BMW R18: "Χτισμένο" πάνω στην Ιστορία

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/4/2020

Η κατηγορία των cruisers με την σύγχρονη Ιστορία της BMW είναι σαν δύο παράλληλες γραμμές: δεν συναντιούνται ποτέ. Η πιο πρόσφατη απόπειρα των Βαυαρών να μπουν στο συγκεκριμένο κομμάτι της αγοράς, με τα R1200C και R850C, δεν ήταν αυτό ακριβώς που θα λέγαμε επιτυχημένη προσπάθεια.

Τώρα όμως που το ρεύμα των custom έχει προλειάνει το έδαφος σε γενικότερο πλαίσιο, η BMW αποφάσισε να επιχειρήσει μια δυναμική είσοδο με το R18 που παρουσιάστηκε επίσημα μέσα στο Σαββατοκύριακο, βασισμένη πάνω σε δύο πυλώνες που και κατέχει και μπορεί να διαχειριστεί: την ιστορική κληρονομιά και το μέγεθος… Όπως ισχυρίζονται οι άνθρωποι του γερμανικού εργοστασίου, δεν υπάρχει αυτή την στιγμή άλλο μοντέλο στην γκάμα της BMW που να διαθέτει τόσο ισχυρούς δεσμούς με το παρελθόν, τόσο σχεδιαστικά, όσο και τεχνολογικά. Πηγή έμπνευσης η θρυλική σειρά 5, που εστιάζει στις αυθεντικές αξίες της μοτοσυκλέτας, όπως ο πρωταγωνιστικός ρόλος του boxer κινητήρα στην εμφάνιση και στην οδηγική αίσθηση, αλλά και σε αυτό που οι Αμερικάνοι έχουν αναγάγει σε φιλοσοφία με τον όρο "good vibrations".

Τον θηριώδες δικύλινδρο boxer, οι Γερμανοί τον "διαφημίζουν" ως τον πιο ισχυρό boxer που έχουν φτιάξει ποτέ, με κτηνώδη ροπή. Προφανώς και βρίσκεται στο επίκεντρο του σχεδιασμού και της εικόνας του R18, συνδυάζοντας τον εντυπωσιασμό με την τεχνολογική συνέχεια των αερόψυκτων boxer που αποτελούν συνώνυμο πλέον του βαυαρικού εργοστασίου, από το 1923! (Αυτό σημαίνει ότι το κιβώτιο είναι ξεχωριστά από τον υπόλοιπο κινητήρα). Η χωρητικότητά του είναι 1.802cc για την ακρίβεια, με την απόδοση να φτάνει τους 91 ίππους στις 4.750 στροφές και την ροπή στα 21,8 κιλά στις 3.000 αντίστοιχα, ενώ πάνω από 15 χιλιογραμμόμετρα είναι διαρκώς διαθέσιμα σε ένα εύρος στροφών μεταξύ 2.000 με 4.000. Η ψύξη του γίνεται από τον αέρα και από ένα ψυγείο λαδιού, με το βάρος του να ανέρχεται στα 110,8 κιλά. Ο στρόφαλος εδράζεται σε τρία σημεία, με κουζινέτο και στο κέντρο του μήκους του, λόγω του μεγάλου κθυβσιμού και της εξάλειψης των ανεπιθύμητων κραδασμών από τον στρόφαλο.

Οι μπιέλες έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία σκλήρυνσης και οι κύλινδροι έχουν επίστρωση NiCaSil. Παρά τον σύγχρονο σχεδιασμό του και τις τετραβάλβιδες κεφαλές, ο μεγάλος boxer χρησιμοποιεί παρόμοιο μηχανισμό μετάδοσης της κίνησης στους δύο εκκεντροφόρους, με αυτόν που χρησιμοποιούσαν τα R5 και R15 με καδένα. Οι εκκεντροφόροι είναι τοποθετημένοι πάνω από τον στρόφαλο προκειμένου να μειωθεί η απόσταση τους και κατ' επέκταση να σχεδιαστούν μικρότερα ωστήρια για μείωση της μάζας των κινούμενων μερών. Ως μια επιπλέον αναφορά στο παρελθόν, οι βαλβίδες δεν ρυθμίζονται υδραυλικά όπως τα υπόλοιπα διβάλβιδα boxer, αλλά με το παραδοσιακό "κόντρα παξιμάδι"! Το κιβώτιο έχει έξι σχέσεις και συνεργάζεται με έναν μονόδισκο συμπλέκτη με μονόδρομη λειτουργία.

