Πέθανε ο Robbie Knievel, γιος του Evel Knievel. Ήταν 60 ετών.

Ο Evel Knievel είχε πεθάνει στα 69

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/1/2023

Ο Robbie Knievel που ακολουθούσε το επάγγελμα του πατέρα του, Evel, απεβίωσε στις 13 Ιανουαρίου έπειτα από μάχη με τον καρκίνο στο πάγκρεας. Ο αδερφός του Kelly Knievel έκανε την σχετική ανακοίνωση.

Ο Robbie είχε αναλάβει να κρατήσει την οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε ο πατέρας του και επί σειρά ετών το έκανε με μεγάλη επιτυχία. Το 1989 κατάφερε να ολοκληρώσει το άλμα πάνω από το εντυπωσιακό σιντριβάνι του Ceasars Palace στο Las Vegas στο οποίο ο πατέρας του είχε αποτύχει το 1967. Δέκα χρόνια μετά προσπάθησε να πηδήξει πάνω από το Grand Canyon και τα κατάφερε αλλά έσπασε το πόδι του στην προσγείωση.

Αντίστοιχα ο Evel Knievel είχε προσπαθήσει κάτι παρόμοιο το 1974 με πυραυλοκίνητη μοτοσυκλέτα αλλά το αλεξίπτωτο άνοιξε πολύ νωρίς οδηγώντας έτσι σε αποτυχία.

Ανάμεσα στις χαρακτηριστικές στιγμές του Robbie είναι το άλμα πάνω από 30 λιμουζίνες το 1998, το άλμα ανάμεσα σε δύο κτήρια 13 ορόφων στο Las Vegas την επόμενη χρονιά, όπως επίσης και το άλμα στο αγκυροβολημένο αεροπλανοφόρο USS Interpid, πάνω από πέντε πολεμικά αεροπλάνα το 2004.

Είχε γεννηθεί στις 7 Μαΐου 1962 και ξεκίνησε να οδηγεί μοτοσυκλέτες από επτά ετών ενώ μόλις την επόμενη χρονιά πήρε μέρος σε σόου δίπλα στον πατέρα του. Από την ηλικία των 12 ετών ήταν μέρος της περιοδείας του, αφήνοντας το σχολείο για να ακολουθήσει αυτή την καριέρα. Ήταν παντρεμένος και είχε τρεις κόρες και πέντε εγγόνια.

Αντίστοιχα και ο Evel Knievel είχε άλλα τρία παιδιά εκτός από τον Robbie, δύο κόρες την Tracey και την Alicia και έναν ακόμη γιο τον Kelly. Ο Evel πέθανε από πνευμονοπάθεια το Νοέμβριο του 2007 στην ηλικία των 69 ετών.

Ο Robbie Knievel παρέμεινε στην ενεργό δράση του θεάματος με μοτοσυκλέτες για πολλά χρόνια και παρότι εξίσου ή και περισσότερο πετυχημένος από τον πατέρα του, βρέθηκε στο τέλος της καριέρας του να αντιμετωπίζει μία τεράστια αλλαγή σε αυτό το επάγγελμα με παραγωγές που τροφοδοτούνταν από τα κοινωνικά δίκτυα και ξεπερνούσαν τις δυνατότητες ενός ατόμου. Αποσύρθηκε το 2011 στα πενήντα του χρόνια πάνω που η βιομηχανία αυτή άλλαζε για πάντα. Πολυπληθείς ομάδες και υπερπαραγωγές που δεν γινόταν μπροστά στο κοινό αλλά μπροστά στις κάμερες αποκλειστικά για να κινηματογραφηθούν, ήταν η συνέχεια των σόου των «daredevils» που ξεκίνησαν από ανθρώπους όπως ο Knievel με την διαφορά πως ό,τι έκαναν, το έκαναν ζωντανά.

Ο Robbie έχει εμφανιστεί και σε διάφορες σειρές, ενώ υπάρχει και ντοκιμαντέρ για την ζωή του.

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.