MOTO GP San Marino: Δράμα, κλάμα και θυμός!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/9/2015

Έγιναν όλα μέσα σε 28 γύρους, η πρώτη θέση άλλαζε χέρια συνέχεια, χωρίς απαραίτητα να γίνονται προσπεράσεις, οι αναβάτες άλλαζαν μοτοσυκλέτες, το βάθρο στο τέλος φιλοξένησε ονόματα που δεν θα στοιχημάτιζες ποτέ, και για πρώτη φορά μετά από χρόνια την πρώτη θέση την πήρε η Honda. Μία και μόνο αιτία για όλα αυτά: Ο καιρός! Καταρχήν στην εκκίνηση είχαμε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις «wild cart» αντίστοιχη μόνο του Spies. Ο Pirro (θα) ξεκινούσε από την 5η θέση, αλλά πριν το γύρο προθέρμανσης, ένα πρόβλημα στα ηλεκτρονικά της Ducati τον οδήγησε στα pit. Φαίνεται ότι τον μάτιασαν, και αν δούμε όσα έγιναν παρακάτω, μάλλον το «μάτι» έδινε και έπαιρνε στο Misano!

Τα σύννεφα που υπήρχαν αρχικά, άρχισαν λίγο πριν τον αγώνα να διαλύονται και να δίνουν μια βεβαιότητα ότι ο αγώνας θα γίνει στεγνός. Η εκκίνηση δόθηκε, ο Lorenzo κράτησε τη θέση του, καθώς είχε ξεκινήσει από την pole position, ο Marquez δεύτερος και σε λίγο τρίτος τους ακολούθησε και ο Rossi. Εκεί όμως ο καιρός άλλαξε, βγήκαν οι άσπρες σημαίες και οι αναβάτες πολύ γρήγορα έριξαν ρυθμό, όσο η βροχή δυνάμωνε. Στις πίσω θέσεις, η εικόνα έφτασε να θυμίζει track day, με προσπεράσεις να γίνονται τόσο από δεξιά, όσο και από αριστερά. Οπότε δεν άργησαν να μπαίνουν για αλλαγές ελαστικών. Οι τρεις πρώτοι κράτησαν όμως. Ο Marquez πέρασε μπροστά, έκανε σύντομα το λάθος, βγαίνοντας εκτός, και έδωσε τη θέση πίσω στον Lorenzo. Την ώρα που ο Rossi άρχισε να κλείνει τη διαφορά που δημιουργήθηκε όταν πρώτος έκοψε ρυθμό, μόλις άρχισε να βρέχει. Βγαίνουν και οι τρεις ταυτόχρονα για αλλαγή ελαστικών, και ξανά μπαίνουν στην πίστα με την ίδια σειρά, εκτός από τον Rossi που έχασε προσωρινά μια θέση. Ο Marquez δέχτηκε και παρατήρηση από τον Lorenzo, όταν μέσα στο pit lane μπήκε ένα τροχό στο πλάι της Yamaha και βγαίνοντας όλοι μαζί, ανοίγουν κάνοντας μια διαφορά περισσότερο από 2,5 δευτερολέπτων από τον Rossi που ανέβηκε αμέσως σχεδόν στη θέση του. Όμως ο Lorenzo δεν είχε τον ρυθμό που έπρεπε και ο Rossi πλησίαζε συνεχώς, αλλάζοντας γρήγορα πίσω στη θέση του. Μόλις ξανά έγιναν ένα τρένο τριών βαγονιών, ο Marquez προσπάθησε να πάρει την πρώτη θέση, και γλιστρώντας ελάχιστα, έχασε και την δική του, από τον Rossi που καραδοκούσε. Έμειναν μπροστά οι δύο Yamaha με την Honda να ακολουθεί, μακριά από τους υπόλοιπους που κατά ομάδες χάριζαν απίστευτο θέαμα, καθώς πάλευαν μεταξύ τους.

Και μετά ο καιρός το ξανά έκανε! Σταμάτησε να βρέχει!

Όσο οι ομάδες προσπαθούσαν να δουν, πότε θα βάλουν μέσα τους αναβάτες, ένας αρκετά γενναίος, ο Bradley Smith, ήταν που έμεινε έξω με τα slic χωρίς να αλλάξει! Από εκείνη τη στιγμή, ο σχεδιασμός και η στρατηγική, καθόρισαν τον αγώνα απόλυτα. Ίσως και το μάτι… Ο Marquez έκανε τη σωστή κίνηση, που θα μπορούσε να την κάνει και νωρίτερα, αλλά ήταν και πάλι σωστή στο χρόνο που την έκανε: Βγήκε πριν τους άλλους. Έπειτα βγήκε ο Lorenzo και ο Rossi έκανε το λάθος, να μείνει τελευταίος γυρνώντας δέκα δευτερόλεπτα πιο αργά, εξαιτίας των βρόχινων ελαστικών που ήταν πλέον στο όριο τους, μόλις ανέβηκε η τριβή… ίσως να πίστευε ότι με οκτώ γύρους πριν το τέλος, θα κατάφερνε να τελειώσει τον αγώνα χωρίς αλλαγή, όμως ακόμα κι έτσι ο Marquez με τα slic μείωνε συνέχεια τη διαφορά.

