Ducati Hypermotard 1100 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Είναι η πρώτη Ducati στην σύγχρονη ιστορία της με ψηλά φτερά και από την πρώτη μέρα που παρουσιάστηκε κατάφερε να αναθεωρήσει την μοτοσυκλετιστική απόλαυση, κάνοντας τα πάντα άκρως απολαυστικά
[blockquote]Ναι...
Στην εντυπωσιακή εμφάνιση της αλλά και τον εκπληκτικό χαρακτήρα της
Όχι...
Για όσους ψάχνουν μια πρακτική και με χώρους μοτοσυκλέτα
Γιατί...
Είναι το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης[/blockquote]
Πριν καν κυλήσει τις ρόδες της στους δρόμους όλου του κόσμου είχε κερδίσει τις εντυπώσεις, ενώ όποιος την οδηγούσε κολλούσε την ανίατη ασθένεια Hyper. Η συνταγή κατασκευής πολύ απλή. Ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα βαμμένο σε ερεθιστικό κόκκινο, κινητήρας δικύλινδρος αερόψυκτος 1100 κυβικών και όλα αυτά σε διαστάσεις που θα ζήλευαν ακόμη και μονοκύλινδρες κατασκευές. Ανεβαίνοντας στην σέλα της παρανοείς. Ο όγκος και τα 193 πραγματικά κιλά της κρύβονται τόσο καλά, που είσαι σίγουρος ότι αυτή η μοτοσυκλέτα δεν είναι 1100 κυβικά. Νιώθεις να κάθεσαι χαμηλά και το μεγάλο τιμόνι προσφέρει έναν άψογο μοχλό, ενώ γενικά η θέση οδήγησης δεν σε προδιαθέτει να κάτσεις φρόνιμα. Μέσα στην πόλη μόνο το μεγάλο πλάτος του τιμονιού θα περιορίσει λίγο την ευελιξία ανάμεσα στα αυτοκίνητα, και αυτό οφείλεται κυρίως στους έξυπνα τοποθετημένους καθρέφτες στα άκρα του τιμονιού, από τους οποίους όμως βλέπεις ελάχιστα πράγματα και σχεδόν πάντα τους έχεις κλειστούς. Ο ψεκασμός της και γενικά το κιβώτιο ταχυτήτων σε καθημερινή χρήση δουλεύει εξαιρετικά και το Hyper εκτός από ατελείωτη απόλαυση προσφέρει και εύκολη στιλάτη καθημερινή μετακίνηση.  
Αφήνοντας πίσω τις αστικές συνθήκες και βγαίνοντας σε δρόμο με καλή άσφαλτο ξεκινάει το αληθινό πάρτι. Το θηριώδες πιρούνι των 50 χιλιοστών παραδίδει μαθήματα ακριβείας και τέλειας πρόσφυσης, επιτρέποντας κλίσεις και ταχύτητες εισόδου παρανοϊκές για δεδομένα δημοσίου δρόμου. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα επιτρέπεται να κάνεις τα πάντα. Τα πανίσχυρα φρένα με τις δαγκάνες της Brembo των τεσσάρων εμβόλων σε συνδυασμό με το ακριβέστατο πιρούνι κάνουν το φρενάρισμα και τις ατελείωτες πλαγιολισθήσεις απαραίτητη "διαδικασία" πριν από κάθε στροφή. Τα 80 άλογα στον τροχό φτάνουν και περισσεύουν για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, προσφέροντας ικανοποιητικές επιδόσεις, ενώ η ροπή που υπάρχει χάρη στον κινητήρα των 1078 κυβικών εκατοστών, επιτρέπει εκτός από οριακή οδήγηση και "ταρζανιές", χαλαρή βόλτα χωρίς να χρειάζεται να αλλάζεις συνεχώς σχέσεις. Επίσης ο δικύλινδρος κινητήρας είναι σχετικά οικονομικός αφού σε ήπια χρήση δύσκολα η κατανάλωση θα ξεπεράσει τα 7 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, και μόνο σε πολύ βίαιη χρήση θα ξεπεράσει τα 9 λίτρα. Βέβαια, το ρεζερβουάρ των μόλις 12,4 λίτρων περιορίζει λίγο την αυτονομία, η οποία δύσκολα θα ξεπεράσει τα 170 χιλιόμετρα ως μέση κατανάλωση. Άλλωστε το Hypermotard δεν είναι μοτοσυκλέτα για πολύ μακρινές εξορμήσεις, καθώς δεν υπάρχει καθόλου αεροδυναμική προστασία και οι χώροι για δύο δεν είναι επαρκείς. Εκτός από την πόλη και τις ορεινές διαδρομές που το Ducati διαπρέπει, πεδίο δράσης είναι και η πίστα. Σε μεγάλες, γρήγορες πίστες μπορεί να στρίψει με εκπληκτική ταχύτητα αλλά και να ευχαριστηθείς τον κάθε σου γύρο, έχοντας σχεδόν παντού το γκάζι τέρμα ανοιχτό. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι ακουμπάνε σχετικά εύκολα τα μαρσπιέ στο έδαφος, αλλά ακόμα και αυτό είναι μιας πρώτης τάξεως αφορμή για να βρεις καλύτερες και πιο ανοιχτές γραμμές στην πίστα...        
Σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά την εμφάνιση του παραμένει απόλυτα επίκαιρο και παρά την υψηλή τιμή του πούλησε αρκετά στην χώρα μας. Επίσης οι διαφορές με το νέο μοντέλο δεν είναι μεγάλες και εμφανείς και μπορείς να βρεις κάποιο μεταχειρισμένο σε καλή κατάσταση. Οι τιμές τους στην αγορά των μεταχειρισμένων ξεκινούν από 8.500 και φτάνουν μέχρι και τα 11.000 ευρώ για τα πρόσφατα μοντέλα που δεν είχαν καμία διαφορά.



