Yamaha XT660Ζ Ténéré 2008 και μετά

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

3/4/2015

Tουρίστας παντός εδάφους

Η Yamaha είχε από το 2004 τον κινητήρα για αυτήν την μοτοσυκλέτα, τοποθετημένο στα XT660X και R. Είχε όμως και την ιστορία της, οπότε συνδυάζοντάς την με τον μονοκύλινδρο, έφερε ξανά κοντά μας την έρημο Ténéré το 2008

Η μακρά ιστορία των on-off της Yamaha ξεκίνησε το 1968 με το DT-1 και μπήκε στην τετράχρονη εποχή της με το XT 500 το 1976. Το όνομα της αφρικανικής ερήμου Ténéré ήρθε σε μοτοσυκλέτα το 1982 με την XT600Z. Το τελευταίο μονοκύλινδρο Ténéré ήρθε το 2008, και αποτελεί ακόμα και σήμερα που συνεχίζει να παράγεται μια εξαίρεση στον κανόνα που θέλει οι εμπνευσμένες από τις αγωνιστικές Rally μοτοσυκλέτες παραγωγής να λείπουν από τις γκάμες των περισσότερων κατασκευαστών. Στην XT660Z Ténéré χρησιμοποιήθηκε ο κινητήρας που διέθετε η Yamaha. Είναι όμοιος με των XT660, με αποδεδειγμένη την αξιοπιστία του αλλά πέρα από αυτή ούτε οι επιδόσεις του, ο τρόπος που αποδίδει ή οι διαστάσεις του μπορούν να αποσπάσουν σχόλια θαυμασμού. Από πλούσια κυβικά του παράγονται λίγο πάνω από σαράντα ίπποι, ενώ η έμφαση στην απόδοσή του έχει εστιαστεί στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Το αποτέλεσμα είναι μια καλή και μεστή απόδοση στις χαμηλές και δυνατότητες τελικής ταχύτητας πάνω από 160 χιλιόμετρα, με σχετική υπομονή και δίχως βιασύνες. Πέρα από το κεφάλαιο του κινητήρα η Yamaha δούλεψε σε βάθος για να την κατασκευάσει και δεν αρκέστηκε σε μια ακόμη "μεταποίηση" αντίστοιχη των XT660. Το πλαίσιο είναι καινούργιο, και πολύ ισχυρότερο στην περιοχή του υποπλαισίου. H Yamaha ήθελε να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα ικανή να ταξιδεύει σε κάθε είδους δρόμο, με δυο αναβάτες και φορτωμένη με τις αποσκευές τους και για αυτό δεν αρκέστηκε μόνο στο ισχυρότερο υποπλαίσιο. To ρεζερβουάρ της χωρά 22 λίτρα, και της δίνει αυτονομία κοντά στα τετρακόσια χιλιόμετρα, ενώ η προσθήκη του σταθερού φαίρινγκ με την στενή ζελατίνα έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει πάρα πολύ καλή προστασία από τον αέρα σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ειδικά για αυτήν σχεδιασμένα σημεία. Χαρακτηριστικό από αυτά είναι τα σκληρά πλαστικά που όχι μόνο προστατεύουν το ρεζερβουάρ από πτώσεις, αλλά υποδέχονται και τα πόδια του αναβάτη προσθέτοντας στην προστασία τους. Αντίστοιχα μια ισχυρή πλαστική ποδιά συμπληρώνει από κάτω την προστασία του κινητήρα. Οι αναρτήσεις, συμβατικές με μόνη ρύθμιση αυτή των προφορτίσεων στα ελατήρια, δίνουν διαδρομή 210 χιλιοστών στον μπροστινό τροχό με τη διάμετρο των 21 ιντσών και 200 στον πίσω που έχει ζάντα 17 ιντσών. Σημαντική διαφορά σε σχέση με τα R και X αποτελεί η επιλογή των δυο δισκόφρενων μπροστά, κάτι που πέρα από την συμβολή τους στην ισχύ των φρένων, κάνει και την δουλειά του πιρουνιού ευκολότερη από αυτήν που θα είχε αν το δισκόφρενο ήταν ένα. Η στενή μοτοσυκλέτα έχει την σέλα της να απέχει σχεδόν ενενήντα εκατοστά από το έδαφος, βάζοντας μια σημαντική παράμετρο που πρέπει να διερευνήσει ο υποψήφιος αγοραστής της. Αντικειμενικά η σέλα της βρίσκεται ψηλά αλλά έρχονται οι αναρτήσεις της και η ίδια η σχεδίαση της σέλας που κάνουν ηπιότερο το πρόβλημα. Η σέλα, είναι ευρύχωρη και για δυο αναβάτες και με πλούσιο μαλακό υλικό και δεν αφήνει περιθώρια για γκρίνιες, όντας άνετη. Χάρη και στο σχήμα της βάζει τον αναβάτη "μέσα" στην μοτοσυκλέτα ενώ οι αναρτήσεις που έχουν σαν βασικό χαρακτηριστικό τους την μαλακή και ενδοτική λειτουργία, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Στον αυτοκινητόδρομο η XT660Z Ténéré, κάνει δώρο στον αναβάτη της την πολύ καλή προστασία από τον αέρα, κάτι που καταφέρνει διατηρώντας μια στενή σιλουέτα. O μονοκύλινδρος επιτρέπει διατήρηση ταχυτήτων κοντά στα 140, δίχως κραδασμούς που κουράζουν. Σε επαρχιακούς δρόμους, η άνεση έρχεται από την μαλακή λειτουργία των αναρτήσεων αλλά και την ευελιξία της. Σαν μονοκύλινδρη είναι πιο ευέλικτη από τις σημαντικά ισχυρότερες δικύλινδρες/τρικύλινδρες και αυτό το καταφέρνει δίχως να είναι και καμιά από τις ελαφριές. Γεμάτη ζυγίζει 210 κιλά, νούμερο που δεν είναι καθόλου μικρό. Παρά το βάρος της, έχει πολύ καλές δυνατότητες και στην off πλευρά της χρήσης της, που ξεπερνούν κατά πολύ την απλή διάσχιση χωματόδρομων. Μπορεί και σε πιο στριμωγμένες καταστάσεις να συνεχίζει προς την περιοχή που αρχίζει το enduro. H ΧΤ 660Z συνεχίζει να παράγεται, με μόνη προσθήκη από το 2010 και μετά της έκδοσης με ABS, παραμένοντας ακόμη και σήμερα μια ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα, όπου με μικρότερη τιμή από άλλες μεγαλύτερες και ισχυρότερες μοτοσυκλέτες προσφέρει την δυνατότητα να μην διαλέγεις μόνο τις μαύρες γραμμές στον ανοικτό ορίζοντα.

