Suzuki GSX 1300R Hayabusa 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Η ιδιόμορφη εμφάνισή της, εμπνευσμένη από το ομώνυμο γεράκι Ηayabusa, προκάλεσε πολλά σχόλια, όμως ο τρομερός κινητήρας της και το καλοσχεδιασμένο πλαίσιό της, έκλεισαν τα στόματα [blockquote]Ναι...
Στις επιδόσεις
Στην άνεση στα ταξίδια
Στη σπορ συμπεριφορά της στον δρόμο και στην πίστα
Στην αντοχή των μηχανικών μερών
Όχι...
Στο φτωχό για την κατηγορία της φινίρισμα
Στην κουραστική για μέσα στην πόλη θέση οδήγησης
Στη δυσκολία φορτώματος
Στα μέτρια φρένα
Γιατί...
Είναι μια κορυφαία σε επιδόσεις τουριστική μοτοσυκλέτα, που δεν λέει “όχι” ακόμα και σε ακραία σπορ οδήγηση στην πίστα. Παραμένει μέχρι σήμερα ο άρχοντας των φαναριών.
Τι να προσέξετε
Τα ρουλεμάν του λαιμού, οι άξονες των τροχών, οι δίσκοι του συμπλέκτη και οι δίσκοι των εμπρός φρένων θα πρέπει να ελεγχθούν με προσοχή, γιατί πέρα από το κόστος αλλαγής τους, δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί η μοτοσυκλέτα.[/blockquote]
Την εποχή που η Honda Blackbird απολάμβανε τη βασιλεία της στην κατηγορία των υπερηχητικών sport-touring μοτοσυκλετών, εκμεταλλευόμενη τη συναίνεση της Kawasaki που κράταγε με πείσμα το γερασμένο ZZR1100, η Suzuki αποφάσισε να επιτεθεί κατά μέτωπο. Μέχρι τότε, τον ρόλο του γρήγορου ταξιδευτή στη γκάμα της είχε η GSX-R1100, ένα τεχνολογικό απολίθωμα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η Honda είχε την υψηλότερη τελική σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, ήταν πολύ άνετη για δύο άτομα και εύκολη στη γρήγορη οδήγηση. Επίσης, ήταν όμορφη και πολύ ποιοτική. Ο πήχης που είχε βάλει το Blackbird βρισκόταν πολύ ψηλά.
Από τη μεριά της, η Hayabusa είχε το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου κινητήρα και των πολύ καλύτερων επιδόσεων, όμως η εμφάνισή της ξέφευγε από τις συντηρητικές γραμμές των τουριστικών μοτοσυκλετών, ενώ η ξεχωριστή σέλα για τον συνεπιβάτη αντί της μονοκόμματης της Honda, απομάκρυνε τους παραδοσιακούς πελάτες της sport-touring κατηγορίας.
Στην πράξη, όλα αυτά καταρρίφθηκαν, καθώς η συμβίωση με μια Hayabusa, απέδειξε ότι αυτή η μοτοσυκλέτα ήταν από τις πιο καλοσχεδιασμένες και εύστοχες στην κατηγορία της. Οι τουριστικές της δυνατότητες άντεχαν οποιαδήποτε σύγκριση με τον ανταγωνισμό, την ίδια ώρα που οι επιδόσεις της έσπαγαν όλα τα ρεκόρ στις μετρήσεις των περιοδικών. Τα 308 πραγματικά χιλιόμετρα που έγραψε το όργανο μετρήσεων του ΜΟΤΟ, έκαναν τη Hayabusa τη μοναδική μοτοσυκλέτα παραγωγής που είχε καταφέρει να μπει στην τρίτη εκατοντάδα.
Με μοναδικό κριτήριο τις επιδόσεις, η Hayabusa έγινε η αγαπημένη μοτοσυκλέτα των “κοντράκηδων”. Ξεκινούσε πολύ εύκολα στα φανάρια, χάρη στο μακρύ μεταξόνιό της, το χαμηλό κέντρο βάρους της και τον πολύ καλό και ανθεκτικό συμπλέκτη της. Αυτά, συνέβαιναν κυρίως στην Ελλάδα και την Αμερική, γιατί στην Ευρώπη η Hayabusa αποκτούσε διαρκώς οπαδούς από τους φανατικούς ταξιδευτές. Η ικανότητά της να διασχίζει δικάβαλη ολόκληρες χώρες μέσα σε μια μέρα, ήταν κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως από τους Κεντροευρωπαίους, που είχαν τη δυνατότητα να μπαίνουν στις εθνικές οδούς και να πηγαίνουν με την τελική της μεγάλης Suzuki για ώρες.
Κάτω από το “παχύδερμο” φέρινγκ, η Hayabusa έκρυβε ένα μυστικό που το ανακάλυψαν όσοι τόλμησαν να τη βάλουν μέσα σε πίστα. Ο τρόπος που έστριβε και συμπεριφερόταν σε πραγματικά γρήγορους ρυθμούς, ήταν πρωτόγνωρος για την κατηγορία της. Η συγγένειά της με τις GSX-R750/1000 ήταν παραπάνω από εμφανής και καμία ανταγωνίστρια δεν μπορούσε να την ακολουθήσει στις στροφές. Η διαφορά της από τις άλλες, ήταν τουλάχιστον χαοτική.