Το ατσάλινο διπλό σωληνωτό πλαίσιο ακολουθεί κι αυτό με τη σειρά του την παράδοση της BMW στον συγκεκριμένο τύπο πλαισίων, με την ποιότητα και την προσοχή στην λεπτομέρεια της κατασκευής του να είναι εμφανείς σε λεπτομέρειες όπως οι κολλήσεις μεταξύ των σωλήνων και η χύτευση των αλουμινένιων εξαρτημάτων. Το ψαλίδι θυμίζει κι αυτό τα αντίστοιχα της σειράς 5, με συνδέσμους που ενώνονται με βίδες οι οποίοι ουσιαστικά "περικυκλώνουν" την τελική μετάδοση με άξονα.

Από τις αναρτήσεις του R18, σκοπίμως –όπως αναφέρουν οι άνθρωποι της BMW- απουσιάζει κάθε είδους ηλεκτρονική παρέμβαση ή ρύθμιση. Αντιθέτως, προτιμήθηκε η παραδοσιακή και συμβατική επιλογή ενός τηλεσκοπικού πιρουνιού, με μοναδική δυνατότητα την προφόρτιση των ελατηρίων. Τα καλάμια περιβάλουν οι προστατευτικοί σωλήνες, με μια νοσταλγική νότα από το παρελθόν των R5, με την διάμετρο των καλαμιών να είναι στα 49mm και την διαδρομή του μπροστινού στα 120mm και στα 90mm για πίσω. Τα φρένα αποτελούνται από δύο δίσκους μπροστά και έναν πίσω, σε συνδυασμό με τατραέμβολες δαγκάνες. Σε ό,τι αφορά όμως τους τροχούς, αναμφίβολα οι ακτινωτές ζάντες είναι αυτές που τραβούν τα βλέμματα.

Η θέση οδήγησης είναι χαλαρή, με τα πόδια απλωμένα σχετικά μπροστά, αν και τα μαρσπιέ εξακολουθούν να είναι τοποθετημένα πίσω από τους κυλίνδρους. Ο αναβάτης του R18 έχει στην διάθεσή του τρία riding modes (Rain, Roll και Rock, με ονομασίες που αν μη τι άλλο μόνο συνηθισμένες δεν τις λες), ενώ στα ηλεκτρονικά βοηθήματα συμπεριλαμβάνεται το ASC (Automatic Stability Control, όπως ονομάζει η BMW το traction control) το οποίο μπορεί να απενεργοποιηθεί, σε συνδυασμό με το σύστημα MSR (engine drag torque control) που ρυθμίζει την αντίστροφη ροπή του τροχού ώστε να μην γλιστράει στα κατεβάσματα ή τα απότομα ανοίγματα του γκαζιού. Πρόκειται για το ίσιο σύστημα που διαθέτει για πρώτη φορά το ανανεωμένο S1000XR. Επιπλέον, το R18 διαθέτει όπισθεν (κάτι ευεργετικό στις μανούβρες δεδομένων του μήκους και του βάρους του), αλλά και hill start control για εύκολη εκκίνηση στις ανηφόρες. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και η keyless τεχνολογία που αφήνει το κλασσικού σχήματος στρογγυλό όργανο απερίσπαστο χωρίς την ύπαρξη κεντρικού διακόπτη.

Το R18, όπως αναφέραμε και παραπάνω, έχει κάνει σημαία του τους ισχυρούς δεσμούς με το παρελθόν και την κληρονομιά από τα R5 της BMW. Από το πλαίσιο και το ρεζερβουάρ σε σχήμα αχλάδι, μέχρι τον εκτεθειμένο σε κοινή θέα άξονα της τελικής μετάδοσης και τα φιλέτα στην βαφή του (που μέχρι τώρα αποτελούσαν έξτρα επιλογή σε όλα τα μοντέλα). Τα εξαρτήματα που αποτελούν το υπόλοιπο "κορμί" της μοτοσυκλέτας είναι όλα μεταλλικά με πλήρη απουσία πλαστικού και ως σύνολο καταφέρνει μεταφέρει με απόλυτη επιτυχία και εντυπωσιακό τρόπο, το οπτικό concept της σειράς R5 στην σύγχρονη εποχή.

Το R18 θα πωλείται παγκοσμίως ως R18 Exclusive First Editinon, με μια στάνταρ έκδοση να είναι διαθέσιμη μόνο σε συγκεκριμένες αγορές του κόσμου. Πέρα από τα λευκά φιλέτα που αναφέραμε πιο πριν, η First Edition θα διαθέτει μπόλικα χρωμιομένα εξαρτήματα, ανάγλυφο λογότυπο στη σέλα και χρωμιομένα ταμπελάκια "First Edition" στα πλαϊνά καπάκια. Τα φώτα είναι τεχνολογίας LED, ενώ στον προαιρετικό εξοπλισμό συμπεριλαμβάνονται τα φώτα προσαρμοζόμενης δέσμης (adaptive headlights).

