Ο Pierre Terblanche στην Norton !

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/1/2011

Με μια αναπάντεχη κίνηση που σηματοδοτεί την εμφάνιση ενός σημαντικού νέου παίκτη στον όλο και πιο δραστήριο ευρωπαϊκό κλάδο της μοτοσυκλέτας, ο Pierre Terblanche μετακόμισε πλέον στην Βρετανία –από τις 4 Ιανουαρίου– αναλαμβάνοντας να διευθύνει την ανάπτυξη των μελλοντικών μοντέλων της αναγεννημένης ιστορικής φίρμας που εδρεύει στο Donington Park. Ο Terblance, που γεννήθηκε στην Νότια Αφρική, είναι 54 ετών και τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει δημιουργήσει μια σειρά από μοτοσυκλέτες που επάνω τους έχει εκφραστεί το ταλέντο του και ο καινοτόμος σχεδιασμός του. Έχοντας εργαστεί για την Ducati, την Cagiva και πιο πρόσφατα για την Moto Guzzi, η παρουσία του πλέον στην Norton δείχνει ότι ο δρόμος που άρχισε ο ιδιοκτήτης της Stuart Garner για να την φέρει πάλι στην παγκόσμια αγορά, θα σημαδευτεί από τις σχεδιαστικές ικανότητες του Pierre, για την ανάπτυξη νέας σειράς μοντέλων της Norton με σύγχρονους υγρόψυκτους κινητήρες με επικεφαλής εκκεντροφόρους. Μοντέλα που θα προστεθούν στη σειρά των “ρετρό” Commando 961 που παράγονται τώρα με τον αερόψυκτο δικύλινδρο με τα ωστήρια. "Η εμπειρία του Pierre να φέρνει καινοτόμα προϊόντα στην αγορά θα αποτελέσει παράγοντα ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μοντέλων της Norton, δίνοντας παράλληλα τον δέοντα σεβασμό προς τις παράδοσή της”, λέει ο Garner και συνεχίζει, “η αποδεδειγμένη ικανότητά του να σκέφτεται έξω από τα συνηθισμένα, σεβόμενος την εικόνα της μάρκας με γεμίζει ενθουσιασμό που έχει έρθει να δουλέψει μαζί μας. Συνδυάζοντας την κλίση του να σχεδιάζει μοναδικές μοτοσυκλέτες, με την αγωνιστική ιστορία της Norton, θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια σειρά μοτοσυκλετών που δεν θα μοιάζουν με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα που είναι στην αγορά."
Αυτή είναι μια πρόκληση την οποία Pierre Terblanche απολαμβάνει. "Η Norton είναι ένα από τα μεγάλα ονόματα της μοτοσυκλέτας, και ήταν πάρα πολύ καλή ευκαιρία να συμμετέχω στην προσπάθεια να αποκτήσει τη παλιά της αίγλη, δημιουργώντας κάτι φρέσκο, αντλώντας από την ιστορία της και εκφράζοντάς σε σύγχρονο πλαίσιο”, λέει και συνεχίζει, “πολλές από τις μοτοσυκλέτες που θαύμαζα έχουν φτιαχτεί από τη Norton. Η John Player Norton με το αυτοφερόμενο πλαίσιο είναι από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών όπως και η Norton Manx, η απόλυτη αγωνιστική μονοκύλινδρη όλων των εποχών. Μου αρέσει επίσης και η αρχική Commando ενώ ανυπομονώ αν οδηγήσω την καινούρια. Aκόμη το ότι ο άνθρωπος που παίρνει τις αποφάσεις και πληρώνει, ο Stuart, έχει το γραφείο του στην άλλη άκρη του εργοστασίου – και το οποίο δεν είναι πολύ μεγάλο – με κάνει να πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε καλά πράγματα για την Norton και μάλιστα παίρνοντας πιο γρήγορα τις