Triumph Daytona 675 (2008 – 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

26/7/2015

Σύγχρονος θρύλος

Τo 2006 ήταν η χρονιά που η Triumph παρουσίασε την πρώτη της Daytona 675, μια καθαρόαιμη supersport μοτοσυκλέτα. Η μόνη με τρικύλινδρο κινητήρα ξεχώρισε αμέσως από τις τετρακύλινδρες ανταγωνίστριές της από τη Ιαπωνία.

 

Mε αυτήν τη μοτοσυκλέτα η Triumph έγινε ουσιαστικά ανταγωνιστική στην κατηγορία των supersport, κάτι που δεν είχε καταφέρει με τις προηγούμενες προσπάθειές της, την τετρακύλινδρη Daytona 600 το 2003 ή την επίσης τετρακύλινδρη Daytona 650 το 2005. Εκμεταλλευόμενη όμως το περιθώριο των κανονισμών που διέπουν την κατηγορία και ορίζουν σε 675 τα κυβικά των τρικύλινδρων που μπορούν να συμμετάσχουν στους αγώνες supersport, μαζί με τις τετρακύλινδρες των 600 κυβικών, βγήκε με ενισχυμένη την ταυτότητά της. Η Daytona 675 άρχισε να αποσπά πολύ καλές κριτικές από την πρώτη της παρουσίαση, ενώ οι αναβάτες της ήταν πολύ ευχαριστημένοι, όχι μόνο από την απόδοση του κινητήρα αλλά και από την κοφτερή της συμπεριφορά και την λεπτή της σιλουέτα. Χάρη στην καλύτερη απόδοση του τρικύλινδρου κινητήρα στις μεσαίες στροφές, άφηνε εύκολα πίσω της οποιοδήποτε τετρακύλινδρο εξακοσάρι, ενώ και στην οδήγηση σε πίστα η έξοδος από την στροφή ήταν το δυνατό της χαρτί. Μαζί με αυτό είχε να επιδείξει και την ιδιαίτερα λεπτή της σιλουέτα, απόρροια και του στενότερου κινητήρα. Αμέσως μετά την παρουσίασή της το 2006, η Triumph άρχισε να την εξελίσσει αντλώντας εμπειρίες από την συμμετοχή της σε αγώνες. Το αποτέλεσμα ήρθε με το ανανεωμένο μοντέλο του 2008 ενώ λίγο μετά εμφανίστηκε και η αναβαθμισμένη έκδοση R. Στην στάνταρ έκδοση του 2008 επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ότι η Triumph έχει στο επίκεντρο της Daytona την σπορ χρήση. Οι αλλαγές σε σχέση με το απερχόμενο μοντέλο το δείχνουν πολύ καθαρά. Έγιναν επεμβάσεις στον κινητήρα, ιδιαίτερα στην κεφαλή και την εξάτμιση που σε συνδυασμό με το νέο προγραμματισμό της κεντρικής μονάδας διαχείρισης είχε σαν αποτέλεσμα την προσθήκη τριών ακόμη ίππων στην μέγιστη απόδοσή του. Σημαντικότερο όμως από την μικρή σχετικά αύξηση της μέγιστης ισχύος της ήταν ότι το όριο περιστροφής του τρικύλινδρου κινητήρα ανέβηκε κατά 400 στροφές, φθάνοντας πλέον στις 13.900. Η μεγαλύτερη διάρκεια της απόδοσης στις ψηλές στροφές βελτίωσε την Daytona σε ένα σημείο όπου υπολειπόταν από τις τετρακύλινδρες που ανταγωνίζεται, ενώ η απόδοσή της στις μεσαίες στροφές παρέμεινε πλούσια ώστε να οδηγείται με “μια ταχύτητα πάνω” σε σχέση με τις τετρακύλινδρες με τα λιγότερα κυβικά. O κινητήρας στα μοντέλα του 2008 ήταν βαμμένος μαύρος, για να διαφοροποιηθεί και εμφανισιακά από το απερχόμενο μοντέλο. Οι αναρτήσεις απέκτησαν διαφορετικές ρυθμίσεις, ενώ έδωσαν μεγαλύτερες δυνατότητες ρυθμίσεων αφού τόσο στο ανεστραμμένο πιρούνι όσο και στο αμορτισέρ της KYB η απόσβεση της συμπίεσης ρυθμιζόταν πλέον χωριστά για την αργή και γρήγορη ταχύτητα κίνησης των εμβόλων τους. Ο τομέας των φρένων ήταν ο επόμενος που ισχυροποιήθηκε. Τοποθετήθηκαν μπροστά monoblock δαγκάνες της Nissin, που διαθέτουν 15% μεγαλύτερη ισχύ από του προηγούμενου μοντέλου, με νέα δισκόφρενα με μεγαλύτερη δυνατότητα αποβολής θερμότητας. Έτσι, πλέον ο αναβάτης μπορεί να εκμεταλλευθεί στο έπακρο την πρόσφυση ακόμη και των ελαστικών με τις πιο μαλακές γόμες. Υπήρξε και μείωση του βάρους, συνολικά τριών κιλών, που προήλθε κυρίως από την νέα και ελαφρύτερη κατά δυο κιλά εξάτμιση και την ελαφρύτερη κατά ένα κιλό πίσω ζάντα. Η μείωση του βάρους έφερε ακόμη καλύτερη ευελιξία στην μοτοσυκλέτα, που ήδη είχε αποσπάσει πολύ καλές κριτικές ειδικά για αυτόν το τομέα της συμπεριφοράς της. Η εμφάνισή της δεν έχασε την αρχική της ταυτότητα αλλά το φαίρινγκ, οι δυο προβολείς του και τα όργανα, ήταν καινούργια. Η αναβαθμισμένη Daytona 675 παρέμεινε μια αυστηρή supersport μοτοσυκλέτα με ακραία θέση οδήγησης που φορτίζει με ιδιαίτερα μεγάλο βάρος του καρπούς, ειδικά στο φρενάρισμα. Η σέλα είναι κατηφορική και το ρεζερβουάρ πολύ στενό και έτσι θέλει καλά εκπαιδευμένους και γυμνασμένους αναβάτες για να την απολαμβάνουν οδηγώντας την σε πίστα ή σε δρόμο με την παρέα ενός από τους πιο απολαυστικούς και ηχητικά κινητήρα της σύγχρονης εποχής. Η Daytona 675 έγραψε μια πού καλή πορεία μέχρι το 2012 και τώρα δίνει την θέση της στην νέα και σημαντικά αλλαγμένη Dyatona 675 του 2013.

