Triumph Tiger 955i 2005-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ανέκαθεν το Tiger ήταν μια on-off προσανατολισμένη προς την άσφαλτο, αλλά το 2005, κάποιες επιμέρους αλλαγές ενίσχυσαν ακόμα περισσότερο τον street χαρακτήρα της. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί είναι μια πρώτης τάξεως επιλογή στον χώρο των “πολυμορφικών” μοτοσυκλετών, στην κατηγορία των 1000 κυβικών [blockquote]Ναι
Στις πολύ καλές τουριστικές δυνατότητες
Στην άνεση αναβάτη και συνεπιβάτη
Στον πλούσιο εξοπλισμό του
Όχι
Στην περιορισμένη δυνατότητα κίνησης εκτός δρόμου
Στον μεγάλο όγκο του
Γιατί
Είναι ένα τίμιο, ευρύχωρο, γρήγορο και με πλούσιο εξοπλισμό on-off
Τι πρέπει να προσέξετε
Προσοχή θέλουν μόνο τα ρουλεμάν του λαιμού, καθώς το Tiger είναι μια ιδιαίτερα αξιόπιστη μοτοσυκλέτα. Ελέγξτε προσεχτικά τα ελαστικά της όπως και όλα τα αναλώσιμα. Επίσης, προσέξτε τα φέρινγκ και τις βάσεις τους για τυχόν σπασίματα από πιθανή πτώση.[/blockquote]
"Μα όλα είναι ίδια", θα αναφωνήσει κάποιος, βλέποντας παραταγμένα τα Tiger των προηγούμενων ετών -και δεν θα έχει και άδικο, αφού πράγματι, στη σχεδίαση και στην εμφάνιση δεν έχει αλλάξει κάτι σημαντικά. Όμως στην ουσία, υπάρχουν αλλαγές που το διαφοροποιούν σε σχέση με το παρελθόν, με πρώτη και κύρια τις ζάντες, που πλέον είναι χυτές και όχι ακτινικές (επιτρέποντας τη χρήση tubeless ελαστικών), το ψαλίδι που δεν είναι μαύρο και δεν έχει εκείνο το τεράστιο έκκεντρο γύρω από τον άξονα του τροχού, αλλά και τη μείωση της διαδρομής του πιρουνιού, από τα 200 στα 170 χιλιοστά. Ως συνέπεια των νέων χαρακτηριστικών του πιρουνιού, το μεταξόνιο μειώθηκε λίγο, από τα 1.550 στα 1.537 χιλιοστά, και η γωνία κάστερ από τις 28 στις 25,8 μοίρες. Επίσης, η αγγλική μοτοσυκλέτα απέκτησε επανασχεδιασμένη σέλα, νέα μανέτα συμπλέκτη και λεβιέ πίσω φρένου και ταχυτήτων, ενώ διαφοροποιήθηκαν ελάχιστα τα γραφικά, χωρίς να αλλάξει το γνώριμο μοτίβο, με πιο εμφανή αλλαγή την απομάκρυνση των “φρυδιών” πάνω από τους δύο προβολείς.
Οδηγώντας το Tiger, η αίσθηση που παίρνεις δεν απέχει καθόλου σε σχέση με το παρελθόν και αυτό κάθε άλλο παρά κακό είναι. Η ευρύχωρη και με πλούσιο αφρώδες σέλα, σε συνδυασμό με τις μαλακές αναρτήσεις, κάνουν ξεκάθαρο ότι κυρίαρχο στοιχείο είναι η άνεση και η ευκολία στην κάλυψη μεγάλων χιλιομετρικών αποστάσεων. Σε αυτό συμβάλλει το 24 λίτρων ρεζερβουάρ, που προφέρει αυτονομία αλλά και... πλάτος στη μοτοσυκλέτα, δυσκολεύοντας στο να πατήσει άνετα τα πόδια του στη γη, κάποιος που το ανάστημά του δεν ξεπερνά το 1,70 -αλλά και η όλη φιλοσοφία κατασκευής της μοτοσυκλέτας δεν απευθύνεται σε μικρόσωμους αναβάτες. Μπορεί τα 840 χιλιοστά που απέχει η σέλα από το έδαφος να μην είναι πολλά, αλλά ο όγκος και οι διαστάσεις της δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα.
