Triumph Daytona 675 2006 - 2008

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/8/2010

To 2006 έφθασε στις εκθέσεις η μοτοσυκλέτα αυτή, βάζοντας σε καλύτερη θέση την Triumph όσον αφορά τις supersport μοτοσυκλέτες. Με αιχμή τον νέο τρικύλινδρο κινητήρα της, κοίταξε όχι μόνο στα ίσα, αλλά πλέον και αφ’ υψηλού τις τετρακύλινδρες αντιπάλους της [blockquote]Ναι...
Για όσους θέλουν να οδηγούν supersport με “μια ταχύτητα πάνω”
Όχι...
Για όσους δεν θέλουν μια αυστηρή supersport από την Αγγλία
Γιατί...
Είναι μια απολαυστική μοτοσυκλέτα για οδήγηση, ιδιαίτερα στον φυσικό της χώρο: Την πίστα
Τι πρέπει να προσέξετε
Σαν ελαφριά και λεπτοκαμωμένη supersport, η Daytona 675 είναι ευαίσθητη στις πτώσεις. Μην προτιμήσετε μοτοσυκλέτα που έχει πέσει, εάν δεν την ελέγξετε με επαγγελματική αρωγή. Ελέγξτε και το κύκλωμα φόρτισης, γιατί ο ανορθωτής υποφέρει από τη θερμότητα της εξάτμισης, αφήνοντας τη μπαταρία χωρίς συνεχή φόρτιση. Ο κινητήρας καταναλώνει λάδι, χωρίς να δημιουργεί άλλο πρόβλημα πέρα από τον συχνό έλεγχο.[/blockquote]
Η μικρή συγκριτικά αγγλική εταιρεία με έδρα στο Hinkley, μπήκε για πρώτη φορά στην πολύ ανταγωνιστική κατηγορία των supersport με την τετρακύλινδρη ΤΤ600 το 2000. Το 2003 παρουσίασε την Daytona, επίσης με τετρακύλινδρο κινητήρα και το 2005 ο κινητήρας της μεγάλωσε στα 650 κυβικά, παραμένοντας πάντοτε τετρακύλινδρος. Η επιτυχία που αναζητούσε η εταιρεία δεν ήρθε με αυτά τα μοντέλα και αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη της κίνηση:. Μια νέα μοτοσυκλέτα, “χτισμένη” γύρω από έναν ολοκαίνουριο και μικρών εξωτερικών διαστάσεων, τρικύλινδρο κινητήρα. Μια διάταξη, που έκανε αυτόματα τη μοτοσυκλέτα αυτή μοναδική στην κατηγορία της, ενώ συγχρόνως τη συνέδεσε με την παράδοση της εταιρείας.
Η Daytona 675 εντυπωσίασε από την πρώτη της παρουσίαση. Ιδιαίτερα στενή (χάρη στον τρικύλινδρο κινητήρα της), τόσο που χρειάζεται να σφίγγεις τα πόδια σου για να την αγγίζεις. Πολύ ελαφρύτερη από τις προηγούμενες μοτοσυκλέτες της εταιρείας σε αυτή την κατηγορία και με πολύ μικρότερες διαστάσεις, έφερε το βάρος της σε απόλυτα ανταγωνιστικό επίπεδο. Παράλληλα ο κινητήρας της απέδιδε δέκα ίππους περισσότερους από την τετρακύλινδρη Daytona 650 και η γεωμετρία της έκοψε όλους τους δεσμούς με τις all around προηγούμενες τετρακύλινδρες Triumph.
Η ακραία γεωμετρία του μπροστινού, τα κορυφαία φρένα και τα πολύ καλά ελαστικά Pirelli Dragon Supercorsa, που είχε σαν πρώτη τοποθέτηση, την έκαναν διασκεδαστική και ανταγωνιστική στην πίστα. Η καλύτερη ροπή του, που αποδίδεται και σε χαμηλότερες στροφές σε σχέση με τις τετρακύλινδρες των 600 κυβικών, επιτρέπουν στον αναβάτη της να κάνει λιγότερες αλλαγές ταχυτήτων, οδηγώντας με “μια ταχύτητα πάνω”. Για απόλυτη ή και αγωνιστική χρήση, η έλλειψη μονόδρομου συμπλέκτη και η αντοχή του αμορτισέρ σε υπερβολική πίεση, είναι τα μόνα σημεία της που θα χρειαστούν βελτίωση.
Η ενασχόληση με τους αγώνες δεν ήταν αρχικά στα σχέδια της Triumph, όταν ξεκίναγε την εξέλιξη της Daytona 675. Το κενό στους κανονισμούς, που δεν προέβλεπαν όρια βάρους και χωρητικότητας για τρικύλινδρους κινητήρες, μαζί με τις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν, επέτρεψαν τελικά τη συμμετοχή τους. Σε εθνικά πρωταθλήματα – αλλά και στο παγκόσμιο – η τρικύλινδρη 675 συμμετέχει μαζί με τις δικύλινδρες των 750 και τις τετρακύλινδρες των 600 κυβικών.