Από το 1999 μέχρι το 2008 που αντικαταστάθηκε από το νέο μοντέλο, δέχτηκε ελάχιστες αλλαγές, κυρίως σε λεπτομέρειες, όπως τα χρώματα, ενώ από το 2001 η τελική της ταχύτητα περιορίστηκε στα 299, κατόπιν συμφωνίας όλων των ιαπωνικών εργοστασίων να σταματήσουν το κυνήγι της τελικής. Το 2003 μπήκαν καταλύτες για να προσαρμοστεί στις νέες προδιαγραφές εκπομπής ρύπων, χάνοντας δύο-τρεις ίππους. Ψάχνοντας στην αγορά για μια μεταχειρισμένη Hayabusa, θα βρείτε σχεδόν τα πάντα και σε τιμές που διαφέρουν αρκετά.
Τα πρώτα μοντέλα, ναι μεν ξεπερνούν τα τριακόσια χιλιόμετρα τελικής, όμως μιλάμε για μοτοσυκλέτες σχεδόν δεκαετίας και με πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Η ποιότητα της βαφής των πλαστικών και της ανοδίωσης στα αλουμινένια εξαρτήματα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, με αποτέλεσμα η Hayabusa να δείχνει περισσότερο ταλαιπωρημένη απ’ ό,τι είναι, μετά από 20.000 χιλιόμετρα. Καλύτερη αγορά είναι τα μοντέλα μεταξύ 2001-2003, όπου οι τιμές είναι εξίσου προσιτές και είναι πιο εύκολο να βρείτε ένα καλά συντηρημένο δείγμα. Τα μοντέλα των τελευταίων τριών ετών κρατάνε υψηλές τιμές μεταπώλησης, βάζοντας πολλούς σε σκέψη για την αγορά καινούριας.
Στα καταστήματα μεταχειρισμένων, ένα μεγάλο ποσοστό αποτελείται από μοτοσυκλέτες ανεξάρτητης εισαγωγής. Μόνο όσες είναι γαλλικής προέλευσης ενδέχεται να είναι “κλειστές” στους εκατό ίππους. Επίσης αποφύγετε όσες έχουν προδιαγραφές για την αγγλική ή ιαπωνική αγορά, καθώς τα φώτα τους είναι ρυθμισμένα για να φωτίζουν την αριστερή πλευρά του δρόμου. Εκτός του ότι θα τυφλώνετε τους απέναντι, θα έχετε και περιορισμένη ορατότητα στους επαρχιακούς δρόμους. Το πρόβλημα λύνεται μόνο με την αντικατάσταση του προβολέα, κάτι εξαιρετικά ακριβό.
Γενικά η Hayabusa έχει να επιδείξει μεγάλη αντοχή στα μηχανικά της μέρη και ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα να ταλαιπωρεί τους ιδιοκτήτες της. Τα ρουλεμάν στον λαιμό είναι εύκολο να παραδώσουν το πνεύμα στους ελληνικούς δρόμους -ειδικά αν έχει στο ιστορικό της μερικές άγαρμπες σούζες. Κατά τα άλλα, αναλόγως των χιλιομέτρων δώστε μεγάλη προσοχή στα αναλώσιμα (αλυσίδα/γρανάζια, λάστιχα, τακάκια) γιατί το κόστος τους δεν είναι αμελητέο.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος, υγρόψυκτος, με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 1.298
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υδραυλικός, υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,596
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,516, 2: 1,937, 3: 1,526, 4: 1,285, 5: 1,136, 6: 1,043
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,352
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινίου, κλειστό περιμετρικό
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 22/ -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 120
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 140
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης / επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, με δαγκάνες έξι εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 240mm, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή αλουμινίου, 3,50x17”
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινίου με ακτίνες, 6,00x17”
Ελαστικό: 190/50-17
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm): 175 / 9.800
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 14,1 / 7.000
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-100m: 4,2
0-400m: 9,72
0-100km/h: 2,42
0-150km/h: 4,27
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 157,6 / 9.300
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 13,6 / 7.000
Μέχρι να εμφανιστεί η Kawasaki ZX-12R, ο κινητήρας της Hayabusa ήταν ό,τι πιο δυνατό υπήρχε σε μοτοσυκλέτα. Παρά την εξωπραγματική του ιπποδύναμη για την εποχή, ήταν αρκετά φιλικός, με γραμμική απόδοση και ομαλή κορύφωση της δύναμης.

