Yamaha WR250F 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

23/8/2010

Το 2007 ήταν η χρονιά που επέλεξε η Yamaha να εξοπλίσει και τα enduro της WR με αλουμινένιο πλαίσιο. Η τοποθέτηση αυτού του πλαισίου στο WR250F συνοδεύτηκε και από άλλες βελτιώσεις, με αποτέλεσμα η τετράχρονη enduro μοτοσυκλέτα να μπει σε μια νέα γενιά, μια δεκαετία μετά τη παρουσίαση του YZ400F με το οποίο σηματοδοτήθηκε η νέα τετράχρονη εποχή για τις motocross και enduro της Yamaha
[blockquote]Ναι...
Στην ομοιογένεια, την αξιοπιστία της και τον απόδοση του κινητήρα της
Όχι...
Στο “στριμωξίδι” που επικρατεί κάτω από το κοστούμι δυσκολεύοντας την πρόσβαση για ελέγχους και ρυθμίσεις
Γιατί...
Είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη και εύκολη μοτοσυκλέτα enduro
ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ
Το αλουμινένιο πλαίσιο αξίζει προσεκτικό έλεγχο. Από τις κολλήσεις του έως την ακεραιότητα των σωλήνων του και ειδικότερα αυτών που περνούν κάτω από τον κινητήρα. Μετά ακολουθεί ο έλεγχος της πληρότητάς της, ενώ σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης έχει αλλάξει εξαρτήματα, ζητήστε και τα εργοστασιακά. Μην ξεχάσετε το βαρύ και σχετικά δύσχρηστο, αλλά απαραίτητο, service manual που την συνόδευε από καινούρια.[/blockquote]
To WR250F προστέθηκε στην γκάμα της εταιρείας και στους αγώνες της E1 από το 2001, και στα επόμενα χρόνια εξελισσόταν. Η πορεία της εξέλιξής του έκανε το άλμα το 2007. Το αλουμινένιο πλαίσιο ήταν η μεγάλη αλλαγή, που μεταφέρθηκε –τροποποιημένο- από τις Motocross που το φόρεσαν έναν χρόνο πριν. Η Yamaha ακολούθησε το δικό της δρόμο στην ανάπτυξη του πλαισίου της, αποφεύγοντας την “πεπατημένη” με τα περιμετρικά πλαίσια δυο δοκών από αλουμίνιο. Το δικό της ακολουθεί τη διαμόρφωση των ατσάλινων κλειστών πλαισίων, με τη μονή ραχοκοκαλιά να αρχίζει από το λαιμό και να περνά πάνω από τον κινητήρα. Μετά διακλαδώνεται στα δυο, περνώντας πίσω από τον κινητήρα και κλείνει μπροστά του με έναν σωλήνα που συναντάει τον λαιμό. Αντέγραψε το σχήμα των παραδοσιακών ατσάλινων πλαισίων, με υλικό κατασκευής πλέον το αλουμίνιο. Εκτός από το πλαίσιο που εκσυγχρόνισε τη μοτοσυκλέτα στον τομέα της θέσης οδήγησης η Υamaha δούλεψε πολύ και σε άλλους τομείς, δίνοντας μια ολοκληρωμένη, σύγχρονη και ανανεωμένη μοτοσυκλέτα enduro. Ο νέος και κομψός προβολέας, τα ψηφιακά όργανα, το λεπτότερο κοστούμι, η τοποθέτηση των φαρδύτερων μαρσπιέ και του μεταβλητής διατομής τιμονιού της Pro Taper έφεραν το WR250F σε ψηλότερη θέση από άποψη εργονομίας. Ο κινητήρας με τη σειρά του δέχθηκε μια σειρά από αλλαγές αποκτώντας νέους εκκεντροφόρους, ανάφλεξη και νέες σχέσεις στο κιβώτιο. Η λίπανση συνέχισε να γίνεται με ξερό κάρτερ, αλλά με το δοχείο λαδιού να βρίσκεται πλέον μπροστά από τον κινητήρα. Η νέα εξάτμιση που τοποθετήθηκε μείωσε σε επίπεδο… ψιθύρου τον ήχο του κινητήρα που απελευθερώνεται. Υπάρχει πάντως και ένα αφαιρούμενο ακροφύσιο στο εσωτερικό της. Παρά τις ριζικές αλλαγές του 2007, το WR250F διατήρησε μερικά από τα χαρακτηριστικά που το συνοδεύουν από τη γέννησή του. Αυτά είναι η ομοιογένεια στην απόδοση τόσο του κινητήρα, όσο και των αναρτήσεών του. Οι τελευταίες έχουν ρυθμιστεί με τρόπο όπου η λειτουργία τους να διευκολύνουν ιδιαίτερα σε κακοτράχαλα εδάφη με μικρές ταχύτητες και όχι για κίνηση με υψηλές. Η βελτιωμένη εργονομία που προσέφερε το νέο πλαίσιο γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή στην οδήγηση με τον αναβάτη όρθιο, όπου η μικρότερη απόσταση ανάμεσα στα μαρσπιέ διευκολύνει τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας. Το μεγάλο σχετικά ύψος της σέλας από το έδαφος -990 χιλιοστά- έμεινε και σε αυτό το μοντέλο, όπως και το μεγάλο σχετικά κόψιμο του τιμονιού. Κάτι που διευκολύνει στα σφικτά και πολύ σφικτά μονοπάτια. Ο κινητήρας από την άλλη είναι ένα άλλο κεφάλαιο από μόνος του. Έχοντας εξελιχθεί με τα χρόνια και χωρίς ποτέ η Yamaha να αλλάξει την κατεύθυνσή της, αποδίδει ομαλά και γραμμικά έχοντας πολύ μεγάλο εύρος ωφέλιμης απόδοσης. Αυτή αρχίζει ουσιαστικά μετά τις 5.000 στροφές και πλησιάζει τις 12.000 στροφές, διευκολύνοντας τον αναβάτη. Είναι πιο εύκολο να συγκεντρώνεσαι στην οδήγηση και μόνο από το να διατηρείς έναν κινητήρα στην καλή του απόδοση, όταν αυτός την έχει απλωμένη σε μια μικρή περιοχή στροφών. Συγχρόνως, ο κινητήρας αυτός είναι και αξιόπιστος, ενώ δεν απαιτεί την ευλαβική περιοδική συντήρηση άλλων ισχυρότερων κινητήρων της κατηγορίας.
Στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την παρουσίασή του οι αλλαγές που δέχθηκε ήταν μικρής έκτασης και ουσιαστικά έως σήμερα το μοντέλο δεν έχει αλλάξει. Σε αυτό του 2008 άλλαξαν τις βίδες του μπροστινού δισκόφρενου και το πεντάλ του πίσω φρένου μαζί με τη διαφορετική βαφή σε μέρη του κινητήρα. Πρόκειται λοιπόν για μια ιδιαίτερα εύκολη στην οδήγηση, αλλά και στην συντήρησή της, ικανή να καλύψει τις ανάγκες του αθλούμενου, χωρίς να είναι η δυνατότερη, ψεκαστή, σπάνια και “χειροποίητη” τετράχρονη enduro 250 κυβικών.



