Kawasaki με hub steering!

Ήταν το λογικό επόμενο…
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/2/2020

Όταν ανακοινώθηκε ότι η Kawasaki εξαγόρασε το 49% των μετοχών της Bimota τον περασμένο Νοέμβριο, δημιουργήθηκε σε πολλούς η απορία για ποιο λόγο η Kawasaki να ενδιαφερθεί για μία εταιρεία που στα 47 χρόνια της πορείας της έχει κατασκευάσει λιγότερες μοτοσυκλέτες από όσες φτιάχνει η Kawasaki μέσα σε μια εβδομάδα; Η πρώτη απάντηση ήρθε σχεδόν άμεσα με την παρουσίαση του TesiH2 και το παζλ ολοκληρώνεται με τις πατέντες που κατέθεσε πρόσφατα το εργοστάσιο του Akashi, για μια μοτοσυκλέτα με hub steering.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα project-πλατφόρμα που μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλές μοτοσυκλέτες που θα μοιράζονται τις αναρτήσεις και τα εξαρτήματα του συστήματος διεύθυνσης. Φυσικά η Bimota είναι από τους πρωτεργάτες τέτοιων συστημάτων, με το Tesi που έκανε το ντεμπούτο του στις αρχές της δεκαετίας του '90, αλλά η εξέλιξή του είχε ξεκινήσει από το 1982. Είναι το πιο γνωστό και αντιπροσωπευτικό δείγμα μοτοσυκλέτας με hub steering, παρά το ότι παράχθηκε σε λίγα νούμερα και το κόστος αγοράς της ήταν υπέρογκο.

Οι πατέντες της Kawasaki κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν αποτελούν μια απόλυτη αντιγραφή του Tesi. Αντιθέτως, έχει έναν αρκετά διαφορετικό σχεδιασμό, με το μπροστινό ψαλίδι που συνδέεται με το πλαίσιο μέσω μοχλικών. Το κάθετο στέλεχος έχει αναλάβει το ρόλο της διεύθυνσης, το οποίο συνδέεται με ράβδους και ένα μοχλικό που επιτρέπει την κίνηση της ανάρτησης. Αυτή την έχει αναλάβει ένα αμορτισέρ που είναι τοποθετημένο στον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας, πίσω από το λαιμό, με μια ράβδο από το μπροστινό ψαλίδι να ελέγχει την κίνησή του.

Τα πλεονεκτήματα –στην θεωρία- ενός τέτοιου συστήματος είναι αρκετά, ειδικά σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά και το κράτημα. Οι δυνάμεις που ασκούνται κατά το φρενάρισμα, μεταφέρονται από το μπροστινό ψαλίδι στο πλαίσιο σε ευθεία γραμμή, αντί να συμβαίνει αυτό μέσω ενός συμβατικού πιρουνιού και του λαιμού. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται ένα υπερβολικά άκαμπτο πλαίσιο για να αντισταθμίσει τον μοχλό που δημιουργεί το πιρούνι κατά την διάρκεια των φρένων, ενώ η μπροστινή ανάρτηση δεν συμπιέζεται ότνα περνάει πάνω από ανωμαλίες του δρόμου. Κατ' επέκταση, η μοτοσυκλέτα έχει πολύ πιο εύκολο καθήκον σε έναν συνδυασμό, για παράδειγμα, φρένων πάνω από σαμαράκια, με πολύ περισσότερη πρόσφυση για το μπροστινό ελαστικό. Παρά, όμως των παραπάνω γνωστών πλεονεκτημάτων, το hub steering δεν ευδοκίμησε ιδιαίτερα στην μοτοσυκλέτα, είτε λόγω του υπερβολικού κόσοτυς, είτε λόγω της περίεργης αίσθησης που μεταφέρει το μπροστινό, όπως στην περίπτωση του Yamaha GTS1000.

Το κόστος είναι το μεγάλοι στοίχημα για την Kawasaki, κάτι που μπορούμε να το διαπιστώσουμε και από τα σχέδια στις πατέντες, από την στιγμή που η απόσβεση ενός τέτοιου συστήματος μπορεί να γίνει όχι από μία, αλλά από μια ολόκληρη γκάμα μοτοσυκλετών.

Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι το κάτω μέρος της μοτοσυκλέτας –ο κινητήρας, το πλαίσιο που τον περιβάλει και τα δύο ψαλίδια- θα μπορούν να τοποθετηθούν σε πολλά μοντέλα. Με μικρές αλλαγές στα εξαρτήματα στήριξης της σέλας και του τιμονιού μπορούν να προκύψουν εντελώς διαφορετικές θέσεις οδήγησης, ενώ όπως αναφέρεται στα έγγραφα των πατεντών, "το κόστος που απαιτείται για τον σχεδιασμό και την παραγωγή μπορεί να συμπιεστεί".

