Ducati Multistrada 620 2005 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Μπορεί η αισθητική των Multi να μη συγκίνησε πολλούς, αλλά ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε τις ικανότητές τους. Ειδικά για την έκδοση των 620 κυβικών εκατοστών! [blockquote]Ναι…
Στον χρηστικό χαρακτήρα
Στις ταξιδιωτικές του ικανότητες
Στα σπορ χαρακτηριστικά του
Όχι…
Στην άκαμπτη αίσθηση στις χαμηλές ταχύτητες
Στο εξηντάρι μπροστινό ελαστικό
Στη μη-ρυθμιζόμενη μανέτα του συμπλέκτη
Γιατί…
Γιατί είναι το πιο σπορ από όλα τα on-off μεσαίου κυβισμού, χωρίς να θυσιάζει το παραμικρό από τις ταξιδιωτικές του ικανότητες
Τι να προσέξετε
Πέρα από τους τυπικούς ελέγχους για πτώσεις και κακή συντήρηση, μια προσεκτική ματιά στις φλάντζες των κυλίνδρων για διαρροές λαδιού είναι απαραίτητη[/blockquote]
Μόλις λίγα χρόνια μετά την κυκλοφορία του Multistrada 1000DS, το ιταλικό εργοστάσιο παρουσίασε μια έκδοση μεσαίου κυβισμού, για τους λάτρεις των on-off με τροχούς δεκαεπτά ιντσών, ή αλλιώς των “ψηλών” street. Το θετικό στην όλη υπόθεση, δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι καλύφθηκε ένα κενό στη γκάμα της Ducati, αλλά κυρίως το ότι η νέα έκδοση ήταν μια ολοκληρωμένη και δελεαστική πρόταση.
Με τον κινητήρα να έρχεται αυτούσιος από το μικρό Monster, όπως και το ψαλίδι, το ιταλικό εργοστάσιο κατάφερε να κρατήσει σχετικά χαμηλά το κόστος παραγωγής του μικρού Multi, κατασκευάζοντας μία από τις πιο φιλικές και χρηστικές μοτοσυκλέτες της γκάμας της. Ο ρόλος του, πολύπλευρος, όπως δηλώνει και το όνομά του. Από καθημερινό μέσο μετακίνησης ως και ταξιδιωτικό όχημα μεγάλων αποστάσεων. Αρκετά “μουράτο” για νυχτερινές εξόδους και πλέον του δέοντος σπορ, για κάθε είδους στροφιλίκι. Ένα γνήσιο Ducati άλλωστε, οφείλει να έχει έντονο σπορ χαρακτήρα.
Παρότι είναι μικρό σε μέγεθος, έχει υπεραρκετό χώρο για αναβάτη και συνεπιβάτη, ακόμα και για ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Το μόνο που προβληματίζει είναι η έλλειψη χώρου για τις αποσκευές, οπότε ένα σετ πλαϊνών σακιδίων και μπαγκαζιέρας είναι τουλάχιστον απαραίτητο. Σύντροφος στο ταξίδι είναι η καλή κάλυψη από τη ζελατίνα, οι έλλειψη κραδασμών, και ο ζωντανός κινητήρας που εξασφαλίζει ταχύτητα ταξιδιού πάνω από τα εκατόν πενήντα χιλιόμετρα την ώρα.
Το πλαίσιο είναι γνήσιος εκπρόσωπος της φιλοσοφίας της Ducati. Στιβαρό αλλά όχι άκαμπτο, θα διαχειριστεί κάθε απότομο χειρισμό και κάθε “τσαμπουκά” από τον αναβάτη, χωρίς να δυσανασχετήσει. Η λέξεις “πλεύση” και “ασάφεια” απουσιάζουν από το λεξιλόγιό του. Το πιρούνι είναι λίγο πιο σφιχτό από όσο θα έπρεπε, ειδικά σε συνδυασμό με το χαμηλού προφίλ εμπρός ελαστικό, το οποίο αρνείται να διαβάσει τις μικρο-ανωμαλίες του δρόμου με λίγα χιλιόμετρα.
