Πρώτα στοιχεία για το ηλεκτρικό Duke της KTM

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/5/2017

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα άρχισαν να κυκλοφορούν φωτογραφίες από ένα κουστούμι του 390 Duke, σε κάτι που θα μπορούσε να είναι το PMAC ηλεκτρικό μοτέρ του Freeride, με μεγαλύτερες μπαταρίες και την υδρόψυξη να παραμένει…

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στην Αυστρία, από τον συνήθη ύποπτο φωτογράφο, το «σπότερ» σε Γερμανία και Αυστρία, BMH…

Αυτό που μας δείχνει, είναι ένα ηλεκτρικό Duke σε πολύ αρχικό στάδιο εξέλιξης, ουσιαστικά για μία δοκιμή του ηλεκτρικού κινητήρα του Freeride στο κουστούμι του 390 Duke, διατηρώντας όμως το κιβώτιο και την υδρόψυξη που είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι απαραίτητη για την μεγάλη συστοιχία μπαταριών, σχεδόν τετραπλάσια συγκριτικά με του ηλεκτρικού Freeride. Πιθανότερο είναι η συστοιχία αυτή να δίνει αρκετά μεγαλύτερη αυτονομία συγκριτικά με του Freeride αν και η παραμονή του συμβατικού κιβωτίου δεν θα πρέπει να είναι και τόσο σίγουρη. Υπάρχουν αρκετές λύσεις για να δώσεις διαφορετικό βήμα σε ένα ηλεκτρικό μοτέρ, και το συμβατικό κιβώτιο είναι μονάχα μία από αυτές, όχι όμως και η πιο σοφιστικέ.

Το σύστημα ψύξης είναι απαραίτητο και για την ηλεκτρική έκδοση του Freeride, οπότε είναι λογικό που βλέπουμε ένα μεγαλύτερο ψυγείο σε αυτή την πρώτη μορφή του E-Duke, με την μεγαλύτερη συστοιχία μπαταριών.

Φαίνεται ότι το E-Duke ακολουθεί την συνήθη πρακτική των project στην KTM, αυτό που βλέπουμε δηλαδή είναι ακόμα στο στάδιο της ιδέας. Στην KTM δοκιμάζουν ιδέες στην πράξη πρώτα. Με βάση το πώς λειτουργούν ή το που οδηγούνται οι ιδέες μετά την πρακτική αυτή εφαρμογή, συνεχίζουν το σχεδιασμό. Αυτό συμβαίνει γιατί κατά την πρακτική δοκιμή εξελίσσονται ή αλλάζουν και τελείως οι αρχικές σκέψεις, όπως έγινε για την δημιουργία του Super Duke R και είχαμε εξηγήσει παλιότερα στο περιοδικό. Η εντύπωση από τις φωτογραφίες είναι ότι αυτό που βλέπουμε βρίσκεται ακριβώς σε αυτό το στάδιο, είναι μία ζωντανή ιδέα, που αντί να στριφογυρίζει στο μυαλό, δοκιμάζεται στο δρόμο, χαλαρά όπως κρίνουμε από τον αναβάτη και όχι γράφοντας χιλιόμετρα για να καταγραφούν δεδομένα, όπως θα γινόταν σε μεταγενέστερο στάδιο της εξέλιξης. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να δούμε το ηλεκτρικό Duke στους δρόμους, ενώ είναι βέβαιο ότι μόλις δημιουργηθεί ένα μικρό ηλεκτρικό Duke θα ακολουθήσουν κι άλλα μοντέλα, που θα βασίζονται σε αυτό…

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.