O Tom Cruise στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων οδηγεί την LiveWire S2 Del Mar και φέρνει την μοτοσυκλέτα στο επίκεντρο [VIDEO]

Η Ολυμπιακή Οργανωτική Επιτροπή φέρνει την μοτοσυκλέτα στο επίκεντρο

motomag O Tom Cruise στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων οδηγεί την LiveWire S2 Del Mar χωρίς κράνος [VIDEO]

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

12/8/2024

Η τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι προσέφερε μία μοναδική έκπληξη για τους περισσότερους τηλεθεατές καθώς είδαν τον διάσημο ηθοποιό Tom Cruise να εμφανίζεται α λά Mission Impossible στο Stade de France με μοτοσυκλέτα διαφημίζοντας το μέσο αυτό που στην Ευρώπη περνά κατά καιρούς κύματα αποδοκιμασίας και περιορισμού. Ακριβώς για αυτό το λόγο θα έπρεπε και η εικόνα του να μην αφήνει κανένα ζήτημα για τον μοτοσυκλετισμό και τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Κάποιος θα πει τι λάθος έγινε μιας και μιλάμε επί της ουσίας για ένα τηλεοπτικό σόου το οποίο έχει σκοπό να διαφημίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Tom Cruise ο οποίος ήταν ο βασικός πρωταγωνιστής της τελετής λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, κατέβηκε σαν αλεξιπτωτιστής από την κορυφή του Stade de France, -στάδιο που φιλοξένησε την τελετή λήξης- με τον ίδιο να προσγειώνεται ως άλλος Ethan Hunt από τις ταινίες Mission Impossible και τον ίδιο να παίρνει την Ολυμπιακή σημαία ώστε να τη μεταφέρει στο Los Angeles, στο οποίο θα πραγματοποιηθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2028.

O Tom Cruise στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων οδηγεί την LiveWire S2 Del Mar χωρίς κράνος [VIDEO]

Όλα σωστά ως εδώ ωστόσο στη συνέχεια είχαμε ένα τεράστιο λάθος που είδαν 1,5 δισεκατομμύριο τηλεθεατές παγκοσμίως και που μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα έγινε viral σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Cruise επάνω στην ηλεκτρική LiveWire S2 Del Mar -η LiveWire αποτελεί ξεχωριστή μάρκα μέσα την Harley Davidson η οποία έχει την ιδιοκτησία της- πήρε την Ολυμπιακή σημαία με σκοπό να τη μεταφέρει στην επόμενη τοποθεσία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο διάσημος ηθοποιός ανέβηκε στην μοτοσυκλέτα αλλά ξέχασε ένα πολύ βασικό στοιχείο του εξοπλισμού του… το κράνος.

Άπαντες σε όλο τον πλανήτη είδαν τον Tom Cruise με μοτοσυκλέτα να διασχίζει τους δρόμους του Παρισιού χωρίς να φορά κράνος κάτι το οποίο πήρε αμέσως αρνητική δημοσιότητα. Ο λόγος απλός, το λάθος νόημα που δόθηκε μέσα σε μερικά λεπτά ενώ πόσο διαφορετικό θα ήταν το αποτέλεσμα αν όλοι θα βλέπαν τον Cruise να φορά κράνος οδηγώντας την LiveWire S2 Del Mar.

Δυστυχώς ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω ώστε να διορθωθεί το λάθος που συνέβη στο Παρίσι, ωστόσο είναι θετικό που ανοίγει την κουβέντα, λίγο περισσότερο στη χώρα μας καθότι εδώ είναι που συνηθίζεται κάτι τέτοιο, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν νοείται οδήγηση μοτοσυκλέτας χωρίς κράνος.

Ετικέτες

tom cruise

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.