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, τρικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες,

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 74 x 52,3

Κυβικά (cc): 675

Σχέση συμπίεσης: 12,65:1          

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Keihin, αυλοί 44mm            

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:                        3 σε 1

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: έξι

Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: αλουμινένιο, περιμετρικό, αφαιρούμενο υποπλαίσιο

Γωνία κάστερ (o):23,9

Ίχνος (mm):            89,1

Μεταξόνιο (mm):  1.395 

Ύψος σέλας (mm):  825

Βάρος κατασκευαστή κενή (Kg): 165/

Βάρος πραγματικό γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 190,5                

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):            17,4/

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι KYB

Διάμετρος (mm):  41

Διαδρομή (mm):  120                

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση επαναφοράς, συμπίεσης σε αργή και γρήγορη ταχύτητα

Πίσω: ένα αμορτισέρ KYB, μοχλικό

Διαδρομή (mm):

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς, συμπίεσης σε αργή και γρήγορη ταχύτητα

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δισκόφρενα 208mm, ακτινικές Nissin με τέσσερα έμβολα

Πίσω:  Δισκόφρενο 220mm, δαγκάνα με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ζάντα : 3,5 x 17

Ελαστικό: 120/70-17     

Πίσω

Ζάντα : 5,5 x 17

Ελαστικό:            180/55 - 17

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο, οθόνη LCD με ψηφιακό ταχύμετρο / οδόμετρο / ρολόι / ένδειξη σχέσης στο κιβώτιο / δύο μερικoύς χιλιομετρητές, λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / έλεγχο ψεκασμού / θερμοκρασία ψυκτικού υγρού, ρυθμιζόμενες μανέτες, immobilizer, shift light. Υπολογιστής ταξιδιού με ενδείξεις μέγιστης και μέσης ταχύτητας, μέσης και στιγμιαίας κατανάλωσης.

 

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 128/12.600

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 7,4/11.750

 

Επιτάχυνση 0 – 400m (sec) : 11,32

 

 

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 107,1/13.000

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 6,4/10.400

 

Ο τρικύλινδρος κινητήρας αποδίδει σε χαμηλότερες στροφές αξιόλογη ροπή σε σχέση με τους τετρακύλινδρους έχοντας 5Kg.m αμέσως μετά τις 2.000 στροφές, ενώ η περιοχή της ουσιαστικής απόδοσης αρχίζει μετά τις 8.000 και φθάνοντας έως τις 13.600, παρουσιάζοντας ουσιαστική βελτίωση στις ψηλές στροφές σε σχέση με την προηγούμενη έκδοσή του. O ήχος του είναι επίσης ξεχωριστός και ιδιαίτερα εθιστικός

 

 

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            8

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            217,5

 

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%)

Έμβολο πλήρες :196,77€                    

Μπιέλα :175,93€        

Τελικό εξάτμισης :470,22€                    

Ρεζερβουάρ:            727,04€ βαμμένο                           

Εμπρός φτερό: 148,54€ βαμμένο                                

Εμπρός ζάντα: 591,84€                     

Μανέτα φρένου : 61,86€                       

Σέλα αναβάτη: 142,32€                     

Πλαίσιο:1.805,02€               

Oι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2013

Οι monoblock Nissin με τα τέσσερα έμβολα μαζί με τα καινούργια δισκόφρενα, αναβάθμισαν πάρα πολύ την ισχύ των φρένων

Τι να προσέξετε

Σαν λεπτεπίλεπτη supersport που είναι η Daytona 675, είναι ευάλωτη όταν πέφτει κάτω. Αποφύγετε μοτοσυκλέτα που έχει σημάδια από σοβαρή πτώση εκτός αν την ελέγξετε σε επαγγελματία. Σε περίπτωση που διαλέξετε κάποια με αλλαγμένα εξαρτήματα -εξάτμιση, φαίρινγκ κλπ- ζητήστε και τα εργοστασιακά. Ελέγξτε και το κύκλωμα φόρτισης γιατί ο ανορθωτής υποκύπτει στην θερμότητα της εξάτμισης. Στην φωτογραφία είναι η Daytona 675R η ακριβότερη και σπανιότερη έκδοση. Οι αναρτήσεις της είναι Ohlins και πολύ σκληρότερες από της στάνταρ έκδοσης κάνοντάς τη πιο δύστροπή στην οδήγηση στους δημόσιους δρόμους. Επίσης έχει monoblock δαγκάνες της Brembo, πολλά τμήματα από ανθρακονήματα και την μοναδική της εμφάνιση.

 

 

 

Moto Guzzi V7 (2008 - 2012)

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/8/2015

Κοιτώντας την ιστορία

 

Η Moto Guzzi κοίταξε πίσω στη μεγάλη ιστορία της και άντλησε από εκεί την έμπνευση που οδήγησε στην παρουσίαση του V7 το 2008, αναβιώνοντας ένα από τα θρυλικά ονόματα μοτοσυκλετών που έχει φτιάξει από το 1921