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, υγρόψυκτος δικύλινδρος, V90o/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 98 x 71,5
Κυβικά (cc): 1078
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός με αυλούς 45mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη : Ξηρός πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο χωροδικτύωμα
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1455
Ύψος σέλας (mm): 845
Βάρος πραγματικό γεμάτη (kg):196
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 12,4/3
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 50
Διαδρομή (mm): 165
Ρυθμίσεις: Πλήρης
Πίσω: Ένα αμορτισέρ
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου απόσβεση συμπίεσης εμπαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 305mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα, Brembo
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δύο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: Χυτή αλουμινένια, 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55-17
Ζάντα: Χυτή αλουμινένια, 5,5 x 17


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 90/7.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5/4.750


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 80/7.600
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 8,8/5.000


Απόλυτα γραμμμικός και χωρίς κανένα δισταγμό στην απόδοση ο δικύλινδρος κινητήρας που αποδίδει αρκετά ικανοποιητική ισχύ για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, ενώ μπορεί και κρατά την μέγιστη απόδοση για περισσότερες από 3.000 στροφές


ΒΑΡΟΣ (Ζυγισμένο)
Γεμάτο (Kg): 196
Χωρίς καύσιμα(Kg): 183


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 7,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 150

KTM Duke ΙΙ 640 LC4 E 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ευτυχώς, στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας ως αυτόνομου κράτους, η βασιλεία πέρασε γρήγορα. Πέρα από κάποιους που αυτοχαρακτηρίζονται... πρίγκιπες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, δεν υπάρχουν ούτε αυλικοί ούτε δούκες. Εκτός βέβαια από τους Αυστριακούς, που περιφέρουν τους... τίτλους τους, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας [blockquote]Ναι
για τη διαχρονική εμφάνιση
για το ατέλειωτο παιχνίδι
για τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του
Όχι
γιατί θέλετε κάτι ήσυχο
γιατί σας αρέσουν τα ταξίδια
Γιατί
θα κάνετε ξανά όσες διαδρομές γνωρίζετε, αναζητώντας εκ νέου τα όριά σας και καθημερινά θα παρεκκλίνετε από την πορεία σας, ώστε να τον οδηγήσετε λίγο ακόμα
Τι πρέπει να προσέξετε
Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει αργά. Σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν... φιλήσυχος και οι υψηλές θερμοκρασίες και το σταθερό γκάζι ταλαιπώρησαν τον μονοκύλινδρο, η διαμαρτυρία του κινητήρα θα έχει εκφραστεί με ραγισμένη κεφαλή και ταλαιπωρημένα ρουλεμάν στροφάλου. Επίσης, οι κραδασμοί, οι σούζες και οι λακκούβες επιβαρύνουν το έργο της βάσης της πινακίδας, και είναι πιθανό να τη δείτε ραγισμένη (η αλλαγή της κοστίζει γύρω στα εκατό ευρώ).[/blockquote]
Το Duke της KTM το βρίσκεις παντού -και κυρίως στις πόλεις, καθώς ο Δούκας ο Δεύτερος, αν και λιγότερο εξτρεμιστής, αρέσκεται στο αστικό περιβάλλον όπως και οι πρόγονοί του. Το best seller της KTM και ένα από τα μοντέλα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ελληνική αγορά, έχει δημιουργήσει παράδοση πλέον και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για τους νέους ανταγωνιστές. Αυτό δικαιολογεί και τη χρήση αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος, που αποτελεί τίτλο ευγενείας και μάλιστα τον υψηλότερο, μετά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όταν η επιτυχία δεν είναι εφήμερη, τότε ασφαλώς το πόρισμα είναι ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα ιδιοφυών ενεργειών marketing και πρόσκαιρων παραγόντων.