Στην πόλη και στην καθημερινή χρήση, το πρώτο πράγμα που θα ενοχλήσει κατά τους θερινούς μήνες, είναι η ζέστη που παράγει ο τρικύλινδρος κινητήρας, και το δεύτερο, το μεγάλο τιμόνι με τις χούφτες (που σε ελάχιστες ευτυχώς περιπτώσεις βρίσκεται στο ίδιο ύψος με τους καθρέφτες των αυτοκινήτων) αλλά δεν παύει να αυξάνει το πλάτος της μοτοσυκλέτας, έχοντας όμως το ατού ότι "κόβει" αρκετά από άκρη σε άκρη. Το πεδίο δράσης του Τίγρη δεν είναι η πόλη, αλλά οι δρόμοι έξω από αυτή, και θα το νιώσεις κάθε φορά που θα περιστρέψεις το γκριπ του γκαζιού, νιώθοντας τα 87 άλογα και τα οκτώ χιλιογραμμόμετρα ροπής να κατεβαίνουν στον δρόμο. Μάλιστα, αυτό γίνεται ιδιαίτερα νωρίς, χάρη στον τρικύλινδρο κινητήρα που συνδυάζει και φοβερή ευστροφία, αλλά και απόδοση στις πολύ χαμηλές στροφές, πράγμα που μεταφράζεται σε οδηγική απόλαυση, όχι μόνο στο επαρχιακό δίκτυο αλλά και στον ανοιχτό δρόμο, όπου η μοτοσυκλέτα θα ξεπεράσει χωρίς κόπο τα 200 χιλιόμετρα ανά ώρα.
Οι αναρτήσεις και το πλαίσιο ανταποκρίνονται και θα καλύψουν τις ανάγκες του μέσου on-off αγοραστή, παρότι η μειωμένη διαδρομή του πιρουνιού θα περιορίσει κάπως τις δυνατότητες στο χώμα, πεδίο άλλωστε όπου ποτέ ο Τίγρης δεν διέπρεπε. Θα περάσει χωρίς πρόβλημα τον οποιοδήποτε χωματόδρομο, αλλά από εκεί και μετά το μεγάλο βάρος και ο όγκος δεν επιτρέπουν κάτι παραπάνω. Η τελευταία λοιπόν έκδοση του Tiger με τον 19 ιντσών τροχό, ίσως δεν πρόλαβε να γίνει και τόσο δημοφιλής στη χώρα μας, παρόλο που η τιμή του την εποχή που παρουσιάστηκε ήταν άκρως δελεαστική. Στην αγορά σήμερα, η τιμή της κυμαίνεται κατά μέσο όρο περίπου στα 6.000 ευρώ, ενώ ίσως να βρείτε και σε χαμηλότερη τιμή. Σημαντικό ατού είναι και ο πλούσιος στάνταρ εξοπλισμός της, που περιλαμβάνει θερμαινόμενα γκριπ και πλαστικές πλαϊνές βαλίτσες.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τρικύλινδρος, τετράχρονος, με 2 ΕΕΚ και 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 955
Σχέση συμπίεσης: 11.6:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής: 3 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,750
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,733 2: 1,945 3: 1,545 4: 1,292 5: 1,154 6: 1,074
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,555
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο διπλό ανοιχτό με αλουμινένιο ψαλίδι
Βάρος κενή (kg): 215
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 24 / -
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 310 χιλιοστών, με δαγκάνες δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 285 χιλιοστών, με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 110/80-19
Πίσω
Ελαστικό: 150/70-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 87,1 / 9.600
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 8,1 / 4.200
Η απόλυτη γραμμικότητα είναι ένα σημαντικό προσόν του τρικύλινδρου κινητήρα, όπως και η ευτραφής καμπύλη της ροπής. Από τις 3.500 ως τις 8.000 στροφές, παρέχονται σταθερά περισσότερα από επτά χιλιογραμμόμετρα, ενώ η μέγιστη τιμή της ροπής είναι διαθέσιμη ήδη από τις 4.200 στροφές, γεγονός που σημαίνει ελαστικότητα στη μεσαία περιοχή που είναι και η πιο χρήσιμη, ελαχιστοποιώντας την ανάγκη βοήθειας από τον συμπλέκτη.