Παρά την διαφορετικότητα του σχεδιασμού σε σχέση με το Tesi, υπάρχουν ενδείξεις μέσα στα έγγραφα που μαρτυρούν ότι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη σύγκλιση στο τελικό αποτέλεσμα, με την αντικατάσταση των παράλληλων μοχλικών που συνδέουν το ψαλίδι με το πλαίσιο από ένα συμβατικό μοχλισμό: "το ζεύγος των υποστηρικτικών μοχλικών 14, 15 δεν είναι βασικό στοιχείο και μπορεί να παραληφθεί".

Το σύστημα διεύθυνσης που φαίνεται στις πατέντες της Kawasaki είναι πιο απλό από το αντίστοιχο της Tesi, που ενδεχομένως να μεταφράζεται και σε πιο ακριβή αίσθηση που θα παίρνει ο αναβάτης από το μπροστινό. Κάθε σύνδεση και άρθρωση προφανώς και ενέχει την πιθανότητα για ανοχές και χαλάρωσης των συνδέσμων, γι' αυτό και το σχέδιο της Kawasaki προβλέπει μόνο δύο τέτοιες αρθρώσεις στα μοχλικά ανάμεσα στο τιμόνι και τον μπροστινό τροχό. Σε αντίθεση το σύστημα της Tesi έχει μια πολύ πιο πολύπλοκη διάταξη που αυξάνει το ρίσκο.

Η Kawasaki λέει επίσης ότι δεν είναι απόλυτα περιορισμένη στο σύστημα που φαίνεται στο σχέδιο, υπονοώντας ότι θα μπορούσε να επιλέξει κάποιο άλλο σχεδιασμό με υδραυλικό ή και ηλεκτρικό μοχλικό, αντί για τον απευθείας μοχλισμό μεταξύ του τιμονιού και του τροχού. Το μέλλον βρίσκεται κοντά!

Η Triumph ανακοινώνει 29 νέα μοντέλα για το 2026! Περιλαμβάνει και τα TF που έχουμε ήδη δει!

Απομένουν 22 νέα μοντέλα, εικάζουμε πολλές νέες εκδόσεις ανάμεσά τους!
Η Triumph ανακοινώνει 29 νέα μοντέλα για το 2026! Περιλαμβάνει και τα TF που έχουμε ήδη δει!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/10/2025

Σε μία ανακοίνωση για να προκαλέσει προχώρησε η Triumph, όσο έχουμε αρχίσει να μετράμε αντίστροφα μέχρι την EICMA, εκεί όπου τα περισσότερα νέα μοντέλα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό της μοτοσυκλέτας.

29 νέα μοντέλα θα έχει στην γκάμα της για το 2026, τα οποία ΔΕΝ θα παρουσιαστούν όλα μαζί, αλλά θα υπάρχει μία σειρά από παρουσιάσεις και προωθητικά video που θα διαρκέσει έως και την Άνοιξη του επόμενου έτους.

Από τα 29 μπορεί κανείς να αφαιρέσει τα επτά που έχουν ήδη ανακοινωθεί με τα ηλεκτρικά TXP, τα νέα TF 450-Χ και cross-country, ενώ από τα 22 που απομένουν τα περισσότερα θα αφορούν νέες εκδόσεις σε υπάρχοντα μοντέλα. Δεν είναι γνωστό αυτή την στιγμή με ακρίβεια, πόσα θα είναι τα πραγματικά νέα μοντέλα στην γκάμα της.

Ας μην ξεχνάμε πως η Triumph πρωτοστατεί στις πολλές εκδόσεις ενός ίδιου μοντέλου, μία πρακτική που την κάνει χρόνια με στόχο να προσφέρει πολλές επιλογές, ιδιαίτερα στις On-Off μοτοσυκλέτες που η απόσταση της σέλας από το έδαφος και η διαδρομή των αναρτήσεων μπορεί να είναι ο λόγος επιλογής ανάμεσα σε ανταγωνιστικά μοντέλα, διαφορετικών κατασκευαστών.

Σε κάθε περίπτωση η Triumph φαίνεται πως ακολουθεί ένα πλάνο που πρώτη δοκίμασε η Ducati, να μην δείχνει δηλαδή όλα τα μοντέλα μαζεμένα, ακόμη και στην EICMA να μην τα έχει όλα μαζί. Αντιθέτως να ανακοινώνει το πρόγραμμα παρουσιάσεων και τον συνολικό αριθμό τους.

