Τιμόνι με… εκρηκτικά στο όνομα της ασφάλειας!

Ελβετική πατέντα για την μείωση των τραυματισμών στα χέρια
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/8/2021

Το θέμα της παθητικής ασφάλειας στις μοτοσυκλέτες έχει απασχολήσει πολλούς κατασκευαστές στο παρελθόν, όμως σε σχέση με τα αυτοκίνητα δεν έχουμε δει έως τώρα κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα. Την προστασία του αναβάτη σε περίπτωση ατυχήματος την αναλαμβάνει αποκλειστικά ο εξοπλισμός ασφαλείας που φορά ο ίδιος και η συμμετοχή της ίδιας της μοτοσυκλέτας στην μείωση των επιπτώσεων ενός ατυχήματος είναι απούσα. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός πως το σώμα του αναβάτη δεν μένει σταθερό πάνω στη μοτοσυκλέτα, αλλά και στο γεγονός πως η κατεύθυνση των δυνάμεων προς το σώμα του αναβάτη διαφέρει πολύ σε κάθε διαφορετικό είδος ατυχήματος. Τόσο ο αερόσακος που εξοπλίζει (προαιρετικά) η Honda τα Goldwing, όσο και ο προστατευτικός κλωβός με τις ζώνες ασφαλείας που είχε το BMW C1, λειτουργούν αποτελεσματικά κυρίως στα ατυχήματα όπου η μοτοσυκλέτα κινείται όρθια και ευθύγραμμα προς ένα σταθερό αντικείμενο (π.χ. παραβιάζει STOP αυτοκίνητο και σκας πάνω του). Σε όλα τα υπόλοιπα σενάρια ατυχημάτων (π.χ. πατάς σε λάδια, πέφτεις στην άσφαλτο και μετά σκας πάνω σε ένα σταθερό αντικείμενο) η αποτελεσματικότητα του αερόσακου και του κλωβού μειώνεται ή εκμηδενίζεται. Οπότε το κράνος , το μπουφάν, το παντελόνι, τα γάντια και οι μπότες εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, ακόμα κι αν καβαλάς Goldwing με αερόσακο ή C1 με κλωβό.

Το ίδιο ισχύει και για την καινούρια πατέντα της ελβετικής εταιρείας Autoliv που δραστηριοποιείται στην κατασκευή αερόσακων για την αυτοκινητοβιομηχανία. Το κράνος και τα ρούχα προστασίας εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, όμως η Autoliv πιστεύει πως με την δική της πατέντα θα μειώσει πολλών ειδών σοβαρούς  τραυματισμούς που οφείλονται στην επαφή του σώματος του αναβάτη με το τιμόνι. Και εδώ η αποτελεσματικότητα της πατέντας αφορά την σύγκρουση με σταθερό αντικείμενο, αλλά πιθανόν να μειώνει τους σοβαρούς τραυματισμούς και σε πιο περίπλοκα σενάρια ατυχημάτων, διότι αν το καλοσκεφτούμε το τιμόνι της μοτοσυκλέτας είναι μια μεταλλική ράβδος με αιχμηρές άκρες, οπότε και οποιαδήποτε βίαιη επαφή το σώματος και των άκρων μαζί του μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.

Έτσι η Autoliv κατέθεσε πατέντες με τρεις διαφορετικές εκδοχές για την χαλάρωση ή την μερική ή ολοκληρωτική “αποκόλληση” του τιμονιού. Η πρώτη εκδοχή αφορά την πλήρη “αποκόλληση” των άκρων του τιμονιού με την χρήση πυροκροτητών (όπως στους αερόσακους δηλαδή) οπότε οι καρποί των χεριών και τα γόνατα του αναβάτη δεν θα δεχθούν ισχυρές δυνάμεις από την σύγκρουση της μοτοσυκλέτας με το σταθερό αντικείμενο και το σώμα θα φύγει (πιο) ελεύθερα πάνω από τη μοτοσυκλέτα. Η δεύτερη εκδοχή αφορά την ολοκληρωτική αποκόλληση της βάσης του τιμονιού από την πάνω πλάκα. Και εδώ το σκεπτικό είναι ίδιο, απλώς μπορεί να εφαρμοστεί σε μοτοσυκλέτες με ξεχωριστό τιμόνι (on-off, street και scooter) ενώ η πρώτη εκδοχή έχει εφαρμογή κυρίως σε μοτοσυκλέτες με clip-on (supersport, sport-touring και touring). Η τρίτη εκδοχή αφορά την “χαλάρωση” του τιμονιού, δηλαδή το τιμόνι αποκτά μια μεγάλη ελευθερία κίνησης ώστε να “απορροφήσει” το πρώτο σοκ και οι δυνάμεις προς το σώμα και τα άκρα του αναβάτη να έχουν μια στοιχειώδη προοδευτικότητα. Ποια από όλες αυτές τις εκδοχές θα δούμε στην παραγωγή (αν τις δούμε…) θα εξαρτηθεί από την επιλογή  που θα κάνει ο κάθε κατασκευαστής μοτοσυκλετών ξεχωριστά. Η Autoliv πάντως σκοπεύει να προχωρήσει όλες τις εκδοχές του συστήματος έως το στάδιο της παραγωγής σε περίπτωση που υπάρχει ενδιαφέρον από τους κατασκευαστές. Όσο για τις αμφιβολίες χρήσης εκρηκτικών στο τιμόνι μιας μοτοσυκλέτας, καλό είναι να θυμόμαστε πως τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, εκατομμύρια άνθρωποι οδηγούν κάθε μέρα το αυτοκίνητό τους με έναν εκρηκτικό μηχανισμό ακριβώς μπροστά στη μούρη τους!  

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.