Yamaha T-Max (2008 - 2011)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

2/8/2015

Ειδική περίπτωση

To μεγάλο σκούτερ της Yamaha, το XP500 T-Max, αποτελεί ένα ιδιαίτερο και μοναδικό μοντέλο που ξεχωρίζει από όλα τα maxi - scooter, ανεξαρτήτως κατασκευαστή, κυρίως χάρη στην οδική του συμπεριφορά ακόμη και στην πρώτη έκδοσή του, το 2001

Την αρχική συνταγή, εκείνη που συνδύασε δομικά χαρακτηριστικά που ακολουθούνται στην κατασκευή των μοτοσυκλετών με την ευκολία χειρισμού που προσφέρει η μετάδοση συνεχώς μεταβαλλόμενης σχέσης των σκούτερ, η Yamaha δεν την άλλαξε σε όλη την πορεία της εξέλιξης του T-Max. Τo 2008 ήταν μια χρονιά όπου η Yamaha το άλλαξε σημαντικά. Οι αλλαγές δεν ήταν μόνο αυτές που χαρακτήρισαν την νέα εμφάνιση, αλλά πολύ πιο σημαντικές κρυμμένες κάτω από τα πλαστικά του. Ήταν η ώρα να χρησιμοποιηθεί το αλουμίνιο γα την κατασκευή του πλαισίου, κάτι που εκτός από εκσυγχρονισμό έφερε παράλληλα και μείωση του βάρους του κατά πέντε κιλά.Ο κινητήρας με την ιδιαίτερη σχεδίαση παρέμεινε όμοιος με του προηγούμενου μοντέλου με διαφορετική χαρτογράφηση στον ψεκασμό της Mikuni και μεγαλύτερο καταλύτη για την κάλυψη των απαιτήσεων των προδιαγραφών Euro3. Η σχεδίαση που έχει επιλέξει η Yamaha, από το 2001, έχει ιδιαιτερότητες και κυριότερες από αυτές είναι η κλίση των κυλίνδρων και το αντικραδασμικό του σύστημα. Οι δυο κύλινδροί του είναι ουσιαστικά παράλληλοι με το έδαφος και όλο το συγκρότημα του κινητήρα είναι τοποθετημένο πολύ πιο μπροστά από ότι συνηθίζεται στα σκούτερ. O κινητήρας “κρέμεται” από το αλουμινένιο πλαίσιο, βιδωμένος σταθερά σε αυτό. Στο εσωτερικό του υπάρχει και μια τρίτη μπιέλα με ένα έμβολο στο άκρο της και παλινδρομεί με αντίθετη φορά από τα έμβολα των δυο κανονικών κυλίνδρων, που παράγουν την ισχύ, αποσβένοντας τους κραδασμούς και αυτό πέρα από την άνεση που προσφέρει στον αναβάτη του επέτρεψε και την άκαμπτη στήριξή του στο πλαίσιο. Για την ανάρτηση του πίσω τροχού υπάρχει ψαλίδι όπου στην αριστερή του πλευρά κουβαλάει την τελική μετάδοση που γίνεται με αλυσίδες σε μπάνιο λαδιού. Ένα βαρύ μεν, αλλά ήσυχο και με πολύ αραιά διαστήματα συντήρησης σύστημα, το οποίο άλλαξε στο νέο μοντέλο του 2012. Ένα αμορτισέρ, οριζόντια τοποθετημένο κάτω από τον κινητήρα, τον αναρτά.