Ducati Multistrada 1100/S 2007 - 2009

Από το

Μαύρο Σκύλο

25/1/2011

Η Multistrada 1100 ήταν η τελευταία έκδοση της ιδιαίτερης μοτοσυκλέτας που αρχικά είχε παρουσιαστεί το 2003 ως 1000. Ήταν η τελευταία με αερόψυκτο κινητήρα πριν δώσει τη θέση της στην υγρόψυκτη 1200
Η Multistrada δεν οφείλει την ιδιαιτερότητά της μόνο στο ότι δεν υπήρχε αντίστοιχη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Ducati μέχρι τότε. Μια μοτοσυκλέτα με όρθια θέση οδήγησης και μεγαλύτερες διαδρομές αναρτήσεων από τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της γκάμας. Η πραγματική της ιδιαιτερότητα, όμως, είναι ο σχεδιασμός της. Το δημιούργημα του Pierre Terblanche που την σχεδίασε δεν περνά πουθενά απαρατήρητο. Δεν μοιάζει με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα, όποιο εργοστάσιο και εάν την έχει φτιάξει. Οι εξατμίσεις ψηλά στην ουρά, το φαίρινγκ που χωρίζεται στα δυο με την ζελατίνα μόνο να περιστρέφεται μαζί με το τιμόνι, αλλά και το μεγάλης χωρητικότητας ρεζερβουάρ, είναι μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της. Η ιδιαίτερη σιλουέτα της τραβάει πάντοτε την προσοχή, και όπως όλες οι σημαντικές σχεδιαστικά μοτοσυκλέτες χωρίζουν όσους τις βλέπουν σε θαυμαστές ή σε αυτούς που τις απορρίπτουν.
Η Ducati το 2007 την προσάρμοσε στις νέες προδιαγραφές, μεγαλώνοντας τον κυβισμό της και αντικαθιστώντας την προηγούμενη με τα χίλια κυβικά. Η αύξηση του κυβισμού ήρθε μετά την τοποθέτηση εμβόλων μεγαλύτερης διαμέτρου. Η μέγιστη απόδοση δεν αυξήθηκε μεν, αλλά υπήρχε ουσιαστική βελτίωση στις μεσαίες στροφές. Εκτός από την αλλαγή του κυβισμού ο κινητήρας απέκτησε υγρό συμπλέκτη και επανασχεδιαμένες κεφαλές. Οι εκκεντροφόροι πλέον γύρναγαν σε κουζινέτα και όχι σε ρουλεμάν, γεγονός που επέφερε αλλαγές στον σχεδιασμό που γίνονται αντιληπτές ακόμη και εξωτερικά, με τις μικρότερες διαστάσεις τους.
Βελτιωμένες και ισχυρότερες ήταν οι μπιέλες και ο στρόφαλος, ενώ ο συνολικός επανασχεδιασμός επέφερε και σημαντική αραίωση των διαστημάτων των service. Οι αυλοί του ψεκασμού είχαν μεγαλύτερη διάμετρο και ο διβάλβιδος αερόψυκτος κινητήρας με τα δυο μπουζί σε κάθε κύλινδρο έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα οικονομικός. Εκτός από τον κινητήρα και το λογότυπο με τα κυβικά, η Multistrada δεν άλλαξε σε κάτι άλλο. Έχει χώρους για δυο άτομα, με τον συνεπιβάτη να κάθεται ψηλότερα από τον αναβάτη σε καλοσχεδιασμένη και πλούσια σέλα και με τα πόδια του να είναι λυγισμένα με τρόπο ώστε να παραμένουν ξεκούραστα. Η προστασία από τον αέρα είναι πληρέστερη από την εντύπωση που δίνει η μικρή καμπύλη ζελατίνα. Ο αέρας απομακρύνεται από το κράνος του αναβάτη, χωρίς όμως να μένει ο κορμός του αναβάτη σε νηνεμία. Αξιόλογο χαρακτηριστικό της είναι η προστασία των ποδιών από τον αέρα και τη βροχή, που οφείλεται στον ιδιαίτερο σχεδιασμό των πλαστικών κάτω από το ρεζερβουάρ, αλλά και συνολικά του φαίρινγκ.
Γενικά, η μορφή και το σχήμα του φαίρινγκ δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να φαίνονται και να εντυπωσιάζουν, αλλά κάνουν περισσότερη δουλειά από όση φαίνεται με την πρώτη ματιά. Η Multistrada δεν εντυπωσιάζει μόνο με την εμφάνισή της, αλλά και με την απόδοσή της στο δρόμο. Ο κινητήρας έχει επαρκή ισχύ για να ταξιδεύει τη μοτοσυκλέτα με υψηλές ταχύτητες με έναν ή δυο αναβάτες στη σέλα και να φθάνει σε τελική ταχύτητα στην περιοχή των 220 χιλιομέτρων. Η κατανομή των μαζών, το μικρό σχετικά βάρος της και οι καλορυθμισμένες αναρτήσεις την κάνουν πραγματικά απολαυστική και της επιτρέπουν να κινείται ταχύτατα, ειδικά σε διαδρομές με αλλεπάλληλες στροφές. Σε καλές συνθήκες πραγματικά απολαμβάνεις κάθε χιλιόμετρο που κάνεις μαζί της. Η στενή της σιλουέτα την βοηθάει στη βαριά κυκλοφορία, αλλά δεν βοηθά τον αναβάτη σε αυτές τις συνθήκες ο βαρύς συμπλέκτης και η τραχιά λειτουργία του κινητήρα στις χαμηλές στροφές. Όταν περάσει όμως τις 3.000 στροφές ο Desmo γίνεται ένας καλός σύμμαχος με άμεση απόκριση και μεστή επιτάχυνση που κάνει απολαυστικές τις εξόδους από στροφές. Συγχρόνως εμφανίζεται ιδιαίτερα οικονομικός καίγοντας πάντοτε λιγότερα από οκτώ λίτρα για κάθε εκατό χιλιόμετρα ακόμη και εάν το γκάζι είναι κολλημένο στο τέρμα του. Η ποιότητα κατασκευής είναι υψηλή, όπως και το φινίρισμά της, ενώ η Ducati έχει μια μεγάλη λίστα προαιρετικού εξοπλισμού, ικανή να την εξοπλίσει καλύτερα ιδιαίτερα για τουριστική χρήση.
Η Multistrada ήταν ακριβή μοτοσυκλέτα και ακόμη ακριβότερη στην έκδοση S, όπου το πιρούνι ήταν της Ohlins με αντιτριβική επίστρωση στα καλάμια, ενώ και το πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ ήταν και αυτό της σουηδικής εταιρείας.