Αναζητώντας τα στοιχεία που το έκαναν τόσο αγαπητό, συγκεντρώνοντας πιστούς ακόλουθους, ήρθε στη μνήμη η απόλυτα χωμάτινη καταγωγή του. Τα καθαρόαιμα γονίδια προέρχονται από το EXC 620 του 1994, που με 17 ιντσών ζάντες, νέο πιρούνι της WP και βαρύτερο βολάν, αποτέλεσε τον πρώτο Δούκα. Από την επόμενη έκδοση του 1995 και μέχρι το Last Edition του 1998, ο Δούκας ήταν άξιος εκπρόσωπος του βασιλείου της KTM. Με τέτοια κληρονομιά και επιφορτισμένο με την ευθύνη να συνεχίσει την αξιόλογη πορεία, το Duke II παρουσιάστηκε το 1999, με υψηλές αξιώσεις και με εμφάνιση από το μέλλον.  
Δούκας ο Μοντέρνος
Αυτή η σχεδίαση με τους δύο κάθετους προβολείς της μάσκας και τα γεμάτα γωνίες πλαστικά, ήταν τόσο μπροστά από το ταπεινό 1999, που έμεινε σχεδόν απαράλλακτη μέχρι το 2007. Οι χρωματισμοί που προκαλούν αίσθηση ακόμα και τώρα και οι διπλές εξατμίσεις κάτω από την ουρά, σημαίνουν ότι θα γυρνάτε με μία μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που δεν θα δείχνει τα χρόνια της. Ούτε στην οδήγηση όμως θα στερηθείτε εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά, που ευνοούν το ασφαλές παιχνίδι. Με ανεστραμμένο πιρούνι WP, δίσκο Brembo 320 χιλιοστών με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά, και πλαίσιο αρκετά στιβαρό, ο γρήγορος ρυθμός μπορεί να κρατηθεί για πολλή ώρα. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι 46,9 ίπποι (από τους 55) που φτάνουν στον πίσω τροχό. Δεν είναι στο επίπεδο των σημερινών μονοκύλινδρων, αλλά ούτως ή άλλως, μέχρι φέτος δεν υπήρχαν πολύ δυνατότεροι κινητήρες.
Εκεί που επίσης δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση είναι με το νέο Duke, καθώς είναι μια τελείως καινούρια μοτοσυκλέτα με διαφορετικό κινητήρα, πλαίσιο και εμφάνιση, με μόνη ομοιότητα το όνομα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Θα μπορούσε να έχει υποστεί ένα ριζοσπαστικό "facelift" χωρίς άλλες αλλαγές, και τότε η σύγκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο θα άφηνε το πρώτο κατά πολύ πίσω. Ουσιαστικά μιλάμε για δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, αφήνοντας έτσι το Duke χωρίς πραγματικό διάδοχο. Mην το φέρνετε σε άμεση αντιπαράθεση με τον νέο Δούκα, ο οποίος φλερτάρει με τη naked κατηγορία. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς κοιτώντας τη γκάμα της KTM είναι, ότι το Duke II θα μπορούσε να "στριμωχτεί" κάπου ανάμεσα στον νέο Δούκα και τα SMC και Supermoto.
Αν ψάχνετε ένα "urban fighter" και δεν θέλετε την κοινή λύση ενός enduro με άλλους τροχούς και αναρτήσεις, ή την "πολεμική" εμφάνιση ενός naked, τότε το Duke II είναι ακόμα εδώ. Ακόμα και η συμπεριφορά του, είναι κάτι το ενδιάμεσο. Στρίβει και ελίσσεται με αμεσότητα, προσφέροντας τους ίδιους μοχλούς και "κόψιμο" τιμονιού με τα supermoto, αλλά χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς χώρου και άνεσης. Στην εθνική θα κουράσει και "στα πολλά" θα αρχίσει να χάνει σε σταθερότητα, αλλά στον επαρχιακό δρόμο θα ανταποδώσει με ατέλειωτο παιχνίδι από στροφή σε στροφή και συνεχή εξερεύνηση των ορίων. Μέσα στην πόλη, είναι ικανό να κυνηγήσει οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και μάλιστα με αξιώσεις, διατηρώντας την αίγλη και τη φήμη που το ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το μεγάλο διάστημα παρουσίας του, είναι που δεν πρέπει να σας απασχολεί, καθώς την αξιοπιστία του την έχει αποδείξει.
