Kawasaki ZR7S 2001 - 2006

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Η παραγωγή του ZR7S άρχισε το 2001 και τέλειωσε το 2006. Είχε βασιστεί στην προγενέστερη έκδοση, τη δίχως φέρινγκ ZR7, ήδη από το 1999 [blockquote]Ναι...
Για τους πιστούς της εταιρείας του Akashi που νοσταλγούν τα Z και τα GPZ
Όχι...
Για όσους χρειάζονται κάτι πιο σύγχρονο και λειτουργικό
Γιατί...
Eίναι μια παλιότερης τεχνολογίας μοτοσυκλέτα, αξιόπιστη και κατά κανόνα καλοφτιαγμένη
Τι πρέπει να προσέξετε
Πιθανές διαρροές λαδιού από το καπάκι των εκκεντροφόρων, η βαφή του ψαλιδιού και η στήριξη του προβολέα, χρειάζονται μια ματιά παραπάνω.[/blockquote]
Το ZR7S, μια μεσαία -προς μεγάλη- μοτοσυκλέτα γενικής χρήσης, δεν ήταν ποτέ κάτι άλλο. Η Kawasaki, για να δημιουργήσει μια σύγχρονη, για την εποχή της, μοτοσυκλέτα χαμηλού κόστους, βασίστηκε σε έτοιμες λύσεις. Ο αερόψυκτος τετρακύλινδρος είχε ήδη την ιστορία του, προερχόμενος από αυτόν του Ζ650 του 1976. Έχοντας κινήσει γενιές και κυβισμούς στις σειρές των Ζ, GPZ και Zephyr, φορέθηκε βαμμένος μαύρος στο ZR7 και στο ZR7S. Ο μακρύς κινητήρας με τους σχεδόν ολότελα κάθετους κυλίνδρους, κρύβει μέσα του την καδένα της πρωτεύουσας μετάδοσης, ενώ τα βουρτσισμένα αλουμινένια καπάκια υποδεικνύουν τους δυο εκκεντροφόρους του. Είναι βιδωμένος στο -βαμμένο μαύρο- διπλό ατσάλινο πλαίσιο. Αντίθεση προσφέρουν οι τέσσερις χρωμιωμένοι σωλήνες των εξατμίσεων,που κατεβαίνουν μπροστά, ενώνονται σε μια και καταλήγουν στο εμπνευσμένο από το ZX9R του 1998, κυλινδρικό τελικό στη δεξιά πλευρά.
Ο κινητήρας, εκτός από τη πληθωρική παρουσία του στη δημιουργία της εικόνας του ZR7S, είχε και τη τεχνολογική προσθήκη του. Το Κ-TRIC (Kawasaki’s Throttle Responsive Ignition Control) συνέδεσε την ανάφλεξη με τη θέση των slide στα καρμπιρατέρ, δίνοντας άλλα χαρακτηριστικά απόδοσης. Η φιλικότητα και η ήρεμη, συνεχής απόδοση ήρθαν, αφήνοντας μόνο τους υψίσυχνους κραδασμούς στις ψηλές στροφές, να μαρτυρούν τη σχεδιαστική του ηλικία. Για τη φτωχή του απόδοση στις χαμηλές στροφές, σε αποζημιώνει από τις 3.500 και πάνω. “Εύστροφος” και εύηχος, δίνει στο ZR7S τη δυνατότητα για κάθε χρήση με σχετική επάρκεια επιδόσεων, για την κατηγορία της μοτοσυκλέτας.
Παράλληλα με τη τοποθέτηση του μισού φέρινγκ, το ZR7 δέχτηκε και άλλες αλλαγές, με το σκληρότερο πιρούνι να δίνει βελτιωμένη συμπεριφορά στην έκδοση S. O αναβάτης κάθεται άνετα και δίχως να σκύβει, με το μεγάλο ρεζερβουάρ να τον στέλνει... προς τα πίσω. Στενό τιμόνι, τρία στρογγυλά λευκά όργανα και 22 λίτρα χωρητικότητα, αρκετά για να σε πάνε τριακόσια χιλιόμετρα μακριά. Το σταθερό φέρινγκ προστατεύει από τον αέρα, δίνοντας τουριστικές αρετές στο γενικής χρήσης ZR7S. Οι εξήντα και κάτι ίπποι που φτάνουν στο πίσω λάστιχο, δίνουν τελική πάνω από διακόσια χιλιόμετρα ανά ώρα, με το ταχύμετρο να προσθέτει καμιά εικοσαριά στα πραγματικά.
Οι κραδασμοί από τον κινητήρα και ο αέρας που χτυπά τα πόδια, κάνουν αυτή την κατάσταση όχι ιδιαίτερα ευχάριστη ή άνετη. Το να ταξιδεύει όμως μεταξύ 160 και 180, είναι κάτι που το ZR7S μπορεί να το κάνει, μεταφέροντας με καλή άνεση και συνεπιβάτη. Το μαλακό εξαρχής αμορτισέρ, δηλώνει από νωρίς τα όρια και τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας.