Από τη στιγμή που βγήκαν όλοι έξω, για δεύτερη φορά με τα slic, τα πράγματα έδειχναν πολύ δύσκολα για τον Rossi. Και τότε φαίνεται ότι το πολυπληθές κοινό του στις κερκίδες, κατάφερε με κάποιο μεταφυσικό τρόπο, να επηρεάσει τον Lorenzo που γυρνούσε μπροστά! Έπεσε, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα ακόμα ο λόγος, και φανερά εκνευρισμένος και απογοητευμένος, βγήκε περπατώντας από την πίστα, για να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για εξετάσεις…

Το ότι καταλάβαμε ότι ήταν ο Lorenzo που έπεσε, από τις ζητωκραυγές των θεατών, θα μπορούσες να το πεις κακό παράδειγμα οπαδισμού, αλλά μιλάμε για το Misano και την πιο καθοριστική στιγμή του πρωταθλήματος, οπότε το προσπερνάμε.

Ο Rossi τελικά δεν κατάφερε να φτάσει τον Loris Baz στην δεύτερη θέση, κι έτσι πίσω από τον Marquez τερμάτισε, με τεράστια συγχαρητήρια, ο Bradley Smith και πίσω ο πιο ειλικρινής, ανάμεσα στους νέους οδηγούς, ο Scott Redding. Που δήλωσε ότι δεν γίνεται να πει τίποτα για τον επόμενο αγώνα, ότι βρέθηκε εκεί εξαιτίας της κατάστασης, αλλά δεν αφήνει ποτέ το βάθρο όταν του δίνουν, και θα συνεχίσει όπως πάντα για την καλύτερη δυνατή εμφάνιση…

Με την πτώση του Lorenzo και την 5η θέση του Rossi, η διαφορά τους στο πρωτάθλημα διαμορφώθηκε στους 23 πόντους: 247 ο Rossi, 224 o Loreno και πλησίασε ο Marquez, με 184.

Η στρατηγική και ο καιρός καθόρισαν τον αγώνα, και μάλλον και το ίδιο το πρωτάθλημα. Ας ελπίσουμε ότι το Lorenzo δεν έχει το παραμικρό, και αξίζει να δούμε αναλυτικότερα τον αγώνα σε επανάληψη, ως μάθημα διαχείρισης…    

Ετικέτες

Ηνωμένο Βασίλειο: 71χρονη έβγαλε δίπλωμα μοτοσυκλέτας και απέδειξε ότι ποτέ δεν είναι αργά

Η 71χρονη βρίσκεται πλέον πάνω στην σέλα μιας Kawasaki Z650
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

21/11/2025

Η αρχή έγινε με την κόρη της 71χρονης Linda Pilbeam που εξέφρασε την επιθυμία της να αποκτήσει άδεια οδήγησης μοτοσυκλέτας. Σαν ένδειξη συμπαράστασης η Linda υποσχέθηκε στην κόρη της πως αν το κατάφερνε, τότε θα έκανε κι εκείνη το ίδιο.

Η 71χρονη Linda δεν ήταν μακριά από τις μοτοσυκλέτες έως τώρα, το ακριβώς αντίθετο. Ζει εδώ και χρόνια σε οικογένεια μοτοσυκλετών, καθώς ο σύζυγός της οδηγεί μοτοσυκλέτα για πάνω από 40 χρόνια. Δεν θα έμπαινε στην διαδικασία να οδηγήσει η ίδια, αν δεν είχε βάλει στόχο να αποτελέσει παράδειγμα για την κόρη της. Ωστόσο ο δρόμος για να αποκτήσει δίπλωμα οδήγησης στα 71, δεν ήταν βέβαια και τόσο εύκολος.

Η Linda ακολούθησε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα μιας σχολής εκπαίδευσης με διάρκεια 11 μηνών που εστίαζε στη σταθερή και ελεγχόμενη πρόοδο. Η 71χρονη οδήγησε μια Kawasaki Z650 που είχε “χαμηλώσει” ειδικά για εκείνη, ενώ την ίδια μοτοσυκλέτα οδηγεί και τώρα η Linda αφότου έχει αποκτήσει πλέον την άδεια οδήγησής της.

Linda

Μάλιστα, τώρα και η εγγονή της Linda αποφάσισε να ξεκινήσει μαθήματα για να αποκτήσει άδεια οδήγησης μοτοσυκλέτας. Έτσι, η 71χρονη δίνει ένα μάθημα ζωής σε όλους μας, δείχνοντας μας πως ποτέ δεν είναι αργά για να κάνουμε όνειρα και να κατακτήσουμε τους στόχους μας.