Royal Enfield: Κατοχύρωσε δύο ονόματα

Έρχονται νέα μοντέλα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/1/2020

Την περασμένη χρονιά, οι περισσότερες εταιρείες δούλευαν πυρετωδώς για να ανανεώσουν τις μοτοσυκλέτες τους για το 2020, καθώς οι προδιαγραφές Euro5 είναι πλέον σε ισχύ, ενώ τα περισσότερα νέα μοντέλα παρουσιάστηκαν στην EICMA πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Το περίπτερο της Royal Enfield στο Σαλόνι του Μιλάνου δεν διέθετε κάποιο ολοκαίνουργιο μοντέλο, αλλά είχε αρκετές μοτοσυκλέτες και μερικές custom βασισμένες στα Interceptor και Continental GT 650, που χρησιμοποιούν το δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα της. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως το εργοστάσιο έχει σταματήσει να εξελίσσει τα νέα μοντέλα του, όπως το Classic 350 που είχαμε δει το περασμένο καλοκαίρι κατά τη διάρκεια δοκιμών σε δημόσιους δρόμους.

Για το 2020 η Royal Enfield συνεχίζει την προσπάθεια επέκτασης της γκάμας της κατοχυρώνοντας δύο ονόματα για νέες μοτοσυκλέτες , το Hunter και το Sherpa. Σχετικά με το Hunter, θα χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά ως ονομασία σε μοτοσυκλέτα της εταιρείας. Το Sherpa από την άλλη δεν είναι νέο, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, καθώς το 1960 η Royal Enfield είχε παρουσιάσει μια μονοκύλινδρη δίχρονη μοτοσυκλέτα 173cc, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Crusader και η παραγωγή της σταμάτησε τη δεκαετία του ’80.

Η πρώτη μοτοσυκλέτα με όνομα Sherpa της Royal Enfield, που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του '60.

Η εταιρεία ετοιμάζεται να ανανεώσει τη γκάμα της εν όψει των προδιαγραφών BS-6 που είναι σε ισχύ στην Ινδία και γι' αυτό υπάρχει τόσο μεγάλη “κινητικότητα” στο R&D τμήμα της. Πέρα από τα νέα ονόματα που θα έχουν τα καινούργια μοντέλα δεν γνωρίζουμε περισσότερες πληροφορίες, ούτε για τον κυβισμό τους, αλλά ούτε και για τις τεχνολογίες που θα διαθέτουν. Αυτά θα γνωστοποιηθούν στο μέλλον, όπως και το αν θα πληρούν τις προδιαγραφές Euro5.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: