Νέα Honda CRF 2020!

Στο επίκεντρο το CRF250R!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

8/5/2019

H Honda έδωσε χθες στην δημοσιότητα όλη την γκάμα των CRF για το 2020, με το CRF250R να κατέχει την μερίδα του λέοντος των αλλαγών.
CRF250R / RX
Μετά την σαρωτική αναβάθμιση του CRF450R πέρσι, ήρθε φέτος η σειρά του μικρότερου motocross της Honda να λάβει τις αντίστοιχες αναβαθμίσεις σε πλαίσιο και κινητήρα. Πιο συγκεκριμένα, ο μονοκύλινδρος παράγει πλέον αυξημένη ροπή κατά 8%, ενώ η αύξηση στην ιπποδύναμη είναι της τάξης του 4%. Μάλιστα, οι άνθρωποι της Honda ισχυρίζονται πως αυτό το κατάφεραν βελτιώνοντας και την καμπύλη της ροπής στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, χάρη στην επανασχεδιασμένη κεφαλή και το έμβολο, αλλά και στην βελτιστοποίηση των αυλών εισαγωγής και εξαγωγής, ούτως ώστε να εκμεταλλευθούν στο έπακρο το νέο προφίλ που διαθέτουν οι εκκεντροφόροι. Επίσης, στις αλλαγές του κινητήρα συμπεριλαμβάνονται τα νέα γρανάζια της δευτέρας (με διαφορετική σχέση), με στόχο να συνδυαστεί καλύτερα με τα νέα χαρακτηριστικά της απόδοσης, ενώ τα γρανάζια της τρίτης και της τετάρτης διαθέτουν αντιτριβική επίστρωση για ομαλότερες αλλαγές. Από τις πιο σημαντικές όμως αλλαγές του μοτέρ, είναι ο επαναπρογραμματισμός στους χάρτες της απόδοσης, στα πρότυπα του μεγαλύτερου CRF450R, οι οποίοι είναι διαφορετικοί για κάθε σχέση του κιβωτίου.

Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές του πλαισίου, έγινε μια σημαντική μείωση βάρους, τόσο στο πλαίσιο όσο και στο ψαλίδι, ενώ παράλληλα στο ψαλίδι κατάφεραν να ενισχύσουν την ακαμψία του. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Honda, το CRF250R έχει αποκτήσει πλέον μια πιο σταθερή συμπεριφορά με μεγαλύτερη ακρίβεια στους χειρισμούς. Αλλαγές όμως έγιναν και στο σετάρισμα των αναρτήσεων, κυρίως σε ότι αφορά τις αποσβέσεις στις χαμηλές ταχύτητες. Τα τακάκια του πίσω δισκόφρενου είναι επίσης διαφορετικά, με στόχο την αύξηση της διάρκειας ζωής και την δύναμης, καθιστώντας πλέον περιττό το προστατευτικό για τον πίσω δίσκο, ενώ φυσικά νέα είναι και τα γραφικά. Ακριβώς οι ίδιες αλλαγές ισχύουν και για το CRF250RX –την cross country/enduro έκδοση του μικρού μονοκύλινδρου.

CRF450R/RX
Έχοντες δεχθεί ριζικές βελτιώσεις την περσινή χρονιά, όπως αναφέραμε και παραπάνω, τα CRF450R/RX προχωρούν φέτος ένα βήμα ακόμη την εξέλιξή τους με την προσθήκη του HSTC (Honda Selectable Torque Control, όπως ονομάζει η Honda το traction control της), που θα συνεργάζεται με το βελτιωμένο HRC launch control (για τις εκκινήσεις) και τις επιλογές της ECU για την χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Το HTSC θα ρυθμίζεται σε τρία modes και με δυνατότητα απενεργοποίησης, ενώ δεν διαθέτει αισθητήρες στους τροχούς, αλλά όπως συμβαίνει και στο αντίστοιχο σύστημα της ΚΤΜ, η ηλεκτρονική θα ρυθμίζει ανάλογα τον χρονισμό της ανάφλεξης όταν διαπιστώνει απότομες μεταβολές στον ρυθμό περιστροφής του κινητήρα. Μάλιστα, όταν σβήνει ο κινητήρας κρατάει στην μνήμη του την τελευταία επιλογή του αναβάτη και επιστρέφει σ' αυτή όταν ξαναλειτουργήσει η μοτοσυκλέτα.
Όπως στα 250 έτσι και τα 450 διαθέτουν καινούργια πίσω τακάκια και την αντίστοιχη ανανέωση στα γραφικά.

CRF450L – CRF250L - CRF250 Rally
Οι τρεις… street legal μοτοσυκλέτες της Honda ανανεώθηκαν μόνο εμφανισιακά σε ό,τι αφορά τα γραφικά τους, καθώς το CRF450L απέκτησε τα γραφικά των CRF250/450R, ενώ τα CRF250L και CRF250 Rally διαθέτουν τώρα και μια νέα, "stealth" έκδοση με μαύρο χρώμα.

https://bit.ly/MOTO_669

Νέα Μοντέλα

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.