Οι φετινές επιτυχίες της Dunlop!

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

5/12/2018

Η Goodyear αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες ελαστικών στον κόσμο, απασχολώντας περισσότερους από 60.000 ανθρώπους στον κόσμο, ενώ έχει 48 εργοστάσια σε 22 χώρες παγκοσμίως. Η Dunlop που αποτελεί θυγατρική της σημείωσε μια εξαιρετική πορεία στους αγώνες μοτοσυκλετών και προχώρησε στην έκδοση του ακόλουθου δελτίου τύπου, όσον αφορά τις επιτυχίες των αναβατών που χρησιμοποιούσαν τα ελαστικά της.

Δελτίο Τύπου:

Κερδίζοντας «τη μάχη του ανταγωνισμού» των ελαστικών – Η ανασκόπηση της Dunlop για το 2018

Όσον αφορά τους αγώνες μοτοσυκλετών, τα ελαστικά της Dunlop χρησιμοποιούνταν αρκετά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του αγώνα Isle of Man TT, αλλά η επικράτηση του Peter Hickman στον αγώνα Senior TT ήταν αυτή που κέρδισε τη μεγαλύτερη προβολή. H Dunlop μπορεί πλέον να υποστηρίξει ότι διαθέτει το γρηγορότερο ελαστικό αγώνων στον κόσμο. Ο Hickman έκανε τον γρηγορότερο γύρο της διαδρομής πάνω στο βουνό που έχει καταγραφεί ποτέ με μέσο όρο 217 χλμ/ώρα, για να διασφαλίσει την 13^η συνεχόμενη νίκη με ελαστικά της Dunlop στον αγώνα Senior TT.

Όσον αφορά τους αγώνες "Off Road", οι αναβάτες με ελαστικά της Dunlop συγκέντρωσαν νίκες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα MXGP με τον Clement Desalle να κερδίζει στη Ρωσία και την Kiara Fontanesi να κερδίζει τον 5^ο τίτλο στο πρωτάθλημα γυναικών. Αλλά ο μεγαλύτερος νικητής με ελαστικά της Dunlop ήταν ο Eli Tomac, ο οποίος κέρδισε το μπόνους του 1 εκατ. δολαρίων αφού κέρδισε τους τρεις μεγάλους αγώνες στο Monster Energy Cup Supercross του Las Vegas.

Ο Wim Van Achter, ο Υπεύθυνος του Αγωνιστικού Τμήματος της Dunlop, σχολίασε αναφορικά με τις επιτυχίες αυτές: «Πολλές από τις επιτυχίες μας στους αγώνες, έγιναν με ελαστικά της Dunlop τα οποία είναι διαθέσιμα από όλους τους αντιπροσώπους μας. Αυτό δείχνει, πως μπορούμε γρήγορα να φέρουμε καινούργια αγωνιστικά ελαστικά καθώς και ελαστικά για hypercars στην αγορά, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία από τις ομάδες R&D των συνεργατών μας».

Τα αγωνιστικά ελαστικά της Dunlop σχεδιάζονται και κατασκευάζονται από μια πολυεθνική ομάδα, τα μέλη της οποίας να βρίσκονται στο Μπέρμινγκχαμ, στην Μοντλουκόν της Γαλλίας, στο Χάναου της Γερμανίας και το Λουξεμβούργο.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου…

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)…

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: