KTM Duke ΙΙ 640 LC4 E 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ευτυχώς, στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας ως αυτόνομου κράτους, η βασιλεία πέρασε γρήγορα. Πέρα από κάποιους που αυτοχαρακτηρίζονται... πρίγκιπες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, δεν υπάρχουν ούτε αυλικοί ούτε δούκες. Εκτός βέβαια από τους Αυστριακούς, που περιφέρουν τους... τίτλους τους, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας [blockquote]Ναι
για τη διαχρονική εμφάνιση
για το ατέλειωτο παιχνίδι
για τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του
Όχι
γιατί θέλετε κάτι ήσυχο
γιατί σας αρέσουν τα ταξίδια
Γιατί
θα κάνετε ξανά όσες διαδρομές γνωρίζετε, αναζητώντας εκ νέου τα όριά σας και καθημερινά θα παρεκκλίνετε από την πορεία σας, ώστε να τον οδηγήσετε λίγο ακόμα
Τι πρέπει να προσέξετε
Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει αργά. Σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν... φιλήσυχος και οι υψηλές θερμοκρασίες και το σταθερό γκάζι ταλαιπώρησαν τον μονοκύλινδρο, η διαμαρτυρία του κινητήρα θα έχει εκφραστεί με ραγισμένη κεφαλή και ταλαιπωρημένα ρουλεμάν στροφάλου. Επίσης, οι κραδασμοί, οι σούζες και οι λακκούβες επιβαρύνουν το έργο της βάσης της πινακίδας, και είναι πιθανό να τη δείτε ραγισμένη (η αλλαγή της κοστίζει γύρω στα εκατό ευρώ).[/blockquote]
Το Duke της KTM το βρίσκεις παντού -και κυρίως στις πόλεις, καθώς ο Δούκας ο Δεύτερος, αν και λιγότερο εξτρεμιστής, αρέσκεται στο αστικό περιβάλλον όπως και οι πρόγονοί του. Το best seller της KTM και ένα από τα μοντέλα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ελληνική αγορά, έχει δημιουργήσει παράδοση πλέον και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για τους νέους ανταγωνιστές. Αυτό δικαιολογεί και τη χρήση αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος, που αποτελεί τίτλο ευγενείας και μάλιστα τον υψηλότερο, μετά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όταν η επιτυχία δεν είναι εφήμερη, τότε ασφαλώς το πόρισμα είναι ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα ιδιοφυών ενεργειών marketing και πρόσκαιρων παραγόντων.
Αναζητώντας τα στοιχεία που το έκαναν τόσο αγαπητό, συγκεντρώνοντας πιστούς ακόλουθους, ήρθε στη μνήμη η απόλυτα χωμάτινη καταγωγή του. Τα καθαρόαιμα γονίδια προέρχονται από το EXC 620 του 1994, που με 17 ιντσών ζάντες, νέο πιρούνι της WP και βαρύτερο βολάν, αποτέλεσε τον πρώτο Δούκα. Από την επόμενη έκδοση του 1995 και μέχρι το Last Edition του 1998, ο Δούκας ήταν άξιος εκπρόσωπος του βασιλείου της KTM. Με τέτοια κληρονομιά και επιφορτισμένο με την ευθύνη να συνεχίσει την αξιόλογη πορεία, το Duke II παρουσιάστηκε το 1999, με υψηλές αξιώσεις και με εμφάνιση από το μέλλον.  
Δούκας ο Μοντέρνος
Αυτή η σχεδίαση με τους δύο κάθετους προβολείς της μάσκας και τα γεμάτα γωνίες πλαστικά, ήταν τόσο μπροστά από το ταπεινό 1999, που έμεινε σχεδόν απαράλλακτη μέχρι το 2007. Οι χρωματισμοί που προκαλούν αίσθηση ακόμα και τώρα και οι διπλές εξατμίσεις κάτω από την ουρά, σημαίνουν ότι θα γυρνάτε με μία μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που δεν θα δείχνει τα χρόνια της. Ούτε στην οδήγηση όμως θα στερηθείτε εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά, που ευνοούν το ασφαλές παιχνίδι. Με ανεστραμμένο πιρούνι WP, δίσκο Brembo 320 χιλιοστών με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά, και πλαίσιο αρκετά στιβαρό, ο γρήγορος ρυθμός μπορεί να κρατηθεί για πολλή ώρα. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι 46,9 ίπποι (από τους 55) που φτάνουν στον πίσω τροχό. Δεν είναι στο επίπεδο των σημερινών μονοκύλινδρων, αλλά ούτως ή άλλως, μέχρι φέτος δεν υπήρχαν πολύ δυνατότεροι κινητήρες.