αποφάσεις από ότι στα μεγάλα εργοστάσια όπως της Ducati και Piaggio”. Απόφοιτος του Royal College of Art του Λονδίνου, εργάστηκε για την VW από το 1986 έως το 1989. Ήταν ήδη κάτοχος Ducati όταν ικανοποίησε την φιλοδοξία τους και μεταπήδησε στην Cagiva και μάλιστα δίπλα στον Massimo Tamburini στο κέντρο σχεδιασμού του, το CRC, αρχικά στο Ρίμινι και αργότερα στο Σαν Μαρίνο. Εκεί, εργάστηκε παράλληλα με τον Tamburini, αρχικά στην Paso 907, στην συνέχεια στην 888 Superbike, και τελικά στην αντικαταστάτριά της, την 916. Το 1992, ο Terblanche μετακόμισε στο κέντρο Morazzone της CRC , όπου δημιούργησε το περίφημο αγωνιστικό Ducati Supermonο, το Cagiva Canyon 600, και το Grand Canyon 900. Στην δημιουργία του Supermono συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον νεαρό τότε μηχανικό Claudio Domenicali που ήταν υπεύθυνος γι' αυτό. Μετά την εξαγορά της Ducati από την TPG ο Terblance έφτιαξε το 1998 την 900 Supersport ενώ στην Intermot της ίδιας χρονιάς έδειξε το καινοτόμο και περιορισμένης παραγωγής MH900 Evoluzione, την πρώτη μοτοσυκλέτα που πουλήθηκε αποκλειστικά από το διαδίκτυο. Για την παραγωγή της έπρεπε να πείσει ο ίδιος την διοίκηση, όπως έκανε και στην περίπτωση της Multistrada που μπήκε στην παραγωγή το 2003. Μια μοτοσυκλέτα που βοήθησε πολύ στην αύξηση των πωλήσεων της εταιρείας και ήταν αποκλειστικά δική του σύλληψη.
Στο τέλος του ίδιου έτους, στο Tokyo Motor Show, έδειξε τις τρεις Sportclassic οδηγώντας την Ducati να τις βάλει σε παραγωγή. Στο τέλος του 2004 παρουσίασε το Hypermotard κάνοντας ιδιαίτερη εντύπωση στον κόσμο που την αντίκρισε στο Μιλάνο. Η μόνη από της δημιουργίες του Terblanche που δεν ενθουσίασε όταν εμφανίστηκε ήταν η 999, το 2003. Παρά του ότι ήταν καλύτερη και ευκολότερη μοτοσυκλέτα από την 916 δεν έπεισε τελικά ούτε κερδίζοντας τρεις παγκόσμιους τίτλους.
Μετά την αναχώρηση από τη Ducati το Δεκέμβριο του 2007, ο Terblanche εργάσθηκε ως σύμβουλος σχεδιασμού για διάφορες εταιρείες, κυρίως στην ναυπηγική βιομηχανία. Ένα χρόνο αργότερα ξαναγύρισε στις μοτοσυκλέτες και από τον Νοέμβριο του 2008 μέχρι τώρα, εργάστηκε ως σύμβουλος με πλήρη απασχόληση για την Piaggio, σε ποικιλία σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων σκούτερ και μοτοσυκλετών, κυρίως μελλοντικά μοντέλα της Aprilia και Moto Guzzi. Χαρακτηριστικές δημιουργίες του ήταν και τα τρία πρωτότυπα μοντέλα που παρουσίασε η Μοτο Guzzi με τον κλασικό της κινητήρα στο Μιλάνο τo 2009, όπου έλαμψαν σαν αστέρια, και ίσως δούμε στο μέλλον κάποιο από αυτά να μπαίνει στη παραγωγή. Αλλά τώρα ο Pierre Terblanche είναι στη Μεγάλη Βρετανία, με την πρόκληση της αναζωογόνησης της Norton. Θα είναι συναρπαστικό να δούμε τι νέες ιδέες θα βγουν από το στούντιο σχεδίασης που είναι ήδη εγκατεστημένο γι 'αυτόν μέσα στο εργοστάσιο της Norton στο Donington Park - και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ καιρό για να μάθουμε...
Pierre