Στην κυκλοφορία των πόλεων είναι ευχάριστα ευέλικτη, με το βάρος της όμως να υπάρχει και να εμφανίζεται. Οι καθρέφτες είναι μπροστά τοποθετημένοι και σε ύψος που συναντούν τους αντίστοιχους των αυτοκινήτων. Σίγουρα δεν έχει δυνατότητες διαφυγής παπιού ή μικρού σκούτερ, μα συνάμα δεν ακινητοποιείται με το παραμικρό εμπόδιο. Η αερόψυξη κάποτε γίνεται ευχάριστη, στέλνοντας… ζεστούλα στα πόδια, και άλλοτε θυμίζει... την Ιστορία και το τραχύ, άρρυθμο δούλεμα στην προθέρμανση, την απαραίτητη για να ζεσταθούν και να αρχίσουν να δουλεύουν σωστά οι θάλαμοι με τις δυο βαλβίδες.
Η ZR7S έχει κατασκευαστεί με καλή ποιότητα, όπως δείχνουν το κεντρικό σταντ, οι καλές χειρολαβές για τον συνεπιβάτη, η βαφή της και κυρίως ο κινητήρας. Αυτός ο κλασικός τετρακύλινδρος, είναι βασικό στοιχείο για την αναζήτηση ενός ZR7S. Ποτέ δεν ήταν πολύ μοντέρνα και ούτε έχει την αισθητική αρτιότητα των Zephyr. Έχει όμως τον ίδιο κινητήρα και πιο σύγχρονο πλαίσιο, με ανάρτηση μοχλισμού. Συνυπήρξε για λίγο με τον αντικαταστάτη του, το υγρόψυκτο, σύγχρονο Z750, αλλά παραμένει από τα τελευταία αερόψυκτα. Πριν ξεκινήσετε την αναζήτησή του, πρέπει να είναι ξεκάθαρη η επιλογή σας για το είδος της μοτοσυκλέτας: Μια προηγούμενης γενιάς μοτοσυκλέτα γενικής χρήσης, με… ιστορικό κινητήρα.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2007)
Τύπος: Tετράχρονος, τετρακύλινδρος σε σειρά, αερόψυκτος, με 2 EEK και δύο βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 66x54
Κυβικά (cc): 738
Σχέση συμπίεσης: 9,5:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: 4 καρμπιρατέρ Keihin CVK32 με K-Tric
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων: 5
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,25:1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινo, διπλό κλειστό, σωληνωτό
Γωνία κάστερ (o): 25,5
Ίχνος (mm): 93
Μεταξόνιο (mm): 1.455
Ύψος σέλας (mm): 805
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 210/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι Kayaba
Διάμετρος (mm): 41
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Kayaba με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 130
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 300 χιλιοστών, δαγκάνες με δύο παράλληλα έμβολα, ABS
Πίσω: Δίσκος 240mm, δαγκάνα με δυο αντικριστά έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 160/60-17
Ζάντα: 4,50 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, δείκτης καυσίμου, ενδεικτικές λυχνίες για ρεζέρβα / νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού, χώρος κάτω από τη σέλα, γαντζάκια για χταπόδια
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 76 / 9.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 6,4 / 7.500
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 65,7 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,8 / 6.100
Κινητήρας “εύστροφος”, με τον καλύτερο εαυτό του πάνω από τις 5.000 στροφές. Με ελαστική λειτουργία από πολύ χαμηλά, αξιόπιστος και οικονομικός. Και με ευχάριστο ήχο!
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,3
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 301