Ναι

Για ταξίδι σε άσφαλτο ή χώμα

Όχι

Είναι ψηλή και βαρούτσικη

Γιατί

Με προσιτή τιμή μπορείς να πας μακριά

Οι τιμές των μοτοσυκλετών, όχι μόνο των μεταχειρισμένων αλλά ακόμη και των καινούργιων, είναι πολύ ρευστές πλέον και μεταβάλλονται προς χαμηλότερα επίπεδα. Έτσι και στην περίπτωση της XT660Z Ténéré που διατίθεται ακόμη καινούργια υπάρχουν σε προσφορές με τιμή κοντά στις 7.000 ευρώ, για την δίχως ABS έκδοση. Επίσης η μοτοσυκλέτα δεν έχει κάνει την εμπορική επιτυχία των ομοκινητήριων XT, αφού ήρθε και στην εποχή της οικονομικής κρίσης. Γεγονός είναι πάντως ότι είναι μετρημένες αυτές που πωλούνται μεταχειρισμένες και ένας λόγος για αυτό είναι και το ότι δεν τις αποχωρίζονται εύκολα όσοι την έχουν επιλέξει. Επόμενο είναι να κρατάνε και πιο ψηλές τιμές όπου σήμερα (Ioύνιος 2014) αρχίζουν από τις 4.000 ευρώ

Tι να προσέξετε

H Yamaha έφτιαξε με υψηλά στάνταρ την 660 Ténéré, πολύ ψηλότερα από των X και R, με αποτέλεσμα να παραμένουν μετά από χρόνια κυκλοφορίας σε καλή έως πολύ καλή κατάσταση. Από εκεί και πέρα αξίζει να ψάξει κάποιος αφιερώνοντας χρόνο στην εύρεση κάποιας ήδη εξοπλισμένης με βαρύτητα στον εξοπλισμό τουρισμού, το κεντρικό σταντ, τις aftermarket εξατμίσεις και τις βελτιώσεις σε αναρτήσεις.