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/5 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 77 x 53,6
Κυβικά (cc): 249
Σχέση συμπίεσης: 12,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Keihin FCR-MX37mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη : Υγρός πολύδισκος, με ντίζα
Σχέσεις ταχυτήτων: 5
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα/γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, μονό σε διπλό, κλειστό, αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 26,6
Ίχνος (mm): 114
Μεταξόνιο (mm): 1.480
Ύψος σέλας (mm): 990
Βάρος κενή (kg): 106
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 8/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 310
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 250mm, δαγκάνα με δύο έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm δαγκάνα με ένα έμβολο


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90-21
Ζάντα: 1,60 x 21
Πίσω
Ελαστικό: 130/90-18
Ζάντα: 2,15x18


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό όργανο, με ταχύμετρο, μερικό και ολικό χιλιομετρητή, χρονόμετρο, ενδεικτικές λυχνίες, ποδιά


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): Δ.Α/
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): Δ.Α/


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 30,8/11.600
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 2/6.000


ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Η γραμμικότητα στην αύξηση της απόδοσης της ισχύος είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του κινητήρα, δίνοντας μια ουσιαστικά επίπεδη καμπύλη της ροπής του σε μεγάλο εύρος στροφών. Ανάμεσα στις πέντε και τις έντεκα χιλιάδες όλα γίνονται αναλογικά.
(Σημ.: η μέτρηση έγινε αφού αφαιρέθηκε η τάπα στην εξάτμιση)


