BMW R18 M και R18 Aurura: Από ιταλικά χέρια για την έκθεση της Verona

Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/1/2022

Σε αυτή την έκθεση custom μοτοσυκλετών που θα γίνει για άλλη μια χρονιά στη Verona της Ιταλίας, η BMW Italia σε συνεργασία με την LowRide και την Garage 221 ετοίμασαν δύο ξεχωριστές R18, η μία εμπνευσμένη από την αγωνιστική παράδοση της BMW και η άλλη από την hotrod αμερικάνικη κουλτούρα.

Όπως είναι εύκολο να καταλάβουμε, η R18 M της LowRide είναι η "σπορ" έκδοση του γιγαντιαίου cruiser της BMW, με τον Ιταλό σχεδιαστή Oberdan Bezzi να έχει δώσει μεγάλη σημασία στη μείωση του βάρους και φυσικά στους χρωματισμούς, που προέρχονται αυτούσιοι από τα εργοστασιακά αγωνιστικά αυτοκίνητα της γερμανικής εταιρείας, και πλέον χρησιμοποιούνται και στις μοτοσυκλέτες της, αντικαθιστώντας τα μοντέλα HP, όπου πλέον ονομάζονται και αυτά "M".

Ο κινητήρας και τα ηλεκτρονικά δεν έχουν αλλαγές, όμως σύμφωνα με τους δημιουργούς της, η μείωση του βάρους και οι ρυθμίσεις των αναρτήσεων, έδωσαν την σπορ χροιά που αναζητούσαν, χωρίς να αλλάξουν την φιλοσοφία και τον ξεχωριστό "cruiser" χαρακτήρα της R18.

Για την κατασκευή επιστρατεύτηκαν πολύ γνωστά ιταλικά ονόματα του χώρου, με την Elaboratorio που ειδικεύεται στην κατασκευή πρωτότυπων να φτιάχνει το φαίρινγκ του προβολέα και τα φτερά των τροχών, την Carbon Italia να κατασκευάζει την εισαγωγή αέρα και διάφορες λεπτομέρειες από carbon και την ER Exhaust Revolution να φτιάχνει μια ειδική εξάτμιση που να ταιριάζει αισθητικά με την βασική ιδέα της R18 M. Η βαφή έγινε από την Dox Art Factory και τα γκριπ, φλας κ.τ.λ. προέρχονται από κορυφαίες after market ιταλικές εταιρείες όπως η Rizoma.

Από την άλλη μεριά, η R18 Aurora της Garage 221 μυρίζει την αλμήρα της θάλασσας των ακτών του Λος Άτζελες, έχοντας ξεκάθαρα hot-rod αισθητική. Το μεγάλο φαίρινγκ στο τιμόνι είναι σήμα κατατεθέν των αμερικάνικων "bagger" μόνο που σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν βαλίτσες και το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας ακολουθεί τη φιλοσοφία του σπαρτιάτικου σχεδιασμού των μεταπολεμικών "bobber".

Όπως κι αν έχει, ο συνδυασμός δύο διαφορετικών "ρευμάτων" λειτουργεί αρμονικά στην περίπτωση της R18 Aurura. Εδώ τα περισσότερα εξαρτήματα προέρχονται από προηγούμενα μοντέλα της BMW, όπως για παράδειγμα η σέλα του R1200C του 2005, τα φλας του R100 από το 1982 και ένα κομμάτι του υποπλαισίου από το Κ75 του 1991. Ακόμα και το χρώμα έχει τον ίδιο κωδικό με των RT του 1983.

Δείτε το πλούσιο photo gallery του άρθρου, με τις φωτό των δύο custom BMW R18

https://bit.ly/MOTO_668

Νέα Μοντέλα

Κατασκοπευτικό - Ηλεκτρική Royal Enfield Himalayan

Ηλεκτρική έκδοση του Himalayan εντοπίστηκε σε δοκιμές στην Ινδία

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/6/2025

Οι κατασκοπευτικές φωτογραφίες δείχνουν μια ηλεκτρική εκδοχή της Royal Enfield Himalayan, σε μορφή που φαίνεται σχεδόν έτοιμη για παραγωγή, να κυκλοφορεί στον δρόμο.

Το ηλεκτρικό project της Royal Enfield Himalayan φαίνεται να προχωρά με γρήγορους ρυθμούς, καθώς μια δοκιμαστική μοτοσυκλέτα εντοπίστηκε στον δρόμο στην Ινδία και δείχνει να είναι κοντά στην τελική της μορφή.

Είχαμε ήδη ρίξει μια πρώτη ματιά στην ηλεκτρική Royal Enfield, με την κωδική ονομασία HIM-E, στην EICMA το 2023 (διαβάστε περισσότερα εδώ). Τότε ήταν ένα δοκιμαστικό πρωτότυπο γεμάτο λάσπες σε αρκετά "ακατέργαστη" μορφή, με τους επικεφαλής της Royal Enfield να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους σχετικά με την ημερομηνία παρουσίασής του και εμείς να επισημαίνουμε το 2025 ως το έτος με τις μεγαλύτερη πιθανότητα.

Το νέο μοντέλο, όμως, φαίνεται πολύ πιο κοντά στην τελική έκδοση, από την μοτοσυκλέτα που είδαμε στην EICMA, με τους Ινδούς να έχουν παρουσιάσει από τότε και τη μάρκα Flying Flea, όπως και την πρώτη μοτοσυκλέτα που θα ανήκει σε αυτή (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Πράγματι, η σχεδιαστική ομάδα της Enfield φαίνεται πως ενσωμάτωσε το σχέδιο της μπαταρίας στην αισθητική γραμμή της Flying Flea, που παρουσιάστηκε στην EICMA του 2024. Οι ψύκτρες της κάσας της μπαταρίας θυμίζουν τις καμπύλες γραμμές των Flying Flea FF-C6 και FF-S6, αλλά από εκεί και πέρα οι ομοιότητες σταματούν.

Όπως και το πρωτότυπο της EICMA, το νεότερο μοντέλο διαθέτει αναρτήσεις μεγάλης διαδρομής, με ρυθμίσεις στα πιρούνια και αμορτισέρ της Öhlins με ρεζερβουάρ αζώτου. Είναι δύσκολο να διακρίνουμε το σύστημα πέδησης, αν και φαίνεται να φέρει δαγκάνες της Nissin μπροστά, με δίσκο διαμέτρου περίπου 310mm.

Σε αντίθεση με το HIM-E πρωτότυπο, το οποίο είχε πλαίσιο χωροδικτύωμα (trellis), το μεγαλύτερο μέρος του νέου πρωτοτύπου φαίνεται να είναι κατασκευασμένο από κατεργασμένο CNC και σφυρήλατο αλουμίνιο. Η μπαταρία και ο ηλεκτροκινητήρας φαίνεται να λειτουργούν ως ενσωματωμένα, φέροντα μέρη του πλαισίου – κοινή πρακτική στον κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών – ενώ το ψαλίδι συνδέεται απευθείας στον κινητήρα.