Η εναλλακτική (απέναντι στις ιαπωνικές τετρακύλινδρες) αγγλική τρικύλινδρη, είναι μια σκληρή μοτοσυκλέτα για χρήση στον δρόμο, ιδιαίτερα όταν αυτός δεν είναι σε καλή κατάσταση. Η μείωση των αποσβέσεων συμπίεσης εμπρός και πίσω, στις πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, κάνει πιο άνετη τη μοτοσυκλέτα. Η γρήγορη γεωμετρία του μπροστινού, θέλει ο αναβάτης να μη σφίγγει ποτέ το τιμόνι, αφήνοντας το στάνταρ σταμπιλιζατέρ τιμονιού να κάνει τη δουλειά του.
Η απόδοση του τρικύλινδρου είναι δυνατή από τις χαμηλές στροφές και ο στριγγός του ήχος ερεθιστικός και ιδιαίτερος, μέχρι το όριο της περιστροφής του. Η στενή αγγλική supersport, έφερε την Triumph όχι μόνο να ανταγωνίζεται με αξιώσεις τις τετρακύλινδρες από την Ιαπωνία, αλλά και συχνά να τις κερδίζει. Εάν αναζητάτε μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας, αξίζει πριν καταλήξετε να οδηγήσετε το αγγλικό τρικύλινδρο.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, τρικύλινδρος, υγρόψυκτος με 2EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 74x52,3
Κυβικά (cc): 674,8
Σχέση συμπίεσης: 12,65:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 3 σε 1, τριoδικός καταλύτης, αισθητήρας “λ”, βαλβίδα ροής
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,937
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, περιμετρικό, αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 23,5
Ίχνος (mm): 86,8
Μεταξόνιο (mm): 1.392
Ύψος σέλας (mm): 825
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 165/189
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17,4/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Kayaba
Διάμετρος (mm): 41
Διαδρομή (mm): 110
Ρυθμίσεις: Απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης, προφόρτιση ελατηρίων
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Kayaba, με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης, ρύθμιση ύψους
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 308 χιλιοστών, ακτινικές δαγκάνες Nissin, με τέσσερα έμβολα, ακτινική αντλία
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με ένα έμβολο
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70 ZR17 (58)
Ζάντα: 3,5x17''
Πίσω
Ελαστικό: 180/55 ZR17 (73W)
Ζάντα: 5,50x17''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό ταχύμετρο, αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές, ρυθμιζόμενο shift light, ένδειξη σχέσης κιβωτίου, χρονόμετρο γύρων, θερμοκρασία ψυκτικού, ρολόι, υπολογιστής ταξιδιού με μνήμη μέγιστης ταχύτητας / μέση ωριαία / χρόνο και απόσταση ταξιδιού / μέση και στιγμιαία κατανάλωση, ενδεικτικές λυχνίες για μεγάλη σκάλα / φλας / ρεζέρβα / πίεση λαδιού / διάγνωση κινητήρα / υπερθέρμανση
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 125 / 12.500
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 7,34 / 11.750
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 110 / 12.500
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 6,7 / 10.500
Με εξαίρεση την “τρύπα” στις 7.000 στροφές, που προφανώς βρίσκεται εκεί για λόγους προδιαγραφών ρύπων και θορύβου, η καμπύλη της ισχύος είναι όσο πιο γραμμική γίνεται. Η αλλαγή στον ρυθμό της απόδοσης μετά τις 7.000 δεν γίνεται αντιληπτή στην οδήγηση. Άλλωστε η χρήσιμη ιπποδύναμη βρίσκεται ψηλότερα και αυξάνεται γραμμικά, μέχρι να βάλει το όριό του ο κόφτης. Η ροπή του, μεγαλύτερη από των τετρακύλινδρων, επιτρέπει την οδήγηση με “μια ταχύτητα πάνω”. O τρικύλινδρος ακούγεται γοητευτικά άγριος.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 234

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της