Δυστύχημα Borja Gómez: Νέα στοιχεία για τον θάνατο του νεαρού αναβάτη

Καθυστερημένη επέμβαση και οργανωτικές αδυναμίες δείχνει αναβάτης που ενεπλάκη στο περιστατικό
Borja
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/8/2025

Ο 20χρονος Borja Gómez συμμετείχε για το 2025 στο πρωτάθλημα JuniorGP της FIM στην κατηγορία Stock European Championship. Στον πρώτο αγώνα πήρε την δεύτερη θέση, στον δεύτερο αγώνα κέρδισε και έτσι βρισκόταν στην πρώτη θέση της γενικής κατάταξης, πρώτού φτάσουμε στον Ιούλιο και τον τρίτο αγώνα του πρωταθλήματος που διεξήχθη στο Magny Cours της Γαλλίας και αποδείχθηκε μοιραίος για τον Ισπανό αναβάτη.

Το δυστύχημα έγινε στα δοκιμαστικά πριν τον αγώνα, όταν o Borja Gómez είχε πτώση από υγρά που υπήρχαν στην πίστα και στην συνέχεια παρασύρθηκε από διερχόμενο αναβάτη.

Ο Filippo Fuligni που επίσης ενεπλάκη στο μοιραίο συμβάν δήλωσε: “Στην 5η στροφή της πίστας, ο Alberto Garcia, team-mate του Borja Gómez, είχε ένα τεχνικό πρόβλημα και η μοτοσυκλέτα του έχανε υγρά που έκαναν την πίστα να γλιστράει. Στην 9η στροφή της πίστας οι κριτές απομάκρυναν την μοτοσυκλέτα που είχε το θέμα αυτό. Αμέσως μετά ο Borja έχασε το μπροστινό και είχε πτώση, όμως αμέσως σηκώθηκε και κινήθηκε παράλληλα με τα προστατευτικά λάστιχα της πίστας. Στην στροφή εκείνη δεν υπήρχαν σημαίες ή φώτα για να προειδοποιήσουν για κίνδυνο και επίσης υπήρχε μόνο ένας κριτής που δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει τον Borja με την μοτοσυκλέτα του. Στο μεταξύ όμως ο Borja έμεινε στο σημείο και βλέποντας τους επόμενους τρεις αναβάτες να μην πέφτουν, πήγε να σηκώσει την μοτοσυκλέτα του. 22 δευτερόλεπτα μετά την πτώση του Borja, ο Joan Santos έπεσε και αυτός στο ίδιο σημείο παρασύροντας τον άτυχο αναβάτη. Το μοναδικό λάθος του Borja ήταν ότι είχε πλάτη στην πίστα και δεν είδε τον Santos”.

Ο Fuligni συνέχισε λέγοντας “Δεν είμαι εδώ για να κρίνω, αλλά πέρασαν 22 δευτερόλεπτα και δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση προς τους αναβάτες και αυτό είναι πολύ σοβαρό. Υπήρχε μόνο ένας νεαρός κριτής στο σημείο που δεν έκανε τίποτα. Κανονικά υπάρχουν τουλάχιστον δύο κριτές και φωτεινές οθόνες για τον ίδιο λόγο, όμως την Πέμπτη και την Παρασκευή στα σημεία που υπήρχαν οι οθόνες αυτές δεν υπήρχαν κριτές”.

Με το που έγινε το συμβάν ο Fuligni, πήγε προς το μέρος του Borja, τα μάτια του ήταν ανοιχτά, αλλά θαμπά και ο άτυχος αναβάτης είχε εκείνη τη στιγμή σφυγμό. Αυτό σημαίνει πως ο θάνατός του δεν ήταν ακαριαίος όπως είπαν, όμως χάθηκε πολύτιμος χρόνος μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Ο Fuligni ήταν συντετριμμένος από το δυστύχημα αυτό και δεν συμμετείχε στο Γαλλικό GP.

Οι παραπάνω λεπτομέρειες είναι πραγματικά σοκαριστικές και δείχνουν την παράλειψη της διοργάνωσης σε καίρια σημεία ασφάλειας των αναβατών που ίσως και να αποδείχτηκαν μοιραία για τον Borja.