MV Agusta: Ξανά στους Castiglioni

Από το

Μαύρο Σκύλο

1/9/2010

Στις 6 Αυγούστου 2010 ανακοινώθηκε η συμφωνία με την οποία η MV Agusta Motor S.p.A επανήλθε σε ποσοστό 100% στα χέρια του εξηνταπεντάχρονου Claudio Castiglioni Προέδρου της MV και του γιου του Giovanni, από την Harley-Davidson.
Τον Ιούλιο του 2008 είχε πουληθεί η οικογενειακή εταιρεία στην HD αντί του ποσού των 70 εκατομμυρίων ευρώ. Σε αυτό το ποσό περιλαμβανόταν η αποπληρωμή υφιστάμενων δανείων ύψους 45 εκατομμυρίων και επιπρόσθετα η καταβολή ενός ποσού της τάξης των 40 εκατομμυρίων στον Claudio Castiglioni το 2016, εάν όμως πετύχαιναν κάποιοι οικονομικοί στόχοι. Τώρα μετά την απόκτηση του 100% των μετοχών, μέσω της οικογενειακής της οικογενειακής εταιρείας χαρτοφυλακίου – αντί του ποσού των 5 ευρώ (!) – της MV Agusta Motor η οποία περιλαμβάνει και την Cagiva, o Claudio Castiglioni θα συνεχίσει να είναι Πρόεδρός της και μαζί με τον 29 ετών γιο του Giovanni, Διευθύνοντα Σύμβουλο, θα διοικούν την εταιρεία. O Giovanni, είχε εργαστεί στην MV Agusta το 2002 σαν υπεύθυνος επικοινωνίας, τώρα θα αφήσει την επιχείρηση μόδας που έχει για να ασχοληθεί πλήρως και καθημερινά με την MV.
Η Harley αποχώρησε έχοντας επενδύσει 60 εκατομμύρια δολάρια για να εξυγιάνει τον ισολογισμό της MV Agusta, να αναπτύξει τα δυο νέα μοντέλα του 2010, την καινούρια F4 και τις Brutale 990R και 1190R αλλά και για την εξέλιξη της τρικύλινδρης F3 των 675 κυβικών.
Ο Keith Wandell που ανέλαβε πέρυσι στις 15 Οκτωβρίου τη διοίκηση της Harley, αποφάσισε, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων της που προκλήθηκαν από την ύφεση, να κλείσει την Buell και να πουλήσει την MV. “ Η απόφασή μας να παραχωρήσουμε την MV αντανακλά τη στρατηγική μας να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες και τις επενδύσεις μας αποκλειστικά στην Harley-Davidson, γιατί θεωρούμε ότι αυτό είναι το καλύτερο για την μακρόχρονή ανάπτυξή μας” είπε ο Wandell ανακοινώνοντας την πώληση της MV στην οικογένεια Castiglioni, μόλις για τρία ευρώ ή πέντε δολάρια. Αυτό δείχνει την επιθυμία του να τελειώνει η εποχή της εμπλοκής της Harley με την MV, ενώ η απόφαση του προηγούμενου προέδρου της Jim Ziemer θεωρείται ένα στρατηγικό σφάλμα του Milwaukee, που η Harley πρέπει να πληρώσει. Ένας άλλος λόγος για την επιστροφή της MV στους Castiglioni είναι ο όρος στη συμφωνία του 2008 που είχε βάλει ο Claudio για την υποχρέωση της Harley να του καταβάλει το ποσό των 40 εκατομμυρίων δολαρίων στην περίπτωση που πωλούσε την MV Agusta σε άλλον αγοραστή. Για την MV Agusta είχαν ενδιαφερθεί τρία ιταλικά Funds αλλά και ο πρώην πρόεδρος της Ducati Federico Minoli, όπως έχει παραδεχθεί.
“Πραγματικά δεν περίμενα να ξαναβρεθώ σε αυτή τη θέση” είπε ο Claudio Castiglioni μετά την υπογραφή της συμφωνίας “Ήμουν αποφασισμένος να μην αφήσω την εταιρεία να καταλήξει στα χέρια των καρχαριών των funds που δεν καταλαβαίνουν τι αντιπροσωπεύει το όνομα της MV”
Τo 2009 η MV παρήγαγε 3.000 μοτοσυκλέτες, έχοντας 34 εκατομμύρια τζίρο και γράφοντας ζημιές 29 εκατομμυρίων, στην πρώτη χρονιά που ανήκε στον έλεγχο της Harley. Για φέτος η παραγωγή θα φθάσει μόνο τις 4.500 μοτοσυκλέτες και οι ζημιές τα 60 εκατομμύρια. Θα πρέπει να αυξήσουν πολύ την παραγωγή τους οι 250 εργαζόμενοι στην εταιρεία για να γίνει βιώσιμη. Ο Claudio πιστεύει ότι το κλειδί για την επιτυχία της MV είναι η τρικύλινδρη F3 που θα πωλείται στη τιμή των 10-11.000€, ενώ θα ακολουθήσει και μια πιο προσιτή έκδοση Brutale που μέσα στο εργοστάσιο αποκαλούν Brutalina. Ο Castiglioni έκανε ακόμη μια σημαντική κίνηση φέρνοντας και τον Massimo Bordi στο δυναμικό της MV Agusta. Ο Bordi είχε εργαστεί στην Ducati επί είκοσι τρία χρόνια, αντικαθιστώντας τον Fabio Taglioni από το 1985, δημιουργώντας τους υγρόψυκτους τετραβάλβιδους Desmo και φθάνοντας να είναι ο γενικός διευθυντής της Ducati μέχρι το 2003. H 916 και δεκατέσσερα παγκόσμια πρωταθλήματα αποκτήθηκαν εκείνα τα χρόνια.