Εκεί που επίσης δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση είναι με το νέο Duke, καθώς είναι μια τελείως καινούρια μοτοσυκλέτα με διαφορετικό κινητήρα, πλαίσιο και εμφάνιση, με μόνη ομοιότητα το όνομα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Θα μπορούσε να έχει υποστεί ένα ριζοσπαστικό "facelift" χωρίς άλλες αλλαγές, και τότε η σύγκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο θα άφηνε το πρώτο κατά πολύ πίσω. Ουσιαστικά μιλάμε για δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, αφήνοντας έτσι το Duke χωρίς πραγματικό διάδοχο. Mην το φέρνετε σε άμεση αντιπαράθεση με τον νέο Δούκα, ο οποίος φλερτάρει με τη naked κατηγορία. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς κοιτώντας τη γκάμα της KTM είναι, ότι το Duke II θα μπορούσε να "στριμωχτεί" κάπου ανάμεσα στον νέο Δούκα και τα SMC και Supermoto.
Αν ψάχνετε ένα "urban fighter" και δεν θέλετε την κοινή λύση ενός enduro με άλλους τροχούς και αναρτήσεις, ή την "πολεμική" εμφάνιση ενός naked, τότε το Duke II είναι ακόμα εδώ. Ακόμα και η συμπεριφορά του, είναι κάτι το ενδιάμεσο. Στρίβει και ελίσσεται με αμεσότητα, προσφέροντας τους ίδιους μοχλούς και "κόψιμο" τιμονιού με τα supermoto, αλλά χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς χώρου και άνεσης. Στην εθνική θα κουράσει και "στα πολλά" θα αρχίσει να χάνει σε σταθερότητα, αλλά στον επαρχιακό δρόμο θα ανταποδώσει με ατέλειωτο παιχνίδι από στροφή σε στροφή και συνεχή εξερεύνηση των ορίων. Μέσα στην πόλη, είναι ικανό να κυνηγήσει οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και μάλιστα με αξιώσεις, διατηρώντας την αίγλη και τη φήμη που το ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το μεγάλο διάστημα παρουσίας του, είναι που δεν πρέπει να σας απασχολεί, καθώς την αξιοπιστία του την έχει αποδείξει.
Πέρα από τα συνηθισμένα που ισχύουν για κάθε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, σημασία εδώ έχει το πώς το χειριζόταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Το Duke II σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για συγκεκριμένες χρήσεις και για αγοραστές που ήξεραν τι ζητούσαν. Με δεδομένο ότι πρέπει να χειριζόμαστε τις μοτοσυκλέτες μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού τους, έτσι και ο Δούκας, αν δεν είχε οδηγηθεί αποφασιστικά και νευρικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η χαλαρή οδήγηση με τις στροφές χαμηλά, οι μικρές ταχύτητες με μία σχέση πάνω και το σταθερό γκάζι, ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα αυτού του κινητήρα με τις άγριες διαθέσεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορά ταλαιπωρούσε τα ρουλεμάν στροφάλου, και η πολύωρη λειτουργία σε ρελαντί ή χαμηλές ταχύτητες, δεν προσέφερε την κατάλληλη ροή αέρα για ψύξη, με αποτέλεσμα το ράγισμα της κεφαλής.
Ένας έμπειρος μηχανικός θα σας πει αμέσως αν ο Δούκας που σκοπεύετε να αποκτήσετε, πάσχει από τις συνέπειες της "μαλακής" οδήγησης. Ο ήχος του κινητήρα είναι αρκετός για κάποιον γνώστη, ώστε να καταλάβει αν υπάρχει πρόβλημα στα ρουλεμάν στροφάλου, και μια ματιά στο καπάκι της κεφαλής θα αποκαλύψει πιθανές κολλήσεις. Η βάση της πινακίδας είναι επίσης ένα σημείο που κατ’ εξαίρεση στο Duke II χρήζει προσοχής, καθώς δέχεται περισσότερες δυνάμεις απ’ όσες μπορεί να διαχειριστεί και ραγίζει. Καλό επίσης θα ήταν να δείτε τα ρουλεμάν λαιμού, γιατί αν η προσγείωση μετά τις σούζες ερχόταν απότομα, τότε ίσως να χρειάζονται αντικατάσταση -και οι σούζες με αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι... φυσικό επακόλουθο.
