Ducati Monster Senna - Ιταλικός φόρος τιμής στον θρυλικό αγωνιζόμενο [VIDEO]

Από τον

Κώστα Γκαζή

17/5/2024

Η Ducati παρουσίασε μια συλλεκτική έκδοση του Monster, στα χρώματα του κράνους του θρύλου της F1 Ayrton Senna, το οποίο ήταν βαμμένο στα χρώματα της βραζιλιάνικης σημαίας, κίτρινο, πράσινο και μπλε. Η μοτοσυκλέτα θα παραχθεί σε 341 αντίτυπα.

Η παρουσίαση του Ducati Monster Senna έγινε στο GP της F1 στην Ιμολα, την πίστα στην οποία έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του ο Βραζιλιάνος άσος των αγώνων. Ο αριθμός 341 συμβολίζει τους 3 Παγκόσμιους Τίτλους και τις 41 νίκες του Senna, ενώ η ειδική έκδοση Monster Senna έρχεται φορτωμένη με σειρά επίσημων αξεσουάρ που το βελτιώνουν, το κάνουν πιο όμορφο και του κόβουν 4 κιλά βάρους. Συγκεκριμένα εκτός από τον χρωματισμό, η μοτοσυκλέτα φέρει τελικά εξατμίσεων από ανθρακόνημα της Termignoni, διαφορετική σέλα, προστατευτικά κινητήρα, μαρσπιέ Rizoma, κίτρινες δαγκάνες, κάλυμα σέλας συνεπιβάτη, special animation στα όργανα, πλακέτα με αρίθμηση στην τιμονόπλακα, κ.α. Κάθε Ducati Monster Senna συνοδεύεται από πιστοποιητικό γνησιότητας και ειδική κουκούλα φύλαξης.

Η ειδική έκδοση Monster Senna στόχο έχει να αποτελέσει έναν εορτασμό της σχέσης που είχε δημιουργηθεί μεταξύ Ducati και Senna, όταν ο Βραζιλιάνος ήταν εν ζωή, σχέση που το Borgo Panigale εξακολουθεί να καλλιεργεί μέχρι σήμερα, μέσω της σχέσης με την οικογένεια του Ayrton και με τη Senna Brands.

Η επιλογή του Monster ως μοντέλου για τη δημιουργία αυτής της περιορισμένης έκδοσης συνδέεται επίσης με την ιστορία του Ayrton, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους ιδιοκτήτες του Monster 900, το οποίο χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις του στο Μόντε Κάρλο και με το οποίο εμφανίστηκε στην επίσημη βραδιά του Grand Prix F1 του Μονακό το 1993. Στον Ayrton άρεσε η λιτότητα του Monster και ο χαρακτήρας που έβαζε τη διασκεδαστική οδήγηση σε πρώτο πλάνο.

Claudio Domenicali, CEO της Ducati Motor Holding: "Ο Ayrton Senna ήταν και θα παραμείνει για πάντα ένα είδωλο. Ένας θρύλος του αθλητισμού, ένας εξαιρετικός άνθρωπος, αλλά και ένας παθιασμένος μοτοσυκλετιστής, τον οποίο θέλουμε να τιμήσουμε με μια ειδική έκδοση ενός από τα πιο εμβληματικά μοντέλα της γκάμας μας: το Monster. Ο Senna ήταν ένας από τους πρώτους ιδιοκτήτες του Monster 900 και αντιπροσώπευε τέλεια τις αξίες αυτής της μοτοσυκλέτας: στυλ, τόλμη και διασκέδαση. Το Monster Senna είναι μια απόδειξη του πόσο μας τιμά να ορίζουμε έναν πρωταθλητή αυτού του απίστευτου επιπέδου έναν πραγματικό Ducatista".

Bianca Senna, Διευθύνων Σύμβουλος της Senna Brands: "Η συνεργασία με την Ducati είναι ιστορική και πολύ επίκαιρη μέχρι σήμερα. Το Monster είναι μια μοτοσυκλέτα που θυμίζει τον τρόπο ζωής του Ayrton, με τις υψηλές επιδόσεις αλλά και με τη δυνατότητα να απολαμβάνει την οδήγηση και εκτός πίστας. Οι οπαδοί σε όλο τον κόσμο που θαυμάζουν τον Ayrton θα βρουν αυτή τη συνεργασία έναν πραγματικό φόρο τιμής στην κληρονομιά του".

