Panamerican Crossing 2014: Buenos Ayres – New York

7/7/2014

Αφού κατάφερε να φτάσει μ’ ένα παπί μέχρι την Ινδία, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βάλθηκε και πάλι να μας τρελάνει. Δεν πέρασαν ούτε δυο μήνες από την επιστροφή του από τις Ινδίες και βρίσκεται ήδη στην Αργεντινή, απ’ όπου ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει ένα άλλο ταξιδιωτικό τόλμημα. Με αφετηρία το Buenos Ayres της Αργεντινής (όπου έχει ήδη μεταβεί μαζί με την μοτοσυκλέτα) και διασχίζοντας απ’ άκρη σε άκρη την αμερικανική ήπειρο, ευελπιστεί μετά από περίπου δυόμιση μήνες και 20.000 χιλιόμετρα να φτάσει στην Νέα Υόρκη των Η.Π.Α.
Τρεις υποήπειροι (Νότια, Κεντρική και Βόρεια Αμερική) και συνολικά 13 χώρες (Αργεντινή, Βολιβία, Περού, Ισημερινός, Κολομβία, Παναμάς, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Μεξικό, Η.Π.Α., Καναδάς) θα προσφέρουν “γη και ύδωρ” στον Έλληνα ταξιδιώτη. Η μοτοσυκλέτα με την οποία ο Κωνσταντίνος Μητσάκης θα πραγματοποιήσει το “Panamerican Crossing 2014” είναι μια KTM 1190 R Adventure (προσφορά της ΚΤΜ S.E.E.
Εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε καλό ταξίδι, ενώ το “Panamerican Crossing 2014” θα έχετε την δυνατότητα να το παρακολουθείτε από την ιστοσελίδα μας με ανταποκρίσεις που θα στέλνει ο ίδιος από διάφορα σημεία του ταξιδιού.

Αργεντινή - Βολιβία
“Αποχαιρετώντας το Μπουένος Άιρες, το ξεκίνημα του Panamerican Crossing 2014 ήταν πλέον γεγονός. Σε πρώτη φάση είχα να οδηγήσω περίπου 1940 χιλιόμετρα διασχίζοντας όλη την Βόρεια Αργεντινή, μέχρι τα σύνορα με την Βολιβία. Οι πόλεις Rosario, Cordoba, San Miguel de Tucuman, Salta και San Salvador de Jujuy αποτέλεσαν τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στην αργεντίνικη πρωτεύουσα και στα σύνορα, ενώ ο πολύ καλός οδικός άξονας με βοήθησε να ολοκληρώσω την οδική αποστολή μου μέσα στην Αργεντινή σε τρεις μέρες.
Μέχρι την πόλη San Miguel de Tucuman, για συντροφιά μου είχα τις πάμπες, τις επίπεδες εκτάσεις που προσφέρονται για την εκτροφή βοοειδών, ενώ μετά την πόλη San Salvador de Jujuy ένα επιβλητικό ορεινό τοπίο έκανε την εμφάνισή του. Ο οδικός άξονας άρχισε σταδιακά κι αυτός να σκαρφαλώνει, με αποτέλεσμα, όταν έφτασα στα σύνορα της Βολιβίας, να βρίσκομαι πλέον στα 3650 μέτρα υψόμετρο.
Η διαδρομή μου στην Βολιβία, την δεύτερη χώρα του αμερικανικού διηπειρωτικού ταξιδιού, είχε μήκος περίπου 970 χιλιόμετρα. Όλη η πορεία μου, από τα σύνορα μέχρι την πρωτεύουσα Λα Παζ, έγινε πάνω στην άγονη οροσειρά των Άνδεων, που αυλακώνει κατά μήκος όλη την χώρα. Κι όσον αφορά το υψόμετρο, κινήθηκα από τα 3.650 μέτρα ως τα 4.070 μέτρα, περνώντας από τις πόλεις Potosi, Challapata και Oruro.
Από τις δυνατότερες αναμνήσεις στην Βολιβία στάθηκε η επίσκεψη στην αλμυρή λίμνη Uyuni, την ψηλότερη αλμυρή λίμνη του κόσμου (3.850 μ.), όπου έφτασα οδηγώντας 240 χιλιόμετρα σε χωματόδρομους -άξιζε όμως τον κόπο. Αντίθετα, από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισα στην Βολιβία ήταν ο ανεφοδιασμός μου σε καύσιμα, γιατί υπήρχε πρόβλημα με την παροχή βενζίνης στους ξένους ταξιδιώτες. Σε δυο περιπτώσεις πλήρωσα σε τριπλάσια τιμή την βενζίνη, μια και δεν είχα τα ειδικά κουπόνια που διαθέτουν μόνο οι ντόπιοι. Και φυσικά δεν μιλάμε για κρύο, αφού το πρωί ξεκινούσε με θερμοκρασίες πολύ κοντά στο μηδέν (ο χειμώνας του νοτίου ημισφαιρίου).
Φτάνοντας στην Λα Παζ, το πρώτο σκέλος της νοτιοαμερικανικής διαδρομής μου (Μπουένος Άιρες - Λα Παζ) είχε ολοκληρωθεί σε μόλις 7 ημέρες. Επόμενος σταθμός της KTM 1190 R Adventure είναι το Περού, όπου θα φτάσω εκεί οδηγώντας πάντα πάνω στο άγονο κορμί των Άνδεων.”

