Ducati Streetfighter V4/S 2020 – EICMA: Πραγματικό, μαχητικό δρόμου!

Η brutal γοητεία του V4
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

23/10/2019

Το Ducati Streetfighter V4, ανήκει στα μοντέλα του 2020 με την μεγαλύτερη προσμονή, μιας και στο Borgo Panigale είχαν φροντίσει από πολύ νωρίς να τροφοδοτήσουν το κοινό με στοιχεία για την επαναφορά του θρυλικού ονόματος στην γκάμα της. Πριν από λίγο –και αρκετές μέρες πριν την EICMA, όπως είχε αποφασίσει η Ducati- έγινε η επίσημη παρουσίαση όλης της γκάμας, με τις δύο εκδόσεις του Streetfighter V4 και "S", να μονοπωλούν όπως είναι φυσικό το ενδιαφέρον.

Ο σχεδιασμός του βασίστηκε εξ' ολοκλήρου στην ανάδειξη του V4 κινητήρα, με την Ducati να ανακοινώνει τους δύο απλούς άξονες πάνω στους οποίους κινήθηκε: Ο V4 χωρίς ίχνος κοστουμιού κι ένα φαρδύ και ψηλό τιμόνι. Τόσο απλά! Οι μινιμαλιστικοί LED προβολείς τονίζουν και με το παραπάνω την επιθετική σχεδίαση, ενώ δεν παρέλειψαν οι άνθρωποι της Ducati και την αναφορά στο βλέμμα του Joker –επίκαιρο…- που θυμίζουν τα δύο φωτιστικά σώματα. Η έγχρωμη TFT οθόνη έχει διάσταση 5'' και υψηλή ανάλυση, όπως στο Panigale V4, και προσφέρει δύο επιλογές προβολής των ενδείξεων, με ένα μικρό μασκάκι να κρύβει επιμελώς την καλωδίωσή της.

Ειδική αναφορά αξίζουν φυσικά τα αεροδυναμικά φτερά, μια απ' ευθείας σύνδεση με το project της Ducati στα MotoGP, που συνδυάζονται με τους αεραγωγούς πίσω από το ψυγείο, θυμίζοντας τους αντίστοιχους από τα μονοθέσια της F1. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα είναι μια… ευγενική προσφορά της Ducati Corse, μετά από μελέτη σε υπολογιστή με προσομοίωση CFD (Computational Fluid Dynamic). Αυτά τα φτερά που θυμίζουν διπλάνο (!) προσφέρουν 28kg κάθετης δύναμης στα 270km/h (20 κιλά εμπρός και 8 κιλά πίσω), ενώ συμβάλλουν και στην απαγωγή της θερμότητας με ένα ποσοστό που κυμαίνεται από 2-10%, ανάλογα με την ταχύτητα.

Η σέλα διαθέτει αφρώδες πάχους 60mm και απέχει 845mm από το έδαφος ενώ έχει αλλάξει –σε σχέση με το Panigale- και η θέση των μαρπιέ για να δημιουργήσει μια πιο άνετη θέση οδήγησης, χωρίς όμως να χάσει τον επιθετικό χαρακτήρα της. Διαφορετικό σχεδιασμό έχει και η ούρα, με το ατσάλινο υποπλαίσιο να στηρίζει τη σέλα, η οποία προσφέρει περισσότερη άνεση στον συνεπιβάτη, αλλά και μεγαλύτερο χώρο για να κινείται ο αναβάτης.

Δεν είναι τυχαία η αναφορά της Ducati στον Joker και το βλέμμα των... δίδυμων LED προβολέων

Ο κινητήρας είναι ο γνωστός V4 Desmosedici Stradale των 1.103cc, ο οποίος αποδίδει 208 ίππους στις 12.750 στροφές, ενώ η μέγιστη ροπή φτάνει τα 12,5kgm στις 11.500 αντίστοιχα. Η τελική μετάδοση είναι, φυσικά, κοντύτερη απ' ό,τι στο Panigale,ενώ όπως σημειώνει η Ducati για τις επιδόσεις, αυτές μπορούν να φτάσουν στα δυσθεώρητα ύψη των 220 ίππων και 13,2kgm με την αγωνιστική, ολόκληρη, εξάτμιση της Akrapovic από την λίστα των Ducati Performance εξαρτημάτων. Τα υπόλοιπα στοιχεία για τον κινητήρα που έχει εξελιχθεί μέσα από τους αγώνες MotoGP είναι ήδη γνωστά, όπως η αντίθετη περιστροφή του στροφάλου για μείωση του γυροσκοπικού φαινομένου με τα αντίβαρα να έχουν διαφορά 70°, ο λόγος συμπίεσης 14:1 και τα αλουμινένια έμβολα με τα τρία ελατήρια.