Οι δρόμοι της Ducati και του Ayrton Senna διασταυρώθηκαν για πρώτη φορά το 1990, όταν ο Claudio Castiglioni, τότε ιδιοκτήτης της Ducati και παθιασμένος θαυμαστής του Senna και του έμφυτου ταλέντου του, χάρισε στον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή μια 851 SP. Τα επόμενα χρόνια ο Senna και η Ducati συνειδητοποίησαν ότι είχαν πολλές κοινές αξίες, και όταν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής είδε από κοντά τη νέα Ducati 916 ενθουσιάστηκε, δίνοντας το έναυσμα για την ιδέα μιας συνεργασίας σε ένα ιδιαίτερο project ικανό να ενώσει τη μάρκα Ducati και τη μάρκα Senna. Έτσι γεννήθηκε η Ducati 916 Senna, μια μοτοσυκλέτα που χαρακτηρίζεται από ένα χρώμα που επέλεξε προσωπικά ο Βραζιλιάνος οδηγός, επιλέγοντας ένα γραφικό contrast μεταξύ ανθρακί γκρι, μαύρου ματ και κόκκινου, το οποίο έγινε εμβληματικό τα επόμενα χρόνια. Η ειδική σειρά, περιορισμένη σε μόλις 300 μοτοσυκλέτες, ανακοινώθηκε από την Ducati τον Μάρτιο του 1994.

Το τραγικό ατύχημα στο οποίο έχασε τη ζωή του ο Ayrton Senna συνέβη λίγους μήνες πριν από την έναρξη της παραγωγής της Ducati 916 Senna και σταμάτησε κάθε επιχείρηση που σχετιζόταν με τον Ayrton, αλλά η συζήτηση που ακολούθησε μεταξύ της Ducati και της οικογένειας του Senna έπεισε τα μέρη να προχωρήσουν στην υλοποίηση του έργου στη μνήμη του Ayrton, με την παρουσίαση να πραγματοποιείται στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του 1994. Η πρώτη σειρά εξαντλήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια ακολούθησαν άλλες δύο το 1997 και το 1998 με χρώματα που επέλεξε ο αδελφός του Ayrton, Leonardo Senna.

Η συνεργασία με τη Senna Brands επαναλήφθηκε το 2014 με την 1199 Panigale, βάσει της οποίας δημιουργήθηκε μια περιορισμένη σειρά 161 μοτοσυκλετών -όσων και ο αριθμός των Grands Prix που αγωνίστηκε ο Ayrton- που προοριζόταν για την αγορά της Βραζιλίας. Όλες οι Ducati Sennas είναι ιδιαίτερα περιζήτητες από συλλέκτες σε όλο τον κόσμο

Ετικέτες

monster

Senna

https://bit.ly/MOTO_666

Από τον

Κώστα Γκαζή

27/3/2025

Μετά από την κατάκτηση της 2ης θέσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SuperEnduro 2025 με τον Jonny Walker και την ακόμα εξελισσόμενη TF 250, η Triumph κάνει ποδαρικό και στις Enduro μοτοσυκλέτες παραγωγής, με τις TF 250-E και TF 450-E.

Οι δυο μαύρες-κίτρινες-λευκές TF-E εξελίχθηκαν με τη βοήθεια του 5 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro, Ivan Cervantes και του 4 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή Enduro Paul Edmondson, ενώ διαφέρουν από τον ανταγωνισμό κυρίως λόγω του αλουμινένιου πλαισίου, απέναντι στο σύνηθες ατσάλινο της κατηγορίας. Η Triumph υποστηρίζει πως το συγκεκριμένο πλαίσιο προσφέρει τόσο ακαμψία, όσο και τις πολυπόθητες υπολογισμένες ελαστικότητες που δεν θέλεις στο MX, χρειάζεσαι όμως στο Enduro.

Το design των μοτοσυκλετών δεν ξεφεύγει από τα πρότυπα της κατηγορίας, χωρίς να προσφέρει κάτι νέο, είναι όμως σύγχρονο και εύπεπτο, ενώ ο προβολέας είναι ιδιαίτερα ευμεγέθης.

Στον εξοπλισμό όμως οι δυο TF-E χτυπούν κορυφή, με τους Βρετανούς να τις εφοδιάζουν με ότι καλύτερο υπάρχει -ή δεν υπήρχε μέχρι τώρα- στην αγορά, με τους κατασκευαστές των συγκεκριμένων εξαρτημάτων να προέρχονται από όλο τον κόσμο.