Ducati Multistrada 1100/S 2007 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/1/2011

Η Multistrada 1100 ήταν η τελευταία έκδοση της ιδιαίτερης μοτοσυκλέτας που αρχικά είχε παρουσιαστεί το 2003 ως 1000. Ήταν η τελευταία με αερόψυκτο κινητήρα πριν δώσει τη θέση της στην υγρόψυκτη 1200
Η Multistrada δεν οφείλει την ιδιαιτερότητά της μόνο στο ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Ducati μέχρι τότε. Μια μοτοσυκλέτα με όρθια θέση οδήγησης και μεγαλύτερες διαδρομές αναρτήσεων από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της γκάμας. Η πραγματική της ιδιαιτερότητα, όμως, είναι ο σχεδιασμός της. Το δημιούργημα του Pierre Terblanche που την σχεδίασε δεν περνά πουθενά απαρατήρητο. Δεν μοιάζει με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα, όποιο εργοστάσιο και εάν την έχει φτιάξει. Οι εξατμίσεις ψηλά στην ουρά, το φαίρινγκ που χωρίζεται στα δυο με την ζελατίνα μόνο να περιστρέφεται μαζί με το τιμόνι, αλλά και το μεγάλης χωρητικότητας ρεζερβουάρ, είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της. Η ιδιαίτερη σιλουέτα της τραβάει πάντοτε την προσοχή, και όπως όλες οι σημαντικές σχεδιαστικά μοτοσυκλέτες χωρίζουν όσους τις βλέπουν σε θαυμαστές ή σε αυτούς που τις απορρίπτουν.
Η Ducati το 2007 την προσάρμοσε στις νέες προδιαγραφές, μεγαλώνοντας τον κυβισμό της και αντικαθιστώντας την προηγούμενη με τα χίλια κυβικά. Η αύξηση του κυβισμού ήρθε μετά την τοποθέτηση εμβόλων μεγαλύτερης διαμέτρου. Η μέγιστη απόδοση δεν αυξήθηκε μεν, αλλά υπήρχε ουσιαστική βελτίωση στις μεσαίες στροφές. Εκτός από την αλλαγή του κυβισμού ο κινητήρας απέκτησε υγρό συμπλέκτη και επανασχεδιαμένες κεφαλές. Οι εκκεντροφόροι πλέον γύρναγαν σε κουζινέτα και όχι σε ρουλεμάν, γεγονός που επέφερε αλλαγές στον σχεδιασμό που γίνονται αντιληπτές ακόμη και εξωτερικά, με τις μικρότερες διαστάσεις τους.
Βελτιωμένες και ισχυρότερες ήταν οι μπιέλες και ο στρόφαλος, ενώ ο συνολικός επανασχεδιασμός επέφερε και σημαντική αραίωση των διαστημάτων των service. Οι αυλοί του ψεκασμού είχαν μεγαλύτερη διάμετρο και ο διβάλβιδος αερόψυκτος κινητήρας με τα δυο μπουζί σε κάθε κύλινδρο έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα οικονομικός. Εκτός από τον κινητήρα και το λογότυπο με τα κυβικά, η Multistrada δεν άλλαξε σε κάτι άλλο. Έχει χώρους για δυο άτομα, με τον συνεπιβάτη να κάθεται ψηλότερα από τον αναβάτη σε καλοσχεδιασμένη και πλούσια σέλα και με τα πόδια του να είναι λυγισμένα με τρόπο ώστε να παραμένουν ξεκούραστα. Η προστασία από τον αέρα είναι πληρέστερη από την εντύπωση που δίνει η μικρή καμπύλη ζελατίνα. Ο αέρας απομακρύνεται από το κράνος του αναβάτη, χωρίς όμως να μένει ο κορμός του αναβάτη σε νηνεμία. Αξιόλογο χαρακτηριστικό της είναι η προστασία των ποδιών από τον αέρα και τη βροχή, που οφείλεται στον ιδιαίτερο σχεδιασμό των πλαστικών κάτω από το ρεζερβουάρ, αλλά και συνολικά του φαίρινγκ.