Πέρα από τα συνηθισμένα που ισχύουν για κάθε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, σημασία εδώ έχει το πώς το χειριζόταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Το Duke II σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για συγκεκριμένες χρήσεις και για αγοραστές που ήξεραν τι ζητούσαν. Με δεδομένο ότι πρέπει να χειριζόμαστε τις μοτοσυκλέτες μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού τους, έτσι και ο Δούκας, αν δεν είχε οδηγηθεί αποφασιστικά και νευρικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η χαλαρή οδήγηση με τις στροφές χαμηλά, οι μικρές ταχύτητες με μία σχέση πάνω και το σταθερό γκάζι, ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα αυτού του κινητήρα με τις άγριες διαθέσεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορά ταλαιπωρούσε τα ρουλεμάν στροφάλου, και η πολύωρη λειτουργία σε ρελαντί ή χαμηλές ταχύτητες, δεν προσέφερε την κατάλληλη ροή αέρα για ψύξη, με αποτέλεσμα το ράγισμα της κεφαλής.
Ένας έμπειρος μηχανικός θα σας πει αμέσως αν ο Δούκας που σκοπεύετε να αποκτήσετε, πάσχει από τις συνέπειες της "μαλακής" οδήγησης. Ο ήχος του κινητήρα είναι αρκετός για κάποιον γνώστη, ώστε να καταλάβει αν υπάρχει πρόβλημα στα ρουλεμάν στροφάλου, και μια ματιά στο καπάκι της κεφαλής θα αποκαλύψει πιθανές κολλήσεις. Η βάση της πινακίδας είναι επίσης ένα σημείο που κατ’ εξαίρεση στο Duke II χρήζει προσοχής, καθώς δέχεται περισσότερες δυνάμεις απ’ όσες μπορεί να διαχειριστεί και ραγίζει. Καλό επίσης θα ήταν να δείτε τα ρουλεμάν λαιμού, γιατί αν η προσγείωση μετά τις σούζες ερχόταν απότομα, τότε ίσως να χρειάζονται αντικατάσταση -και οι σούζες με αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι... φυσικό επακόλουθο.
Υπάρχουν πολλές μεταχειρισμένες που υπόσχονται ευρεία γκάμα χρήσεως, ωστόσο λίγες είναι τόσο απόλυτες στις επιλογές τους. Ο δεύτερος Δούκας δεν κάνει λίγο απ’ όλα, αλλά τέλεια αυτά που υπόσχεται. Πιο άνετος και εξοπλισμένος από καθαρόαιμο, πιο γνήσιος από μεσαίο οn-off με street λάστιχα. Μια ιδιότυπα ενδιάμεση λύση, που ως καθημερινό μέσο μετακίνησης έχει την ιδιότητα να κάνει ευχάριστη και την πιο ανούσια διαδρομή. Γιατί πωλείται; Για να έρθει η σειρά σας στο καθημερινό παιχνίδι, ακροβατώντας στα όρια της νομιμότητας -οι πρώην ιδιοκτήτες, έχουν πάρει τη δόση τους...


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 625
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική CDI Kokusan
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Mikuni BST 40-225
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ, αντλίες λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα / Μανιβέλα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,700
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,600 3: 1,166 4: 0,950 5: 0,818
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,300
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Μονό, κλειστό σωληνωτό
Βάρος κενή (kg): 145
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 12 / 2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι, ανάποδο WP Roma
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ WP
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320 χιλιοστών, με δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, της Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα, της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,25x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,6 / 6.800
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,7 / 4.900
Χτεσινός μονοκύλινδρος με σημερινή απόκριση. Πολύ καλή γραμμικότητα χωρίς σκορτσαρίσματα, που σημαίνει ότι το καρμπιρατέρ της Mikuni κάνει τη δουλειά του. Ανεβάζει σταθερά χωρίς κενά και ψηλά αποδίδει καλύτερα. Η ροπή είναι διαθέσιμη σε σταθερά επίπεδα από χαμηλά και βρίσκεται παντού.