Πριν όμως περάσουμε στον εξοπλισμό να δούμε ένα ακόμη σημείο που η Triumph ξεχωρίζει έναντι των υπολοίπων, και αυτό είναι η ανακοίνωση της ιπποδύναμης του TF 250-E, κάτι που δεν συνηθίζεται, με τους κατασκευαστές Enduro να μην ανακοινώνουν τις ιπποδυνάμεις των μοτοσυκλετών τους.

Οι Βρετανοί κάνουν έτσι τη διαφορά, ανακοινώνοντας 41,72 hp και 2,83 kgm ροπής για το TF 250-E, ενώ ανακοινώνουν και τις μέγιστες στροφές του κινητήρα που είναι 12.800. Παράλληλα, η Triumph κάνει λόγο για το ισχυρότερο τετράχρονο 250 της κατηγορίας, ένας ισχυρισμός που θα μπορούσε να ισχύει, αφού οι κατασκευαστές συνήθως δυναμομετρούν μοντέλα του ανταγωνισμού κατά την εξέλιξη της δικής τους πρότασης, όμως δεν μπορεί να αποδειχθεί εύκολα, λόγω ακριβώς του ότι επίσημα τα υπόλοιπα εργοστάσια δεν αναφέρονται στη δύναμη των μοτοσυκλετών τους. Όσον αφορά στην TF 450-E η Triumph κάνει λόγο για 57,8 hp και 5 κιλά ροπής, με το κόκκινο στις 9.500 rpm.

Σε σχέση με τα MX μοντέλα, οι κινητήρες των Enduro έχουν βαρύτερα βολάν για μεγαλύτερη αδράνεια, βελτιωμένη ροπή και μικρότερη πιθανότητα να σβήσουν σε τεχνικά κομμάτια.

Μια ακόμη διαφορά απέναντι στις Motocross μοτοσυκλέτες βρίσκεται στο κιβώτιο που διαθέτει 6 αντί 5 ταχύτητες, ενώ ο αγωνιστικός συμπλέκτης είναι της ιαπωνικής Exedy που παράγει OEM συμπλέκτες για δεκάδες εταιρείες ανά τον κόσμο, και επιτρέπει αλλαγές χωρίς τη χρήση της μανέτας, για ακόμα καλύτερους χρόνους στον αγώνα. Σημειώστε φυσικά πως μπορεί να αναφερόμαστε σε αγώνες, όμως οι δυο μοτοσυκλέτες θα μπορούν να κυκλοφορήσουν και στον δρόμο, έχοντας τον απαραίτητο εξοπλισμό και πληρώντας όλες τις προδιαγραφές.

Στον ψεκασμό τη δουλειά αναλαμβάνει η Dellorto με σώμα 44 mm, και πρόβλεψη για εκκινήσεις σε κρύες συνθήκες, ενώ το ρελαντί ρυθμίζεται από τον αναβάτη. Οι βαλβίδες τιτανίου ανήκουν στην απίθανη οικογενειακή εταιρεία Del West που ιδρύθηκε το 1973 κοντά στο Los Angeles, και κατασκευάζει τόσο εξαρτήματα ακριβείας για ελβετικά ρολόγια όσο και εξαρτήματα κινητήρων για τα μονοθέσια της F1!

Το σφυρήλατο αλουμινένιο πιστόνι της αυστριακής Konig που παρά τις 7 δεκαετίες αναγνωρισμένης εμπειρίας και καινοτομίας στον τομέα πέρασε οικονομικές περιπέτειες και υπέστη αναδιάρθρωση το 2024 (σας θυμίζει κάποια άλλη αυστριακή εταιρεία αυτό;), συνεχίζοντας ευτυχώς τη μακρόχρονη πορεία της στα πιστόνια.

Για τις επιπλέον ανάγκες που φέρνει η έξτρα απόδοση στην TF 450-E, ο πείρος του πιστονιού και τα κοκοράκια των βαλβίδων έχουν υποστεί κατεργασία DLC (Diamond like Carbon) για ακόμα μεγαλύτερη αντοχή και μειωμένες τριβές.

Το ψυγείο είναι υψηλών απαιτήσεων, διαθέτοντας και ανεμιστήρα, ενώ το φίλτρο είναι της Twin-air, με τη συντήρησή του να μην απαιτεί εργαλεία.

Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά των δυο μοτοσυκλετών, η Triumph συνεργάστηκε με την ιταλική Athena που ξεκίνησε από τις τσιμούχες, για να περάσει στους κυλίνδρους και κατόπιν να επεκταθεί το 2007 στην ηλεκτρονική διαχείριση κινητήρων με την αγορά της GET. Η εταιρεία έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή στις ECU με τη συνεργασία της με διάφορους κατασκευαστές MX - Enduro. Οι Βρετανοί δηλώνουν πως η συγκεκριμένη διαχείριση κινητήρα της Athena είναι μοναδική για τα μοντέλα της Triumph και περιλαμβάνει χάρτες οδήγησης και στρατηγικές για το Traction Control που σχεδιάστηκαν συνεργατικά και με το Hinckley.