Γενικά, η μορφή και το σχήμα του φαίρινγκ δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να φαίνονται και να εντυπωσιάζουν, αλλά κάνουν περισσότερη δουλειά από όση φαίνεται με την πρώτη ματιά. Η Multistrada δεν εντυπωσιάζει μόνο με την εμφάνισή της, αλλά και με την απόδοσή της στο δρόμο. Ο κινητήρας έχει επαρκή ισχύ για να ταξιδεύει τη μοτοσυκλέτα με υψηλές ταχύτητες με έναν ή δυο αναβάτες στη σέλα και να φθάνει σε τελική ταχύτητα στην περιοχή των 220 χιλιομέτρων. Η κατανομή των μαζών, το μικρό σχετικά βάρος της και οι καλορυθμισμένες αναρτήσεις την κάνουν πραγματικά απολαυστική και της επιτρέπουν να κινείται ταχύτατα, ειδικά σε διαδρομές με αλλεπάλληλες στροφές. Σε καλές συνθήκες πραγματικά απολαμβάνεις κάθε χιλιόμετρο που κάνεις μαζί της. Η στενή της σιλουέτα την βοηθάει στη βαριά κυκλοφορία, αλλά δεν βοηθά τον αναβάτη σε αυτές τις συνθήκες ο βαρύς συμπλέκτης και η τραχιά λειτουργία του κινητήρα στις χαμηλές στροφές. Όταν περάσει όμως τις 3.000 στροφές ο Desmo γίνεται ένας καλός σύμμαχος με άμεση απόκριση και μεστή επιτάχυνση που κάνει απολαυστικές τις εξόδους από στροφές. Συγχρόνως εμφανίζεται ιδιαίτερα οικονομικός καίγοντας πάντοτε λιγότερα από οκτώ λίτρα για κάθε εκατό χιλιόμετρα ακόμη και εάν το γκάζι είναι κολλημένο στο τέρμα του. Η ποιότητα κατασκευής είναι υψηλή, όπως και το φινίρισμά της, ενώ η Ducati έχει μια μεγάλη λίστα προαιρετικού εξοπλισμού, ικανή να την εξοπλίσει καλύτερα ιδιαίτερα για τουριστική χρήση.
Η Multistrada ήταν ακριβή μοτοσυκλέτα και ακόμη ακριβότερη στην έκδοση S, όπου το πιρούνι ήταν της Ohlins με αντιτριβική επίστρωση στα καλάμια, ενώ και το πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ ήταν και αυτό της σουηδικής εταιρείας.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V90o, αερόψυκτος, δεσμοδρομικός έλεγχος βαλβίδων, 1ΕΕΚ/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 98 x 71,5
Κυβικά (cc): 1078
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli, αυλοί 45mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1, με προσιγαστήρα, καταλύτη, αισθητήρα λ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη :
Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Χωροδικτύωμα από ατσάλινους σωλήνες
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm): 96
Μεταξόνιο (mm): 1462
Ύψος σέλας (mm): 850
Βάρος κενή (kg): 196/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 40622
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι, Showa
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 165
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Sachs, μοχλικό full floater
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Πλήρεις, προφόρτιση ελατηρίου δίχως εργαλεία


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκοι Brembo 320mm, δαγκάνες με 4 έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70- ZR17
Ζάντα: 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- ZR17
Ζάντα: 5,5 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο , ψηφιακές ενδείξεις για κοντέρ / ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / ρολόι / service / στάθμη καυσίμου / θερμοκρασία λαδιού / μέση ωριαία ταχύτητα / μέση κατανάλωση / διαγνωστικό σύστημα, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού / ρεζέρβα / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / immobilizer


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 95hp/7.750rpm
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5kgm /4.750rpm


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 83,4/7.800
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,2/4.900


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm) Μέση: 7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km) Μέση : 285