ρεπορτάζ - Οι νέες τιμές των διοδίων για τις μοτοσυκλέτες

Από το

Μαύρο Σκύλο

7/3/2014

Στο τεύχος 532 που κυκλοφορεί, δημοσιεύθηκε το παρακάτω ρεπορτάζ, αλλά εκ παραδρομής δεν μπήκαν στη σελίδα οι πίνακες με τις τιμές, οπότε επανορθώνουμε εδώ δημοσιεύοντας ολοκληρωμένο το κείμενο, μαζί με τις τιμές των διοδίων που ισχύουν για τις μοτοσυκλέτες

 

Χωρίς αντίκρισμα

 

Το ακριβότερο δεν είναι πάντα και το καλύτερο. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε τιμές αυτοκινητόδρομων για την ΠΑΘΕ χωρίς να είναι αυτοκινητόδρομος, επιδοτώντας τα έργα τα οποία κάποτε θα γίνουν. Ένα κατασκευαστικό φαινόμενο με παγκόσμια πρωτιά!

Στις 6 Φεβρουαρίου ενεργοποιήθηκαν οι νέες τιμές των διοδίων, όπως ήταν αναμενόμενο να γίνει, προκαλώντας μια σειρά αρνητικών αντιδράσεων που έφτασαν μέχρι και την πυρπόληση ενός σταθμού. Αντίθετα με τον τρόπο που παρουσιάστηκε από διάφορα μέσα, οι αυξήσεις αυτές δεν έγιναν στον απόηχο των νέων συμβάσεων παραχώρησης, αλλά προβλέπονταν κιόλας από το 2007, από τις αρχικές συμβάσεις που τόσο ξεκάθαρα υπολόγιζαν και ρύθμιζαν το συμφέρον της κατασκευάστριας εταιρίας. Στο ΜΟΤΟ είχαμε αναφέρει ξεκάθαρα στα τεύχη 429 (2008) και 451 (2009) για την αύξηση των διοδίων και τον τρόπο που αυτή θα γίνει βάσει της πορείας των έργων. Τα έργα λοιπόν είχαν σταματήσει οπότε οι τιμές τους είχαν παγώσει, τώρα εν αναμονή της επανέναρξής τους έγιναν και οι αυξήσεις, σε μια συνήθη πρακτική που ισχύει εδώ στη χώρα μας και πουθενά αλλού στην Ευρώπη: Πρώτα πληρώνεις και μετά παίρνεις.

Βλέπετε, μπορεί ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μ. Χρυσοχοΐδης να μίλησε σε έντονους τόνους για μύθους που κατασκευάζουν οι δημοσιογράφοι που εναντιώνονται στα τέλη των διοδίων, αλλά στις πιο σοβαρές καταγγελίες δεν απάντησε ποτέ. Είπε λοιπόν ότι σε όλη την Ευρώπη τα διόδια είναι ανταποδοτικά, ωστόσο δεν μας είπε σε ποιά χώρα της Ευρώπης, αλλά και ολόκληρου το κόσμου, τα έργα αυτά προπληρώνονται, όπως εδώ. Στον απόηχο μάλιστα της δυσαρέσκειας για την αύξηση των διοδίων, ο υπουργός που κατά δήλωσή του υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, υποστηρίζει ότι έχουμε το φθηνότερο κόστος ανά χιλιόμετρο. Μόνο που αυτό, ακόμα και αν ήταν αλήθεια, αναφέρεται σε δρόμους με πολλαπλάσια ποιότητα οδοστρώματος και όχι σε μια ΠΑΘΕ που μόνο κατά διαστήματα είναι αυτοκινητόδρομος και η πρόσφυση υποδεέστερη. Προφανώς δεν θα διάβασε και τις εκθέσεις που δείχνουν ότι το τελικό κόστος κατασκευής στην Ελλάδα, ξεπερνά πάντα το 100% της αρχικής μελέτης. Όλο σε σκληρά πετρώματα πέφτουν οι εργολάβοι... Έχοντας αναλύσει διεξοδικά τις συμβάσεις παραχώρησης στα προαναφερθέντα τεύχη, έχοντας απαντήσει και σε σχετική αλληλογραφία, δεν είναι αναγκαίο να τα αναλύσουμε για ακόμα μία φορά, από την στιγμή που δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η μόνη αλλαγή, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται όλοι όσοι δεν πληρώνουν.