Αντίθετα, μόλις η ένδειξη στο κοντέρ πλησιάσει τα τριψήφια νούμερα, το όλο σύστημα (πλαίσιο - πιρούνι - ψαλίδι - αμορτισέρ) λειτουργεί άψογα. Ο μονόδρομος APTC συμπλέκτης της, εκτός απ’ το ότι είναι ήσυχος στη λειτουργία του (σε αντίθεση με τον ξηρό του 1000), μειώνει τις αναπηδήσεις του πίσω τροχού στα απανωτά κατεβάσματα. Η μανέτα έχει ελαφριά αίσθηση, αλλά απομονώνει ψηλά και θέλει χρόνο εξοικείωσης -ειδικά για “δικάβαλες” εκκινήσεις σε ανηφόρα.
Μέσα στην πόλη είναι σβέλτο και η αίσθησή του είναι πραγματικά ελαφριά, παρά τα 201 (“γεμάτα”) κιλά του. Το μόνο κακό είναι ότι το τιμόνι, βρίσκεται στο ύψος των καθρεφτών των αυτοκινήτων -οπότε θέλει λίγη προσοχή στους μποτιλιαρισμένους δρόμους. Η καθαρή λειτουργία του κινητήρα, εξασφαλίζει κίνηση με ροή ακόμα και με πολύ μικρές ταχύτητες, ενώ ο κινητήρας ανεβάζει γραμμικά και ευχάριστα από τις 2.000 στροφές μέχρι και τον κόφτη.
Από τα φρένα απουσιάζει το έντονο αρχικό δάγκωμα, ανάγοντας το σε φιλικό για νέους αναβάτες και ιδανικό για γυαλιστερούς και βρεγμένους δρόμους. Προσοχή θέλουν οι καθρέφτες-φλας που είναι ευαίσθητοι στα χτυπήματα, αλλά παρέχουν ικανοποιητικό οπτικό πεδίο -και μόνο γύρω στις 3.000 στροφές θα συντονιστούν αλλοιώνοντας την εικόνα.
Η συνολική εντύπωση από το μικρό Multi είναι πραγματικά θετική, με πολλά δυνατά σημεία, όπως η ευκολία χειρισμού, η πολύ καλή οδηγική συμπεριφορά, ο πολυχρηστικός χαρακτήρας και άλλα, ενώ ελάχιστα είναι τα αρνητικά. Μάλιστα, είναι τόσο μικρής σημασίας, που απλά αδιαφορείς για την ύπαρξή τους. Η τιμή του ως μεταχειρισμένο κυμαίνεται από 6.000 έως και 7.500 ευρώ, πράγμα που το ανάγει σε μια εξαιρετική πρόταση για all around μοτοσυκλέτα. Επίσης υπάρχει ένα μικρό στοκ στην αντιπροσωπεία, με τιμή 8.980 για τη νορμάλ έκδοση και 8.480 ευρώ για την Dark.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος διβάλβιδος, αερόψυκτος, V2 90ο , με δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων
Χωρητικότητα (cc): 618
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marellli με δύο σώματα 45mm
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, slipper APTC, με υδραυλική υποβοήθηση
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,85
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,46 2: 1,66 3: 1,33 4: 1,13 5: 1,00 6: 0,92
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 3,20 (15:48)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, χωροδικτύωμα, με σωλήνες κυκλικής διατομής
Βάρος κενή (kg): 183
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 15 / 4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι της Marzocchi
Διαδρομή (mm): 145
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 121
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι ημίπλευστοι 300mm, με δαγκάνες δύο εμβόλων της Brembo
Πίσω: Ένας δίσκος 245mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου 3,5 x 17’’
Ελαστικό: 120/60-17
Πίσω
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου 4,5 x 17’’
Ελαστικό: 160/60-17
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-100m: 5,5
0-400m: 12,91
0-100km/h: 4,5
0-150km/h: 9,54
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 6,71
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 223
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 59,3 / 8.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,4 / 5.300
Αν και στο διάγραμμα της ιπποδύναμης, παρατηρείται μία “κοιλιά” στην καμπύλη στις 7.000 περίπου στροφές, αυτή δεν γίνεται αισθητή στον δρόμο. Η μέγιστη τιμή των 59,3 ίππων αποδίδεται στις 8.700 στροφές, ενώ μένει πάνω από τους 55 ίππους έως και τον κόφτη στις 10.500. Η δε καμπύλη της ροπής, παρά την όχι γραμμική μορφή της, βρίσκεται πάνω από τα τέσσερα χιλιογραμμόμετρα σε όλο το φάσμα των στροφών.