Σε ό,τι αφορά το πλαίσιο, το Streetfighter ακολουθεί την προηγούμενη προσέγγιση της Ducati στα MotoGP, με ένα μικρό χωροδικτύωμα που ενώνει το λαιμό με τις κεφαλές των πίσω κυλίνδρων και το πάνω μέρος του κάρτερ των μπροστινών κυλίνδρων, με τον κινητήρα δηλαδή να αποτελεί ενεργό μέρος του. Το βάρος του πλαισίου είναι μόλις τέσσερα κιλά, ενώ πάνω στα κάρτερ εδράζεται και το μονόμπρατσο ψαλίδι. Σύμφωνα με την Ducati, η συγκεκριμένη λύση προσφέρει απόλυτα ελεγχόμενη ακαμψία και ελαστικότητες, ενώ έτσι επιτυγχάνεται και η διατήρηση του μικρού πλάτους, ειδικά στην περιοχή της σέλας. Πάνω στον κινητήρα εδράζεται επίσης και το μοχλικό της πίσω ανάρτησης, ενώ το υποπλαίσιο (επίσης χωροδικτύωμα) είναι βιδωμένο πάνω στο πλαίσιο.

Οι αναρτήσεις προέρχονται από την Showa (με ένα ανεστραμμένο Big Piston Fork πιρούνι 43mm που είναι πλήρως ρυθμιζόμενο) και την Sachs (το επίσης πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ), ενώ διαθέτει και σταμπιλιζατέρ της Sachs, με τις ακτινικές δαγκάνες Stylema της Brembo να συμπληρώνουν το σπορ πακέτο. Η έκδοση "S" έχει τις ημι-ενεργητικές αναρτήσεις της Öhlins Smart EC 2.0, με το πιρούνι NIX-30 και το TTX36 αμορτισέρ πίσω, ενώ της ίδιας εταιρείας είναι και το σταμπιλιζατέρ.

Οι τροχοί στην στάνταρ έκδοση είναι αλουμινένιοι χυτοί με πέντε μπράτσα, ενώ στην έκδοση "S" είναι σφυρήλατοι αλουμινένιοι της Marchesini με τρία μπράτσα. Και οι δύο εκδόσεις έχουν ως ελαστικά πρώτης τοποθέτησης τα Pirelli Diablo Corsa II, με διαστάσεις 120/70 ZR17 μπροστά και 200/60 ZR17 πίσω.

Το ρεζερβουάρ των 16 λίτρων, όπως και στο Panigale, εκτείνεται κάτω από τη σέλα, με διαφορετικό ελαφρώς σχεδιασμό σε εκείνο το σημείο προκειμένου να ταιριάξει η σέλα με το περισσότερο αφρώδες. Μπροστά, εκεί που δεν υπάρχει καύσιμο, χρησιμοποιήθηκε ο χώρος για να φιλοξενηθούν όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα και η μπαταρία.

Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός συμπεριλαμβάνει, όπως είναι αναμενόμενο, όλη την αφρόκρεμα του είδους χάρη στην IMU των έξι αξόνων, όπως το cornering ABS EVO (ίδιο με του Panigale V4) τριών επιπέδων, το traction control (DTC EVO2) οκτώ σταδίων που είναι αυτό που χρησιμοποιεί η Ducati στα MotoGP και τα Superbikes με επέμβαση στην ανάφλεξη και την τροφοδοσία, το slide control (DSC) που συνεργάζεται με το DTC και ελέγχει το ποσοστό της πλαγιολίσθησης σε δύο επίπεδα, το wheelie control (DWC EVO) που περιορίζει την ανύψωση του μπροστινού τροχού και το power launch (DPL) που βοηθά στις γρήγορες εκκινήσεις και ρυθμίζεται σε τρία επίπεδα. Για την προστασία του συμπλέκτη, το σύστημα επιτρέπει συγκεκριμένο αριθμό γρήγορων εκκινήσεων, ενώ απενεργοποιείται αυτόματα όταν κουμπώσει η τρίτη σχέση στο κιβώτιο ή όταν φτάσει στη μέγιστη ταχύτητα της εκκίνησης. Επιπλέον, το Streetfighter διαθέτει quickshifter up/down (DQS EVO2) που λαμβάνει υπόψη του και την κλίση της μοτοσυκλέτας για τις αλλαγές, αλλά και σύστημα ελέγχου φρένου του κινητήρα (EBC EVO) τριών επιπέδων, το οποίο είναι ενσωματωμένο στα διαφορετικά riding modes της μοτοσυκλέτας (Race, Sport, Street). Τα δύο πρώτα modes έχουν διαφορετική απόκριση αλλά την ίδια μέγιστη απόδοση στα 208 άλογα, ενώ το Street mode έχει μέγιστη απόδοση στους 155 ίππους και ακόμη πιο γραμμική απόκριση.

