Δοκιμάζουμε στην Ταϊλάνδη, όλα τα KTM Duke του ΄15!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2015

Ολόκληρη η Ασία, εξελίσσεται σ’ ένα δουκάτο. Το δουκάτο των πορτοκαλί Duke! Η KTM έχει πλέον εδραιωθεί στην συνείδηση πολλών ασιατών, ως η ανώτερη ποιοτικά εταιρία σε διάφορες χώρες της Ασίας, λανσάροντας τα μικρά Duke κατευθείαν από την Ινδία. Εκεί που καιρό τώρα θεωρούνται ως οι καλύτερες μικρές μοτοσυκλέτες που μπορεί κανείς να αποκτήσει. Αυτή την εικόνα μας κάλεσε να διαπιστώσουμε από κοντά η KTM, σε μια χώρα που βασιλεύουν οι μικρές μοτοσυκλέτες και τα σκούτερ, την Ταϊλάνδη!

Τις προηγούμενες μέρες παλέψαμε με την απίστευτη υγρασία, την ζέστη και τα… ζώα, οδηγώντας όλα τα Duke με την σειρά, μαζί και με την αγωνιστική έκδοση του 1290 Super Duke R! Η παρουσίαση ξεκίνησε κάπως επεισοδιακά και έληξε επίσης με μικρά απρόοπτα περιστατικά. Φτάνοντας στην Ταϊλάνδη, βρήκαμε τους ανθρώπους της KTM να τρέχουν στα νοσοκομεία, όπου ένας συνάδελφός τους είχε μεταφερθεί για να αντιμετωπίσει τσίμπημα φιδιού, που το έπαθε εν κινήσει, βλέποντας την διαδρομή που θα ακολουθούσαμε την επόμενη μέρα! Από μια περίεργη σειρά συμπτώσεων, ο ένας από τους πλοηγούς πάτησε την άκρη της ουράς ενός φιδιού που περνούσε τον δρόμο, και το εκτόξευσε στον συνάδελφό του που ακολουθούσε ακριβώς από πίσω. Εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβε τίποτα, αλλά τέσσερις ώρες μετά, άρχισε να ζαλίζεται και όταν είδαμε ότι στην γάμπα του υπήρχαν δύο μικρές τρύπες και ένα μικρό έκζεμα, οι απορίες λύθηκαν. Υπάρχουν άπειρα δηλητηριώδη φίδια στην Ταϊλάνδη, αλλά και την γείτονά της την Μαλαισία που έχει τεράστια βιοποικιλότητα, αλλά δεν είναι όλα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Ευτυχώς! Ο πλοηγός απλά πέρασε το βράδυ στο νοσοκομείο, χωρίς άλλες επιπλοκές.

Ωστόσο η ενημέρωση της επόμενης μέρας, περιλάμβανε περίεργες διατυπώσεις ασφαλείας, όπως προσοχή στις μαϊμούδες εκεί που θα πάμε, γιατί υπερασπίζονται την περιοχή τους! Επίσης αν δείτε ελέφαντα, κάντε άμεσα αναστροφή και πίσω. Για να κυκλοφορεί την ημέρα στο δρόμο, σημαίνει ότι έχει τα νεύρα του(!) συνήθως βγαίνουν τις βραδινές ώρες. Τους ελέφαντες τους αποφύγαμε, τις μαϊμούδες όμως όχι, και έτσι αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε την φωτογράφιση στο δρόμο, γιατί οι φωτογράφοι βάλλονταν από "εχθρικά πυρά". Φωτογραφίες μπορεί να μην είχαμε, αλλά προλάβαμε να οδηγήσουμε μέσα στον εθνικό δρυμό, όπου η θερμοκρασία ήταν αρκετά πιο ανεκτή, αλλάζοντας τα Duke το ένα μετά το άλλο, θαυμάζοντας παράλληλα την πυκνή ζούγκλα της Ταϊλάνδης. Στο τέλος του δρόμου, έτσι για επιβράβευση, μας περίμενε ο καταρράκτης που ήταν ένα από τα σημεία που γυρίστηκε η ταινία: "Η Παραλία".

