ΚΤΜ 250 EXC-F / Six Days 2008-2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

7/2/2011

Έχει περάσει μια δεκαετία από την καθιέρωση και ανάπτυξη των σύγχρονων enduro με τετράχρονους κινητήρες 250 κυβικών. Από το 2001, όπου εμφανίστηκε η υγρόψυκτη WR250F από τη Yamaha, τα αερόψυκτα TT-R και XR άρχισαν να χάνονται από τις αγωνιστικές εκδηλώσεις. Η ΚΤΜ σε αυτή την κατηγορία έχει αναπτύξει την EXC-F και την έχει φθάσει σε κορυφαίο επίπεδο
Σε οποιαδήποτε κατηγορία αγωνιστικών μοτοσυκλετών, όπως και η Enduro E1 με τετράχρονους κινητήρες 250 κυβικών που ανήκει το 250 EXC-F, οι κανονισμοί που διέπουν τους αγώνες είναι αυτοί που καθορίζουν αρχικά την εξέλιξή τους. Συνήθως όταν αλλάζουν, οι κατασκευαστές δείχνουν ανέτοιμοι να προσφέρουν εξειδικευμένες λύσεις για κάθε κατηγορία κυβισμού, έχοντας έναν κινητήρα σε διαφορετικούς κυβισμούς, για να εκπροσωπούνται στις αντίστοιχες κατηγορίες. Αυτό έκανε και η KTM αρχικά για να εκπροσωπηθεί στην κατηγορία. Συγκεκριμένα, το 2003 έβαλε σε παραγωγή την πρώτη EXC-F με τον κινητήρα της να είναι όμοιος σχεδιαστικά με των μεγάλων τετράχρονων 400/450/520, φυσικά με λιγότερα κυβικά. Γρήγορα όμως φανερώθηκε η ανάγκη για την ανάπτυξη εξειδικευμένου κινητήρα για αυτόν τον κυβισμό και η εταιρεία το έκανε. Η εξέλιξη του κινητήρα με τους δυο εκκεντροφόρους στην κεφαλή εξελίχθηκε μέσα από τη συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατακτώντας το μάλιστα –με τον Ivan Cervantes το 2005- πριν περάσει τελικά σε μοτοσυκλέτα παραγωγής το 2007. Αυτή ήταν και η πρώτη χρονιά της μοτοσυκλέτας με αυτόν τον κινητήρα.
Την επόμενη χρονιά η KTM τοποθέτησε το νέο της πλαίσιο και το 2009 η 250 EXC-F απέκτησε τη νεώτερη έκδοση του ανεστραμμένου πιρουνιού της WP με τα καλάμια των 48 χιλιοστών και τις πλήρεις ρυθμίσεις. Και στον κινητήρα έγιναν αλλαγές, με τις περισσότερες στην κεφαλή, με στόχο την καλύτερη απόδοση στις χαμηλομεσαίες στροφές, ενώ βελτιώθηκαν και τα γρανάζια της τρίτης και τέταρτης ταχύτητας. Έκτοτε, στα μοντέλα του 2009, του 2010 ακόμη και για το 2011 δεν έγιναν σημαντικές αλλαγές πέρα από τις αλλαγές που κάνει κάθε χρόνο η ΚΤΜ εξελίσσοντας επίμονα τις μοτοσυκλέτες της. Ας σημειώσουμε εδώ ότι η αυστριακή εταιρεία αρχίζει αμέσως μετά το καλοκαίρι την παραγωγή των αγωνιστικών μοτοσυκλετών της επόμενης χρονιάς και έτσι από το μέσο της σεζόν τα μοντέλα της επόμενης βρίσκονται στις αγορές.
Στην κεφαλή του EXC-F υπάρχει ανεξάρτητο κοκοράκι για κάθε μια από τις τέσσερις βαλβίδες από τιτάνιο. Αυτή η διάταξη κρίθηκε απαραίτητη -ενώ οι μεγαλύτερου κυβισμού κινητήρες αρκούνται σε έναν εκκεντροφόρο- γιατί πολύ απλά οι τετράχρονοι των 250 κυβικών χρειάζονται να ανεβάζουν πολλές έως πάρα πολλές στροφές για να αποδίδουν ανταγωνιστική ισχύ με τους δίχρονους των 125 κυβικών που συναγωνίζονται. Η απόδοση του κινητήρα χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη περιοχή όπου η απόδοσή του μένει πρακτικά σταθερή, καταφέρνοντας να γυρνάει και πάνω από τις 13.000 στροφές χωρίς να κρεμάει. Με μικρές εξωτερικές διαστάσεις, μανιβέλα και μίζα, κιβώτιο έξι ταχυτήτων και με τον υδραυλικό συμπλέκτη να είναι “πούπουλο” στη μανέτα και άμεσος, ο αναβάτης της EXC-F έχει στην υπηρεσία του ένα σύγχρονο και αποδοτικό σύνολο. Ο κινητήρας είναι τοποθετημένος στο τελευταίας γενιάς ατσάλινο πλαίσιο της KTM με τους οβάλ κεντρικούς σωλήνες και με αυτούς που κλείνουν το πλαίσιο στο κάτω μέρος του να έχουν πενταγωνική διατομή.