Yamaha WR 450 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Γενιές και γενιές “εντουράδων” έκαναν τα πρώτα τους χωμάτινα βήματα στη σέλα ενός Yamaha WR 450F, μιας μοτοσυκλέτας που κατάφερε να κοντράρει στα ίσια τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, με όπλα της την καλή συμπεριφορά και την αξιοπιστία [blockquote]Ναι...
για την ευστροφία και τη γραμμική απόδοση
για την αξιοπιστία του κινητήρα και του συνόλου γενικότερα
γιατί είναι η μοναδική καθαρόαιμη enduro που “κάνει” και για κάθε μέρα
Οχι...
γιατί δεν έχει δυνατό εμπρός φρένο (πριν από το μοντέλο 2005)
γιατί τα πλαστικά της δεν είναι και τόσο ποιοτικά
γιατί είναι οπτικά ίδιο από το 1998
Γιατί...
Είναι μια καθαρόαιμη enduro με την οποία μπορείς την Κυριακή να κερδίζεις αγώνα και τη Δευτέρα να πας με ελάχιστους συμβιβασμούς στη δουλειά σου
Τι πρέπει να προσέξετε
Αν πρόκειται για μοντέλο του 2003, ρωτήστε αν έχει γίνει αλλαγή στα γρανάζια της μίζας, καθώς είχαν μια σχετική ευαισθησία. Τα υπόλοιπα μοντέλα έχουν επιδείξει μεγάλη αξιοπιστία, αλλά ιδιαίτερη προσοχή θέλει ο κινητήρας όσον αφορά το να μην έχει “μείνει” από λάδια, ενώ καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτά που έχουν μετατραπεί σε supermoto, καθώς οι κινητήρες τους έχουν δουλέψει κυρίως στις υψηλές στροφές και μέσα στην πόλη.[/blockquote]
Η καριέρα της στην κατηγορία των μεσαίων enduro ξεκίνησε το 1998, όντας η πρώτη τετράχρονη γιαπωνέζικη με κινητήρα υψηλής απόδοσης, με τον τότε κινητήρα των 400 κυβικών. Κατόπιν ο κυβισμός αυξήθηκε στα 426 κυβικά εκατοστά και το 2003, το μπλε καθαρόαιμο έγινε 450, με ριζικές αλλαγές στον κινητήρα και στο πλαίσιο. Από εκείνη τη χρονιά και μέχρι και το 2007 που απέκτησε αλουμινένιο πλαίσιο, δέχτηκε πολλές βελτιώσεις και αλλαγές, με κύρια αυτή του πιρουνιού το 2005, που απέκτησε διάμετρο 48 χιλιοστά.
Όμως όλα τα WR από το 2003 και μετά είχαν σχεδόν την ίδια αίσθηση και συμπεριφορά, με κύριο χαρακτηριστικό τους την ομαλότητα και την ήσυχη λειτουργία του κινητήρα, που καθόλου δεν υστερούσε σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Τα σχεδόν 45 άλογα στον τροχό που απέδιδε περίπου, έβγαιναν στο χώμα γραμμικά και χωρίς ξεσπάσματα και με αξιόλογη ευστροφία.
Αυτό που κανένα WR δεν είχε (ακόμα και σήμερα) είναι ο υδραυλικός συμπλέκτης. Ο μηχανικός με τη ντίζα μπορεί να μην ήταν σκληρός, αλλά ή μειωμένη αίσθηση και προοδευτικότητα σε σχέση τους υδραυλικούς, φόρτωνε τη μοτοσυκλέτα με ένα αρνητικό στοιχείο. Βέβαια αυτό γινόταν ενοχλητικό μόνο σε δύσκολα μονοπάτια και σκληρές καταστάσεις, όπου ήθελες να μετριάσεις τη δύναμη του κινητήρα.
Οδηγικά και πάλι κανένα μοντέλο δεν διαφέρει σημαντικά και όλα έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τη σταθερότητα στα ανοιχτά κομμάτια αλλά και την άνεση που προσφέρουν οι πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις τους. Δεν είναι τα πιο πρόθυμα και ευέλικτα στις πολύ απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, αλλά όλα τα WR προσφέρουν ομοιογένεια σε κάθε έδαφος, ανεξαρτήτως οδηγικού επιπέδου.