Ο Γερμανοί δεν κρύβουν ότι το R18 αποτελεί και μια από τις ιδανικότερες βάσεις για customizing, κάτι άλλωστε που αποτέλεσε και γνώμονα στην αρχική σχεδίαση του μοντέλου. Χαρακτηριστικό αυτής της φιλοσοφίας είναι η πρόβλεψη για εύκολη αφαίρεση του υποπλαισίου και όλων των βαμμένων μερών της μοτοσυκλέτας. Η μελετημένη κατασκευή για την στήριξη των σωλήνων των φρένων, του συμπλέκτη και των ηλεκτρικών καλωδίων, δίνει την δυνατότητα για την τοποθέτηση διαφορετικού ύψους τιμονιού χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα στα συγκεκριμένα σημεία. Επιπλέον, τα καπάκια στις κεφαλές των κυλίνδρων και στα κάρτερ, είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να είναι έξω από το θάλαμο του λαδιού και ως εκ τούτου να είναι εύκολη η αντικατάστασή τους.

Η λίστα των αξεσουάρ της BMW για το R18 προσφέρει ένα μεγάλο πλήθος επιλογών για να κάνει ιδιαίτερη την δική του μοτοσυκλέτα ο εκάστοτε ιδιοκτήτης. Μάλιστα το πρόγραμμα "Original BMW Motorrad Accessories" δίνει την δυνατότητα για ένα εντελώς μοναδικό customizing, με δύο διαφορετικές συλλογές αλουμινένιων εξαρτημέτων που δημιουργήθηκαν σε συνεργασία με την Roland Sands Design, με τις ονομασίες "Machined και "2-Tone Black". Επίσης η BMW συνεργάστηκε και με την Mustang Seat προκειμένου να έχει στην λίστα των after market αξεσουάρ διάφορες εκδόσεις χειροποίητων σελών. Μια εξίσου σημαντική συνεργασία είναι και αυτή με την Vance & Hines για μια εναλλακτική στα συστήματα των εξατμίσεων.

Ετικέτες

BMW

https://bit.ly/MOTO_654

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

16/5/2024

Η Yamaha κατέθεσε δύο πατέντες, οι οποίες αφορούν το YZF-R7, προμηνύοντας μία επερχόμενη αλλαγή στο supersport μοντέλο της, ενώ κρίνοντας από τα έγγραφα και τις εικόνες που περιέχονται στον φάκελο, οι αναβαθμίσεις θα αφορούν ένα επανασχεδιασμένο φαίρινγκ, το οποίο θα φιλοξενεί στο εσωτερικό ένα νέο σύστημα ψύξης.

Με το YZF-R7 να μετρά ήδη δύο χρόνια εμπορικής πορείας, χωρίς να έχει δεχθεί κάποια ανανέωση, ταυτόχρονα, το YZF-R9 βρίσκεται ήδη στα σκαριά και αναμένεται να αντικαταστήσει το YZF-R6, η χρονική στιγμή μοιάζει σωστή για μία ανανέωση.

Οι δύο πατέντες μοιράζονται μία κοινή ιδέα, ακολουθώντας διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής. Στην ουσία επικεντρώνονται γύρω από τον ανεμιστήρα του ψυγείου, ο οποίος όπως φαίνεται στα σχέδια, θα ανακατευθύνει τον ζεστό αέρα προς τα πάνω, δεξιά και αριστερά, διώχνοντάς τον μακριά από την κεφαλή των κυλίνδρων. Σημαντικό στοιχείο, καθώς η διατήρηση όσο το δυνατόν πιο σταθερής θερμοκρασίας στα μέταλλα του κινητήρα, βοηθά στην καλύτερη απόδοση, ενώ αυξάνει την αξιοπιστία. Τα δύο έγγραφα μοιράζονται πολλά κοινά στοιχεία, όπου περιλαμβάνεται και ένα σχέδιο της αριστερής πλευράς της μοτοσυκλέτας, το οποίο θυμίζει το YZF-R7.

Yamaha YZF-R7 – Νέες πατέντες προμηνύουν ανανέωση

Αλλαγές στο σύστημα ψύξης -και ειδικότερα σε μεγάλα τμήματα όπως είναι ο ανεμιστήρας- μπορεί να υποδηλώνουν και ανασχεδιασμό των φαίρινγκ, όταν μιλάμε για μία supersport μοτοσυκλέτα. Βάζοντας το YZF-R7 του 2024 πάνω από τα σχέδια της πατέντας, βλέπουμε ότι εδώ έχουμε μία τέτοια περίπτωση. Αν και πολλές λεπτομέρειες μοιάζουν κοινές, όπως το φαίρινγκ, το ρεζερβουάρ, η ουρά, τα κινούμενα μέρη του κινητήρα και το σύστημα μετάδοσης, βλέπουμε ότι υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά. Τα πλαϊνά τμήματα του φαίρινγκ εκτείνονται πολύ πιο πίσω στα σχέδια, πλησιάζοντας το άνω σημείο έδρασης του πίσω μονού αμορτισέρ.