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V90o, αερόψυκτος, δεσμοδρομικός έλεγχος βαλβίδων, 1ΕΕΚ/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 98 x 71,5
Κυβικά (cc): 1078
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη:
Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli, αυλοί 45mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1, με προσιγαστήρα, καταλύτη, αισθητήρα λ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη :
Υγρός , πολύδισκος, υδραυλικός
Σχέσεις ταχυτήτων:
6
Tελική μετάδοση:
Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Χωροδικτύωμα από ατσάλινους σωλήνες
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm): 96
Μεταξόνιο (mm): 1462
Ύψος σέλας (mm): 850
Βάρος κενή (kg): 196/
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 40622
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι, Showa
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 165
Ρυθμίσεις: Πλήρεις
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Sachs, μοχλικό full floater
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Πλήρεις, προφόρτιση ελατηρίου δίχως εργαλεία


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκοι Brembo 320mm, δαγκάνες με 4 έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70- ZR17
Ζάντα: 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55- ZR17
Ζάντα: 5,5 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο , ψηφιακές ενδείξεις για κοντέρ / ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / ρολόι / service / στάθμη καυσίμου / θερμοκρασία λαδιού / μέση ωριαία ταχύτητα / μέση κατανάλωση / διαγνωστικό σύστημα, ενδεικτικές λυχνίες για πίεση λαδιού / ρεζέρβα / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / immobilizer


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 95hp/7.750rpm
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5kgm /4.750rpm


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 83,4/7.800
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,2/4.900


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm) Μέση: 7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km) Μέση : 285