Νέο Ducati Monster 821

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/6/2014

Μετά από την πρώτη εμφάνιση των Monster 1200 / S, στην EICMA του Μιλάνου, είχε αναπτυχθεί έντονα η φημολογία σχετικά με την επερχόμενη έκδοση ενός μικρότερου Τέρατος, με τις εικασίες μάλιστα τότε να κάνουν λόγο για το νέο Monster 800.
Πριν από λίγες μέρες όμως, η Ducati έβαλε ένα τέλος στα σενάρια παρουσιάζοντας το Monster 821. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη προσθήκη της τρίτης γενιάς των Monster, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο της εισαγωγής στην "τερατοοικογένεια" με ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει το εργοστάσιο του Borgo Panigale.
Ο υγρόψυκτος, V-2 κινητήρας 821 Testastretta 11° έχει ήδη μια επιτυχημένη πορεία στη νέα γενιά των Hypermotard και Hyperstrada, γι' αυτό και θεωρήθηκε μονόδρομος για το νέο Monster. Οι διαστάσεις του διατηρήθηκαν ακριβώς ίδιες (88,0mm x 67.5mm), αλλά η απόδοσή του είναι αυξημένη κατά 2 ίππους (112hp από 110hp) σε σχέση με το Hypermotard, προφανώς λόγω της πιο αποδοτικής εξάτμισης που διαθέτει, ενώ η ροπή παρέμεινε ίδια στα 9,1 χιλιογραμμόμετρα.
Το πλαίσιο, είναι ακριβώς το ίδιο με του Monster 1200, ένα μικροσκοπικό, ατσάλινο χωροδικτύωμα που συνδέει το μπροστινό σύστημα με τις κεφαλές του κινητήρα, στα πρότυπα που είχε κατασκευαστεί και το ανθρακονημάτινο πλαίσιο του πρώτου Desmosedici αλλά και του Panigale. Η μεγάλη διαφορά όμως με τον "μεγάλο αδερφό" είναι ότι το 821 δεν διαθέτει το αλουμινένιο μονόμπρατσο ψαλίδι, αλλά ένα συμβατικό αλουμινένιο, όντας το πρώτο Monster χωρίς μονόμπρατσο στην μετά-796 εποχή.

Το βάρος του ανακοινώθηκε στα 179,5 κιλά (άδειο) –δηλαδή μόλις 2,5 κιλά ελαφρύτερο από το 1200- ενώ όλος ο υπόλοιπος σχεδιασμός έχει μεταφερθεί αυτούσιος στο 821, ακολουθώντας τις αρχές του μινιμαλιστικού εντυπωσιασμού, τον οποίο η Ducati έχει αναγάγει σε επιστήμη. Η σέλα του είναι ρυθμιζόμενη καθ' ύψος, τα φρένα του προέρχονται από την Brembo με δίσκους 320mm και ακτινικές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων, ενώ διαθέτει και το DSP (Ducati Safety Pack), το οποίο περιλαμβάνει ρυθμιζόμενο ABS τριών επιπέδων, τρεις διαφορετικούς χάρτες για την απόδοση και traction control που ρυθμίζεται σε οκτώ θέσεις παρεμβατικότητας.
Το Monster 821 θα προσφέρεται σε δύο εκδόσεις: στην Dark, όπου το πλαίσιο, το ρεζερβουάρ και οι τροχοί θα είναι βαμμένα μαύρα ματ, και στην έκδοση με τις δύο χρωματικές επιλογές (κόκκινο με κόκκινο πλαίσιο και μαύρες ζάντες, ή λευκό με κόκκινο πλαίσιο και ματ κόκκινους τροχούς) όπου θα προσφέρεται και το κάλυμμα της σέλας του συνεπιβάτη στο αντίστοιχο χρώμα. Η μοτοσυκλέτα θα είναι διαθέσιμη στην Ελλάδα μέσα στον Αύγουστο και η τιμή της (με μικρή απόκλιση της τάξης των 100 ευρώ) θα είναι στα 11.350 ευρώ για την έκδοση Dark και 11.750 ευρώ για τις άλλες δύο.

Η ιστορική γραμμή των "μεσαίων" Monster

Monster 750 – 1996
Τέσσερα χρόνια μετά τον γενάρχη, το Monster 900, η Ducati κατασκεύασε το 750 με στόχο να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο 600 και το 900. Ο κινητήρας του –όπως και οι αναρτήσεις- ήταν ίδια με του 750SS, ενώ το πλαίσιο είχε ως βάση του το αντίστοιχο του 888. Αρχικά παρουσιάστηκε με ένα δίσκο μπροστά και τροφοδοσία από καρμπυρατέρ, ενώ στη συνέχεια αναβαθμίστηκε με δύο δισκόφρενα και ψεκασμό. Ο σκοπός του ήταν να προσφέρει επιδόσεις που πλησίαζαν του 900, αλλά με την ευκολία και την ευελιξία του μικρότερου 600, ειδικά για τις εντός πόλης διαδρομές.