Απώτερος στόχος πίσω από αυτό, είναι να βρίσκεται στην επικαιρότητα για μεγαλύτερο διάστημα και το κάθε μοντέλο να αποκτά τον χρόνο που του αναλογεί χωρίς να επισκιάζεται από τα υπόλοιπα. Δεν είναι σίγουρο πως αυτή η πρακτική έχει καλύτερα αποτελέσματα από την κλασσική μέθοδο της πρώτης εμφάνισης στις δύο βασικές εκθέσεις της Ευρώπης για την μοτοσυκλέτα, την EICMA, την μεγαλύτερη του κόσμου από πλευράς σπουδαιότητας και την δεύτερη και μικρότερη σε μέγεθος Intermot που πλέον θα διοργανώνεται σε ετήσια βάση. Παρότι βάσιμοι οι ισχυρισμοί για άπλωμα των παρουσιάσεων μέσα στην χρονιά, μένει να αξιολογηθεί στην πράξη, αν αυτή η μέθοδος της σταδιακής αποκάλυψης σε μεγάλο βάθος χρόνου είναι προτιμότερη.

Το άλλο βασικό πρόβλημα που λύνεται έτσι, είναι πως ακόμη και τώρα, χρόνια μετά την πανδημία, δεν έχει εξομαλυνθεί η σειρά παραγωγής και υπάρχουν μοντέλα που έρχονται στο τέλος της σεζόν, μιας και με εξαίρεση τις 4 χώρες της Μεσογείου, οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης έχουν πιο συγκεκριμένη σεζόν από εμάς εδώ.

Στις 21 Οκτωβρίου θα ξεκινήσει η πρώτη καμπάνια με τίτλο:

«True Originals Never Settle»

Στις 28 Οκτωβρίου θα ακολουθήσει η δεύτερη με τίτλο «Made to Upstage» με τον πρώτο τίτλο να αφήνει υπόνοια για το τι να περιμένουμε, όχι όμως κάτι ξεκάθαρο στο οποίο μπορεί να στηριχθεί κανείς για ασφαλή, ανακοινώσιμα συμπεράσματα.

Η Triumph φαίνεται πως τρέχει με γοργά βήματα την τελευταία τριετία, όταν και ανακοίνωσε το πλάνο για την ανάπτυξη της Off-Road γκάμα της με την επική δήλωση πως σε τρία χρόνια θα παλεύει για το βάθρο. Αντίστοιχες δηλώσεις στο παρελθόν, όπως της KTM στο πρόσφατο παρελθόν για κυριαρχία στα MotoGP μέσα σε μία τριετία, ή παλαιότερα της Honda την δεκαετία του ΄80 για την εξεύρεση τετράχρονης λύσης μέσα σε τρία χρόνια, έναντι στην επέλαση των δίχρονων, έχουν αποτύχει.

Η Triumph το πέτυχε όμως, είναι στους αγώνες με ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα στο ακριβές χρονοδιάγραμμα που είχε ανακοινώσει! Επιπρόσθετα οι εξελίξεις έρχονται καταιγιστικές ως προς την ανάπτυξη της γκάμας σε κατηγορίες που δεν είχε μπει στο παρελθόν ή στις μικρές κυβισμού που καταφέρνει να παλέψει με τον σκληρότερο ανταγωνισμό που έχει δει η κατηγορία τα τελευταία είκοσι χρόνια!

Στο οικονομικό έτος Ιούλιος 2024 – Ιούνιος 2025 η Triumph σημείωσε πωλήσεις 141.683 μοτοσυκλετών μέσα από ένα δίκτυο 950 αντιπροσώπων σε 68 χώρες. Ο αριθμός αυτός είναι αυξημένος κατά 136% από το 2019, από την αγορά προ-κρίσης δηλαδή και φανερώνει αυτό που λέγαμε στις δύο προηγούμενες παραγράφους.

Ο Paul Stroud, Διευθυντής Πωλήσεων της Triumph Motorcyles, δήλωσε σχετικά:
«Η ορμή που έχουμε αναπτύξει τα τελευταία χρόνια είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Οι αριθμοί πωλήσεων, η επέκταση της γκάμας σε νέες κατηγορίες και ο μεγάλος αριθμός επερχόμενων μοντέλων αντικατοπτρίζουν την ήρεμη αλλά βαθιά αισιοδοξία που τρέφουμε για το μέλλον. Παρότι η αγορά εξακολουθεί να είναι απαιτητική για πολλούς, η κατεύθυνση της Triumph παραμένει ξεκάθαρη: Είμαστε αφοσιωμένοι στην δημιουργία μίας γκάμας μοτοσυκλετών που θα εμπνέουν ενθουσιασμό, θα ξεχωρίζουν για την καινοτομία τους και την υψηλή ποιότητα τους, απευθυνόμενες στους πελάτες μας σε όλο τον κόσμο»