Υπάρχουν πολλές μεταχειρισμένες που υπόσχονται ευρεία γκάμα χρήσεως, ωστόσο λίγες είναι τόσο απόλυτες στις επιλογές τους. Ο δεύτερος Δούκας δεν κάνει λίγο απ’ όλα, αλλά τέλεια αυτά που υπόσχεται. Πιο άνετος και εξοπλισμένος από καθαρόαιμο, πιο γνήσιος από μεσαίο οn-off με street λάστιχα. Μια ιδιότυπα ενδιάμεση λύση, που ως καθημερινό μέσο μετακίνησης έχει την ιδιότητα να κάνει ευχάριστη και την πιο ανούσια διαδρομή. Γιατί πωλείται; Για να έρθει η σειρά σας στο καθημερινό παιχνίδι, ακροβατώντας στα όρια της νομιμότητας -οι πρώην ιδιοκτήτες, έχουν πάρει τη δόση τους...


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 625
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική CDI Kokusan
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Mikuni BST 40-225
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ, αντλίες λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα / Μανιβέλα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,700
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,600 3: 1,166 4: 0,950 5: 0,818
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,300
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Μονό, κλειστό σωληνωτό
Βάρος κενή (kg): 145
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 12 / 2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι, ανάποδο WP Roma
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ WP
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320 χιλιοστών, με δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, της Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα, της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,25x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,6 / 6.800
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,7 / 4.900
Χτεσινός μονοκύλινδρος με σημερινή απόκριση. Πολύ καλή γραμμικότητα χωρίς σκορτσαρίσματα, που σημαίνει ότι το καρμπιρατέρ της Mikuni κάνει τη δουλειά του. Ανεβάζει σταθερά χωρίς κενά και ψηλά αποδίδει καλύτερα. Η ροπή είναι διαθέσιμη σε σταθερά επίπεδα από χαμηλά και βρίσκεται παντού.

Honda CBF 500 ABS 2004 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

Η Honda, παράλληλα με την παρουσίαση του CBF 600 με τον τετρακύλινδρο κινητήρα, το 2004, ανανέωσε σημαντικά το προγενέστερο CB 500, δημιουργώντας το πιο μοντέρνο στην όψη, CBF 500. Μια μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλέτα γενικής χρήσης [blockquote]Ναι...
Για όσους βάζουν τη χρηστικότητα και τη λειτουργικότητα πάνω από όλα και θέλουν μια μοτοσυκλέτα για πολλά χρόνια
Όχι...
Για αυτούς που απαιτούν την τελευταία τεχνολογία και την προκλητική εμφάνιση
Γιατί...
Είναι μια αξιόπιστη, οικονομική στη χρήση μοτοσυκλέτα για όλες τις δουλειές, και με σύμμαχο το ABS
Τι πρέπει να προσέξετε
Από τις μοτοσυκλέτες που ανεβάζουν τα στάνταρ της αξιοπιστίας για τις άλλες. Πραγματικά άθραυστος κινητήρας, ικανός για αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα. Από τους αγαπημένους των courier στην Αγγλία. Αναζητήστε το μοντέλο με το ABS, και εάν σας ικανοποιεί η αρτιότητα της εξωτερικής του εμφάνισης αγοράστε το, εξασφαλίζοντας “παρέα” για χρόνια. Η σχάρα - βάση για top case στη μοτοσυκλέτα της φωτογραφίας, ανήκει στον προσφερόμενο προαιρετικό εξοπλισμό.[/blockquote]
Από το CBF 600 πήρε τη σύγχρονη και κοινή εμφάνιση με την ίδια ουρά, τελικό εξάτμισης και τις χαρακτηριστικές αλουμινένιες βάσεις των μαρσπιέ. Διατήρησε τον δικύλινδρο κινητήρα του, ενώ “φόρεσε” στην αντίστοιχη έκδοσή του και το ABS τους. Αυτή η έκδοση, το CBF 500 ABS διατηρήθηκε στη παραγωγή μέχρι το 2007, αλλά δεν απέκτησε μετά σύστημα ψεκασμού, μένοντας έξω από τις προδιαγραφές Euro 3 και επομένως σταμάτησε και η διάθεσή του στην Ευρώπη. Δίχως να έχει κάνει έντονη την παρουσία του στους πίνακες των πωλήσεων, η μοτοσυκλέτα αυτή υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει στους δρόμους, γιατί… δεν χαλάει ποτέ!
Ο υγρόψυκτος δικύλινδρος κινητήρας είναι αυτό που λέμε “τέρας αξιοπιστίας”, ικανός να διανύσει απροβλημάτιστα πάρα πολλά χιλιόμετρα. Με αραιά διαστήματα αλλαγής λαδιών, κάθε 12.000 χιλιόμετρα, και ανάγκη για ρύθμιση βαλβίδων κάθε 24.000, έχει επιπλέον πλεονέκτημα στο συνολικό κόστος χρήσης του. Από την άλλη, οι σχεδόν 50 ίπποι που φθάνουν στον πίσω τροχό και η “ευστροφία” του, παρέχουν επαρκείς επιδόσεις και για διαδρομές εκτός πόλεων με ένα ή δυο άτομα πάνω του.