ΒΑΡΟΣ (Ζυγισμένο)
Γεμάτο (Kg): 121
Χωρίς καύσιμα(Kg): 115

KTM Duke ΙΙ 640 LC4 E 1999-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Ευτυχώς, στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας ως αυτόνομου κράτους, η βασιλεία πέρασε γρήγορα. Πέρα από κάποιους που αυτοχαρακτηρίζονται... πρίγκιπες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, δεν υπάρχουν ούτε αυλικοί ούτε δούκες. Εκτός βέβαια από τους Αυστριακούς, που περιφέρουν τους... τίτλους τους, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας [blockquote]Ναι
για τη διαχρονική εμφάνιση
για το ατέλειωτο παιχνίδι
για τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα του
Όχι
γιατί θέλετε κάτι ήσυχο
γιατί σας αρέσουν τα ταξίδια
Γιατί
θα κάνετε ξανά όσες διαδρομές γνωρίζετε, αναζητώντας εκ νέου τα όριά σας και καθημερινά θα παρεκκλίνετε από την πορεία σας, ώστε να τον οδηγήσετε λίγο ακόμα
Τι πρέπει να προσέξετε
Η μοτοσυκλέτα αυτή δεν φτιάχτηκε για να πηγαίνει αργά. Σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν... φιλήσυχος και οι υψηλές θερμοκρασίες και το σταθερό γκάζι ταλαιπώρησαν τον μονοκύλινδρο, η διαμαρτυρία του κινητήρα θα έχει εκφραστεί με ραγισμένη κεφαλή και ταλαιπωρημένα ρουλεμάν στροφάλου. Επίσης, οι κραδασμοί, οι σούζες και οι λακκούβες επιβαρύνουν το έργο της βάσης της πινακίδας, και είναι πιθανό να τη δείτε ραγισμένη (η αλλαγή της κοστίζει γύρω στα εκατό ευρώ).[/blockquote]
Το Duke της KTM το βρίσκεις παντού -και κυρίως στις πόλεις, καθώς ο Δούκας ο Δεύτερος, αν και λιγότερο εξτρεμιστής, αρέσκεται στο αστικό περιβάλλον όπως και οι πρόγονοί του. Το best seller της KTM και ένα από τα μοντέλα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ελληνική αγορά, έχει δημιουργήσει παράδοση πλέον και αποτελεί μέτρο σύγκρισης για τους νέους ανταγωνιστές. Αυτό δικαιολογεί και τη χρήση αυτού του βαρυσήμαντου ονόματος, που αποτελεί τίτλο ευγενείας και μάλιστα τον υψηλότερο, μετά τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Όταν η επιτυχία δεν είναι εφήμερη, τότε ασφαλώς το πόρισμα είναι ότι αυτή δεν είναι αποτέλεσμα ιδιοφυών ενεργειών marketing και πρόσκαιρων παραγόντων.
Αναζητώντας τα στοιχεία που το έκαναν τόσο αγαπητό, συγκεντρώνοντας πιστούς ακόλουθους, ήρθε στη μνήμη η απόλυτα χωμάτινη καταγωγή του. Τα καθαρόαιμα γονίδια προέρχονται από το EXC 620 του 1994, που με 17 ιντσών ζάντες, νέο πιρούνι της WP και βαρύτερο βολάν, αποτέλεσε τον πρώτο Δούκα. Από την επόμενη έκδοση του 1995 και μέχρι το Last Edition του 1998, ο Δούκας ήταν άξιος εκπρόσωπος του βασιλείου της KTM. Με τέτοια κληρονομιά και επιφορτισμένο με την ευθύνη να συνεχίσει την αξιόλογη πορεία, το Duke II παρουσιάστηκε το 1999, με υψηλές αξιώσεις και με εμφάνιση από το μέλλον.  
Δούκας ο Μοντέρνος
Αυτή η σχεδίαση με τους δύο κάθετους προβολείς της μάσκας και τα γεμάτα γωνίες πλαστικά, ήταν τόσο μπροστά από το ταπεινό 1999, που έμεινε σχεδόν απαράλλακτη μέχρι το 2007. Οι χρωματισμοί που προκαλούν αίσθηση ακόμα και τώρα και οι διπλές εξατμίσεις κάτω από την ουρά, σημαίνουν ότι θα γυρνάτε με μία μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα που δεν θα δείχνει τα χρόνια της. Ούτε στην οδήγηση όμως θα στερηθείτε εκείνα τα μοντέρνα χαρακτηριστικά, που ευνοούν το ασφαλές παιχνίδι. Με ανεστραμμένο πιρούνι WP, δίσκο Brembo 320 χιλιοστών με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων μπροστά, και πλαίσιο αρκετά στιβαρό, ο γρήγορος ρυθμός μπορεί να κρατηθεί για πολλή ώρα. Σε αυτό θα βοηθήσουν και οι 46,9 ίπποι (από τους 55) που φτάνουν στον πίσω τροχό. Δεν είναι στο επίπεδο των σημερινών μονοκύλινδρων, αλλά ούτως ή άλλως, μέχρι φέτος δεν υπήρχαν πολύ δυνατότεροι κινητήρες.
