MotoGP Αυστραλιάς: Η επιλογή ελαστικών ο πιο καθοριστικός παράγοντας!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/10/2014

Απογοήτευση και λάθος επιλογή ελαστικών, ήταν για πολλούς ο αγώνας στην Αυστραλία. Ο Marquez έφυγε μπροστά από την αρχή φτιάχνοντας μια διαφορά ασφαλείας από τον Lorenzo που σταδιακά έμενε πίσω και καθυστερούσε τον Rossi που ήταν ταχύτερος κατά 2 δέκατα. Με μερικά καθαρά και ευγενικά αλληλοπροσπεράσματα, οι τρεις πρώτες θέσεις ξεκαθάρισαν στη μέση του αγώνα, αντιπροσωπευτικές του ρυθμού που κρατούσαν, όμως όλα αυτά θα άλλαζαν σύντομα. Ο Lorenzo οδηγούσε πολύ συντηρητικά και αργότερα δήλωσε ότι τον πρόδωσε το εμπρός ελαστικό, όχι όμως όπως τον Marquez που έπεσε στα φρένα χωρίς να έχει το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης! Αυτό έφερε τον Rossi στην πρώτη θέση με διαφορά από τον Lorenzo που τον έπιασε ο Crutchlow που έκανε το δικό του αγώνα, μόνος στην 4^η θέση. Η Ducati με το Ν.35 πέρασε δεύτερη, μόνο και μόνο για να δώσει την πιο απογοητευτική στιγμή του αγώνα, ο Crutchlow έπεσε όπως ακριβώς και ο Marquez! Στο τέλος τρίτος στο βάθρο ανέβηκε ο Bradley Smith, βάζοντας τα κλάματα αμέσως πριν! Στην μίνι συνέντευξη ξεκίνησε με χαμόγελο, και σταμάτησε να μιλά ξεσπώντας σε λυγμούς από την συγκίνηση. Δάκρυα γενικά είχαμε στις ομάδες, αλλά από θυμό, αφού όλες οι θέσεις άλλαξαν εξαιτίας πτώσεων! Ο Aleix Espargaro έσπαγε τη μοτοσυκλέτα του, όταν εγκατέλειψε αφού τον εμβόλισε ο Stefan Bradl, ενώ ο Pol μετά από αυτό, ετοιμαζόταν να κυνηγήσει τον Lorenzo, που στους τελευταίους γύρους γύριζε πολύ σιγά, μέχρι που έπεσε και ο ίδιος! Ο Iannone εμβόλισε αρκετά νωρίς τον Pedrosa, όπως αργότερα έκανε ο Bradl στον Espargaro, χωρίς να τον ρίξει. Αναγκάστηκε όμως να εγκαταλείψει μετά από αυτό, όταν έτσι και αλλιώς δεν οδηγούσε στο ρυθμό του. Από τις καλύτερες παρουσίες, με εντυπωσιακή οδήγηση, έκανε ο Scott Redding που σκαρφάλωνε τις θέσεις τη μία μετά την άλλη.

Αποτελέσματα

1. Valentino Rossi (Italy) Yamaha 40:46.405
2. Jorge Lorenzo (Spain) Yamaha 40:57.241
3. Bradley Smith (Britain) Yamaha 40:58.699
4. Andrea Dovizioso (Italy) Ducati 41:01.298
5. Hector Barbera (Spain) Avintia 41:16.494
6. Alvaro Bautista (Spain) Honda 41:16.559
7. Scott Redding (Britain) Honda 41:16.563
8. Hiroshi Aoyama (Japan) Honda 41:19.571
9. Alex de Angelis (San Marino) Yamaha 41:19.982
10. Nicky Hayden (US) Honda 41:20.549
11. Yonny Hernandez (Colombia) Ducati 41:25.873
12. Danilo Petrucci (Italy) ART 41:43.089
13. Michael Laverty (Britain) PBM 41:59.218
14. Mike Di Meglio (France) Avintia 42:14.455

Ετικέτες

motogp

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.