Πατέντες Kawasaki:Επαναπροσδιορίζουν την μοτοσυκλέτα!

Μια εντελώς ρηξικέλευθη οπτική
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

20/9/2019

Η Kawasaki ανέκαθεν θεωρούνταν η εταιρεία με τις πιο δυνατές μοτοσυκλέτες παραγωγής, συγκριτικά με τα υπόλοιπα τρία ιαπωνικά εργοστάσια. Τα παραδείγματα είναι πολλά, όπως όταν η Honda έφτιαξε την πρώτη superbike, το CB750 τη δεκαετία του ’70, όπου Kawasaki κατέστρωσε ολόκληρο σχέδιο και αντί να παρουσιάσει την ίδια εποχή το Ζ750, έφτιαξε το Ζ900 με μεγαλύτερη ιπποδύναμη και περισσότερα κυβικά. Αυτή η φιλοσοφία παραμένει μέχρι και σήμερα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το ΖΖR 1400, που ξεπέρασε σε ονομαστική ιπποδύναμη και κυβισμό το GSX-1300R Hayabusa της Suzuki.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η "πράσινη" εταιρεία φαίνεται πως βαδίζει σε άλλα μονοπάτια και πειραματίζεται παρουσιάζοντας μοτοσυκλέτες που έχουν αρκετά διαφοροποιημένη οπτική ως προς τον τρόπο οδήγησής τους, γεγονός που την κάνει να ξεχωρίζει για άλλη μια φορά. Έτσι, πριν από έξι χρόνια το 2013, παρουσίασε για πρώτη φορά ένα ριζοσπαστικό πρωτότυπο, το Concept J, το οποίο διέθετε τέσσερις τροχούς και “τιμόνι” που αποτελείται από δύο λαβές. Ένα ενδιαφέρον ακόμη κομμάτι που εισήγαγε η Kawasaki με το πρωτότυπό της ήταν πως το “J” διέθετε μεταβλητή γεωμετρία αλλά και εργονομία. Ειδικότερα η θέση οδήγησης, που θύμιζε αυτή των supersport, μπορούσε να αλλάξει σε μια πιο άνετη θυμίζοντας ελαφρώς  αυτή των sport touring.

Έπειτα, ο φάκελος Concept J πέρασε στην αφάνεια, ξεχάστηκε και μετά από πέντε χρόνια, το 2018, αναδύθηκε πάλι στην επικαιρότητα μαζί με ένα video από την Kawasaki. Όμως δεν έδινε πληροφορίες σχετικά με το αν αυτή η ριζοσπαστική μοτοσυκλέτα θα βγει στην παραγωγή ή θα παρουσιαστεί πάλι ως πρωτότυπο. Έτσι, δεν ήταν σαφές αν η Kawasaki συνέχιζε να εργάζεται -ή όχι- πάνω στο Concept J.

Τώρα, το εργοστάσιο κατέθεσε νέες πατέντες με σχέδια από μια μοτοσυκλέτα που θυμίζει το “J”. Αυτές εστιάζουν κυρίως στη θέση οδήγησης και ειδικότερα στο “τιμόνι” αλλά και στην λειτουργία των τροχών. Βάζουμε εισαγωγικά διότι ο σχεδιασμός του τιμονιού δεν παραπέμπει ούτε σε αυτά των μοτοσυκλετών ούτε των αυτοκινήτων. Θυμίζει έντονα το γράμμα “Π” και ο ρόλος του δείχνει να περιορίζεται στο να αποτελεί απλά μια λαβή στήριξης για τον αναβάτη. Ωστόσο, η κλασσική λειτουργία του γκαζιού έχει διατηρηθεί, όπως και η μανέτα του φρένου, ενώ δεν υπάρχει αυτή του συμπλέκτη. Αυτό σημαίνει πως μάλλον τα σχέδια αφορούν κάποια μοτοσυκλέτα με ηλεκτρικό κινητήρα ή ημι-αυτόματη μετάδοση στο... χειρότερο σενάριο.

Η μοτοσυκλέτα των σχεδίων επίσης, δεν διαθέτει πιρούνι μπροστά, αλλά ψαλίδι με μοχλικό –όπως και πίσω- το οποίο μάλιστα έχει τη δυνατότητα να περιστραφεί γύρω από τον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας. Στα σχέδια που τη δείχνουν να στρίβει, παρατηρούμε πως το “τιμόνι” παραμένει σταθερό και ο αναβάτης χρησιμοποιεί το σώμα του για να στρίψει τη μοτοσυκλέτα, η οποία το κάνει με τον μπροστινό τροχό να παίρνει μεγαλύτερη κλίση από τον πίσω. Αυτό σημαίνει πως τόσο το μπροστά μέρος της μοτοσυκλέτας όσο και το πίσω λειτουργούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.

Τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι πολλά, όπως το πώς θα μεταφέρεται η κίνηση από τον κινητήρα στον τροχό της μοτοσυκλέτας, καθώς με τις κλίσεις που παίρνει θα ήταν αδύνατο μια αλυσίδα ή ένας ιμάντας μετάδοσης να παραμείνει στη θέση του. Μια λύση για αυτό το θέμα είναι να χρησιμοποιηθούν δύο ηλεκτρικοί κινητήρες –ένας στον εμπρός και ένας στον πίσω τροχό. Όπως συμβαίνει με τον κινητήρα της Vespa Elettrica, που είναι άμεσης μετάδοσης (ο κινητήρας μεταφέρει την κίνηση επιτόπου στον άξονα του τροχού, χωρίς σύστημα μετάδοσης), το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και εδώ στα σχέδια της Kawasaki. Οι μπαταρίες από την άλλη μπορούν να βρίσκονται κάτω από τη θέση του αναβάτη, συγκεντρώνοντας έτσι το βάρος στο κέντρο και χαμηλά. Οπότε, με αυτό τον τρόπο, τα σχέδια πιθανότατα θα μπορούσαν να πάρουν “σάρκα και οστά”, μετά από χιλιάδες ώρες έρευνας και εξέλιξης φυσικά, ώστε η μοτοσυκλέτα να κάνει όσα τα υποδεικνύει η θεωρία.

Ένα εξίσου ενδιαφέρον ερώτημα που γεννάται είναι το πώς η μοτοσυκλέτα θα “καταλαβαίνει” τις προθέσεις του αναβάτη. Η απάντηση έρχεται μέσω αισθητήρων που θα αντιλαμβάνονται την διαφορά στην κατανομή του βάρους και μέσω της κεντρικής μονάδας θα δίνεται εντολή σε ηλεκτρικά μοτέρ που θα δίνουν την κλίση στους τροχούς.

 Για άλλη μια φορά η Kawasaki καταφέρνει να εντυπωσιάσει με τα σχέδια που κατέθεσε και παράλληλα να δείξει πως συνεχίζει την έρευνα πάνω σε ριζοσπαστικές μοτοσυκλέτες. Περιμένουμε με ανυπομονησία το Tokyo Motor Show, να δούμε τι από όλα αυτά θα παρουσιάσει η πράσινη εταιρεία και αν το Concept J θα ξαναεμφανιστεί πιο εξελιγμένο από ποτέ.

Ετικέτες

Honda Super Cub 110 Lite 2026 - Ο αντικαταστάτης του θρυλικού 50άριου στα 110 κ.εκ.

Διαθέσιμο στην Ιαπωνία κάτω από 2.000 ευρώ - Κατανάλωση 1,48 λτ./100 χλμ.
Honda Super Cub 110 lite 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος. 

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Honda Super Cub 110 lite 2026

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ. 

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. 

Honda Super Cub 110 lite 2026

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς. 

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.