Εκεί που επίσης δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση είναι με το νέο Duke, καθώς είναι μια τελείως καινούρια μοτοσυκλέτα με διαφορετικό κινητήρα, πλαίσιο και εμφάνιση, με μόνη ομοιότητα το όνομα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Θα μπορούσε να έχει υποστεί ένα ριζοσπαστικό "facelift" χωρίς άλλες αλλαγές, και τότε η σύγκριση ανάμεσα σε παλιό και νέο θα άφηνε το πρώτο κατά πολύ πίσω. Ουσιαστικά μιλάμε για δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, αφήνοντας έτσι το Duke χωρίς πραγματικό διάδοχο. Mην το φέρνετε σε άμεση αντιπαράθεση με τον νέο Δούκα, ο οποίος φλερτάρει με τη naked κατηγορία. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς κοιτώντας τη γκάμα της KTM είναι, ότι το Duke II θα μπορούσε να "στριμωχτεί" κάπου ανάμεσα στον νέο Δούκα και τα SMC και Supermoto.
Αν ψάχνετε ένα "urban fighter" και δεν θέλετε την κοινή λύση ενός enduro με άλλους τροχούς και αναρτήσεις, ή την "πολεμική" εμφάνιση ενός naked, τότε το Duke II είναι ακόμα εδώ. Ακόμα και η συμπεριφορά του, είναι κάτι το ενδιάμεσο. Στρίβει και ελίσσεται με αμεσότητα, προσφέροντας τους ίδιους μοχλούς και "κόψιμο" τιμονιού με τα supermoto, αλλά χωρίς κραδασμούς και περιορισμούς χώρου και άνεσης. Στην εθνική θα κουράσει και "στα πολλά" θα αρχίσει να χάνει σε σταθερότητα, αλλά στον επαρχιακό δρόμο θα ανταποδώσει με ατέλειωτο παιχνίδι από στροφή σε στροφή και συνεχή εξερεύνηση των ορίων. Μέσα στην πόλη, είναι ικανό να κυνηγήσει οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και μάλιστα με αξιώσεις, διατηρώντας την αίγλη και τη φήμη που το ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το μεγάλο διάστημα παρουσίας του, είναι που δεν πρέπει να σας απασχολεί, καθώς την αξιοπιστία του την έχει αποδείξει.
Πέρα από τα συνηθισμένα που ισχύουν για κάθε μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα, σημασία εδώ έχει το πώς το χειριζόταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης. Το Duke II σχεδιάστηκε πολύ προσεκτικά για συγκεκριμένες χρήσεις και για αγοραστές που ήξεραν τι ζητούσαν. Με δεδομένο ότι πρέπει να χειριζόμαστε τις μοτοσυκλέτες μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού τους, έτσι και ο Δούκας, αν δεν είχε οδηγηθεί αποφασιστικά και νευρικά, το πιο πιθανό είναι ότι θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η χαλαρή οδήγηση με τις στροφές χαμηλά, οι μικρές ταχύτητες με μία σχέση πάνω και το σταθερό γκάζι, ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα αυτού του κινητήρα με τις άγριες διαθέσεις. Τέτοιου είδους συμπεριφορά ταλαιπωρούσε τα ρουλεμάν στροφάλου, και η πολύωρη λειτουργία σε ρελαντί ή χαμηλές ταχύτητες, δεν προσέφερε την κατάλληλη ροή αέρα για ψύξη, με αποτέλεσμα το ράγισμα της κεφαλής.
Ένας έμπειρος μηχανικός θα σας πει αμέσως αν ο Δούκας που σκοπεύετε να αποκτήσετε, πάσχει από τις συνέπειες της "μαλακής" οδήγησης. Ο ήχος του κινητήρα είναι αρκετός για κάποιον γνώστη, ώστε να καταλάβει αν υπάρχει πρόβλημα στα ρουλεμάν στροφάλου, και μια ματιά στο καπάκι της κεφαλής θα αποκαλύψει πιθανές κολλήσεις. Η βάση της πινακίδας είναι επίσης ένα σημείο που κατ’ εξαίρεση στο Duke II χρήζει προσοχής, καθώς δέχεται περισσότερες δυνάμεις απ’ όσες μπορεί να διαχειριστεί και ραγίζει. Καλό επίσης θα ήταν να δείτε τα ρουλεμάν λαιμού, γιατί αν η προσγείωση μετά τις σούζες ερχόταν απότομα, τότε ίσως να χρειάζονται αντικατάσταση -και οι σούζες με αυτή τη μοτοσυκλέτα είναι... φυσικό επακόλουθο.
Υπάρχουν πολλές μεταχειρισμένες που υπόσχονται ευρεία γκάμα χρήσεως, ωστόσο λίγες είναι τόσο απόλυτες στις επιλογές τους. Ο δεύτερος Δούκας δεν κάνει λίγο απ’ όλα, αλλά τέλεια αυτά που υπόσχεται. Πιο άνετος και εξοπλισμένος από καθαρόαιμο, πιο γνήσιος από μεσαίο οn-off με street λάστιχα. Μια ιδιότυπα ενδιάμεση λύση, που ως καθημερινό μέσο μετακίνησης έχει την ιδιότητα να κάνει ευχάριστη και την πιο ανούσια διαδρομή. Γιατί πωλείται; Για να έρθει η σειρά σας στο καθημερινό παιχνίδι, ακροβατώντας στα όρια της νομιμότητας -οι πρώην ιδιοκτήτες, έχουν πάρει τη δόση τους...