Η λεπτή, ψηλή και μικροκαμωμένη μοτοσυκλέτα έχει κορυφαίο εξοπλισμό, όσον αφορά αναρτήσεις και φρένα. Από την θυγατρική WP έρχεται το ανεστραμμένο πιρούνι, όπως και το PDS αμορτισέρ, που δίνει τη μεγάλη διαδρομή των 335 χιλιοστών στον πίσω τροχό, χωρίς τη χρήση μοχλικού. Ελαφρύ και γρήγορο, το 250 EX-F είναι ένα κορυφαίο σύνολο ακόμη και σαν μεταχειρισμένο για όσους έχουν επιλέξει αυτή την κατηγορία για χόμπι ή αγωνιστική εμπλοκή. Χρειάζεται επιμελέστερη συντήρηση από κάθε δίχρονο κινητήρα για να διατηρείται η απόδοση και η ακεραιότητα των ακριβών εξαρτημάτων του. Παράλληλα, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ΚΤΜ υποστηρίζει με πληθώρα αξεσουάρ και εξαρτημάτων αναβάθμισης της μοτοσυκλέτες της, προσφέροντας έτοιμες και δοκιμασμένες λύσεις
[blockquote]Ναι...
Για όσους θέλουν πληρότητα στην κατηγορία των τετράχρονων 250
Όχι...
Εάν είστε από αυτούς που λένε “άσε μωρέ” για την συντήρησή της
Γιατί...
Είναι σταθερότερη από ποτέ
Τι να προσέχετε
Κοιτάξτε αρχικά τους κάτω σωλήνες του πλαισίου και εάν είναι τσακισμένοι, αναζητήστε άλλη υποψήφια. Η συνολική κατάσταση και η αρτιότητα των εξαρτημάτων, όπως και η κατάσταση των αναλώσιμων - ελαστικά, γρανάζια, αλυσίδα, φρένα - δείχνουν το πόσο τη φρόντιζε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Αναζητήστε διάγνωση από επαγγελματία γα την κατάσταση του κινητήρα. Είναι αξιόπιστος όταν συντηρείται, ενώ ένας μεταλλικός θόρυβος που ακούγεται συχνά οφείλεται στον τεντωτήρα της καδένας, όπου η ΚΤΜ διαθέτει βελτιωμένο ανταλλακτικό.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος 2 EEK/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 76 x 54,8
Κυβικά (cc): 248,6
Σχέση συμπίεσης: 12,8
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Keihin FCR-MX 39
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο κλειστό σωληνωτό με κεντρική δοκό, και οβάλ σωλήνες, αλουμινένιο αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 26,5
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1475
Ύψος σέλας (mm): 985
Βάρος κατασκευαστή κενή/γεμάτη (kg): 105,7/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 9,2/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι WP
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, WP PDS
Διαδρομή (mm): 335
Ρυθμίσεις: Πλήρεις (απόσβεση συμπίεσης σε δυο ταχύτητες)


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 260mm, Brembo, δαγκάνα με δύο έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με ένα έμβολο


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90 - 21
Ζάντα:
Πίσω 1,6 x 21
Ελαστικό: 120/90 - 18
Ζάντα: 2,15 x 18


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): -
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): -


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 31,6/12.100
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 2,4/7.800

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της