της Akrapovic, σε τσιγκλάει να ανοίξεις το γκάζι λίγο παραπάνω. Τα χιλιόμετρα στο αναλογικό κοντέρ αναβαίνουν σε τριψήφιους αριθμούς.”

“Απλοποιημένες επιφάνειες πλαστικών και μετάλλων, κρυμμένα καλώδια και φίσες, αλλά και προσεγμένο φινίρισμα σε όλες τις βίδες που βλέπει το μάτι, έχουν σαν αποτέλεσμα να βγάζουν μια εικόνα ποιότητας και πολυτέλειας.”

 

“Το R Nine T είναι η χαρά του customizing και για άλλον ένα βασικό λόγο: έχει ΑΕΡΟΨΥΚΤΟ κινητήρα. Η απλότητα του εξωτερικού σχεδιασμού των αερόψυκτων κινητήρων που δεν έχουν καλώδια, σωλήνες και ψυγεία γύρο τους, είναι η θεμελιώδης διαφορά.”

 

Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 562 για την R9T Scrambler:

 

Με το δεύτερο μοντέλο της σειράς, φαίνεται πως κάνει μόνο μια στιλιστική άσκηση, αλλά τα φαινόμενα απατούν:  Το Scrambler είναι κάτι περισσότερο από αυτό.

Ψηλό, φαρδύ τιμόνι. Αερόψυκτος boxer. Εμπρός τροχός 19 ιντσών. Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε BMW δεκαετίας ’70-’80, αλλά μόνο ο ήχος έρχεται από το παρελθόν. Απρόσμενα δυνατός, παρά τις προδιαγραφές Euro 4, από το στάνταρ τελικό της Akrapovic.”

Είναι ο πιο καλορυθμισμένος boxer μέχρι σήμερα, καλύτερος σ’ αυτό το θέμα κι από τον νέο ημι-υγρόψυκτο των GS. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως η κίνηση με αργές ταχύτητες είναι απολαυστική, καθώς η απόκριση στο γκάζι είναι μεν άμεση αλλά η δύναμη έρχεται ομαλά και είναι όση περιμένεις. Η ελαστικότητα επίσης είναι κορυφαία, δίνοντας μόνο και μόνο λόγω κινητήρα πολλούς πόντους στην καθημερινή χρήση και συμβίωση με το Scrambler.”

 

η εμπρός και η πίσω ανάρτηση απορροφούν μια χαρά τις μικρές ανωμαλίες, κι αφού η απόσταση από το έδαφος το επιτρέπει, το πέρασμα χωματόδρομων δεν θα παρουσιάζει δυσκολίες με το Scrambler.

 

Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 570 για την R9T Racer:

“Κάποιες μοτοσυκλέτες δεν είναι απαραίτητο να τις οδηγήσεις για να τις απολαύσεις. Αρκεί να φτιάξεις ένα καφέ, να βάλεις την αγαπημένη σου μουσική, να κάτσεις αναπαυτικά σε μια καρέκλα και να τις κοιτάς με τις ώρες. Το R ΝineT Racer είναι σίγουρα μία από αυτές…”

 

“Σε κάθε φανάρι, σε κάθε ανεφοδιασμό σε βενζινάδικο και σε οποιαδήποτε στάση έκανα, τουλάχιστον ένας θα ερχόταν και θα μου έλεγε ακριβώς την ίδια φράση: “Ωραία Μπεμβέ!”.

“οι Γερμανοί πέτυχαν να ισορροπήσουν τέλεια ανάμεσα στο κλασσικό café racer στιλ, το neo-retro και το garage custom.”

 

“…μετά την οδήγησή του για επτά μέρες, αμφιβάλλω έντονα αν όντως το R NineT Racer έχει ανταγωνιστή. Όχι με την έννοια για το αν είναι καλύτερο ή χειρότερο από κάποια άλλη neo-retro μοτοσυκλέτα, αλλά ως προς την προσωπικότητά της συνολικά.”

 

 

“Ο κινητήρας έχει μπόλικο γκάζι και το Racer ήταν το δυνατότερο αερόψυκτο boxer που έχουμε δυναμομετρήσει…”

 

Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 576 για την R9T Urban G/S:

 

“Κανένα R9Tδεν είναι ίδιο με το άλλο, και δεν αναφέρομαι στην εμφάνιση, ή στους εμπρός τροχούς 19” των Scrambler και Urban G/S και τα 140mm διαδρομής της πίσω ανάρτησής τους. Ψάχνοντας τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της οικογένειας R9T, ανακάλυψα με έκπληξη πως είναι ΟΛΑ διαφορετικά!”

 

“Το UrbanG/Sστρίβει έως εντυπωσιακά, με σιγουριά στις μεγάλες κλίσεις και με το πλεονέκτημα του στροφάλου των boxerπου είναι προσανατολισμένος στον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας και κάνει τις εναλλαγές κλίσης σε διαδοχικές στροφές παιχνίδι.”

“Καλύτερη από του Scrambler, αν και μοιάζει ίδια, είναι και η σέλα, που μπορεί να μην αποτελεί υπόδειγμα πολύωρης άνεσης, αλλά έχει σωστά σφιχτό αφρώδες και δεν θα σου κάνει την ζωή δύσκολη. Ίσως η εξήγηση βρίσκεται στο ύψος της σέλας, που στο Scrambler ανακοινώνεται στα 820mm, ενώ του UrbanG/Sείναι στα 850, ενώ η διάμετρος των τροχών και οι διαδρομές των αναρτήσεων είναι ίδιες.”

 

“Όπως είναι προφανές, το UrbanG/S ξεφεύγει από τα μάλλον στενά πλαίσια μιας ρετρό εμφάνισης, και κρίνεται ως μια μοτοσυκλέτα που στέκει μια χαρά σε σύγκριση με τις “μοντέρνες”.

 

“Σε εμφάνιση είναι από ρετρό ως νοσταλγικό, στο δρόμο όμως πάει, στρίβει και φρενάρει απολύτως σύγχρονα, ό,τι χρειάζεται για τις πραγματικές συνθήκες των δρόμων.”

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin