Πατέντες για πτυσσόμενο σταντ απ’ τη Honda!

Μια διαφορετική προσέγγιση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

28/1/2020

Παρότι το πλαϊνό σταντ είναι μεγαλύτερο σε ηλικία απ’ τις μοτοσυκλέτες -εμφανίστηκε πρώτα στα ποδήλατα- έχει χάσει το τρένο τις εξέλιξης αρκετές φορές. Οι πρώτες πατέντες που καταχωρήθηκαν για τη δημιουργία του πρώτου πλάγιου σταντ σε ποδήλατο ήταν το 1896 απ’ τον Aflred Berruyer και μάλιστα εφάρμοζε στο πιρούνι και όχι πίσω απ’ το αριστερό πεντάλ όπως έχουμε συνηθίσει. Στις μοτοσυκλέτες παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1926 απ’ τον Eldon C Henderson και για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο. Αργότερα φυσικά δημιουργήθηκε το διπλό σταντ, που έρχεται για να λύσει όλα τα προβλήματα όταν θέλουμε να παρκάρουμε σε ανηφόρες ή κατηφόρες ή σε ανισόπεδο έδαφος. Η τελευταία φορά που είδαμε κάποια εταιρεία να ασχολείται με το σταντ ήταν η BMW, που στις πατέντες της το χρησιμοποιούσε για την ασύρματη φόρτιση του ηλεκτρικού σκούτερ που θα εξόπλιζε.

Το γεγονός πως όλα αυτά τα χρόνια κανείς δεν έχει ασχοληθεί με τη βελτίωση του πλάγιου σταντ, δεν αποτελεί μυστήριο καθώς εξυπηρετεί άρτια το σκοπό του με τη μορφή που έχει και το μόνο που μας απασχολεί συνήθως είναι να ανοιγοκλείνει εύκολα και να έχει το κατάλληλο μήκος. Τώρα, η Big-H κατέθεσε σχέδια για τη δημιουργία ενός πτυσσόμενου σταντ που αποτελείται από τρία μέρη, ούτως ώστε όταν το κλείνουμε να μην πιάνει τόσο χώρο. Όπως μπορείτε να δείτε και στα σχέδια η Honda έχει μεριμνήσει ώστε όταν ανοίγει να ασφαλίζουν τα μέρη μεταξύ τους και να μην υπάρχει η περίπτωση να διπλώσουν προς τα μέσα. Για να το πετύχει χρησιμοποιεί ελατήρια στο εσωτερικό τους (βλ. 55 και 83) αλλά και ασφάλειες (βλ. 71 και 81) ώστε να κρατούν το σταντ στο μέγιστο μήκος. Κατά την κίνηση τα τρία μέρη του σταντ περιστρέφονται προς τα πίσω και ασφαλίζουν, ενώ για το μάζεμά τους χρειάζεται να το πιέσει το σταντ πρώτα προς τα κάτω ο αναβάτης, απελευθερώνοντας τις ασφάλειες.

Με την κατάθεση των πατεντών η Honda εξασφαλίζει να προφυλάξει την ιδέα της και να αποτρέψει άλλους κατασκευαστές απ’ το να την χρησιμοποιήσουν. Το αν θα τη χρησιμοποιήσει η ίδια είναι καθαρά δική της απόφαση. Το πτυσσόμενο σταντ θα ήταν χρήσιμο σε σκούτερ όπως αυτό που παρουσιάζεται στα σχέδια αλλά και σε μεγάλες και βαριές μοτοσυκλέτες τουρισμού, όπου θα μπορούσε να ανοίγει/κλείνει ηλεκτρικά με το πάτημα ενός κουμπιού. Ωστόσο, το γεγονός πως αποτελείται από τρία μέρη και δύο ελατήρια σημαίνει πως πιθανότατα θα είναι πιο βαρύ απ’ ότι το κλασσικό σταντ που όλοι γνωρίζουμε, με την προϋπόθεση βέβαια πως και τα δύο είναι κατασκευασμένα απ’ το ίδιο υλικό. Οπότε η χρήση του πτυσσόμενου σταντ θα ωφελήσει περισσότερο τις μοτοσυκλέτες και σκούτερ, που το χαμηλό βάρος δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία τους.

Ετικέτες

Η μοτοσυκλέτα του Indiana Jones πουλήθηκε σε δημοπρασία - Ξεπέρασε κάθε εκτίμηση το ποσό

Παρίστανε την BMW αλλά ήταν Ural! - Διάσημη από την σχετική σκηνή καταδίωξης
Indiana Jones μοτοσυκλέτα πωλήθηκε σε δημοπρασία
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/9/2025

Η σοβιετική μοτοσυκλέτα με sidecar του Indiana Jones από την ταινία "Indiana Jones and the Last Crusade" πουλήθηκε για ευμεγεθές ποσό, ξεπερνώντας κατά πολύ την εκτιμώμενη αξία της.

Αν πάντα ονειρευόσασταν ένα κομμάτι τόσο μοτοσυκλετιστικής όσο και κινηματογραφικής ιστορίας, χάσατε την ευκαιρία.

Η αυθεντική Μοτοσυκλέτα με πλευρικό κάνιστρο (καλάθι) που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία "Indiana Jones and the Last Crusade" πουλήθηκε σε δημοπρασία  και έπιασε το εντυπωσιακό ποσό των 118.000 ευρώ, πολύ πάνω από τις εκτιμήσεις που έκαναν λόγο για ένα ποσό μεταξύ 34.000 και 68.000 ευρώ.

Indy Ural

Η μοτοσυκλέτα είναι στην πραγματικότητα μια σοβιετική Ural/KMZ K-650, η οποία μεταμορφώθηκε από την ομάδα παραγωγής της Lucasfilm ώστε να μοιάζει με γερμανική BMW R75 του μεσοπολέμου. Χρησιμοποιήθηκαν αρκετές μηχανές για τα γυρίσματα της διάσημης σκηνής καταδίωξης στη Βόρεια Καλιφόρνια, όμως αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι έχει ταυτοποιηθεί φωτογραφικά σε κοντινά πλάνα με τον Harrison Ford και τον Sean Connery, ακόμη και στη στιγμή όπου ο τροχός ενός Γερμανού στρατιώτη ανεβαίνει πάνω στο sidecar των Jones.

Indy Ural

Η K-650 επιλέχθηκε λόγω της ομοιότητας της με τα γερμανικά μοντέλα της εποχής, ενώ με λίγη “κινηματογραφική μαγεία” μετατράπηκε πειστικά σε μοτοσυκλέτα της Wehrmacht. Βαμμένη σε στρατιωτικό χακί, έχει δεχτεί κάποιες μικρές παρεμβάσεις για χρήση στο δρόμο: νέο κοντέρ, φως πορείας, φως φρένου, δεύτερη σέλα και ρεζέρβα στο πίσω μέρος. Ωστόσο δεν είναι λειτουργική, παραμένει όμως ένα αξιοζήλευτο κομμάτι κινηματογραφικής ιστορίας.

Indy Ural

Πουλήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον αρχικό τίτλο κυκλοφορίας από τις αρχές της California του ’90, καθώς και με έγγραφα της Lucasfilm που επιβεβαιώνουν την ενοικίασή του τον Φεβρουάριο του 1989. Στοιχεία που προσφέρουν επιπλέον αξία στους συλλέκτες και εξασφαλίζουν την αυθεντικότητά της.

Indy Ural

Η σκηνή καταδίωξης με τη μοτοσυκλέτα και το sidecar είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές του "Last Crusade", συνδυάζοντας πρακτικά εφέ, αληθινές μοτοσυκλέτες σε ταχύτητα και το μοναδικό χιούμορ μεταξύ των Harrison Ford και Sean Connery που έκανε το δίδυμο τόσο ξεχωριστό. Χωρίς CGI εκρήξεις, παρά μόνο με την χρήση πραγματικών μοτοσυκλετών, να τρέχουν και να τρακάρουν μπροστά στην κάμερα.

Μπορεί να μην είναι κατάλληλη για τις κυριακάτικες βόλτες, αλλά είναι σίγουρα μια από τις ακριβότερες Ural που πουλήθηκαν ποτέ, και πιθανότατα η μοναδική με άμεση σύνδεση με τον Harrison Ford και τον Sean Connery.

Indy UralIndy Ural

 

Indy Ural