https://bit.ly/MOTO_671

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Η FUELL, startup ηλεκτρικών ποδηλάτων και μοτοσυκλετών που ίδρυσε ο ο Erik Buell, έβαλε οριστικά λουκέτο. Τα εναπομείναντα περιουσιακά της στοιχεία δημοπρατήθηκαν για περίπου 170.000 δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 2% των συνολικών της οφειλών, οι όποιες αγγίζαν τα 7 εκατομμύρια

Η δημοπρασία αυτή σήμανε το τέλος άλλης μιας σύντομης και ταραχώδους πορείας στον κόσμο της μικροκινητικότητας. Η FUELL είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια μέσω πολλών crowdfunding καμπανιών, προβάλλοντας τον εαυτό της ως το τολμηρό εγχείρημα που θα έφερνε επανάσταση στις αστικές μετακινήσεις με μοντέλα όπως τα Flluid και Fllow. Ωστόσο, μετά την πτωχευτική της αίτηση τον Οκτώβριο του 2024, τα μεγαλεπήβολα σχέδια μετατράπηκαν σε εκποίηση περιουσίας.

Η δημοπρασία για ότι απέμεινε

Ανάμεσα στα πωληθέντα στοιχεία περιλαμβάνονταν η πνευματική ιδιοκτησία της εταιρείας, όπως το εμπορικό σήμα FUELL, ο ιστότοπος και πατέντες, τα οποία απέφεραν περίπου 50.000 δολάρια. Μια μικρή παρτίδα από αδιάθετα e-bikes επίσης βγήκε στο σφυρί, με τα Flluid να πωλούνται από 1.150 έως 1.600 δολάρια, ενώ τα σπαστά e-bikes Folld έπιασαν ακόμη χαμηλότερες τιμές, γύρω στα 475 δολάρια.

Οι αγοραστές δεν αποκαλύφθηκαν, οπότε δεν είναι σαφές αν κάποια άλλη εταιρεία σκοπεύει να αναβιώσει τα σχέδια της FUELL ή απλώς αγόρασε τα κομμάτια για ανταλλακτικά. Αν και στο παρελθόν είδαμε αντίστοιχες περιπτώσεις όπου άλλες εταιρείες αγόραζαν ολοκληρωμένα e-bikes από πτωχευμένες μάρκες για μεταπώληση, αυτή τη φορά φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων χάθηκε στα διεκπεραιωτικά έξοδα.

Το δημοπρατήριο κράτησε 38.000 δολάρια ως προμήθεια, ενώ σημαντικό μέρος των εσόδων απορροφήθηκε από ασφάλιστρα και καθαρισμούς. Ελάχιστα ποσά απέμειναν για τους πιστωτές, μια απογοητευτική εξέλιξη, ειδικά για τους υποστηρικτές του crowdfunding, πολλοί εκ των οποίων είχαν προπαραγγείλει τα δίκυκλα και έμειναν με άδεια χέρια.

Ένα γνώριμο τέλος για μια πολλά υποσχόμενη ιδέα

Η FUELL είχε ξεκινήσει με όραμα να “επαναπροσδιορίσει την αστική κινητικότητα”, όμως το τέλος της αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα στο κύμα “εκκαθάρισης” του κλάδου των e-bikes τα τελευταία χρόνια. Μετά την έκρηξη ζήτησης στην πανδημία, πολλές εταιρείες ηλεκτρικών ποδηλάτων δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους και οδηγήθηκαν σε βίαιη επιστροφή στην πραγματικότητα.

Έτσι, για τον Erik Buell, έναν σχεδιαστή που έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία των σπορ μοτοσυκλετών, πάρα τις πολλαπλές εμπορικές αποτυχίες, η FUELL γράφει έναν πικρό επίλογο στη πορεία του και στην προσπάθειά του να φέρει την καινοτομία στην ηλεκτροκίνηση, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.