ρεπορτάζ - Οι νέες τιμές των διοδίων για τις μοτοσυκλέτες

Από το

Μαύρο Σκύλο

7/3/2014

Στο τεύχος 532 που κυκλοφορεί, δημοσιεύθηκε το παρακάτω ρεπορτάζ, αλλά εκ παραδρομής δεν μπήκαν στη σελίδα οι πίνακες με τις τιμές, οπότε επανορθώνουμε εδώ δημοσιεύοντας ολοκληρωμένο το κείμενο, μαζί με τις τιμές των διοδίων που ισχύουν για τις μοτοσυκλέτες

 

Χωρίς αντίκρισμα

 

Το ακριβότερο δεν είναι πάντα και το καλύτερο. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε τιμές αυτοκινητόδρομων για την ΠΑΘΕ χωρίς να είναι αυτοκινητόδρομος, επιδοτώντας τα έργα τα οποία κάποτε θα γίνουν. Ένα κατασκευαστικό φαινόμενο με παγκόσμια πρωτιά!

Στις 6 Φεβρουαρίου ενεργοποιήθηκαν οι νέες τιμές των διοδίων, όπως ήταν αναμενόμενο να γίνει, προκαλώντας μια σειρά αρνητικών αντιδράσεων που έφτασαν μέχρι και την πυρπόληση ενός σταθμού. Αντίθετα με τον τρόπο που παρουσιάστηκε από διάφορα μέσα, οι αυξήσεις αυτές δεν έγιναν στον απόηχο των νέων συμβάσεων παραχώρησης, αλλά προβλέπονταν κιόλας από το 2007, από τις αρχικές συμβάσεις που τόσο ξεκάθαρα υπολόγιζαν και ρύθμιζαν το συμφέρον της κατασκευάστριας εταιρίας. Στο ΜΟΤΟ είχαμε αναφέρει ξεκάθαρα στα τεύχη 429 (2008) και 451 (2009) για την αύξηση των διοδίων και τον τρόπο που αυτή θα γίνει βάσει της πορείας των έργων. Τα έργα λοιπόν είχαν σταματήσει οπότε οι τιμές τους είχαν παγώσει, τώρα εν αναμονή της επανέναρξής τους έγιναν και οι αυξήσεις, σε μια συνήθη πρακτική που ισχύει εδώ στη χώρα μας και πουθενά αλλού στην Ευρώπη: Πρώτα πληρώνεις και μετά παίρνεις.

Βλέπετε, μπορεί ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μ. Χρυσοχοΐδης να μίλησε σε έντονους τόνους για μύθους που κατασκευάζουν οι δημοσιογράφοι που εναντιώνονται στα τέλη των διοδίων, αλλά στις πιο σοβαρές καταγγελίες δεν απάντησε ποτέ. Είπε λοιπόν ότι σε όλη την Ευρώπη τα διόδια είναι ανταποδοτικά, ωστόσο δεν μας είπε σε ποιά χώρα της Ευρώπης, αλλά και ολόκληρου το κόσμου, τα έργα αυτά προπληρώνονται, όπως εδώ. Στον απόηχο μάλιστα της δυσαρέσκειας για την αύξηση των διοδίων, ο υπουργός που κατά δήλωσή του υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, υποστηρίζει ότι έχουμε το φθηνότερο κόστος ανά χιλιόμετρο. Μόνο που αυτό, ακόμα και αν ήταν αλήθεια, αναφέρεται σε δρόμους με πολλαπλάσια ποιότητα οδοστρώματος και όχι σε μια ΠΑΘΕ που μόνο κατά διαστήματα είναι αυτοκινητόδρομος και η πρόσφυση υποδεέστερη. Προφανώς δεν θα διάβασε και τις εκθέσεις που δείχνουν ότι το τελικό κόστος κατασκευής στην Ελλάδα, ξεπερνά πάντα το 100% της αρχικής μελέτης. Όλο σε σκληρά πετρώματα πέφτουν οι εργολάβοι... Έχοντας αναλύσει διεξοδικά τις συμβάσεις παραχώρησης στα προαναφερθέντα τεύχη, έχοντας απαντήσει και σε σχετική αλληλογραφία, δεν είναι αναγκαίο να τα αναλύσουμε για ακόμα μία φορά, από την στιγμή που δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η μόνη αλλαγή, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται όλοι όσοι δεν πληρώνουν.