Με το Streetfighter V4, η Ducati θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τα σκήπτρα της κατηγορίας και ήδη από τώρα οραματιζόμαστε το επερχόμενο συγκριτικό των super naked…

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό στο Gallery

Ετικέτες

Triumph Trident 800 2026: Η μεγάλη αδερφή της 660 με 113,5 ίππους [Video+Gallery]

Με προγράμματα οδήγησης, Cornering Traction Control/ABS, συνδεσιμότητα κ.α.
Triumph
Από τον

Παύλο Καρατζά

29/10/2025

Η Triumph παρουσίασε τη νέα Trident 800, τη νέα naked μεσαίου κυβισμού με βάρος κάτω από 200 κιλά και ισχύ στους 113,5 ίππους που γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ της Trident 660 και της σπορ Street Triple 765.

Με την Trident 800 η Triumph εκμεταλλεύεται τον νέο τρικύλινδρο 800άρη κινητήρα της και επιχειρεί να κάνει αυτό που έκανε, με επιτυχία, με το Tiger 800 κάνοντας όλες τις απαραίτητες αλλαγές στο πλαίσιο και τα περιφερειακά του 660 για να δημιουργήσει ένα πακέτο εξίσου καλό και ισορροπημένο στον δρόμο αλλά με περισσότερη ισχύ.

Στην καρδιά της Trident 800 βρίσκεται ο νέος τρικύλινδρος κινητήρας 798 κ.εκ. της Triumph, που αποδίδει 113,5 hp στις 10.750 σ.α.λ. και 8,56 kg.m ροπής στις 8.500 σ.α.λ.

Ο κινητήρας είναι ο ίδιος που φέρει και η Tiger Sport 800 και σας έχουμε παρουσιάσει στο τεύχος 699 του MOTO και διακρίνεται για την εξαιρετική λειτουργία του και τον μοναδικό του ήχο. Ο στροφαλοφόρος άξονας και οι μπιέλες είναι σφυρήλατες και τα έμβολα υψηλής συμπίεσης, σχεδιασμένα για να μεγιστοποιούν την απόδοση και την αντοχή.

Το πλαίσιο είναι ατσάλινο και συνδυάζεται με ένα ανεστραμμένο ρυθμιζόμενο πιρούνι 41 χιλιοστών της Showa με διαδρομή 120 mm μπροστά και με ένα ρυθμιζόμενο monoshock αμορτισέρ της Showa με διαδρομή 130 mm πίσω. Πιρούνι και αμορτισέρ ρυθμίζονται ως προς την προφόρτιση των ελατηρίων τους και την απόσβεση επαναφοράς και εκτός από τον σαφώς ισχυρότερο κινητήρα, αυτή είναι η πρώτη μεγάλη διαφορά έναντι της μικρότερης Trident 660 που έχει αναρτήσεις χωρίς ρυθμίσεις, εκτός από την προφόρτιση ελατηρίου του αμορτισέρ της.

Όσον αφορά το σύστημα πέδησης, μπροστά βρίσκουμε τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες με δίσκους 310 mm και πίσω μονοπίστονη δαγκάνα με δίσκο 220 mm και αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη διαφορά με τη μικρότερη αδερφή που φέρει συμβατικής τοποθέτησης δαγκάνες με δύο έμβολα έκαστη.

Οι δύο μοτοσυκλέτες είναι πολύ κοντά αναφορικά στις διαστάσεις και τα γεωμετρικά τους χαρακτηριστικά, αν και η Triumph εργάστηκε επάνω στο πλαίσιο σχεδόν από την αρχή και δεν "πέταξε" απλά τον μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρα σε εκείνο της 660. Το τιμόνι είναι φαρδύτερο και ανεβάζει το πλάτος από τα 815 στα 795 χλστ., ενώ "απειροελάχιστες" είναι οι διαφορές στα υπόλοιπα με το μεταξόνιο να βρίσκεται στα 1.402 χλστ. (1.401 στην 660), την κάστερ στις 24,5 μοίρες (24,6) και το ίχνος στα 108 χλστ. (107 χλστ.). Τέλος, η σέλα παραμένει χαμηλά στα 810 χλστ. μόλις 5 χλστ. ψηλότερη από εκείνη της Trident 660.

H Triumph υποστηρίζει πως η νέα Trident 800 ζυγίζει 198 κιλά γεμάτη, με την χωρητικότητα του ρεζερβουάρ να βρίσκεται στα 14 λίτρα, 8 κιλά περισσότερα από την 660.

Η τρικύλινδρη naked είναι πολύ καλά εξοπλισμένη  αφού διαθέτει 3 διαφορετικά riding modes, Optimised Cornering ABS, Optimised Cornering Traction Control, συνδεσιμότητα Bluetooth My Triumph, cruise control, οθόνη TFT 3,5 ιντσών, φώτα  LED και quickshifter διπλής κατεύθυνσης.

Τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι της Michelin και η μοτοσυκλέτα θα είναι διαθέσιμη σε τρεις χρωματισμούς: Ash Grey με λεπτομέρειες Diablo Red, Carnival Red με πινελιές Graphite και Jet Black.

Η Trident 800 είναι διαθέσιμη για παραγγελία και θα φτάσει στα καταστήματα τον Μάρτιο του 2026.