Δύο είναι οι χάρτες, που αλλάζουν εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού και εν κινήσει, ένας πιο γλυκός και ένας πιο επιθετικός, για να βολέψουν για όλες τις συνθήκες. Επιπλέον μέσω του προαιρετικού Wi-Fi εξαρτήματος και του Triumph MX Tune Pro app οι αναβάτες μπορούν να προσθέσουν επιπλέον χάρτες στις μοτοσυκλέτες τους.

Τα καπάκια των κάρτερ είναι από μαγνήσιο, ενώ οι εξατμίσεις είναι από ανοξείδωτο ατσάλι, με το TF 250-E να διαθέτει και ενσωματωμένο θάλαμο αντήχησης Helmholtz στον σωλήνα εξαγωγής για καλύτερη απαγωγή καυσαερίων και για το κάτι παραπάνω στις επιδόσεις. Αντίστοιχα το TF 450-E διαθέτει θάλαμο αντήχησης που όμως βρίσκεται στο τελικό της εξάτμισης.

Οι μοτοσυκλέτες μοιράζονται το ίδιο ανεστραμμένο και πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι των 48 mm και το επίσης ρυθμιζόμενο μονό πίσω αμορτισέρ, αμφότερα της ΚΥΒ, με τις διαδρομές να έχουν μειωθεί κατά 10 mm σε σχέση με τα MX μοντέλα.

Στα ομοίως κοινά φρένα έχουμε δίσκους-μαργαρίτες της Galfer εμπρός-πίσω με διαστάσεις 260 και 220 mm αντίστοιχα, με δαγκάνες της Brembo.

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Michelin Enduro 2, οι αλουμινένιες ζάντες είναι οι D.I.D. 7000, σε ανωδιωμένο μαύρο χρώμα, ενώ τα ελαφριά κέντρα των τροχών από αλουμίνιο είναι σχεδιασμένα από την Triumph.

Στον εντυπωσιακό στάνταρ εξοπλισμό περιλαμβάνονται επίσης και εργονομικοί φωτιζόμενοι διακόπτες, με ανεξάρτητα κουμπιά για Launch Control, Quickshifter, Traction Control και Riding Mode -όλα τα παραπάνω συστήματα στον στάνταρ εξοπλισμό! Σημειώστε πως το shifter δουλεύει από τη 2α και πάνω, και μόνο στα ανεβάσματα.

Στα όργανα βρίσκουμε μια ψηφιακή οθόνη με τις απαραίτητες ενδείξεις όπως θερμοκρασία κινητήρα, χιλιομετρητές και ένδειξη σχέσης κιβωτίου. Το ρυθμιζόμενο τιμόνι είναι το Pro Taper ACF Carbon Core, ενώ τα γκριπ είναι της ODI.

Η σέλα έχει ύψος 955 mm και αντιολισθητικό κάλυμμα, ενώ το ρεζερβουάρ έχει χωρητικότητα 8,3 λίτρων. Το βάρος των δυο μοτοσυκλετών ανακοινώνεται στα 114,2 kg για το 250 και στα 116,7 kg για το 450.

Η Triumph έχει σχεδιάσει παράλληλα σε συνεργασία με την Alpinestars και τεχνικό ρουχισμό αναβατών για χρήση Enduro, ενώ διαθέτει και γκάμα aftermarket αξεσουάρ για αγωνιστική χρήση, όπως τελικό της Akrapovic, κιτ γραφικών, διαφορετικές σέλες, holeshot devices, προστασίες, κ.α.

Οι μοτοσυκλέτες αναμένεται να φτάσουν στους dealer παγκοσμίως την άνοιξη του 2025, από τον Απρίλιο και μετά, ενώ οι τιμές τους στη Βρετανία ανακοινώθηκαν και ξεκινούν από 9.795 λίρες για το 250 και από 10.395 για το 450, τιμές που στη συγκεκριμένη χώρα είναι αντίστοιχες ή και ελαφρώς φθηνότερες από του ανταγωνισμού. Στην Ελλάδα οι 2 Enduro μοτοσυκλέτες αναμένονται στα μέσα Μαίου, ενώ οι τιμές τους αναμένονται ιδιαίτερα ανταγωνιστικές.