Μια πρόσφατη καμπή στη μεγάλη ιστορία της Moto Guzzi έγινε στο τέλος του 2004, όπου το εργοστάσιο του Mandello Del Lario πέρασε στην ιδιοκτησία της Piaggio. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην αστάθεια που είχε βρεθεί μετά την περίοδο 2000 - 2004 όπου ήταν στην ιδιοκτησία της Aprilia. Για την επιβίωση και την ανάπτυξη της εταιρείας παρουσιάστηκαν νέα και ενδιαφέροντα μοντέλα, όπως το Griso το 2007 και το Stelvio το 2008. Στην έκθεση του Μιλάνο όμως το φθινόπωρο του 2007 παρουσιάστηκε η V7 ή για την ακρίβεια η αναβίωση του V7, ενός μοντέλου που παρουσιάστηκε το 1967. Η καριέρα του ήταν μεγάλη και επιτυχημένη κάνοντας πωλήσεις και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού είχε καταφέρει να κερδίσει την προτίμηση της αστυνομίας της Καλιφόρνια χάρη και στο μικρό κόστος συντήρησής της. Ακολούθησε η έκδοση Special και το 1971 η V7 Sport με τα κλιπόν, η οποία εξελίχθηκε αργότερα στη διάσημη Le Mans με τα 850 κυβικά. Την αντίστοιχη σειρά άρχισε να αναβιώνει η Guzzi βάζοντας δίπλα στην V7 Classic την έκδοση Café το 2008 και το 2009 την Racer με το κόκκινο πλαίσιο, όπως ακριβώς είχαν οι πρώτες διακόσιες V7 Racer του 1971.Στην αναβίωση επιλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο small block κινητήρας των 750 κυβικών, γνωστός από τη χρήση του στις Nevada και Breva 750. Ένας κινητήρας με δυο βαλβίδες και θαλάμους καύσης Heron, αξιόπιστος, με απλή συντήρηση, αλλά και φτωχές επιδόσεις. H μοτοσυκλέτα αυτή έγινε το best seller της Guzzi θυμίζοντας στους παλιότερους αναβάτες την αρχική του έκδοση και τους νεώτερους να υποκύπτουν στη γοητεία της και το στυλ της.Η V7 έχει μια πολύ απλή φόρμα με το πανέμορφο ρεζερβουάρ να συμπληρώνεται από τον στρογγυλό προβολέα, τα δυο φτερά βαμμένα στο χρώμα της μοτοσυκλέτας πάνω από τους τροχούς με τις ακτίνες και την ίσια σέλα του. Εκτός από τον κινητήρα είναι και το πλαίσιο που έρχεται από το παρελθόν και είναι η συνέχεια του εμπνευσμένου πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Lino Tonti. Από ατσάλινους σωλήνες φτιαγμένο, σαν ανοικτό χωροδικτύωμα με το συγκρότημα του κινητήρα να βιδώνεται άκαμπτα κάτω από αυτό. Και λέμε συγκρότημα γιατί πίσω από τον αερόψυκτο V90o βρίσκεται το ξεχωριστό πεντατάχυτο κιβώτιο και στη συνέχεια το αλουμινένιο ψαλίδι με τον άξονα της τελικής μετάδοσης να περνά μέσα από το δεξιό του πλευρό. Πιο πίσω συνεχίζει η κλασική σχεδίαση, με τα δυο τοποθετημένα με κλίση αμορτισέρ να αναρτούν το ψαλίδι.Ουσιαστικό συστατικό στη συνταγή δημιουργίας της νέας V7 είναι η υψηλή ποιότητα στο φινίρισμα και τη βαφή και η προσοχή στις λεπτομέρειες. Είναι μια καλοφτιαγμένη μοτοσυκλέτα και έχει δείξει ότι παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση μετρώντας τα χρόνια να περνούν. Είναι χαμηλή και στενή, εύκολη στην οδήγηση και με τη μοναδικότητα που της δίνει η διάταξη του κινητήρα της. Ο διαμήκης στρόφαλος την κάνει να γέρνει δεξιά στις “ξερογκαζιές”, αλλά καθορίζει και την ανάλαφρη συμπεριφορά της με την ευκολία της αλλαγής κλίσεων να είναι πιο εύκολη ακόμη και από τους διάσημους για αυτό το χαρακτηριστικό boxer. Η μεγάλη γωνία κάστερ και η διάμετρος του εμπρός τροχού δίνουν τη “βαριά” αίσθηση από το μπροστινό, ενώ το ιδιαίτερα στιβαρό πλαίσιο είναι αρωγός όταν ο αναβάτης της θέλει να διασκεδάσει. Θέλει προσπάθεια για να διαλέξει τη γραμμή της, δυσκολεύεται να την αλλάξει όταν έχει πάρει κλίση και οι αντιδράσεις από τον άξονα επιβάλλουν να διαγράφεις τις καμπύλες με το γκάζι σταθερό ή καλύτερα να ανοίγει προοδευτικά.O κινητήρας έχει ευχάριστη και ομαλή απόδοση στις χαμηλές και μεσαίες στροφές κάνοντας την V7 μια πολύ ευχάριστη μοτοσυκλέτα για την καθημερινή μετακίνηση και τις βόλτες.