Το πλαίσιο με τη μονή ραχοκοκαλιά και τον κινητήρα ενεργό μέρος του, προσφέρει στο δικύλινδρο CBF ιδιαίτερα ελαφριά αίσθηση και ευκολία στις αλλαγές κατεύθυνσης. Στους δρόμους με έντονη κυκλοφορία, το στενό τιμόνι που “κόβει” και ιδιαίτερα πολύ, περνάει πάνω από τους καθρέφτες των περισσότερων αυτοκινήτων. Σε συνδυασμό με το μικρό συνολικά πλάτος του και την ελαφρά σκυφτή θέση οδήγησης, κινείται άνετα σβέλτα και χωρίς προσπάθεια.
Με τα φρένα του να έχουν πολύ καλή αίσθηση και ένα άριστο ABS “για τα δύσκολα”, ο τομέας της ασφάλειας καλύπτεται σε πολύ καλό βαθμό. Λέμε “άριστο” το σύστημα του ABS, εννοώντας ότι είναι όσο πρέπει ευαίσθητο. Δεν μειώνει την ισχύ των φρένων με το παραμικρό, ενώ και όταν λειτουργεί, η επίδρασή του στην αίσθηση της μανέτας και του πεντάλ είναι διακριτική.
Σε ανοιχτούς δρόμους με υψηλότερες ταχύτητες (ο κινητήρας είναι ικανός να δείξει πάνω από την ένδειξη των 180 στο ταχύμετρο), το ελαφρύ σκύψιμο του αναβάτη αποδεικνύεται ξεκούραστο, ενώ μια βοήθεια από μια μικρή ζελατίνα είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Υπάρχει μάλιστα τέτοια στον προαιρετικό εξοπλισμό που κατασκεύασε η Honda, μαζί με κεντρικό σταντ, θερμαινόμενα γκριπ και τη σχάρα με τις χειρολαβές, που φέρει το φωτογραφημένο CBF 500.
Οι δίχως ρυθμίσεις (εκτός από τη προφόρτιση του πίσω ελατηρίου) αναρτήσεις, είναι προσανατολισμένες στην άνεση και τα καταφέρνουν πολύ καλά, σε συνεργασία με τα φαρδιά ελαστικά και ζάντες. Τόσο καλά, που μπορούν να κάνουν και διασκεδαστική την οδήγησή του, όταν ο αναβάτης του το θέλει.
Χωρίς να είναι η “τελευταία λέξη της μόδας”, το CBF 500 με την κλασική και λίγο συντηρητική εμφάνισή του, αποτελεί μια από τις πλέον άρτιες κατασκευές, χωρίς ημερομηνία λήξης, ενώ η έκδοση με το ABS είναι η προτεινόμενη αγορά για μακροχρόνια χρήση. Εάν δεν αφεθεί να καταρρεύσει, κάτι που θα γίνει μόνο εάν δεν αλλάζονται ούτε τα αναλώσιμα όπως τα τακάκια, τα φίλτρα της, η αλυσίδα και τα γρανάζια της, αυτή η μοτοσυκλέτα θα λειτουργεί στα σίγουρα όσο υπάρχει βενζίνη. 


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2007)
Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 73x59,6
Κυβικά (cc): 499
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Kαρμπιρατέρ Keihin VP-L34 Kαρμπιρατέρ Keihin VP-L34
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 2,733:1
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινo, μονής ραχοκοκαλιάς, ανοιχτό
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 110
Μεταξόνιο (mm): 1.480
Ύψος σέλας (mm): 770
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 186/206
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 19/3,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 41
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρ χωρίς μοχλικό
Διαδρομή (mm): 125
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 296 χιλιοστών, δαγκάνα με τρία παράλληλα έμβολα, ABS
Πίσω: Δίσκος 240mm, δαγκάνα με ένα έμβολο, ABS
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 160/60-17
Ζάντα: 5 x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, θερμόμετρο, ψηφιακές ενδείξεις ολικού και δύο μερικών χιλιομετρητών, ενδεικτικές λυχνίες για ρεζέρβα / νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων, λειτουργία ABS, χώρος κάτω από τη σέλα, γαντζάκια για χταπόδια
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 57,1 / 9.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 4,6 / 8.000
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,4 / 9.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 4,1 / 7.000
#################################
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 6
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 316