Benelli TRK 502: Πρώτες εντυπώσεις

Οδηγούμε το Benelli TRK 502
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/3/2018

Σήμερα είναι η πέμπτη ημέρα συμβίωσης με το Benelli TRK 502 και μόλις επιστρέψαμε στο γραφείο από τις μετρήσεις επιδόσεων, ενώ εχθές το απόγευμα κάναμε την δυναμομέτρησή του. Μέχρι να επεξεργαστούμε όλα τα δεδομένα και να έχουμε τους πραγματικούς αριθμούς που κατέγραψαν το Dynojet και το V-BOX, θα θέλαμε να πούμε δύο-τρία λόγια για αυτή την μοτοσυκλέτα που έχει γίνει η αιτία να λάβουμε πολλά e-mail και μηνύματα στη σελίδα μας στο Facebook, τα οποία ουσιαστικά ζητούσαν να μην καθυστερήσουμε με την δοκιμή της! Καθόλου παράλογη αυτή η προσμονή για το TRK 502, καθώς έχει δελεαστική τιμή που είναι πολύ κοντά στα on-off 250/300, η οποία συνδυάζεται με το μέγεθος, την επιβλητικότητα και τις “ανέσεις” μιας mega on-off 1000+ κυβικών.

Όσο εντυπωσιακή εμφάνιση έχει στις φωτογραφίες, το ίδιο και ακόμα περισσότερο εντυπωσιακή είναι στο δρόμο ή παρκαρισμένη δίπλα από άλλες μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού. Αισθητικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει πολλά στοιχεία από BMW GS και Ducati Multistrada, όμως με κάποιο τρόπο έχουν ταιριάξει αρμονικά μεταξύ τους και το TRK 502 καταφέρνει να έχει δική του προσωπικότητα.

Έντονη προσωπικότητα έχει και ο ήχος του κινητήρα, που είναι μια μίξη μεταξύ τρικύλινδρου Triumph και του δικύλινδρου των BMW F700/800. Στην εποχή των Euro4 σπάνια οδηγάμε πια μια μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού που να παράγει ο κινητήρας και η εξάτμισή της κάποια χαρακτηριστική χροιά.

Η πολύ χαμηλή σέλα σε σχέση με το πολύ ψηλό τιμόνι δημιουργεί μια “παράξενη” θέση οδήγησης, αλλά μετά από λίγες μέρες την συνηθίζεις. Το καλό που έχει είναι η ευκολία που σου δίνει να πατάς γερά με τα δύο πόδια στο έδαφος και ταυτόχρονα η σέλα διαθέτει αρκετό αφρώδες και είναι μαλακή κι άνετη. Στον τομέα της ποιότητας κατασκευής οι εντυπώσεις είναι ανάμικτες. Το βάψιμο των πλαστικών είναι αρκετά καλό, του πλαισίου σε κάποια σημεία δείχνει πρόχειρο και το ίδιο ισχύει για το φινίρισμα, τις βίδες και τα καλώδια, όπου σε κάποια σημεία παίρνουν καλό βαθμό και σε κάποια άλλα όχι.

Ακριβώς τα ίδια ανάμικτα συναισθήματα υπάρχουν για τα δυναμικά χαρακτηριστικά του TRK 502 και η κριτική που θα κάνεις εξαρτάται αν το βλέπεις ως εναλλακτική λύση απέναντι στα μικρά on-off των 250/300 κυβικών ή ως φτηνότερη επιλογή από τα CB 500 X, Versys 650 και Tracer 700. Έχουμε ακόμα μερικές μέρες μπροστά μας για να ολοκληρώσουμε το τεστ και να βγάλουμε το τελικό συμπέρασμα, αλλά και εσείς την ευκαιρία να μας στείλετε τις ερωτήσεις και τις απορίες σας σχετικά με αυτή τη μοτοσυκλέτα, από την στιγμή που την αναμένετε με τόσο ενδιαφέρον. Η δοκιμή συνεχίζεται και έρχεται σύντομα σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ.

Κατασκοπευτικό - Ηλεκτρική Royal Enfield Himalayan

Ηλεκτρική έκδοση του Himalayan εντοπίστηκε σε δοκιμές στην Ινδία
Royal-Enfield-Himalayan-Electric
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/6/2025

Οι κατασκοπευτικές φωτογραφίες δείχνουν μια ηλεκτρική εκδοχή της Royal Enfield Himalayan, σε μορφή που φαίνεται σχεδόν έτοιμη για παραγωγή, να κυκλοφορεί στον δρόμο.

Το ηλεκτρικό project της Royal Enfield Himalayan φαίνεται να προχωρά με γρήγορους ρυθμούς, καθώς μια δοκιμαστική μοτοσυκλέτα εντοπίστηκε στον δρόμο στην Ινδία και δείχνει να είναι κοντά στην τελική της μορφή.

Είχαμε ήδη ρίξει μια πρώτη ματιά στην ηλεκτρική Royal Enfield, με την κωδική ονομασία HIM-E, στην EICMA το 2023 (διαβάστε περισσότερα εδώ). Τότε ήταν ένα δοκιμαστικό πρωτότυπο γεμάτο λάσπες σε αρκετά "ακατέργαστη" μορφή, με τους επικεφαλής της Royal Enfield να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους σχετικά με την ημερομηνία παρουσίασής του και εμείς να επισημαίνουμε το 2025 ως το έτος με τις μεγαλύτερη πιθανότητα.

Royal-Enfield-Himalayan-Electric

Το νέο μοντέλο, όμως, φαίνεται πολύ πιο κοντά στην τελική έκδοση, από την μοτοσυκλέτα που είδαμε στην EICMA, με τους Ινδούς να έχουν παρουσιάσει από τότε και τη μάρκα Flying Flea, όπως και την πρώτη μοτοσυκλέτα που θα ανήκει σε αυτή (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Πράγματι, η σχεδιαστική ομάδα της Enfield φαίνεται πως ενσωμάτωσε το σχέδιο της μπαταρίας στην αισθητική γραμμή της Flying Flea, που παρουσιάστηκε στην EICMA του 2024. Οι ψύκτρες της κάσας της μπαταρίας θυμίζουν τις καμπύλες γραμμές των Flying Flea FF-C6 και FF-S6, αλλά από εκεί και πέρα οι ομοιότητες σταματούν.

Όπως και το πρωτότυπο της EICMA, το νεότερο μοντέλο διαθέτει αναρτήσεις μεγάλης διαδρομής, με ρυθμίσεις στα πιρούνια και αμορτισέρ της Öhlins με ρεζερβουάρ αζώτου. Είναι δύσκολο να διακρίνουμε το σύστημα πέδησης, αν και φαίνεται να φέρει δαγκάνες της Nissin μπροστά, με δίσκο διαμέτρου περίπου 310mm.

Σε αντίθεση με το HIM-E πρωτότυπο, το οποίο είχε πλαίσιο χωροδικτύωμα (trellis), το μεγαλύτερο μέρος του νέου πρωτοτύπου φαίνεται να είναι κατασκευασμένο από κατεργασμένο CNC και σφυρήλατο αλουμίνιο. Η μπαταρία και ο ηλεκτροκινητήρας φαίνεται να λειτουργούν ως ενσωματωμένα, φέροντα μέρη του πλαισίου – κοινή πρακτική στον κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών – ενώ το ψαλίδι συνδέεται απευθείας στον κινητήρα.