Τα αρνητικά τους στοιχεία είναι ελάχιστα και εστιάζονται κυρίως στην αδυναμία που εμφανίζει το εμπρός φρένο, λόγω της δαιδαλώδους διαδρομής που κάνει το σωληνάκι του κάτω από τη μπότα του πιρουνιού, αλλά και στη μέτρια ποιότητα των πλαστικών. Πέρα από όλα αυτά, η WR 450 είναι από τις πιο τίμιες καθαρόαιμες, τετράχρονες enduro μοτοσυκλέτες, καθώς μπορείς όχι μόνο να τη χρησιμοποιείς στο χώμα σε αγωνιστική χρήση, αλλά και να κυκλοφορείς μαζί της καθημερινά (αν και όχι ανώδυνα, καθώς η άνεση είναι στοιχειώδης, ενώ αυξημένα είναι το κόστος καθημερινής χρήσης και ο κίνδυνος κλοπής).
Τελευταίο και πιο σημαντικό στοιχείο των WR είναι η αξιοπιστία. Εκτός από αυτά του 2003 που είχαν κάποια προβλήματα με τα γρανάζια της μίζας, όλα τα υπόλοιπα έχουν δείξει τη μεγάλη αντοχή τους στον χρόνο, δουλεύοντας σαν σκυλιά καθημερινά στην τρέλα της πόλης και λυσσώντας τα Σαββατοκύριακα στα βουνά. Έτσι, αν ψάχνετε μια μοτοσυκλέτα enduro και δεν έχετε άλλο μεταφορικό μέσο, το καθαρόαιμο της Yamaha μπορεί κάλλιστα να είναι η επιλογή σας.

Η Εξέλιξη

Οι πιο ουσιαστικές αλλαγές που έγιναν στα WR 450F από το 2003 μέχρι το 2007
2003: Ριζική ανανέωση στον κινητήρα και στο πλαίσιο. Αποκτά μίζα και είναι 1,5 κιλά ελαφρύτερο
2004: Διαφορετική χαρτογράφηση στην ανάφλεξη, νέα τρόμπα φρένου, νέες ρυθμίσεις αναρτήσεων
2005: Επανασχεδιασμός του θαλάμου καύσης και της κεφαλής, νέο ψαλίδι και πιρούνι 48 χιλιοστών, ρεζερβουάρ οκτώ λίτρων
2006: Αλλαγή χαρτογράφησης της ανάφλεξης, νέο εσωτερικά πιρούνι, νέα όργανα
2007: Νέο αλουμινένιο πλαίσιο, σε διαφορετική κλίση τοποθετημένος ο κινητήρας και νέα ψυγεία, εξάτμιση, εκκεντροφόροι, έμβολο, μπιέλα


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2005)
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, με 2 ΕΕΚ και 5 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 95x63,4
Κυβικά (cc): 449
Σχέση συμπίεσης: 12,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin FCR MX 39mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα, μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 3,571
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, μονό σε διπλό μπροστά και κάτω από τον κινητήρα κλειστό, με αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1.490
Ύψος σέλας (mm): 990
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 112,5 / -
Ρεζερβουάρ (l): 8
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 305
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Ένας δίσκος 224mm, με δαγκάνα της Nissin δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 220mm, με δαγκάνα Nissin ενός εμβόλου
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90-21
Ζάντα: 1,60x21’’
Πίσω
Ελαστικό: 130/90-18
Ζάντα: 2,50x18’’
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό ταχύμετρο, μερικός και ολικός χιλιομετρητής, λυχνία σκάλας φώτων
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 44,2 / 8.200
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 4,1 / 7.000
Χωρίς ίχνος δισταγμού, το καθαρόαιμο ανεβάζει ταχύτατα στροφές. Η καμπύλη ισχύος είναι πολύ γραμμική χωρίς “εκρήξεις” πουθενά ενώ από τις 6.000 και πάνω, η απόδοση εκτοξεύεται και για 3.500 στροφές διατηρούνται περισσότεροι από 40 ίπποι.