Άλλη σημαντική αλλαγή που δέχθηκε το μοντέλο του 2008 έχει να κάνει με το μπροστινό μέρος όπου η Yamaha τοποθέτησε πιρούνι με μεγαλύτερης διαμέτρου καλάμι, αλλά και ζάντα με διάμετρο 15 ιντσών στη θέση των 14 που είχε μέχρι τότε. Εκτός από τη βελτίωση της ήδη ξεχωριστής οδικής συμπεριφοράς, η Yamaha στο μοντέλο του 2008 ασχολήθηκε επίσης με τη βελτίωση της πρακτικότητας, αλλά και τον εκσυγχρονισμό της εμφάνισης του κορυφαίου της σκούτερ. To πίσω μέρος με την αιχμηρή σχεδίαση της ουράς και με το τελικό της εξάτμισης με την έντονη κλίση προς τα πάνω δημιουργούν μια εικόνα sport μοτοσυκλέτας. Παράλληλα, προστέθηκαν αποθηκευτικοί χώροι στο μπροστινό μέρος της ποδιάς, ο χώρος κάτω από τη σέλα μεγάλωσε, τα νέα όργανα προσφέρουν περισσότερες ενδείξεις, αυξήθηκε η προστασία από την μεγαλύτερη ζελατίνα και το ρεζερβουάρ απέκτησε ένα λίτρο μεγαλύτερη χωρητικότητα.Η πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής και συναρμολόγησης και η “Made in Japan” ταυτότητά του συνέχισε να το χαρακτηρίζει, όπως και στα προηγούμενα μοντέλα άλλωστε. Αυτά μεταφράζονται βέβαια και στην τιμή του που κινείται πάντα σε υψηλά επίπεδα. Συγχρόνως όμως έχει αποδείξει ότι η ποιότητα της κατασκευής του αντέχει στον χρόνο και δεν βασανίζει τον ιδιοκτήτη του με προβλήματα μικρά ή μεγάλα. Τo ύψος της σέλας του βρίσκεται χαμηλότερα από ότι τα προηγούμενα και παρά το μεγάλο μήκος και το σημαντικό βάρος του τα καταφέρνει καλά και σε συνθήκες βαριάς κυκλοφορίας.Στο πεδίο όμως που δεν έχει αντίπαλο από τον κόσμο των σκούτερ είναι αυτό των υψηλότερων ταχυτήτων και των ανοικτών δρόμων. Δεν έχει τον ισχυρότερο κινητήρα από όλα, αλλά η σταθερότητά του και η πλήρης έλλειψη από ελαστικότητες προσφέρουν εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Μεταφέρει με άνεση συνεπιβάτη και οι επιδόσεις του είναι αρκετές ακόμη και για τουριστική χρήση, με την εύκολη λειτουργία και την άνεση να συνδυάζονται με την κορυφαία συμπεριφορά από τα σκούτερ μεγάλου μεγέθους.

