Voge SR1 & SR16 125: Με δώρο κεντρική βαλίτσα Voge by Givi 34 λίτρων
Φθινοπωρινή προσφορά για τα δύο σκούτερ από την ελληνική αντιπροσωπεία
Από τον
Παύλο Καρατζά
2/10/2025
Με την φθινοπωρινή προσφορά της ελληνικής αντιπροσωπείας, τα δύο 125αρια σκούτερ της Voge έρχονται τώρα με δώρο κεντρική βαλίτσα Voge by Givi 34 λίτρων που προσθέτει πολλούς πόντους στην χρηστικότητά τους.
Τα δύο σκούτερ κινεί ο ίδιος κινητήρας των 124,9 κυβικών που αποδίδει 11,6 ίππους στις 8.500 στροφές και 1,12 kg.m ροπής στις 6.500 στροφές.
Το σύστημα πέδησης των δύο σκούτερ είναι επίσης το ίδιο και αποτελείται από δισκόφρενο με διπίστονη δαγκάνα μπροστά και δισκόφρενο 220 χιλιοστών πίσω.
Τα δύο σκούτερ διαθέτουν πλούσιο εξοπλισμό που περιλαμβάνει: δικάναλο ΑΒS, TCS (σύστημα ελέγχου πρόσφυσης), ESS (σύστημα προειδοποίησης απότομου φρεναρίσματος), LED φώτα, keyless (σύστημα εκκίνησης χωρίς κλειδί), LED έγχρωμη οθόνη και USB θύρα φόρτισης. Το SR1 διαθέτει και κάμερα καταγραφής διαδρομών, ενώ το SR16 διαθέτει συνδεσιμότητα Bluetooth με δυνατότητα πλοήγησης στροφή-στροφή και προστατευτικές χούφτες.
Η μεγάλη διαφορά των δύο δίκυκλων προέρχεται από το επίπεδο πάτωμα που διαθέτει το SR16 και τις διαφορετικές διαστάσεις τροχών, αφού το SR1 φέρει τροχό 14 ιντσών μπροστά και 13 πίσω, ενώ το SR16 φέρει 16 ιντσών μπροστά και 14 πίσω.
Τα δύο μοντέλα της Voge μπορούν να αποκτηθούν και με άτοκο χρηματοδοτικό πρόγραμμα και εξόφληση σε 18 άτοκες δόσεις.
Η προσφορά ισχύει μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων.
Ο Wayne Rainey συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για την ασφάλεια στις πίστες
Ο θρύλος του MotoGP συνεχίζει να εμπνέει και να συμβάλλει στην ασφάλεια όλων των αναβατών
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
25/9/2025
Η φιλανθρωπική εκδήλωση στη Laguna Seca στηρίζει την τοποθέτηση αεροφραχτών και μαλακών προστατευτικών που συμβάλουν τα μέγιστα, στην προστασία της ζωή, σε περίπτωση ατυχήματος
Ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500cc Wayne Rainey δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ένας από τους αναβάτες που έγραψαν ιστορία στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, μονομαχώντας με ονόματα όπως οι Eddie Lawson και Kevin Schwantz σε μια εποχή που οι αγώνες Grand Prix ήταν αρκετά πιο ωμοί και πολύ πιο επικίνδυνοι.
Η καριέρα του, όμως, τερματίστηκε απότομα το 1993, όταν ένα βίαιο highside στο Misano τον άφησε παράλυτο από το στήθος και κάτω. Για τους περισσότερους, εκεί θα τελείωνε η ιστορία. Όχι όμως για τον Rainey, που συνέχισε να στηρίζει το άθλημα από άλλη θέση, βοηθώντας στη δημιουργία του MotoAmerica, καθοδηγώντας νέους αναβάτες και προωθώντας την ασφάλεια στις πίστες. Αυτή η ανθεκτικότητα είναι που τον καθιστά κάτι παραπάνω από θρύλο, κάνοντας τον πηγή έμπνευσης για όλους, μέσα κι έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.
Αυτή η φιλοσοφία βρίσκεται στην καρδιά του “Rainey’s Ride To The Races”, της φιλανθρωπικής βόλτας που πραγματοποιείται για πέμπτη χρονιά και συνδυάζει μια ομαδική διαδρομή μέσα από τις ακτογραμμές της California με το αγωνιστικό τριήμερο του MotoAmerica στη θρυλική πίστα Laguna Seca. Οι αναβάτες ξεκινούν από το Baja Cantina στο Carmel, με συνοδεία της τροχαίας της California, και τερματίζουν στην πίστα, γιορτάζοντας τους αγώνες και παράλληλα ενισχύοντας έναν σκοπό που αφορά όλους, την ασφάλεια.
Η φετινή διοργάνωση συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για το Roadracing World Action Fund, ανεβάζοντας τη συνολική προσφορά του event σε πάνω από 650.000 δολάρια. Τα χρήματα επενδύονται σε αεροφράχτες και μαλακά προστατευτικά για τις μπαριέρες, τα φουσκωτά προστατευτικά που βλέπουμε στις γρήγορες στροφές και στις ζώνες φρεναρίσματος των πιστών. Και δεν προστατεύουν μόνο τους επαγγελματίες, παραμένουν εκεί για όσους συμμετέχουν σε track days, σχολές αγώνων ή ερασιτεχνικούς θεσμούς.
Φέτος, η στιγμή έγινε ακόμα πιο προσωπική για τον ίδιο τον Rainey. Για πρώτη φορά μετά από 34 χρόνια, γύρισε ξανά γύρους στη Laguna Seca, καβαλώντας μια Yamaha XSR900GP με ειδικά διαμορφωμένα χειριστήρια. Μαζί του βρέθηκαν στην πίστα οι Kenny Roberts, Freddie Spencer, Bubba Shobert, Rick Johnson, Doug Chandler και Ben Spies, μετατρέποντας τη βόλτα σε μια μοναδική επανένωση πρωταθλητών και ζωντανή γιορτή της ιστορίας των αγώνων.
Ο ίδιος το είπε απλά “Αυτό που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φανταζόμουν. Η βόλτα έχει αποκτήσει δική της ζωή, κι αυτό οφείλεται σε όλους όσους τη στηρίζουν κάθε χρόνο”.
Οι μοτοσυκλέτες θα έχουν πάντα ρίσκο, κι αυτό είναι κομμάτι της μαγείας τους. Όμως η κοινότητα μπορεί να κάνει βήματα ώστε το άθλημα να είναι πιο ασφαλές χωρίς να χάσει την έντασή του. Ένα απλό προστατευτικό ίσως να μην ακούγεται σπουδαίο, αλλά αν σώσει έστω κι έναν αναβάτη, τότε αξίζει κάθε δολάριο.
To “Rainey’s Ride” μας θυμίζει ότι οι θρύλοι δείχνουν τον δρόμο με το παράδειγμά τους. Και ότι η ασφάλεια δεν είναι υπόθεση μόνο των επαγγελματιών, αλλά όλων μας. Γιατί στο τέλος, αυτό που όλοι θέλουμε είναι το ίδιο, να μπορούμε να ξανακαβαλήσουμε και να συνεχίσουμε να οδηγούμε για όσο περισσότερο γίνεται.