Ευρύχωρη και άνετη είναι η σέλα. Υπάρχει και σχάρα, που δεν αρκεί για πολλές αποσκευές. Τα δυο τελικά της εξάτμισης θερμαίνουν ότι βρίσκεται κοντά τους, χωρίς να γίνονται καυτά

Η όψη της είναι ξεχωριστή και η δουλειά που κάνει η μικρή ζελατίνα είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους της

Πολύ καλή η σχεδίαση των πλαστικών προστατευτικών του ρεζερβουάρ. Τα καβαλέτα του τιμονιού έχουν ελαστικές βάσεις

Εξαιρετική λεπτομέρεια είναι το άγκιστρο ρυμούλκησης, βιδωμένο στην κάτω πλάκα του πιρουνιού

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετράχρονος, μονοκύλινδρος , υγρόψυκτος 1ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 100 x 84

Κυβικά (cc): 660

Σχέση συμπίεσης: 10,1:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή

Τροφοδοσία: Ψεκασμός Mikuni 44mm

Σύστημα εκκίνησης: Μίζα

Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος με ντίζα

Σχέσεις ταχυτήτων : έξι

Τελική μετάδοση : αλυσίδα, γρανάζια

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο, ανοικτό με τον κινητήρα ενεργό μέρος του

Γωνία κάστερ (^o): 28

Ίχνος (mm): 113

Μεταξόνιο (mm): 1.505

Ύψος σέλας (mm): 895

Βάρος κατασκευαστή γεμάτη (Kg): 183

Βάρος πραγματικό γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 210

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 22

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm): 43

Διαδρομή (mm): 210

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων

Πίσω: ένα αμορτισέρ, μοχλικό

Διαδρομή (mm): 210

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 298mm, δαγκάνες Brembo με δυο παράλληλα έμβολα

Πίσω: Δισκόφρενο 245mm, δαγκάνα ενός εμβόλου

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ζάντα : 1,75 x 21

Ελαστικό: 90/90 - 21

Πίσω

Ζάντα : 2,75 x 17

Ελαστικό: 130/80 - 17

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο, ψηφιακό ταχύμετρο με δύο μερικούς χιλιομετρητές, ρολόι, δείκτης βενζίνης, λυχνίες νεκράς / φλας / μεγάλης σκάλας φώτων, σχάρα, χειρολαβές συνεπιβάτη

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 48,4/6.000

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 5,7/5.500

Επιτάχυνση 0 – 400m (sec) : 14,30

Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 41,1/6.000

Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,4/4.700

Από τις 3.000 έως τις 6.000 στροφές χαίρεσαι να τον οδηγείς. Μπορεί να γυρνάει και ψηλότερα, αν ο αναβάτης βιάζεται να προλάβει κανένα καράβι, αλλά όταν γυρνάει ψηλά και ανεβαίνει στις 7.000 στροφές δεν τον νιώθεις και ευτυχισμένο. Αξιόπιστος και με βαρύ ευχάριστο ήχο έχει αποδειχθεί ο μεγάλος μονοκύλινδρος. Χρειάζεται κάθε 5.000 χιλιόμετρα αλλαγή λαδιών

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 5,6

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 392

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%)