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, 1 ΕΕΚ, 4 βαλβίδες
Χωρητικότητα (cc): 625
Σχέση συμπίεσης: 11:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική CDI Kokusan
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Mikuni BST 40-225
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2
Σύστημα λίπανσης: Ξηρό κάρτερ, αντλίες λαδιού
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα / Μανιβέλα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 2,700
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,600 3: 1,166 4: 0,950 5: 0,818
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,300
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Μονό, κλειστό σωληνωτό
Βάρος κενή (kg): 145
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 12 / 2,5
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι, ανάποδο WP Roma
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Aπόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ WP
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 320 χιλιοστών, με δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, της Brembo
Πίσω: Δίσκος 220 χιλιοστών, με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα, της Brembo
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: 3,50x17’’
Ελαστικό: 120/70-17
Πίσω
Ζάντα: 4,25x17’’
Ελαστικό: 160/60-17
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 47,6 / 6.800
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,7 / 4.900
Χτεσινός μονοκύλινδρος με σημερινή απόκριση. Πολύ καλή γραμμικότητα χωρίς σκορτσαρίσματα, που σημαίνει ότι το καρμπιρατέρ της Mikuni κάνει τη δουλειά του. Ανεβάζει σταθερά χωρίς κενά και ψηλά αποδίδει καλύτερα. Η ροπή είναι διαθέσιμη σε σταθερά επίπεδα από χαμηλά και βρίσκεται παντού.