Κάτω από τα πλαστικά υπάρχουν τα ειδικά γονίδια του T-Max. Αλουμινένιο πλαίσιο και αφαιρούμενο υποπλαίσιο, κινητήρας με οριζόντιους κυλίνδρους, ψαλίδι και ανάρτηση με ένα αμορτισέρ. Το πιρούνι έχει δυο κανονικές πλάκες, όπως οι κανονικές μοτοσυκλέτες

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος με 2EEK/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 66 x 73

Κυβικά (cc): 499                

Σχέση συμπίεσης: 11:1               

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός                             

Σύστημα εκκίνησης:     Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 1

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:      Υγρός, πολύδισκος, φυγοκεντρικός

Σχέσεις ταχυτήτων: Συνεχώς μεταβαλλόμενη

Τελική μετάδοση:     Αλυσίδες σε μπάνιο λαδιού

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο με αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o): 25 

Ίχνος (mm):            92

Μεταξόνιο (mm):  1.580

Ύψος σέλας (mm):  800

Βάρος κατασκευαστή κενή / γεμάτη (kg):            203/214,25 (+4 το ABS)

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):15           

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm):  43

Διαδρομή (mm):  120                

Ρυθμίσεις:

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ οριζόντια τοποθετημένο

Διαδρομή (mm):  116

Ρυθμίσεις:   Προφόρτιση ελατηρίου

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δίσκοι 267mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα (προαιρετικό ABS)

Πίσω:  Δίσκος 267mm δαγκάνα με ένα έμβολο, φρένο στάθμευσης (προαιρετικό ABS)

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70 -15

Ζάντα:             Χυτή αλουμινένια 3,50 x 15

Πίσω

Ελαστικό:            160/60 -15

Ζάντα:             Χυτή αλουμινένια 5,0 x 15

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό ταχύμετρο, θερμοκρασία ψυκτικού  και δείκτης καυσίμου. Οθόνη πολλαπλών ενδείξεων με ολικό και δυο μερικούς χιλιομετρητές,  ρολόι, στροφόμετρο, απόσταση που μπορεί να διανύσει με τη ρεζέρβα, ένδειξη για αλλαγή ιμάντα και λαδιού στον κινητήρα, δυο θήκες στην ποδιά, χώρος κάτω από τη σέλα, φρένο στάθμευσης, πλαϊνό και κεντρικό σταντ, immobilizer

Πολλές είναι οι ενδείξεις των οργάνων, ενώ τη νύχτα ο φωτισμός τους έχει κόκκινο χρώμα

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 43,5/7.500

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):   4,7/6.500

 

 

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ): 35,9

Απαλός στη λειτουργία του ο δικύλινδρος κινητήρας και με ελάχιστους κραδασμούς. Αντίστοιχα και η μετάδοσή του χαρακτηρίζεται από ομαλότητα, άμεση εμπλοκή και επιτάχυνση και ελάχιστα κενά και τζόγους. Η απόδοση του κινητήρα είναι πλούσια από τις χαμηλές στροφές του ενώ σε ταχύτητες αυτοκινητόδρομου οι προσπεράσεις είναι παιχνιδάκι. Η τελική του ταχύτητα ξεπερνά τα 160 χιλιόμετρα, ενώ και ο ήχος του έχει μοτοσυκλετιστικά γονίδια.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,2

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            288

 

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, σε €)

 

Έμβολο πλήρες: 136

Μπιέλα:   156

Τελικό εξάτμισης: 763

Εμπρός φτερό:  107,5 

Εμπρός ζάντα:  412

Μανέτα φρένου:    30

Σέλα:  452

Πλαίσιο:  1.045

Υποπλαίσιο: 769

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2012

 

H σέλα στο μοντέλο του 2008 ανοίγει από το εμπρός μέρος της διευκολύνοντας την πρόσβαση στον χώρο από κάτω της. Είναι φωτιζόμενος και χωράει full face κράνος. H τάπα του ρεζερβουάρ βρίσκεται στην ποδιά

 

Είναι κοινοτυπία, αλλά και αλήθεια συγχρόνως ότι η εικόνα του μπροστινού δείχνει ότι ανήκει σε μοτοσυκλέτα. Τα φρένα του δεν έχουν συνδυασμένη λειτουργία