Εδώ και δύο χρόνια προστέθηκε ειδική παράγραφος στον ΚΟΚ που τιμωρεί όσους δεν πληρώνουν τα διόδια:

«Απαγορεύεται η κυκλοφορία οχημάτων σε αυτοκινητοδρόμους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σήραγγες και γέφυρες που διακρίνονται με ειδικές πινακίδες σήμανσης, χωρίς την καταβολή διοδίου τέλους, όταν και όπου προβλέπεται η καταβολή αυτή. Για την καταβολή του διοδίου τέλους είναι υπόχρεοι εις ολόκληρον ο κύριος και ο οδηγός του οχήματος. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα που τη διαπιστώνουν αυτοπροσώπως.»

Άρα μονάχα η τροχαία και μόνο αν σε πιάσουν επ’ αυτοφώρω, μπορούν να σε οδηγήσουν να πληρώσεις πρόστιμο. Ωστόσο όπως διαπιστώσαμε, μονάχα τους δύο πρώτους μήνες της αλλαγής του ΚΟΚ, υπήρχαν καθημερινά μπλόκα της τροχαίας στους σταθμούς των διοδίων. Η επιτήρηση της Εθνικής Οδού χρειάζεται αρκετούς πόρους και δεν γίνεται να συνδυαστεί με την αστυνόμευση των σταθμών. Οπότε, και καθώς οι παράνομες διελεύσεις συνεχίζονταν, τον Απρίλιο του 2012, λίγο πριν την έξοδο για τις διακοπές του Πάσχα, υπήρξε και επόμενη τροποποίηση του ΚΟΚ. Με βάση λοιπόν αυτή, η τροχαία μπορεί πλέον να στέλνει ταχυδρομικώς τα πρόστιμα στηριζόμενη σε στοιχεία που προκύπτουν από ηλεκτρονικά μέσα. Από τις δικές της δηλαδή κάμερες παρακολούθησης, αυτές που δεν έχει εγκαταστήσει ποτέ. Απεναντίας για την επιτήρηση των σταθμών χρησιμοποιούνται προς το παρόν οι κάμερες που έχουν τοποθετήσει οι εταιρίες, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει ένα νομικό κενό. Καμία παράβαση του ΚΟΚ δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί από ένα πολίτη εις βάρος ενός άλλου πολίτη, ακόμα και αν αυτό γίνεται με την παρουσίαση αποδεικτικών στοιχείων. Οι εταιρίες που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους δεν μπορούν να ρίξουν πρόστιμα. Μπορούν μόνο να αναζητήσουν τον οδηγό που δεν πλήρωσε και σε περίπτωση που τον βρουν να εκδώσουν εντολή πληρωμής βάση του Ν. 3535 (Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης άρθρο 3ο, παρ.2 ΦΕΚ 41Α 23/2/2007) που αναφέρει: «Ο υπόχρεος δικαιούται να καταβάλει το οφειλόμενο τέλος, χωρίς άλλη επιβάρυνση, εντός της προθεσμίας των δεκαπέντε ημερών από την έκδοση της βεβαιώσεως του Παραχωρησιούχου με τον τρόπο που θα υποδείξει ο τελευταίος.»

Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει τις εταιρίες να διώκουν δικαστικά όσους περνούν τα διόδια χωρίς να πληρώσουν, εφόσον υπάρχει ευκρινής φωτογραφία της πινακίδας τους, ελπίζοντας ότι η υπόθεση δεν θα καταρρεύσει στο δικαστήριο.

 

 

Πίνακας τιμών στην ΠΑΘΕ για τις μοτοσυκλέτες (μετωπικοί σταθμοί):

Ρίου (κατεύθυνση για Αθήνα) / Ζευγολατιού (κατεύθυνση για Πάτρα)

1,70

Ισθμού

1,30

Ελευσίνας

1,50

Αφιδνών

2,35

Θήβας

2,75

Τραγάνας

2,75

Αγ. Τριάδας

1,15

Πελασγίας

2,40

Μοσχωχορίου

2,80

Μακρυχωρίου

1,00

Πυργετού

1,40

Λεπτοκαρυάς

1,40

Κλειδιού

1,60

Μαλγάρων

0,80

 

Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη

Σπαθοβουνίου

1,70

Νεστάνης

1,70

Γέφυρα Μανάρη

1,30

Βελιγοστής

0,80

Καλαμάτας

1,00

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project