Επιστρέφοντας τώρα στο βασικό στοιχείο των πατεντών, βλέπουμε ότι και οι δύο υιοθετούν τον ίδιο ανεμιστήρα, ο οποίος διαφέρει από αυτόν που χρησιμοποιεί αυτή την στιγμή το YZF-R7. Η διαφορά τους επαφίεται στο σχέδιο του καλύμματος του ανεμιστήρα, ενώ όπως βλέπουμε η θέση των σωληνώσεων αλλά και του ρεζερβουάρ του ψυκτικού βρίσκονται εκατέρωθεν του ψυγείου. Η διάταξη αυτή, διαφέρει από αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, η οποία έχει όλα τα στοιχεία τοποθετημένα πάνω και κάτω από το κυρίως σώμα.

Στην πρώτη περίπτωση, βλέπουμε ότι το κάλυμμα του ανεμιστήρα έχει πολυάριθμους αεραγωγούς σε κάθε πλευρά, όλοι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να κατευθύνουν τον ζεστό αέρα προς τα έξω και προς τα πάνω. Ένας μεγαλύτερος αεραγωγός στην πίσω πλευρά του καλύμματος φροντίζει να στέλνει όση θερμότητα περάσει από τους υπόλοιπους, προς τα αριστερά, μακριά από την κεφαλή. Ένας οδηγός ακριβώς μπροστά από την οπή, φροντίζει να στέλνει τον αέρα κάτω.

Περνώντας στα σχέδια της δεύτερης πατέντας, βλέπουμε μία πιο ευθεία και άμεση προσέγγιση του θέματος. Ο πίσω αεραγωγός έχει βγει από το πλάνο, αφήνοντας μόνο αυτούς που βρίσκονται δεξιά και αριστερά να ανακατευθύνουν τον ζεστό αέρα μακριά από τον κινητήρα.

Όπως γίνεται φανερό, όλες αυτές οι αλλαγές στη ροή του αέρα αλλά και σε δομικά στοιχεία του ψυγείου, κάνουν αναγκαστική και τη σχεδίαση εκ νέου του φαίρινγκ, μεγαλώνοντας τα ανοίγματα στα πλαϊνά. Έτσι, ο ζεστός αέρας θα μπορεί να περάσει ταχύτερα και σε μεγαλύτερη ποσότητα, σε σύγκριση με τον τρέχων σχεδιασμό. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι το νέας σχεδίασης φαίρινγκ θυμίζει περισσότερο αυτό των YZF-R6, παρά το “κοστούμι” που χρησιμοποιεί τώρα το YZF-R7.

Το ζήτημα είναι γιατί η Yamaha να θέλει να αλλάξει το σύστημα ψύξης, από την στιγμή που δεν έχει παρατηρηθεί κάποιο ζήτημα σε αυτόν τον τομέα. Μία λογική εξήγηση θα ήταν ότι πιθανότατα το εργοστάσιο της Iwata έχει σκοπό να αυξήσει την ιπποδύναμη του YZF-R7, θέλοντας να το φέρει πιο κοντά στον υπόλοιπο ανταγωνισμό. Αυτή την στιγμή, οι 73,4 ονομαστικοί ίπποι, τοποθετούν την πρόταση της Yamaha στο κάτω όριο της κατηγορίας, με το ανώτατο να βρίσκεται πιο κοντά στους 100 ίππους.

Όπως συμβαίνει με κάθε πατέντα, έτσι κι εδώ, το γεγονός ότι η Yamaha κατέθεσε ορισμένα έγγραφα και μερικές φωτογραφίες δεν σημαίνει ότι θα δούμε άμεσα και κάποια αλλαγή στην πράξη. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι η ιαπωνική εταιρεία έχει δύο διαφορετικές πατέντες που αφορούν το ίδιο πράγμα, εγείρει αμφιβολίες, αν θα το δούμε -και μάλιστα σύντομα- στο μοντέλο παραγωγής. Αν όμως αποφασίσει να κρατήσει το ένα από τα δύο, τότε πιθανότατα η Yamaha να θελήσει να προχωρήσει σε ανανέωση, ίσως κοντά στη χρονική στιγμή που θα έρθει και το YZF-R9, το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει το YZF-R6 στην κατηγορία WSSP των Motul WSBK.