Έμβολο πλήρες : 178,15

Μπιέλα : 130,38

Τελικό εξάτμισης : 969,95

Ρεζερβουάρ: 522,10

Εμπρός φτερό : 79,11

Εμπρός ζάντα: 11,68

Μανέτα φρένου : 48,27

Σέλα: 141,78

Πλαίσιο: 1.245,50

Οι προαναφερόμενες τιμές ήταν σε ισχύ τον Ιούνιο του 2014

https://bit.ly/MOTO_669

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες dragster ξετρέλαιναν τους Αμερικανούς για χρόνια, από τη δεκαετία του '50. Μέχρι που εμφανίστηκε η V-Max, μια πραγματική muscle bike, όπως καμία άλλη μέχρι τότε, το μακρινό 1985. Σχεδιασμένη αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς, η V-Max όχι μόνο έδειχνε όμορφη, αλλά είχε και τόσο γκάζι, όσο μόνο ένας μυημένος Αμερικανός θα μπορούσε να έχει ονειρευτεί στο δρόμο [blockquote]Ναι
μα γιατί είναι μια V-MAX
για να μην έχετε αντίπαλο στις ευθείες
για το πρεστίζ και μόνο
Όχι
για τη μεγάλη κατανάλωση
για τον ατίθασο χαρακτήρα της στις στροφές
για το μαλακό πλαίσιο
Γιατί
είναι το καταλληλότερο εργαλείο για τους λάτρεις της ευθείας, γιατί είναι μια άριστη βάση για τρελό customizing, γιατί η νέα V-Max σας πέφτει πολύ ακριβή, γιατί μπορείτε να την πουλήσετε ακριβότερα απ' ό,τι την αγοράσατε, γιατί μπορεί σε λίγα ακόμα χρόνια να καταλήξει εξαιρετικά δυσεύρετη
Τι πρέπει να προσέξετε
Όσο πιο πολύπλοκο το μηχάνημα, τόσο μεγαλύτερη και η επιφυλακτικότητα. Και ο κινητήρας του V-Max, είναι μεγάλος, V4 άρα και πολύπλοκος, πολύ δυνατός και αρκετά ακριβός. Εκρηκτικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σας! Αν και θα μπορούσατε να στοιχηματίσετε στην αξιοπιστία του κινητήρα της Yamaha, αποφύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι, μια καλή μοτοσυκλέτα με βλάβη στον κινητήρα. Γενικότερα δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα τμήματα ιδιαίτερης καταπόνησης καθώς και σε αυτά της μετάδοσης, όπως στον άξονα, στην καμπάνα του συμπλέκτη, στους δίσκους ("πατινάρισμα"), στα ρουλεμάν του λαιμού του πλαισίου, στο πιρούνι και στα φρένα. Ελέγξτε επίσης πόσο καλά δουλεύει το κιβώτιο ταχυτήτων καθώς και τη λειτουργία της μίζας. Και καλές κόντρες![/blockquote]
Και τι υπήρχε πριν τη V-Max; Λίγα πράγματα... Τρελαμένοι Αμερικανοί πετσόκοβαν και μαστόρευαν τις μοτοσυκλέτες τους, για να μοιάζουν όσο περισσότερο γίνεται σε αγωνιστικές -της εποχής βέβαια, και αμερικάνικων προδιαγραφών. Και αυτός ήταν βέβαια και ο λόγος, που σιγά-σιγά δημιουργήθηκαν -οι τόσο περίεργες για τους περισσότερους- πελώριες γωνίες κάστερ, οι χαμηλές σέλες, τα τεράστια μεταξόνια και τα φαρδιά πίσω λάστιχα. Όλα στον βωμό της ευθείας, του "ενός τετάρτου του μιλίου", της κόντρας και του drag racing. Μια απόδειξη της τάσης εκείνης της εποχής, ήταν και πολλά από τα δημιουργήματα της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας τότε -όχι όμως και της μοτοβιομηχανίας, που όπως πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις αρκετά χρόνια μετά. Τη δεκαετία του '60 έγινε η αρχή, με πρώτα δείγματα μερικές μεταλλαγμένες μοτοσυκλέτες chopper. Τίποτα σπουδαίο! Θα περνούσαν ακόμα πολλά χρόνια, μέχρι το 1983, όποτε και η Honda θα έκανε την πρώτη κίνηση με τη Magna V-65 1100, άλλα δύο χρόνια μέχρι το 1985 και την Kawasaki Eliminator 900, και λίγο ακόμα μέχρι τη μοναδική, φανταστική, και ασύλληπτη Yamaha V-Max 1200.