Ωστόσο ούτε στην πίστα, έλειψαν τα παρατράγουδα. Καλύτερη από αυτή των Μεγάρων, αλλά χειρότερη από των Σερρών, η πίστα συνόρευε με τον εθνικό δρυμό, μια μικρή έκταση του οποίου είχε άλλωστε καταπατήσει. Οι διάδρομοί της χρησιμοποιούνταν ως κανονικοί δρόμοι για την συγκοινωνία παρακείμενων οικισμών, ενώ έπασχε και από τα ίδια προβλήματα, που έχουμε δει εδώ στην Ελλάδα. Τα αδέσποτα γυρνούσαν μέσα ανεξέλεγκτα… Με την επιστροφή λοιπόν πέσαμε πάνω στον αλυτάρχη, που με καραμπίνα προσπαθούσε να δώσει ένα οριστικό τέλος στο θέμα των αδέσποτων, αλλά ευτυχώς δεν ήξερε σημάδι. Μέχρι να τρέξουμε προς το μέρος του, εμφανίστηκε 2ος Ταϊλανδός ράμπο με περίστροφο αυτή τη φορά, και παρόλο που μπορούσε να ελέγξει καλύτερα την ανάκρουση του μικρότερου όπλου, ευτυχώς αστόχησε και ο ίδιος. Με άψογη νοηματική τους πείσαμε ότι ο καλύτερος τρόπος, θα ήταν να τα δελεάσουν με τροφή και να τα οδηγήσουν εκτός πίστας, αντί να τα πυροβολήσουν… αλλά δεν είχαμε τελειώσει εκεί.

Μερικές ώρες μετά, κατά το τελευταίο εικοσάλεπτο στην πίστα, και ενώ είμαστε με το 1290 Super Duke R, ένας κόκορας αποφασίζει  να περάσει κάθετα μπροστά από τον Καναδό δημοσιογράφο και εμένα. Ο Καναδός τον μετέτρεψε σε μια βόμβα από πούπουλα, και εγώ κατάφερα να τους αποφύγω και τους δύο, με μοναδικό αποτέλεσμα τελικά, ένα δωρεάν γεύμα για την οικογένεια του αλυτάρχη που μαγείρεψε τον κόκορα, το ίδιο εκείνο βράδυ!

Πέρα από τις μαϊμούδες και τους ελέφαντες, όλα τα υπόλοιπα θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν γίνει και στην Ελλάδα, κάνοντας την οδήγηση στην Ταϊλάνδη να μοιάζει για το MOTO, μια αρκετά φυσιολογική υπόθεση! Δοκιμάσαμε όλες τις εκδόσεις των Duke, ακόμα και τις αγωνιστικές, σε συνθήκες όχι πολύ διαφορετικές από την Ελλάδα, για να δούμε τις διαφορές τους για το ’15, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο Ινδικές και Αυστριακές μοτοσυκλέτες έχουν γίνει πλέον μια οικογένεια. Το δουκάτο των Duke εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο!

Αναλυτικά σε επόμενο τεύχος του MOTO, όλες οι λεπτομέρειες από την παρουσίαση των Duke, οι αλλαγές τους για το '15 και η δοκιμή, στους δρόμους που προσομοιάζουν Ελλάδα!

 

Ο Jeremy McWilliams, ένας εξαιρετικός οδηγός, βετεράνος των MotoGP και αναβάτης εξέλιξης της KTM, μας εξηγεί τις παγίδες της ταϊλανδικής πίστας, που δεν είναι λίγες!

Δεν έλειψαν και οι πτώσεις μέσα στην πίστα, από έναν Ολλανδό αυτή τη φορά, ευτυχώς ανώδυνα τελείως

Με διαφορές στο τελικό της εξάτμισης και την χαρτογράφηση της απόκρισης του γκαζιού, ξανά συστηθήκαμε με την πιο "R" έκδοση του Super Duke R, που μας περίμενε σε ξεχωριστό χώρο, όπως του αρμόζει!

 

Ετικέτες

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.