Εδώ και δύο χρόνια προστέθηκε ειδική παράγραφος στον ΚΟΚ που τιμωρεί όσους δεν πληρώνουν τα διόδια:

«Απαγορεύεται η κυκλοφορία οχημάτων σε αυτοκινητοδρόμους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σήραγγες και γέφυρες που διακρίνονται με ειδικές πινακίδες σήμανσης, χωρίς την καταβολή διοδίου τέλους, όταν και όπου προβλέπεται η καταβολή αυτή. Για την καταβολή του διοδίου τέλους είναι υπόχρεοι εις ολόκληρον ο κύριος και ο οδηγός του οχήματος. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα που τη διαπιστώνουν αυτοπροσώπως.»

Άρα μονάχα η τροχαία και μόνο αν σε πιάσουν επ’ αυτοφώρω, μπορούν να σε οδηγήσουν να πληρώσεις πρόστιμο. Ωστόσο όπως διαπιστώσαμε, μονάχα τους δύο πρώτους μήνες της αλλαγής του ΚΟΚ, υπήρχαν καθημερινά μπλόκα της τροχαίας στους σταθμούς των διοδίων. Η επιτήρηση της Εθνικής Οδού χρειάζεται αρκετούς πόρους και δεν γίνεται να συνδυαστεί με την αστυνόμευση των σταθμών. Οπότε, και καθώς οι παράνομες διελεύσεις συνεχίζονταν, τον Απρίλιο του 2012, λίγο πριν την έξοδο για τις διακοπές του Πάσχα, υπήρξε και επόμενη τροποποίηση του ΚΟΚ. Με βάση λοιπόν αυτή, η τροχαία μπορεί πλέον να στέλνει ταχυδρομικώς τα πρόστιμα στηριζόμενη σε στοιχεία που προκύπτουν από ηλεκτρονικά μέσα. Από τις δικές της δηλαδή κάμερες παρακολούθησης, αυτές που δεν έχει εγκαταστήσει ποτέ. Απεναντίας για την επιτήρηση των σταθμών χρησιμοποιούνται προς το παρόν οι κάμερες που έχουν τοποθετήσει οι εταιρίες, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει ένα νομικό κενό. Καμία παράβαση του ΚΟΚ δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί από ένα πολίτη εις βάρος ενός άλλου πολίτη, ακόμα και αν αυτό γίνεται με την παρουσίαση αποδεικτικών στοιχείων. Οι εταιρίες που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους δεν μπορούν να ρίξουν πρόστιμα. Μπορούν μόνο να αναζητήσουν τον οδηγό που δεν πλήρωσε και σε περίπτωση που τον βρουν να εκδώσουν εντολή πληρωμής βάση του Ν. 3535 (Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης άρθρο 3ο, παρ.2 ΦΕΚ 41Α 23/2/2007) που αναφέρει: «Ο υπόχρεος δικαιούται να καταβάλει το οφειλόμενο τέλος, χωρίς άλλη επιβάρυνση, εντός της προθεσμίας των δεκαπέντε ημερών από την έκδοση της βεβαιώσεως του Παραχωρησιούχου με τον τρόπο που θα υποδείξει ο τελευταίος.»

Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει τις εταιρίες να διώκουν δικαστικά όσους περνούν τα διόδια χωρίς να πληρώσουν, εφόσον υπάρχει ευκρινής φωτογραφία της πινακίδας τους, ελπίζοντας ότι η υπόθεση δεν θα καταρρεύσει στο δικαστήριο.

 

 

Πίνακας τιμών στην ΠΑΘΕ για τις μοτοσυκλέτες (μετωπικοί σταθμοί):

Ρίου (κατεύθυνση για Αθήνα) / Ζευγολατιού (κατεύθυνση για Πάτρα)

1,70

Ισθμού

1,30

Ελευσίνας

1,50

Αφιδνών

2,35

Θήβας

2,75

Τραγάνας

2,75

Αγ. Τριάδας

1,15

Πελασγίας

2,40

Μοσχωχορίου

2,80

Μακρυχωρίου

1,00

Πυργετού

1,40

Λεπτοκαρυάς

1,40

Κλειδιού

1,60

Μαλγάρων

0,80

 

Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη

Σπαθοβουνίου

1,70

Νεστάνης

1,70

Γέφυρα Μανάρη

1,30

Βελιγοστής

0,80

Καλαμάτας

1,00

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…