Τι είναι όμως αυτό που έκανε τη V-Max τόσο ποθητή, τόσο ακαταμάχητη; Απλά πράγματα, που όμως μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί κανένας: Η πληθωρική εμφάνιση, και η πληθωρική ιπποδύναμη! Είχε το μεγαλύτερο πίσω ελαστικό της εποχής (150/90-15), που έμοιαζε βγαλμένο από τους αγώνες dragster. Είχε αστραφτερούς, συμπαγείς αλουμινένιους τροχούς, πιο εντυπωσιακούς από οποιασδήποτε άλλης custom μοτοσυκλέτα της εποχής. Είχε "τσοπεράδικα" φτερά τονισμένα με χρώμιο. Στο τιμόνι υπήρχε μόνο ένα χρωμιωμένο ταχύμετρο και τίποτα άλλο. Εκεί που στις άλλες μοτοσυκλέτες υπήρχε το ρεζερβουάρ, η V-Max είχε το φίλτρο αέρα. Είχε τέσσερα αδηφάγα καρμπιρατέρ, τα οποία εσκεμμένα ήταν σε κοινή θέα, και ανάλογα με τα κέφια του αναβάτη, ρούφαγαν χαλαρά όλο το ρεζερβουάρ ακόμα και σε λιγότερα από 150 χιλιόμετρα. Πάνω στο υποτιθέμενο ρεζερβουάρ, υπήρχε ένα λιλιπούτειο στροφόμετρο, λίγα όμορφα λαμπάκια, και η βελόνα ένδειξης της θερμοκρασίας. Αυτά και άλλα πολλά διακοσμητικά, μινιμαλιστικά, χρωμιωμένα, καλλίγραμμα και πανέμορφα μεταλλικά και μη εξαρτήματα, προς τέρψη του άπληστου οφθαλμού και μόνο.
Όσο για το μυαλό, τη δύσκολη δουλειά είχε αναλάβει ένα και μόνο εξάρτημα... Ο κινητήρας, το απίστευτο εκείνο εργοστάσιο ενέργειας και κατανάλωσης, των 1.198 κυβικών εκατοστών και 145 ίππων. Ανατρέχοντας στην ιστορία, συναντάμε τη V-Max σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: Την πρώτη, "ανοιχτή", full power αμερικάνικη έκδοση των 145 ίππων, τη δεύτερη, "κλειστή", ευρωπαϊκή έκδοση των 104 ίππων (με παρθενική εμφάνιση στη Γαλλία), και μια μεταγενέστερη ευρωπαϊκή έκδοση 97 ίππων, ακόμα πιο "κλειστή" λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών. Ευτυχώς, αργότερα η γρήγορη έφτασε και στην Ευρώπη. Εκτός όμως από τα κολακευτικά σχόλια για την εξωγήινη, τότε, ισχύ της, η V-Max προσέλκυσε αντίστοιχα "κολακευτικά" σχόλια και για τη μέτρια έως κακή οδική συμπεριφορά της.
Λίγο τα αδύναμα φρένα, που στα πρώτα μοντέλα αποτελούνταν από δύο διέμβολες δαγκάνες εμπρός και άλλη μια ίδια πίσω, λίγο το μαλακό πιρούνι (μόλις 40 χιλιοστών τον πρώτο καιρό και αργότερα 43 χιλιοστών), που "έπεφτε" γρήγορα φτάνοντας στο σημείο να τερματίζει ακόμα και σε μικρές λακκούβες με ένα μόνο άτομο, λίγο το πίσω μέρος που με τον μονοκόμματο άξονα - ψαλίδι, τα δύο αμορτισέρ, και το υπερβολικό γκάζι της V-Max, "την άκουγε" άσχημα αδυνατώντας να μείνει στον δρόμο, και βέβαια το σημαντικότερο, το πολύ μαλακό πλαίσιο, για τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα, έκαναν μια γρήγορη βόλτα με τη V-Max, εμπειρία αντίστοιχη με την προσπάθεια ενός καουμπόη να κρατηθεί πάνω σε έναν μαινόμενο ταύρο.
Οι Άγγλοι την παρομοίασαν με την προσπάθεια ξανθιάς μεθυσμένης γραμματέως, να κουβαλήσει ένα βαρύ φωτοτυπικό μηχάνημα, άλλοι με ανεξέλεγκτο ποδήλατο χωρίς φρένα σε κατηφόρα, άλλοι με τρενάκι του τρόμου. Υπερβάλλοντας ή όχι, όλοι οι προηγούμενοι είχαν έναν σκοπό και μόνο: Να περιγράψουν τον τόσο ατίθασο, αλλά και συνάμα μοναδικό χαρακτήρα της V-Max 1200, της πρώτης muscle bike της σύγχρονης ιστορίας των δύο τροχών, με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Και μάλλον τα κατάφεραν.