Monster 800 – 2003
Για πολλούς, το Monster 800 ήταν το πιο ισορροπημένο της οικογένειας, όταν παρουσιάστηκε το 2003, σε ότι αφορά τις επιδόσεις και την συμπεριφορά, χάρη στον πιο γραμμικό και πιο.. ήσυχο κινητήρα του. Παρά τα μόλις 73 άλογά του, η δύναμη ήταν σωστά κατανεμημένη και το γρανάζωμα αντίστοιχα κλιμακούμενο, προσφέροντα επιτάχυνση και τράβηγμα σε όλο το φάσμα των στροφών. Με φρένα από την χρυσή σειρά της Brembo και ανεστραμμένο πιρούνι 43mm, το Monster 800 ανέβασε σημαντικά το ποιοτικό επίπεδο της μεσαίας κατηγορίας των γυμνών της Ducati

Monster 796 – 2010
Πιστό στις αρχές... "γεφύρωσης του χάσματος", ανάμεσα στο βενιαμίν (696) και το απόλυτο (1100EVO) της οικογένειας των Monster, το 796 φτιάχτηκε για να συνδυάσει την φιλικότητα του μικρότερου κυβισμού με τον σπορ χαρακτήρα του 1100, ενώ ταυτόχρονα ήταν κι αυτό που "έκλεισε την πόρτα" για τους αερόψυκτους κινητήρες στα μεσαία Monster. Η μεγάλη του καινοτομία όμως, είναι το υβριδικό πλαίσιο το οποίο συνδυάζει το παραδοσιακό ατσάλινο χωροδικτύωμα με αλουμινένια χυτά κομμάτια

https://bit.ly/MOTO_672

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

3/11/2025

H Suzuki πιστεύει ότι η ηλεκτροκίνηση έχει νόημα στα μικρά δίκυκλα για το αστικό τοπίο και ρίχνει στη μάχη ένα όνομα με μεγάλη ιστορία, αναβιώνοντας το RV125 VanVan -που είχε ήδη δεχτεί μια ενδιάμεση βενζινοκίνητη αναβίωση το 2003 κυκλοφορώντας τόσο στα 125 όσο και στα 200 ονομαστικά κυβικά.

Έχουν περάσει 54 χρόνια από την παρουσίαση του πρώτου VanVan που έκανε την εμφάνισή του το 1971 με την ιαπωνική εταιρεία να ακολουθεί τότε τις τάσεις εκείνης της εποχής με το δικό της μοτοσυκλετάκι "ελεύθερου χρόνου" απέναντι στο Monkey της Honda.

Το VanVan 90 ξεχώρισε αμέσως για τα "μπαλονάτα" ελαστικά του που είχαν πλάτος 170 χλστ. σε ζάντα 10 ιντσών και στα δύο άκρα και του έδιναν τη δυνατότητα να κινείται με μεγαλύτερη ευκολία σε αμμώδες έδαφος και λάσπη, ενώ για να προσαρμόζεται στο εκάστοτε τερέν είχε στο πλαίσιό του και τρόμπα αέρα, ώστε τα ελαστικά να έχουν πάντα τις κατάλληλες πιέσεις.

Ένα χρόνο μετά, το 1972, ακολούθησαν οι εκδόσεις των 50 και 125 κ.εκ., επίσης με δίχρονους κινητήρες, ενώ την επόμενη χρονιά έκανε την εμφάνισή του και το VanVan 75, το οποίο βασιζόταν στο 50άρι.

Το 2002 παρουσιάστηκε το VanVan 200, σε νέα, τετράχρονη και αερόψυκτη βάση, ενώ το 2023 βγήκε και η νέα τετράχρονη εκδοχή των 125 κυβικών. Το 2007, το VanVan δέχθηκε σύστημα ψεκασμού καυσίμου, ενώ η μοτοσυκλέτα παρέμεινε στην παραγωγή έως και το 2019, για να εξαφανιστεί κατόπιν.

Στο Tokyo Motor Show του 2025 η Suzuki επανέφερε το θρυλικό όνομα στο προσκήνιο με το e-VanVan, ένα μικρό μοτοσυκλέτακι που μοιάζει πολύ στο αυθεντικό και έχει και παρόμοιες διαστάσεις με αυτό, με μήκος και πλάτος στα 1.810 και 825 χλστ. αντίστοιχα και ύψος στα 1.050. (1.805x820x990 το VanVan 90).

Το VanVan του μέλλοντος είναι καλύτερα προσαρμοσμένο να κινείται στους δρόμους των πόλεων και λιγότερο ικανό εκτός αυτών από τον πρόγονό του. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά σχεδιαστικά στοιχεία του VanVan, αν και τα ελαστικά του δεν είναι το ίδιο μεγάλα με εκείνα που είχε το μοτοσυκλετάκι των 70s, ούτε έχουν το ίδιο μεγάλα τακούνια.

Η απόδοσή του ηλεκτρικού κινητήρα αναμένεται να είναι εφάμιλλη με εκείνη ενός συμβατικού μοντέλου 125 κ.εκ., ενώ θα υπάρξει λογικά και έκδοση με μειωμένη ισχύ, αντίστοιχη των 50αριών, για την κατηγορία διπλώματος μοτοποδηλάτου.

Η Suzuki δεν προχώρησε σε λεπτομέρειες αναφορικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ηλεκτρικού VanVan, ούτε για την συστοιχία μπαταριών που θα φέρει, ενώ σε αυτό το σημείο είναι άγνωστο το πότε θα δούμε το μοντέλο παραγωγής.