Triumph – Κέρδισε το βραβείο Torrens Trophy για την συμβολή της στην Moto2

Τιμητική βράβευση της Triumph στο Λονδίνο, παρουσία του CEO της εταιρείας, Nick Bloor

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

11/1/2024

Το Royal Automobile Club του Λονδίνου βράβευσε την Triumph με το Torrens Trophy, για το έργο της βρετανικής εταιρείας στην Moto2 κατηγορία των MotoGP ως αποκλειστικός προμηθευτής κινητήρων, παρουσία του CEO της εταιρείας Nick Bloor, με το 2024 να αποτελεί την έκτη σεζόν που η Triumph θα προσφέρει τον τρικύλινδρο κινητήρα της στην κατηγορία.

Το Torrens Trophy είναι ένα "τρόπαιο" που δημιουργήθηκε από την Royal Automobile Club (RAC) το 1979 και το ασημένιο κύπελλο απονέμεται σε ένα άτομο ή έναν οργανισμό είτε για την εξαιρετική συμβολή του στη διάδοση του μοτοσυκλετισμού, είτε για την προώθηση της ασφαλούς οδήγησης μοτοσυκλέτας στο Ηνωμένο Βασίλειο είτε επειδή έχει διακριθεί σε αγώνες μοτοσυκλετών παγκοσμίου βεληνεκούς. Η ονομασία του τροπαίου επιλέχθηκε προς τιμήν του συντάκτη του βρετανικού περιοδικού ειδικού τύπου The Motor Cycle και αντιπροέδρου της RAC, Arhtur Bourne, ο οποίος έγραφε σε μία στήλη με το ψευδώνυμο Torrens.

Triumph – Κέρδισε το βραβείο Torrens Trophy για την συμβολή της στην Moto2

Από το 1979 απονέμεται - όχι πάντα κάθε χρόνο - από την Επιτροπή Υποψηφιοτήτων του Torrens Trophy, που αποτελείται από μία ομάδα ειδικών πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα και μόνο αν η RAC θεωρήσει ότι το ανάλογο επίτευγμα μπορεί να δικαιολογήσει την απονομή του βραβείου. Μεταξύ των βραβευθέντων είναι οι Jonathan Rea, Peter Hickman, Ian Hutchinson, Cal Crutchlow και πολλούς ακόμα. Η τελευταία εταιρεία, ωστόσο, που έλαβε το συγκεκριμένο βραβείο είναι η BMW, το μακρινό 1989 για την σημαντική συμβολή της στην ενεργητική ασφάλεια των μοτοσυκλετών, με την παρουσίαση το 1988 της πρώτης μοτοσυκλέτας με ABS, της K100.

Τώρα, η RAC κάνει την Triumph το δεύτερο εργοστάσιο κατασκευής μοτοσυκλετών που παίρνει το εν λόγω βραβείο, χάρη στην δουλειά που έχει κάνει στην Moto2 κατηγορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος MotoGP.

Η σεζόν του 2024 θα αποτελέσει την έκτη συνεχόμενη χρονιά που η Triumph θα προμηθεύσει την μεσαία κατηγορία με τους τρικύλινδρους κινητήρες της, έχοντας υπογράψει συμβόλαιο μέχρι και το 2029. Μέσα σε αυτά τα χρόνια η βρετανική εταιρεία υπολογίζει ότι οι κινητήρες της έχουν διανύσει περίπου 1,3 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η εξέλιξη της τρικύλινδρης πλατφόρμας που βασίζεται Street Triple 765 RS – φυσικά με αρκετές διαφορές όπως η μεγαλύτερη ισχύς – είναι διαρκής, αποτελώντας την βασική αιτία που οι μοτοσυκλέτες της Moto2 κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα των 300 χιλιομέτρων. Η εξέλιξη αυτή αναπόφευκτα έχει περάσει και στους κινητήρες πολιτικής χρήσης που βλέπουμε στον δρόμο, με την RAC να κρίνει εξαιρετικά σημαντική την συμβολή της Triumph στην εξέλιξη και πρόοδο της τεχνολογίας γύρω από τις μοτοσυκλέτες, προσφέροντάς της το Torrens Trophy.

Στην τελετή που διεξήχθη την Τρίτη 9/1 στο Λονδίνο, το παρόν έδωσε όπως είναι λογικό και ο CEO της Triumph, Nick Bloor, ο οποίος παρέλαβε το βραβείο. Ανεβαίνοντας στην σκηνή ευχαρίστησε όλους τους εμπλεκόμενους, δηλώνοντας ότι η απονομή του ασημένιου κυπέλλου αποτελεί προνόμιο για τον ίδιο και την εταιρεία.

Ετικέτες

Triumph

motogp

moto2

https://bit.ly/MOTO_665

Επικαιρότητα

Holy Bastard - Δίχρονος «κανίβαλος» με 50 ίππους για 92 κιλά!

Το δεύτερο ακραίο δίχρονο project του Tony Mοckel - Παλιά ήταν... Simson!

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.