1985: Παρουσιάζεται στην αμερικάνικη αγορά, εφοδιασμένη με το V-Boost, με απόδοση 145 ίππων (και 0-400 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα)
1986: Παρουσιάζεται στη Γαλλία, για λογαριασμό της ευρωπαϊκής αγοράς, χωρίς V-Boost και με 104 ίππους
1990: Λανσάρεται στην ιαπωνική αγορά. Στην Ευρώπη μειώνεται η ισχύς του στους 97 ίππους, λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών
1991: Ο κινητήρας αποκτά νέους εκκεντροφόρους, και μακρύτερη τελική μετάδοση
1993: Αποκτά παχύτερο πιρούνι από τα 40 στα 43 χιλιοστά, και τετραέμβολες δαγκάνες

(στην παρένθεση, τα χαρακτηριστικά της κλειστής έκδοσης του '90)

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:	Τετράχρονος, τετρακύλινδρος V70, υγρόψυκτος, 2 ΕΕΚ, 4 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):	76x66
Κυβικά (cc):	1.198
Σχέση συμπίεσης:	10,5:1
Ανάφλεξη:	Ψηφιακή Hitachi
Τροφοδοσία:	4 καρμπιρατέρ 35mm (30mm)
Σύστημα εκκίνησης:	Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:	4 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη:	Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Τελική Μετάδοση:	Άξονας, 2,86
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:	Διπλό, κλειστό, σωληνωτό, από ατσάλι
Γωνία κάστερ (o):	29
Ίχνος (mm):	119
Μεταξόνιο (mm):	1.590
Ύψος σέλας (mm):	775
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):	271/-
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):	15
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός:	Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm):	40
Διαδρομή (mm):	140
Ρυθμίσεις:	Υποβοήθηση αέρα
Πίσω:	Δύο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):	100
Ρυθμίσεις:	Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός:	Δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο αντικριστών εμβόλων
Πίσω:	Δίσκος 282mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό:	110/90-18
Ζάντα:	2,15''
Πίσω
Ελαστικό:	150/90-15
Ζάντα:	3,5''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο και κοντέρ, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, λυχνίες με ενδείξεις νεκράς / φλας / πίεσης λαδιού / στάθμης καυσίμου / μεγάλης σκάλας φώτων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):	145 / 8.500 (97 / 8.500)
Ειδική ισχύς (HP/l):	121,03 (81,03)
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ):	119 / 8.250 (108,3 / 7.250)
Ροπή στον τροχό (kg.m):	11,5 / 6.000 (11,5 / 6.250)
Ορίστε γιατί το V-Max έχει γράψει τόσο λαμπρή ιστορία: Παρατηρείστε τη διαφορά μεταξύ των δύο μοντέλων, που γίνεται αισθητή μετά τις 7.000 στροφές, όπου και το μαγικό V-Boost αρχίζει... δουλειά. Παραδόξως, η κλειστή έκδοση των 97 ίππων, αποδίδει 108,3 ίππους σε χίλιες στροφές λιγότερες. Το εργοστάσιο ωστόσο, ανακοινώνει 97 ίππους στις 8.500.