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/7/2025

H CFMOTO διευρύνει τους τομείς έρευνας και ανάπτυξης της, καθώς σύμφωνα με πατέντες που διέρρευσαν, η εταιρεία εξετάζει την προσθήκη αναδιπλούμενων αεροδυναμικών πτερυγίων στις σπορ μοτοσυκλέτες της και μάλιστα με δυνατότητα ανάπτυξης εν κινήσει.

Τα πτερύγια στις μοτοσυκλέτες δεν αποτελούν καινοτομία. Παρότι όταν εισήχθησαν, φάνηκε να μην “κερδίζουν έδαφος” επανεμφανίστηκαν στη σύγχρονη εποχή το 2010, με την Ducati Desmosedici GP10, και από τότε έγιναν κυρίαρχη τάση στο MotoGP. Αν και εταιρείες όπως η Suzuki (με την RG500 του 1980) και η MV Agusta (με την 500/4 GP του 1972) είχαν ήδη πειραματιστεί με αυτά, ήταν η Ducati που εδραίωσε την τάση αυτή. Θέμα χρόνου λοιπόν, το να περάσουν και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, όπως η Panigale V4S και πλέον, όπως φαίνεται, και στην CFMOTO 675SR.

Η μοτοσυκλέτα που εμφανίζεται στις πατέντες φαίνεται να είναι η 675SR, με ένα αρκετά απλό μηχανισμό. Ένας ενεργοποιητής βρίσκεται στο εσωτερικό του fairing και μέσω ενός αρθρωτού συνδέσμου κινεί το πτερύγιο. Το ακριβές σύστημα δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο, υπάρχουν αναφορές ότι ενεργοποιείται αυτόματα σε συγκεκριμένη ταχύτητα, ενώ άλλες υποθέσεις λένε ότι σχετίζεται με τη λειτουργία track mode, όπου τα πτερύγια μένουν μόνιμα σε έκταση.

Αν τελικά η CFMOTO προχωρήσει στην παραγωγή, θα είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα με πτερύγια που αναπτύσσονται αυτόματα εν κινήσει. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη με ενεργητική αεροδυναμική. Η Moto Guzzi V100 Mandello ήδη διαθέτει ένα τέτοιο σύστημα, αλλά με σκοπό εδώ, την αύξηση της άνεσης του αναβάτη και τη μετατροπή της μοτοσυκλέτας από street σε τουριστική με το πάτημα ενός κουμπιού, σύστημα του οποίου η απόδοση κάνει πράγματι την διαφορά, αλλά όχι σε σημείο που να επιβεβαιώνονται τα λέγομενα του marketing του Piaggio Group για ολική μετατροπή της εμπειρίας του αναβάτη.

Αν και στις πατέντες φαίνεται η 675SR, η νέα τεχνολογία θα ταίριαζε καλύτερα στην αναμενόμενη V4 Superbike που ξέρουμε πως η CFMOTO ετοιμάζει καθώς έχει δείξει τον κινητήρα αλλά και ένα ομοίωμα της μοτοσυκλέτας στην EICMA, αντίστοιχα με τα βήματα που είχε κάποτε ακολουθήσει η Honda για το VFR1200. Σε μία Superbike με μπόλικα άλογα τα ενεργά πτερύγια θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αεροδυναμική απόδοση και στην ευστάθεια σε υψηλές ταχύτητες. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Πριν από την V4 Superbike όμως, η CFMOTO φέρνει ήδη στην παραγωγή μία ενδιάμεση Supersport, την 750SRS που ίσως για εκεί προορίζει τα ενεργά αεροδυναμικά βοήθηματα πράγμα που εξηγεί γιατί στις πατέντες το σχέδιο ταιριάζει στο 675SR!