Μπορεί η V7 να είναι το best seller της Moto Guzzi, αλλά γενικά οι αριθμοί των πωλήσεων είναι μικροί κάνοντάς την σχετικά σπάνια σαν μεταχειρισμένη. Από την άλλη αγοράζεται από “κατασταλαγμένους” που θέλουν να την κρατήσουν πολύ καιρό. Έτσι η αναζήτησή της χρειάζεται χρόνο. Το ότι η εμφάνισή της ακόμη και σαν μεταχειρισμένη πρέπει να είναι αψεγάδιαστη είναι το πρώτο βήμα για την επιλογή της, ενώ η ύπαρξη αξεσουάρ με προτίμηση σε πλαϊνές βαλίτσες, ζελατίνα, σχάρα και κεντρικό σταντ, αυξάνουν την χρηστικότητά της.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, V90o διαμήκης, αερόψυκτος ένας εκκεντροφόρος στο κάρτερ, 2 βαλβίδες/κύλινδρο

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): -

Κυβικά (cc): 744                

Σχέση συμπίεσης: 9,6:1              

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli                                   

Σύστημα εκκίνησης:                        Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Ξερός, μονόδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε

Τελική μετάδοση:            Άξονας, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, κλειστό, βιδωτό τμήμα για την αφαίρεση του κινητήρα

Γωνία κάστερ (o):       27,5

Ίχνος (mm):            109

Μεταξόνιο (mm):  1.449 

Ύψος σέλας (mm):  805

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 182/198         

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 199,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17/2,5

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Marzocchi

Διάμετρος (mm):  40

Διαδρομή (mm):  135                

Ρυθμίσεις:            Καμία

Πίσω:  Δυο αμορτισέρ Sachs

Διαδρομή (mm):  118    

Ρυθμίσεις:            Προφόρτιση ελατηρίων

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δίσκος 320mm, δαγκάνα Brembo με τέσσερα έμβολα

Πίσω:            Δίσκος 260mm, δαγκάνα Brembo με ένα έμβολο

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            100/90 -18

Ζάντα:             2,50 x 18in

Πίσω

Ελαστικό:            130/80 -17

Ζάντα:             3,50 x17in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο, δύο οθόνες LCD με ψηφιακές ενδείξεις για ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ρολόι, θερμοκρασία περιβάλλοντος, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού, λειτουργία ψεκασμού, φλας, νεκρά, μεγάλη σκάλα φώτων

Στρογγυλά και κλασικά τα δυο όργανα με τις αναλογικές και υπερβολικά αισιόδοξες ενδείξεις τους. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το καλό φινίρισμα ήταν πρωτόγνωρο για Moto Guzzi

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48/6.800

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):  5,4/3.600

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 14,48

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 39,2/6.200

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,1/2.700

Η απόδοση του κινητήρα όσον αφορά την ισχύ του είναι χαμηλή και στην μέγιστη τιμή της αγγίζει -χωρίς να ξεπερνά- τους σαράντα ίππους στον τροχό. Έχοντας όμως αρκετά κυβικά η ροπή του κινείται γύρω από τα πέντε χιλιογραμμόμετρα από τις 2.500 έως τις 6.000 στροφές.Η καλή του απόκριση τον κάνει πολύ ευχάριστο στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Χρειάζεται αλλαγή λαδιού και ρύθμιση βαλβίδων κάθε 7.500 χιλιόμετρα.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση:            5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση:            303

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες: 141

Μπιέλα: 239

Τελικό εξάτμισης (ένα): 527

Ρεζερβουάρ: 528,74 (933,20 βαμμένο)

Εμπρός φτερό: 135

Εμπρός ζάντα: 244

Μανέτα φρένου: 23,30

Σέλα: 133

Πλαίσιο :765

 

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Μάϊο του 2012

Και το σχήμα της σέλας έρχεται από το παρελθόν, έχοντας ουσιαστικά ένα επίπεδο. Είναι όμορφη σχετικά κοντή για τον συνεπιβάτη, ενώ και το ύψος του αφρώδους υλικού της είναι μικρό, θυσία για την άνεση, κέρδος για την απόσταση από το έδαφος

 

 

Μεγάλης διαμέτρου ο μπροστινός τροχός με τις ακτίνες. Το φρένο χρειάζεται αρκετή δύναμη, αλλά το πιρούνι είναι σχετικά στιβαρό και ο μοναδικός δίσκος δεν το επηρεάζει

 

Περισσότερο από τρεις δεκαετίες η Moto Guzzi έχει ταυτιστεί με τον διαμήκη αερόψυκτο δικύλινδρο V90o και την μετάδοση με άξονα. Αυτήν μετέφερε στην αναβίωση της V7 αφήνοντας όλες τις πολύπλοκες διατάξεις του παρελθόντος της να παραμένουν στο μουσείο της